แมวเราเคยโดนรถชนเมื่อปีที่แล้ว แต่ไม่ตาย เรากับแม่บอกให้พ่อพาไปหาหมอ แต่พ่อไม่พาไปเพราะบางว่าเดี๋ยวมันก็ตาย(+ฐานะทางบ้านไม่ดี) แต่เขาก็ไม่ได้ถึงกลับปล่อยให้มันตาย มีคอยป้อนยา ส่วนเราคอยป้อนอาหารเหลวกับน้ำ ปรากฎว่ามันรอดค่ะ แต่เหมือนจะเดินไม่ได้ แต่พอไม่กี่เดือนมันก็กลับมาเดินได้ แต่ตัวมันเล็กลงไปมากจากแมวอ้วนๆที่กินไม่หยุด มันกลายเป็นแมวที่กินน้อยลงและกินยังไงก็ผอมแบบกระดูกปูด แต่ตอนนั้นเราคิดว่ามันรอดก็ดีแล้วเลยไม่ได้เอะใจอะไร
เมื่อเดือนก่อน เราพบว่ามันขี้ไม่ออกค่ะ ผ่านไป 2 อาทิตย์มันก็ยังขี้ไม่ออก เราที่ขอร้องให้พ่อพาไปหาหมอตลอด คอยตื้อจนพ่อตกลงสัญญาว่าจะพามันไป ก่อนไปเราพูดกับมันว่า "เดี๋ยวก็หายแล้ว" ตอนนั้นเรามีความสุขมากๆ เพราะคิดว่าพ่อยอมพาไปรักษาสักที 'พอถึงมือหมอแล้วคงไม่เป็นอะไรแน่ๆ'
ก่อนพามันไปรักษา ตอนนั้นมันนอนอยู่บนเตียงเรา นอนอย่างมีความสุข แต่เราก็ต้องอุ้มมันใส่ตะกร้าเพื่อพามันไปรักษา ตอนนั้นบอกเลยอยู่ๆใจเราก็หวิวว่า'ถ้ามันไม่หายล่ะ? เราไม่มีโอกาสพามันไปอีกแล้วนะ' ระหว่างทางมันก็ร้องตามประสาแมว แต่เรารู้สึกไม่ดีเลยที่มันร้อง พอไปถึงคลินิกหมอสัตว์ คนที่เค้าเตอร์ก็บอกว่าตอนนี้มีหมาแมวมารักษาเยอะ ให้ฝากไว้ก่อนแล้วค่อยมารับตอนเย็น เราก็ใจไม่ค่อยดีล้ะ เพราะไม่อยากทิ้งไว้ กลัวแมวคิดว่าเราทิ้งมัน ก่อนเดินออกมาแมวเราร้องใหญ่เรา แต่เราก็แบบ 'ต้องฝืนใจนะ ต้องฝากมันไว้ หมอจะได้รักษา'
พอเวลามาถึง เราก็ไปรับมันกลับบ้าน หมอเพียงให้ยาถ่ายมา 3 เม็ด กับแมวเราที่ร้องไม่หยุด แถมเหม็นเพราะเปรอะขี้ด้วย เราก็แอบใจเสีย ไม่รู้ว่าหมอทำอะไรกับแมวเราบ้าง หมอบอกว่าถ้ายังไม่หาย อาจจะต้องผ่าตัดเอาขี้ออก เพราะรูขี้มันเล็กมาก ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจว่าก่อนหน้ามันขี้ได้ไง หลังจากรถชนมันก็ต้องปีที่แล้ว
ตอนแรกมันไม่ยอมกินไรเลย แล้วก็พยายามไปเบ่งขี้เบ่งเยี่ยว แต่ก็ยังขี้เยี่ยวไม่ออก เราใจเสียมากๆแล้วเพราะแปลว่าไปรักษานี่ไม่ได้ผล แต่ที่แย่ลงกว่าเดิมคือมันไม่ยอมกินอาหารเอง น้ำก็ด้วย เราเลยต้องป้อนมัน แต่มันก็ขัดขืน
ล่าสุดตัวมันผอมจนหนังติดกระดูก แถมตอนนี้เราก็ไม่ป้อนน้ำหรืออาหารแล้วเพราะพอมันขัดขืนมันดิ้นหนักมากจนกลัวคอจะหัก มันเหมือนนอนรอความตาย ปล่อยให้มดขึ้นตัวมันอ่าค่ะ เราเห็นมันแล้วปวดใจทุกที อยากให้มันตายไปเลย อยากพามันไปหมาหมอแล้วให้หมอฉีดยาฆ่า (ที่เรียกว่าอะไรเนี่ยล่ะค่ะ ที่ฆ่ามันเพื่อให้มันไปสบาย) แต่แม่บอกว่าคนข้างบ้านเคยจะทำแบบนั้น แต่หมอไม่ยอมทำให้ คนข้างบ้านเลยต้องปล่อยให้แมวตัวเองตาย ซึ่งบ้านเราก็คงต้องทำแบบนั้น เพราะค่าผ่าตัดที่เราลองไปตามกับคนที่เคยพาแมวไปรักษาก็ประมาณ 10,000 ซึ่งพ่อแม่เราคงไม่มีเงินขนาดนั้น
เราเลยอยากถามค่ะ ว่าตอนนี้ควรปล่อยให้มันตายเฉยๆหรือควรทำยังไงกับตูดแมวที่เน่าคะ
มดมันตอม เราเห็นแล้วร้องไห้ทุกที 
(โดยที่ไม่ต้องพาไปผ่าตัดน่ะค่ะ กำลังทรัพเราไม่ถึง
แถมตอนนี้มันใกล้ตายแล้ว........แต่อย่างน้อยไม่อยากให้ทรมาน)
ปล. หมอที่บ้านเราพาไปรักษาเป็นคลินิกหมอที่รักษาราคาถูก เคยพาแมวไปทำหมันนะคะ แต่พอพาแมวไปทำหมันได้มันนานมันก็ตายเพราะออกไปถนนแล้วโดนรถชน บ้านเราติดกับถนนน่ะค่ะ แมวตายหลายตัวเลย บางตัวก็เคยพาไปรักษาแล้วไม่รอด เสียเงินฟรี พ่อแม่เลยไม่ออกพาไปแล้วค่ะ
ปล.2. แมวพวกนี้เราไม่ได้รับมาเลี้ยงหรือเก็บมาเลี้ยงนะคะ มันมาอยู่เอง เลยต้องเลี้ยงไปโดยปริยาย
ปล.3. เราจะไม่เลี้ยงสัตว์อีกแล้วค่ะ.........ทรมาน.......

ต่อให้มันมาอยู่เองก็จะไม่ให้อาหารมันแล้ว เผื่อมันจะได้จากไปเอง......
เราขอร้องให้พ่อแม่พาแมวไปหาหมอ แต่พอพาไปสวนตูด แมวเราแย่ลงเพราะตูดเน่า
เมื่อเดือนก่อน เราพบว่ามันขี้ไม่ออกค่ะ ผ่านไป 2 อาทิตย์มันก็ยังขี้ไม่ออก เราที่ขอร้องให้พ่อพาไปหาหมอตลอด คอยตื้อจนพ่อตกลงสัญญาว่าจะพามันไป ก่อนไปเราพูดกับมันว่า "เดี๋ยวก็หายแล้ว" ตอนนั้นเรามีความสุขมากๆ เพราะคิดว่าพ่อยอมพาไปรักษาสักที 'พอถึงมือหมอแล้วคงไม่เป็นอะไรแน่ๆ'
ก่อนพามันไปรักษา ตอนนั้นมันนอนอยู่บนเตียงเรา นอนอย่างมีความสุข แต่เราก็ต้องอุ้มมันใส่ตะกร้าเพื่อพามันไปรักษา ตอนนั้นบอกเลยอยู่ๆใจเราก็หวิวว่า'ถ้ามันไม่หายล่ะ? เราไม่มีโอกาสพามันไปอีกแล้วนะ' ระหว่างทางมันก็ร้องตามประสาแมว แต่เรารู้สึกไม่ดีเลยที่มันร้อง พอไปถึงคลินิกหมอสัตว์ คนที่เค้าเตอร์ก็บอกว่าตอนนี้มีหมาแมวมารักษาเยอะ ให้ฝากไว้ก่อนแล้วค่อยมารับตอนเย็น เราก็ใจไม่ค่อยดีล้ะ เพราะไม่อยากทิ้งไว้ กลัวแมวคิดว่าเราทิ้งมัน ก่อนเดินออกมาแมวเราร้องใหญ่เรา แต่เราก็แบบ 'ต้องฝืนใจนะ ต้องฝากมันไว้ หมอจะได้รักษา'
พอเวลามาถึง เราก็ไปรับมันกลับบ้าน หมอเพียงให้ยาถ่ายมา 3 เม็ด กับแมวเราที่ร้องไม่หยุด แถมเหม็นเพราะเปรอะขี้ด้วย เราก็แอบใจเสีย ไม่รู้ว่าหมอทำอะไรกับแมวเราบ้าง หมอบอกว่าถ้ายังไม่หาย อาจจะต้องผ่าตัดเอาขี้ออก เพราะรูขี้มันเล็กมาก ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจว่าก่อนหน้ามันขี้ได้ไง หลังจากรถชนมันก็ต้องปีที่แล้ว
ตอนแรกมันไม่ยอมกินไรเลย แล้วก็พยายามไปเบ่งขี้เบ่งเยี่ยว แต่ก็ยังขี้เยี่ยวไม่ออก เราใจเสียมากๆแล้วเพราะแปลว่าไปรักษานี่ไม่ได้ผล แต่ที่แย่ลงกว่าเดิมคือมันไม่ยอมกินอาหารเอง น้ำก็ด้วย เราเลยต้องป้อนมัน แต่มันก็ขัดขืน
ล่าสุดตัวมันผอมจนหนังติดกระดูก แถมตอนนี้เราก็ไม่ป้อนน้ำหรืออาหารแล้วเพราะพอมันขัดขืนมันดิ้นหนักมากจนกลัวคอจะหัก มันเหมือนนอนรอความตาย ปล่อยให้มดขึ้นตัวมันอ่าค่ะ เราเห็นมันแล้วปวดใจทุกที อยากให้มันตายไปเลย อยากพามันไปหมาหมอแล้วให้หมอฉีดยาฆ่า (ที่เรียกว่าอะไรเนี่ยล่ะค่ะ ที่ฆ่ามันเพื่อให้มันไปสบาย) แต่แม่บอกว่าคนข้างบ้านเคยจะทำแบบนั้น แต่หมอไม่ยอมทำให้ คนข้างบ้านเลยต้องปล่อยให้แมวตัวเองตาย ซึ่งบ้านเราก็คงต้องทำแบบนั้น เพราะค่าผ่าตัดที่เราลองไปตามกับคนที่เคยพาแมวไปรักษาก็ประมาณ 10,000 ซึ่งพ่อแม่เราคงไม่มีเงินขนาดนั้น
มดมันตอม เราเห็นแล้วร้องไห้ทุกที
แถมตอนนี้มันใกล้ตายแล้ว........แต่อย่างน้อยไม่อยากให้ทรมาน)
ปล. หมอที่บ้านเราพาไปรักษาเป็นคลินิกหมอที่รักษาราคาถูก เคยพาแมวไปทำหมันนะคะ แต่พอพาแมวไปทำหมันได้มันนานมันก็ตายเพราะออกไปถนนแล้วโดนรถชน บ้านเราติดกับถนนน่ะค่ะ แมวตายหลายตัวเลย บางตัวก็เคยพาไปรักษาแล้วไม่รอด เสียเงินฟรี พ่อแม่เลยไม่ออกพาไปแล้วค่ะ
ปล.2. แมวพวกนี้เราไม่ได้รับมาเลี้ยงหรือเก็บมาเลี้ยงนะคะ มันมาอยู่เอง เลยต้องเลี้ยงไปโดยปริยาย
ปล.3. เราจะไม่เลี้ยงสัตว์อีกแล้วค่ะ.........ทรมาน.......