สวัสดีครับ วันนี้ผมก็มีปัญหาชีวิตมาอีกแล้ว อยากจะสอบถามหน่อยครับว่าใครมีประสบการณ์เกี่ยวกับการโดนหักหน้าหรือทำให้อายต่อหน้าคนสนิทโดยพ่อและแม่ มั้ยครับ
จะเริ่มยังไงดีล่ะ...
เวลาผมอยู่ต่อหน้า ลุงป้าน้าอา หรือ แขก หรือ เพื่อนบ้าน พ่อกับแม่จะชอบใช้ให้ซื้อหรือช่วยงานอะไรเพื่อเอาใจแขก หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เราไม่ได้อยู่ในบ้าน ...เค้าก็จะชอบว่าประมาณว่า
"ทำไมไม่ทำอย่างงี้" "ทำไมไม่เอาอย่างมานั้นล่ะ" "ไม่ฉลาดเลย" "ไม่ได้เรื่อง" "บลาๆ"
เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว
วิธีรับมือของผมคือต้องยอมก้มหน้าอายแล้วก็เดินออกมาห่างๆ แต่ตอนนี้ ผมอายุ 19 ใกล้จะ 20 แล้ว และผมก็รู้สึกอึดอัดมากครับเวลาโดนอย่างนี้
เหมือนเค้าจะว่าแรงขึ้นหลายเท่าตัวชอบพูดดังๆให้คนอื่นได้ยิน ผมรู้สึกอึดอัดครับ แต่เด่วนี้ผมเริ่มสู้มากขึ้น เพราะพ่อแม่ชอบว่าเหมือนกับวันๆผมไม่ทำอะไร แต่ทุกวันนี้ผมทำงานแล้วครับ ที่ทำงานก็ไกล แล้วก็เหนื่อยมากครับ ผมก็ช่วยงานพ่อแม่อยู่บ่อยครั้งเมื่อมีโอกาส แต่ก็เหมือนเดิมแหละครับ เวลาเค้าอารมณ์ไม่ดีหรืออะไรมา ก็จะชอบมาพูดดังๆ ให้เราอาย ผมจึงตอกกลับไปด้วยการพูดความจริง ห้วนๆ แต่มันทำให้ผมดูกลายเป็นคนก้าวร้าวในสายตาคนอื่นอีกเช่นกัน บางทีผมก็อาจจะพูดเหมือนจะแรงไปแต่มันคือความจริงครับ แม่ผมเค้าก็ชอบพูดประมาณว่าด่าพ่อด่าแม่มันบาปนะ "พูดดีดีหน่อยสิลูก" แต่ผมไม่ได้ด่าเลยสักแอะ คือผมพูดอะไรไม่ได้ทำอะไรก็ไม่ถูก
บางทีก็น้อยใจแอบมาร้องไห้มุดผ้าห่มนอนให้ลืมโลก แล้วก็ออกไปเผชิญโลกต่อ...
อยากทราบวิธีรับมือกับสถานการณ์อย่างนี้ครับ
พ่อแม่ชอบหักหน้าลูกต่อหน้าคนอื่น...
จะเริ่มยังไงดีล่ะ...
เวลาผมอยู่ต่อหน้า ลุงป้าน้าอา หรือ แขก หรือ เพื่อนบ้าน พ่อกับแม่จะชอบใช้ให้ซื้อหรือช่วยงานอะไรเพื่อเอาใจแขก หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เราไม่ได้อยู่ในบ้าน ...เค้าก็จะชอบว่าประมาณว่า
"ทำไมไม่ทำอย่างงี้" "ทำไมไม่เอาอย่างมานั้นล่ะ" "ไม่ฉลาดเลย" "ไม่ได้เรื่อง" "บลาๆ"
เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว
วิธีรับมือของผมคือต้องยอมก้มหน้าอายแล้วก็เดินออกมาห่างๆ แต่ตอนนี้ ผมอายุ 19 ใกล้จะ 20 แล้ว และผมก็รู้สึกอึดอัดมากครับเวลาโดนอย่างนี้
เหมือนเค้าจะว่าแรงขึ้นหลายเท่าตัวชอบพูดดังๆให้คนอื่นได้ยิน ผมรู้สึกอึดอัดครับ แต่เด่วนี้ผมเริ่มสู้มากขึ้น เพราะพ่อแม่ชอบว่าเหมือนกับวันๆผมไม่ทำอะไร แต่ทุกวันนี้ผมทำงานแล้วครับ ที่ทำงานก็ไกล แล้วก็เหนื่อยมากครับ ผมก็ช่วยงานพ่อแม่อยู่บ่อยครั้งเมื่อมีโอกาส แต่ก็เหมือนเดิมแหละครับ เวลาเค้าอารมณ์ไม่ดีหรืออะไรมา ก็จะชอบมาพูดดังๆ ให้เราอาย ผมจึงตอกกลับไปด้วยการพูดความจริง ห้วนๆ แต่มันทำให้ผมดูกลายเป็นคนก้าวร้าวในสายตาคนอื่นอีกเช่นกัน บางทีผมก็อาจจะพูดเหมือนจะแรงไปแต่มันคือความจริงครับ แม่ผมเค้าก็ชอบพูดประมาณว่าด่าพ่อด่าแม่มันบาปนะ "พูดดีดีหน่อยสิลูก" แต่ผมไม่ได้ด่าเลยสักแอะ คือผมพูดอะไรไม่ได้ทำอะไรก็ไม่ถูก
บางทีก็น้อยใจแอบมาร้องไห้มุดผ้าห่มนอนให้ลืมโลก แล้วก็ออกไปเผชิญโลกต่อ...
อยากทราบวิธีรับมือกับสถานการณ์อย่างนี้ครับ