พ่อ แม่รักลูก เท่ากัน จริงเหรอ

เราคือลูกคนเล็กที่ พ่อ แม่ ไม่รัก หรือเรียกว่ารักน้อย สุดๆก็เป็นได้
เริ่มจากเกิด แม่ทิ้งไว้ที่ รพ แล้วบอกพ่อว่าเราตายตอนคลอด
จากนั้นยายเอาเรามาเลี้ยง ซักพัก พ่อรู้ว่าเรายังอยู่จึงเอามาเลี้ยงต่อ
ที่ผ่านมา แม่ไม่เคยรักเลย 
ทิ้งให้ขึ้นรถเมล์ ไป รร เองตั้งแต่เรา ป 2 ทั้งๆที่ ทางไป รร กับที่ทำงานม่ทางเดียวกัน
ต่อมาสอบติดคณะที่ไม่ใช้หมอ แม่ไม่ให้ลงจากรถเพราะอายคนที่ทำงาน (พี่ชายสอบได้คณะคะแนนต่ำกว่าเราอีก แม่ยังชม)ส่วนพ่อ ไม่เคยชม
เรารับปริญญา พ่อไม่มีรถรับส่งเรา เราต้องทำเองหมด ในขณะพี่ชาย มีรถไปรรับและส่งตลอดวันรับปริญญา
วันหนึ่งพ่อป่วยหนัก แม่ไปส่ง รพ เอกชนทิ้งไว้ โดยไม่บอกเรา(เราเริ่มมาทำงาน ตจว) พี่ชายทราบแต่ไม่เคยลงไปหา เรา รู้ที่หลังเราลงไปจ่ายเงินค่ารักษาทั้งหมด เกิดเหตุการณืแบบนี้ 2 รอบ จนแม่บังคับให้พ่อโอนมรดกให้พี่ชาย กลัวพ่อตายโดนลำบาก และโกหกว่าจะโอนบ้านให้เรา
เรากราบขอพ่ออย่าทำนะ เก็บไว้ที่ตัวจะมีค่า พ่อไม่ฟังเอาง่ายๆไม่เคยฟังเราเลย

สุดท้ายเรามาดูลพ่อ และพี่แทบไม่ทำอะไรเลย
เวลาทำดี พ่อจะไปบอกคนอื่นๆเสมอว่า พี่ชายทำให้น่ะ พี่ชายพาไปหาหมอ ไปช่วยชีวิตเค้า เอาจริงๆวันที่พ่อผ่าตัด โอกาสรอด 50/50 พี่ชายไปดูงานฝรั่งเศส
ทุวันนี้เรามดรงในการดูแลพ่อมาก เพราะจากที่ไม่เคยได้อะไร
พ่อมั้งพูดจาหยาบคาย เวลามาที่ทำงานเราเสมอ เวลาเราให้พี่ชายช่วยพาหาหมอ พ่อก่ว่าเราเนรคุณ พ่อชอบทวงบุญคุณที่เลี้ยงเรา แต่ไม่เคยขอพี่
เกรงใจพี่ชายมาก

ทำดีได้ดีจริงเหรอชีวิต