“ลูกคนกลางเกิดมาเพื่อถูกโดดเดี่ยว” คุณคิดยังไงกับคำนี้

ผมอายุ 22 ที่เป็นออทิสติก พูดน้อย มีแนวคิดต่อต้านใช้ชีวิตโสดโดดเดี่ยว ผมเริ่มสิ้นหวังในชีวิตจนเกือบจะคิดสั้นแล้ว ผมจะเลือกคบหญิงชาติไหนดี ไทยหรือเวียดนาม การตัดสินใจนี้จะเปลี่ยนชะตาชีวิตของผม ปล. คนท

พอดีพี่สาวป่วยได้สองสามอาทิตย์เเล้ว ตั้งเเต่เกิดเป็นธาลัสซีเมียมีสุขภาพไม่เเข็งเเรงตอนนีเพี่สาวจะจบมหาลัยเเล้วยังดูอ่อนเเรงทรุดลงเข้ารพ.เพราะป่วย ตรวจเเล้วหมอให้รักษาตามปกติ พอถึงวันได้ออกจากรพ.ไม่ถึง

เจ้าของกระทู้เป็นลูกคนกลาง เลยอยากถามทุกคนที่เห็นกระทู้ หน่อยค่ะ ว่าคิดยังไงกับการเป็นลูกคนกลาง

ดูเหมือนรัฐบาลจะโดดเดี่ยว ทหารไม่สนับสนุน ตำรวจวางมือ องค์กรต่างๆ รุมตำหนิ ม็อบไม่ยอมหยุดปั่นป่วน ฝ่ายค้านใส่ร้ายป้ายสี รัฐบาลอยู่ท้ายซอยตัน ถึงเวลาแล้วที่จะคืนอำนาจให้ประชาชน ยุบสภาให้เลือกตั้งใหม่

พวกคุณมีวิธีไหนที่ทำให้ชีวิตโสดมีสีสันไม่รู้สึกโดดเดี่ยวบ้าง พอดียังไม่ชินกับความโสด มันรู้สึกเหงาๆทรมานไงไม่รู้...

มีใครเคยเป็นมั้ย มีคนสองคน ชื่อ N เป็นแฟนผม กับ  A เป็นแม่ผม  คือN ไม่ชอบนิสัยของ A ที่เวลาผมไปเที่ยวกับ N แล้วAชอบตามให้กลับบ้านไวๆ จนมีเหตุการณ์หนึ่งคือวันนั้นขับรถไปเที่ยวบ้านเราอยู่คนละท