สวัสดีเราชื่อป๋อมแป๋มนะวันนี้ขอมาเล่าเรื่องราวความรัก อาจจะพิมตกหรือผิดพลาดก็ขอโทษจากใจนะค่ะ ♡
เราชื่อป๋อมแป๋มเราคนอีสานนะ แฟนเราชื่อโทมัส แฟนเราอยู่จ.สงขลา คนใต้ แต่มาเรียนที่กรุงเทพ แต่แฟนเราศาสนาอิสลาม เราสองคนเรียนสาขาธุรกิจการบินเหมือนกัน เราเจอกันตอนปฐมนิเทศเรายืนใกล้กัน เราเจอกันทีแรกก้คิดว่าเฮ้ยคนนี้น่ารักจังสูงหล่อ คงประกวดเดือนแน่แล้วโทมัสก็ประกวดเดือนจริงๆแล้วก็ได้เป็นเดือนมหาลัย แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรก็แค่น่ารักวัน14/06 โทมัสทักมาหาเรามาคุยเหมือนจะจีบ (หลงตัวเองอีกละเรา5555)โทมัสทักมาคุยทุกวันแต่บางวันก็หายเราก็เฉยๆๆแต่พอเจอกันทุกวัน เล่นหยอกกันเหมือนแฟน โทมัสชอบเรียกเราว่าคุณแฟนชอบจับหัวเรา ชอบนั่งข้างเราแพ้คนแบบนี้ง่ะ น่ารักๆๆต่อมาเราก็คุยกันจนได้ตกลงคบกัน แต่ปัญหาเริ่มเกิดขึ้นเรื่องผู้หญิงโคตรเยอะ เลย แต่เราไม่รหัสเฟสนะ แต่เราเชคจากโทรศัพท์เพราะเราอยู่ด้วยกันตลอด ^^ เราเป็นคนขี้ระแวง น้อยใจชอบเอาแต่ใจ แต่โทมัสเป็นคนที่ไม่ค่อยหวานไม่โพสไม่พูดอะไรเลยเยอะ ไม่ชอบทำอะไรเหมือนคู่คนอื่นวันสำคัญวันเกิด ไม่มีหรอกเชอรไพร์เพราะเค้าบอกแป๋มว่าเค้าจาฝนไม่มีตังค์แต่นี่แป๋มก็ไม่ได้ต้องการขอแค่เรารักกันด้วยหัวใจก็พอ โทมัสเป็นคนขยันค่ะเก็บตังเก่งหางานทำเล่นดนตรีรับงานถ่ายแบบถ่ายละคร จนได้ซื้อทองให้แม่และเรา เราก็หาขายของเสื้อผ้าเพื่อช่วยกันอีกแรงเราสองคนขอตังพ่อแม่น้อยมากถ้าไม่จำเป็นแค่ค่าเทอมก็หนักล่ะสงสารพ่อแม่ อีกอย่างเราสองคนเนียนเอกชนค่อยข้างแพง เราสองคนต่างบอกพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายว่าคบกันแต่แม่เราไม่ค่อยชอบเพราะคนละศาสนาเพราะแม่เราเคร่งมากเรื่อนี้กลัวลูกเปลี่ยนไปเป็นศาสนาเค้ากลัวอะไรหลายๆๆอย่างที่ต้องปรับตัว แต่ทางครอบครัวโทมัสรับเราได้ทุกอย่างแถมพี่สาวสามคนน่ารักมากคุยกับเราดีมากเวลาโพสรูปคู่ก็จะมาแสดงความคิดเห็น"รักกันนานๆนะ น่ารัก" โทมัสเข้าหาผู้ใหญ่วางตัวดีมากจนครอบครัวเราใจอ่อน โทมัสชอบพาเราไปเชเว่นตอนดึกทุกๆๆวันสองทุ่มจะเดินลงมาจากห้องเพื่อนเพื่อจะพาเราไปทานข้าว โทมัสดูแลเราดีทุกอย่าง แต่อยู่มาวันหนึ่ง มีพี่คนนึงทักาหาเราคุยกะเราเหมือนจะจีบบอกให้เราเลิกกับโทมัสอ้างโน้นนี่ว่าไม่ดี แต่เราก็คุยปกติจนโทมัสมาเห็นบอกเลิกเรามัสโกรธเรามากเก็บของออกจากห้องเราร้องไห้ร้องขอ เพราะเราผิดที่คุยแต่เราตอบตามมารยาทเพราะคนนั้นก็เป็นรุ่นพี่สาขา โทมัสบอกเราประโยคนึงว่า "ขอนอนวันนี้พรุ่งนี้จะมาเก็บของออกย้านไปที่อื่น เราก็น้องไห้เหนื่อเราก็หลับไปเผลอมาอีกที่ โทมัสมากอดเรา เราก็ตกใจอ้าวหายโกรธล่ะหรอเนี่ย!!!แอบดีใจ มัสก็ทำตัวปกติเพราความหึงของมัสทำให้มัสอารมเสียใจน้อนแต่เป็นใครใครก็หึงเพราะแฟนทั้งคน เมื่อวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมา4-5วัน เราได้ทำเชอรไพร์มัสแต่มันไม่ใช่อย่างที่คิดเพราะมัสเชอรไพร์กว่าเราไม่คิดว่ามัสจะทำอะไรแบบนี้เราโกหกมัสว่าไปหาเพื่อนที่จริงเราไปหาซื้อแหวนทองแต่ร้านปิดเพราะกะทันหันเลยไปซื้อเสื้อที่มัสอยากได้แทน แล้วก็หาซื้อลิบบิ้น กระดาษมาทำเชอรืไพร์ จุจุๆๆโทรสายเข้าพี่ชายมัสโทรมาบอกว่าแป๋มยุไหน แป๋ทแปลกใจว่าทำไมถึงโทรหาอยากได้รถก็ไม่ใช่แต่โทรมาถามว่ายุไหน จะกลับหเองตอนไหนมัสถาม เห็นไม่อยู่ห้องเราเลยตอบสักพัค่ะพี่ เราเลยรับกลับห้องเพื่อมาทำของเชอรไพร์ ทำได้ไม่นานใกล้เสร้จมัสมาเคาะประตูเราก็เงียบไม่เปิดมัสเลยโทรหาเราก็รับบอกว่ากำลังกลับ ครับมัสบอกเราจะไปร้านเหล้าซึ่งเราไม่ชอบเราเลยน้อยใจอุตสาห์ทำให้ทำไมเป็นแบบนี้พอมัสมาเคาะห้องอีกทีเราเปิดห้องเขเามัสก็เห็นกระดาษห้อยข้างบนเห็นกล่องของขวัญ เราบอกมัสว่าจะไปไหนก็ไปมัสก็วิ่งไปข้างบนไปเราก็คิดว่าเออมัสคงไม่แคร์เราคงไปจริงแต่ที่จริงมัสไปชวนเพื่อนลงมาเพื่อมำตามแผนแต่ละคนแต่ตัวอย่างดี เนียนมากพอเราหันหลังให้แฮปปี้วาเลน์ไทน์มัสถือดอกไม้มาให้เราแล้วก็กอดเราหอมแกเมเราเราน้ำตาไหลเลยไม่เคยคิดว่าจะทำให้อีกอย่างคนแรกที่ทำให้เราตั้งแต่มีแฟนมาเราก็ดีใจเข้าไปกอดและหอมแก้ม มัสก็บอกเราว่ารักนะครับ ♡♥ "จบแล้วน
ความบังเอิญรึป่าวที่ทำให้รักกัน
เราชื่อป๋อมแป๋มเราคนอีสานนะ แฟนเราชื่อโทมัส แฟนเราอยู่จ.สงขลา คนใต้ แต่มาเรียนที่กรุงเทพ แต่แฟนเราศาสนาอิสลาม เราสองคนเรียนสาขาธุรกิจการบินเหมือนกัน เราเจอกันตอนปฐมนิเทศเรายืนใกล้กัน เราเจอกันทีแรกก้คิดว่าเฮ้ยคนนี้น่ารักจังสูงหล่อ คงประกวดเดือนแน่แล้วโทมัสก็ประกวดเดือนจริงๆแล้วก็ได้เป็นเดือนมหาลัย แต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรก็แค่น่ารักวัน14/06 โทมัสทักมาหาเรามาคุยเหมือนจะจีบ (หลงตัวเองอีกละเรา5555)โทมัสทักมาคุยทุกวันแต่บางวันก็หายเราก็เฉยๆๆแต่พอเจอกันทุกวัน เล่นหยอกกันเหมือนแฟน โทมัสชอบเรียกเราว่าคุณแฟนชอบจับหัวเรา ชอบนั่งข้างเราแพ้คนแบบนี้ง่ะ น่ารักๆๆต่อมาเราก็คุยกันจนได้ตกลงคบกัน แต่ปัญหาเริ่มเกิดขึ้นเรื่องผู้หญิงโคตรเยอะ เลย แต่เราไม่รหัสเฟสนะ แต่เราเชคจากโทรศัพท์เพราะเราอยู่ด้วยกันตลอด ^^ เราเป็นคนขี้ระแวง น้อยใจชอบเอาแต่ใจ แต่โทมัสเป็นคนที่ไม่ค่อยหวานไม่โพสไม่พูดอะไรเลยเยอะ ไม่ชอบทำอะไรเหมือนคู่คนอื่นวันสำคัญวันเกิด ไม่มีหรอกเชอรไพร์เพราะเค้าบอกแป๋มว่าเค้าจาฝนไม่มีตังค์แต่นี่แป๋มก็ไม่ได้ต้องการขอแค่เรารักกันด้วยหัวใจก็พอ โทมัสเป็นคนขยันค่ะเก็บตังเก่งหางานทำเล่นดนตรีรับงานถ่ายแบบถ่ายละคร จนได้ซื้อทองให้แม่และเรา เราก็หาขายของเสื้อผ้าเพื่อช่วยกันอีกแรงเราสองคนขอตังพ่อแม่น้อยมากถ้าไม่จำเป็นแค่ค่าเทอมก็หนักล่ะสงสารพ่อแม่ อีกอย่างเราสองคนเนียนเอกชนค่อยข้างแพง เราสองคนต่างบอกพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายว่าคบกันแต่แม่เราไม่ค่อยชอบเพราะคนละศาสนาเพราะแม่เราเคร่งมากเรื่อนี้กลัวลูกเปลี่ยนไปเป็นศาสนาเค้ากลัวอะไรหลายๆๆอย่างที่ต้องปรับตัว แต่ทางครอบครัวโทมัสรับเราได้ทุกอย่างแถมพี่สาวสามคนน่ารักมากคุยกับเราดีมากเวลาโพสรูปคู่ก็จะมาแสดงความคิดเห็น"รักกันนานๆนะ น่ารัก" โทมัสเข้าหาผู้ใหญ่วางตัวดีมากจนครอบครัวเราใจอ่อน โทมัสชอบพาเราไปเชเว่นตอนดึกทุกๆๆวันสองทุ่มจะเดินลงมาจากห้องเพื่อนเพื่อจะพาเราไปทานข้าว โทมัสดูแลเราดีทุกอย่าง แต่อยู่มาวันหนึ่ง มีพี่คนนึงทักาหาเราคุยกะเราเหมือนจะจีบบอกให้เราเลิกกับโทมัสอ้างโน้นนี่ว่าไม่ดี แต่เราก็คุยปกติจนโทมัสมาเห็นบอกเลิกเรามัสโกรธเรามากเก็บของออกจากห้องเราร้องไห้ร้องขอ เพราะเราผิดที่คุยแต่เราตอบตามมารยาทเพราะคนนั้นก็เป็นรุ่นพี่สาขา โทมัสบอกเราประโยคนึงว่า "ขอนอนวันนี้พรุ่งนี้จะมาเก็บของออกย้านไปที่อื่น เราก็น้องไห้เหนื่อเราก็หลับไปเผลอมาอีกที่ โทมัสมากอดเรา เราก็ตกใจอ้าวหายโกรธล่ะหรอเนี่ย!!!แอบดีใจ มัสก็ทำตัวปกติเพราความหึงของมัสทำให้มัสอารมเสียใจน้อนแต่เป็นใครใครก็หึงเพราะแฟนทั้งคน เมื่อวันวาเลนไทน์ที่ผ่านมา4-5วัน เราได้ทำเชอรไพร์มัสแต่มันไม่ใช่อย่างที่คิดเพราะมัสเชอรไพร์กว่าเราไม่คิดว่ามัสจะทำอะไรแบบนี้เราโกหกมัสว่าไปหาเพื่อนที่จริงเราไปหาซื้อแหวนทองแต่ร้านปิดเพราะกะทันหันเลยไปซื้อเสื้อที่มัสอยากได้แทน แล้วก็หาซื้อลิบบิ้น กระดาษมาทำเชอรืไพร์ จุจุๆๆโทรสายเข้าพี่ชายมัสโทรมาบอกว่าแป๋มยุไหน แป๋ทแปลกใจว่าทำไมถึงโทรหาอยากได้รถก็ไม่ใช่แต่โทรมาถามว่ายุไหน จะกลับหเองตอนไหนมัสถาม เห็นไม่อยู่ห้องเราเลยตอบสักพัค่ะพี่ เราเลยรับกลับห้องเพื่อมาทำของเชอรไพร์ ทำได้ไม่นานใกล้เสร้จมัสมาเคาะประตูเราก็เงียบไม่เปิดมัสเลยโทรหาเราก็รับบอกว่ากำลังกลับ ครับมัสบอกเราจะไปร้านเหล้าซึ่งเราไม่ชอบเราเลยน้อยใจอุตสาห์ทำให้ทำไมเป็นแบบนี้พอมัสมาเคาะห้องอีกทีเราเปิดห้องเขเามัสก็เห็นกระดาษห้อยข้างบนเห็นกล่องของขวัญ เราบอกมัสว่าจะไปไหนก็ไปมัสก็วิ่งไปข้างบนไปเราก็คิดว่าเออมัสคงไม่แคร์เราคงไปจริงแต่ที่จริงมัสไปชวนเพื่อนลงมาเพื่อมำตามแผนแต่ละคนแต่ตัวอย่างดี เนียนมากพอเราหันหลังให้แฮปปี้วาเลน์ไทน์มัสถือดอกไม้มาให้เราแล้วก็กอดเราหอมแกเมเราเราน้ำตาไหลเลยไม่เคยคิดว่าจะทำให้อีกอย่างคนแรกที่ทำให้เราตั้งแต่มีแฟนมาเราก็ดีใจเข้าไปกอดและหอมแก้ม มัสก็บอกเราว่ารักนะครับ ♡♥ "จบแล้วน