สวัสดีค่ะเราเป็นเด็กสมาธิสั้นค่ะเราตั้งแต่เริ่มเป็นเราก็ปิดบังเพื่อนในโรงเรียนมาโดยตลอดเพราะเรากลัวว่าเราจะถูกเกลียดเรากินยามานานหลายปีซึ่งปีนี้เป็นปีแรกที่เราไม่กินเพราะเราเบื่อยามากๆเราไม่ได้เป็นแค่สมาธิสั้นอย่างเดียว เราเป็นภาวะซึมเศร้าด้วยพอเพื่อนรู้ว่าเราเป็นก็พากันเกลียดเรา ครูก็มีบ้างคนตอนนั้นเราเครียดมากๆจนร้องออกมากพอจะฆ่าตัวตายเราก็จะนึกถึงคนที่รําบากกว่าเราเราเลยเเค่ใช้ไม้บรรทัดกรีดบนมือลงไปเป็นรอยแผลไม่ลึกมากค่ะแต่พอได้ทําจริงๆรู้สึกโล่งขึ้นมาค่ะพอคุณแม่เรารู้เข้าก็ว่าค่ะเรานี้โง่จังนะคะ.-. พอมาถึงการสอบพอมาถึงการสอบ ช่วงแรกๆที่เราเรียนถึงว่าการ เรียนโอเคดีค่ะแต่พอมาอยู่ม.3เราเครียดเรื่องนั้นมากๆค่ะ การสอบ O-netเลยตํ่ามากๆโดยเฉพาะภาษาไทยเราโดนแม่เราบอกว่า เราคงน่าจะทําได้ดีกว่านี้เรารู้สึกเสียใจมากๆเลยค่ะ เราอยากรู้ค่ะว่าทุกคนเกลียดเด็กสมาธิสั้นไหมคะพวกคนที่เป็นโรคนี้น่ารังเกียจไหม
ทุกคนเกลียดเด็กสมาธิสั้นกันไหมคะ