"ไหนลองบอกทิวทิศน์รอบรอบด้วย
เผื่อว่าเราจะไปช่วยได้ถูกที่"
เอกรีบตอบนายรามโดยทันที
เพราะเขานี้อยากจะช่วยเพื่อนโดยไว

รามมองดูทิวทัศน์ตามเอกบอก
เขาพบว่าข้างนอกมีป่าใหญ่
คงจะห่างจากตัวเมืองอยู่แสนไกล
แต่พบป้ายเขียนไว้เป็นโกดังร้าง

เขาจึงค่อยค่อยอ่านป้ายชื่อนั้น
ถึงแม้ว่าป้ายมันจะอยู่ห่าง
แต่เมื่อเขาเพ่งดูข้อความจางจาง
ก็พบว่าเขาอยู่ข้างตัวจังหวัด

พออ่านจบเขาจึงตอบโดยทันที
บอกที่อยู่เขาตอนนี้อย่างชัดชัด
เมื่อบอกเสร็จเขาจึงขอที่นัด
เพราะอาจพลัดหลงหากพบกันนา

รามจึงขอเป็นที่ไม่ไกลนัก
เพราะเขามักหลงทางอยู่หลายครั้งหนา
เมื่อเอกได้ยินเสียงรามตอบกลับมา
จึงตอบว่า"ให้นายอยู่ตรงนั้นรอ"

เขาได้ยินดังนั้นจึงวางสาย
เพราะมั่นใจว่าเพื่อนตายต้องช่วยหนอ
เขาค่อยค่อยนั่งตรงพื้นห้องรอ
ก่อนเอาแขนรองคอแล้วนอนยาว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

กล่าวถึงฝ่ายฆาตกรฆ่าต่อเนื่อง
ผู้สร้างเรื่องปริศนาให้สืบสาว
ฆาตกรฆ่านายภามเป็นเรื่องราว
มีชื่อฉาวคือสายชลนั้นชื่อเดียว

อันว่าเหยื่อผู้โชคร้ายที่ถูกฆ่า
ถูกหมายตาสายสัมพันธ์อันแน่นเหนียว
ก่อนจะถูกปล่อยให้อยู่ตัวคนเดียว
แล้วจึงฆ่าอย่างหวาดเสียวตามต้องการ

ด้วยว่าเหตุฆาตกรรมเมื่อวันก่อน
นั้นเป็นตอนที่ภามหนีจากบ้าน
เนื่องจากเขาบอกว่าพี่น่ารำคาญ
ก่อนธนูจะถูกขวานจามใส่ไป

หลังจากนั้นจึงค่อยบอกตะขาบ
ให้เขาทราบเรื่องราวที่เกิดได้
นอกจากนี้ยังให้สร้างกระดูกไว้
อยู่ไม่ไกลจากบ้านของธนู

รวมไปถึงคอยสร้างหลักฐานหลอก
เพื่อไม่ให้คนนอกได้รับรู้
และหากว่ามีตำรวจมาสืบดู
จึงค่อยส่งสปายผู้ชำนาญการ

สายชลหยิบโทรศัพท์แล้วโทรหา
ก่อนบอกว่า"ให้รีบนำเหยื่อออกบ้าน
หากรอให้เหยื่ออยู่นิ่งนานนาน
อาจทำให้เนื้อด้านเสียอารมณ์"

ฝ่ายปลายสายได้ยินจึงบอกว่า
"เนื้อตำรวจนั้นหนา นิ่งอาจขม
แต่ฉันจะทำให้เนื้อน่ารื่นรมย์
ให้มันสมกับเป็นการฆาตกรรม"