แชร์ประสบการ์ณลดน้ำหนักกันเถอะ

สวัสดีจ้า พอดีวันนี้เรากลับไปดูรูปสมัยเด็ก (ปัจจุบัน 25 ขวบ อิๆ)
แล้วก็รู้สึกว่า เห้ย ทำไมช่วงวัยรุ่น 16-18 ปีผอมงี้ ตอนนั้นคือเหมือนสะกดจิตตัวเองว่าอ้วนตลอดเวลา
สมัยนั้นเลยพยายามลดน้ำหนักทางลัด ไม่กินอะไรเลย วันๆกินโยเกิตหนึ่งถ้วยแล้วจบ
น้ำหนักลดฮวบๆ แล้วก็โยโย่ เป็นวงจรอุบาทอยู่หลายปี
คือเหมือนกินยิ่งน้อย มันยิ่งอ้วนอ่ะ
กินน้อยมากจนเมนส์ไม่มา หงุดหงิดตลอดเวลา ผิวแห้ง เพราะขาดวิตามิน
คือมองกลับไปแล้วแบบ เราทรมาณตัวเองแบบนั้นทำไม
คือเหมือนโรคจิตเลยอ่ะ
แต่พอโตมาก็ยังดีที่กลับตัวกลับใจ ศึกษาหาข้อมูล
เลือกทาน มากกว่า หยุดทาน
ปัจจุบันไม่ผอม แต่ก็สบายตัว เทียบกับสมัยก่อนนี่ ตอนนั้นอย่างกับซอมบี้
แต่มันก็กระทบมาถึงปัจจุบันเลยนะเหมือนว่าช่วงนั้นที่ไม่กินอาหาร ระบบย่อยหรือเผาผลาญในร่างกายมันพังอ่ะ
แบบร่างกายเลือกเก็บพลังงานไว้มากกว่าเผาผลาญออก เพราะกลัวเราหยุดกินแบบนั้นอีก เดี๋ยวช็อค อะไรงี้

วันนี้เลยอยากฟังจากคนอื่นบ้างว่าเคยลดน้ำหนักผิดวิธีกันมาก่อนมั้ย
หรือลดน้ำหนักกันอย่างไรบ้าง

คือไม่รู้นะ ส่วนตัวรู้สึกว่าเราไม่ได้รับการศึกษามากพอในเรื่องของโภชนาการอาหารอ่ะ
แบบไม่ได้ถูกปลูกฝังมา เหมือนพวกคนญี่ปุ่น ที่ทานอาหารที่มันดีต่อสุขภาพเป็นนิสัยไรงี้

และที่สำคัญ เราทุกคนที่ผ่านประสบการ์ณลดน้ำหนักแย่ๆมาแล้ว ก็มาแชร์เถอะ
เพื่อให้เด็กรุ่นหลังๆไม่ทำตาม คนรุ่นใหม่จะได้ลดน้ำหนักอย่างถูกวิธีซะที