[CR] หนีฝนตกที่หาดใหญ่ ไปผจญภัยที่กระบี่ ep : 2 (พิชิตเขาหงอนนาค)

วันนี้เป็นวันที่ 2 สองของการเดินทาง เป้าหมายของผมกับลูกพี่คือ พิชิตยอดเขาหงอนนาค และต้องถ่ายภาพที่ปลายหินที่ยื่นออกไป เป็นหน้าผา ซึ่งจุดนี้ถือว่าเป็นเป้าหมายของนักเดินทางทุกคนที่มาเยือนที่นี่ไห้ได้

อันนี้จะเป็น ep : 1 น่ะครับ. https://m.pantip.com/topic/35982334?

ใครอยากทราบว่ามีอะไรในระยาง 3.7 กิโลเมตรที่จะต้องเดินทางขึ้นสู่ยอดเขากันบ้างตามมาเลยครับ
ใจจริงแล้วผมอยากขึ้นไปตั้งแต่รุ่งเช้า หรือกางเต้นนอนค้างคืนด้วยซ้ำครับ แต่เพราะไปกับลูกพี่ก็เลยต้องคำนึงถึงความปลอดภัยมาก่อนครับไปตอนกลางวันดีกว่าาครับ
เริ่มต้นมื้อเช้าด้วยอะไรง่ายๆครับ จะได้มีเรี่ยวแรงขึ้นเขา
จากที่พักที่เราอยู่ในวันแรกก็ขับรถไป 2 กิโลก็ถึงครับ รถเยอะหน่อยครับธรรมดาช่วงเทศกาล
ลูกพี่ดี้าด๊า สุดๆไปไม่รอกันเลย นิมันทริปของเค้าน่ะปัดโถ่วฟิตไปปะเนี่ยไปถึงเราต้องไปลงชื่อกับเจ้าหน้าที่น่ะครับ เขียนชื่อเบอร์รถเบอร์โทรไว้ เขาจะได้เชคคนที่ถูกครับนี่คือเส้นทางที่เราจะต้องเดินเพื่อไปสู่เป้าหมายของเราน่ะครับเรียบร้อยเริ่มเดินทางกันเลยครับเดินมาในช่วงแรกทางซ้ายมือของเราจะเป็นลำธารน้ำใสๆน่ะร่มรื่นมากคับ คิดในขากลับลงมาจากเขาจะแวะเล่นที่นี่แหละ เพราะมันต้องร้อนแหละเหนื่อยมากๆเลยตอนลงมาช่วงแรกทางจะไม่ชันมากนักครับเดินสบายๆชมนกชมไม้โพสท่าถ่ายภาพไปเรื่อยครับเดินมาสักพัก แงะสถานีที่ 2 เอ้าแล้วสถานีที่ 1 อะเดินเลยมาแล้วแน่เลย งั้นขากลับค่อยตามให้น่ะครับ ติดไว้ก่อนเดินลงไปเดินขึ้นมาใหม่คงไม่ไหว นี่คือทางที่เราเดินขึ้นมาในช่วงที่ผ่านสถานีที่ 2 มาแล้วน้ะครับเดินไปถ่ายรูปไปด้วยตามคำบรรชาของลูกพี่ครับสถานีที่ 3 แล้วชิวๆสบายๆแชะ แป้บๆสถานีที่ 4 ละครับนั้นไงโดนแซงแล้วไม่รู้ว่าเราเดินช้าลง หรือ พี่ๆเขาเดินไวน่ะครับ ยังๆยังไม่สำนึกอีกพี่ๆเขาแซงไปถึงไหนต่อไหนแล้วเนี่ยไปๆไปต่อกันตัวเอง. ฮิป มั้ยลูกพี่
อ่อๆฮิปโปหลอ 555สถานีที่ 6 ครับทางเริ่มชันขึ้นเรื่อยๆครับ สถานีที่ 7 ลูกพี่ฟิตมากไปปะเนี่ยต้นไม้สูงใหญ่มากๆร่มรื่นไม่ต้องกลัวหลงนะครับจะมีลูกศรบอกทางตลอดเส้นทางครับ ไม่เข้าใจลูกพี่โพสทำไมเค้าถ่ายลูกศรครับ55 แต่เหมือนลูกพี่จะไม่ค่อยมีอารมณ์เท่าไหร่แล้วตอนนี้อย่าแต่ลูกพี่เลยครับมาถึงตรงนี้มีก็มีอาการขนาดผมออกกำลังกายเตะบอลเป็นประจำน่ะเนี่ยถ้าไม่เชื่อละก็ดูเหงื่อได้ครับถึงตอนนี้เสียงบ่นเริ่มาเป็นช่วงๆละครับสีหน้าลูกพี่ผมบ่งบอกได้ชัดเจนเมือเห็นเส้นทางข้างหน้าโอเครเราต้องพักละ ให้ลูกพี่ดื่มน้ำก่อนดีกว่าครับผมต้องดื่มน้ำให้น้อยสุดเพราะผมพกติดมแค่สองขวด อีกขวดเป็นน้ำแข็งเต็มขวดอีกขวดติดมาและดื่มตอนทานมื้อเช้าทำให้เรามีน้ำน้อยมาก ผมกังวลใจเป็นอย่างมากตอนนี้ว่าลูกพี่ผมจะไปไหวป่าว ส่วนตัวผมที่ว่าแข้งแรงแล้วยังมีอาการขนาดนี้ ลูกพี่ผมไม่ออกกำลังกายเลยจะไหวมั้ยเนี่ย (คิดในใจ) นี่เตงเค้ามีนี่ เอ้าเตงเอามาจากไหน เมื่อเช้าหยิบมากจากที่พัก เจ้าของที่พักเขาให้น่ะ เอากินน่ะ เค้าเคยเห็นนักกีฬากิน เห็นว่ามันป้องกันการเกิดตะคิว ได้ไปค่ะ ลุยต่อลูกพี่กลับมาสดชื่นอีกครั้งโชคดีอีกอย่างนึงคิอที่นี่ไม่ค่อยมีพวกสัตว์เลื้อยคลาน หรือ แมลงมีพิษมากนัก โดยเฉพาะยุง เพราะแฟนผมแพ้ยุงง่ายมาก เตรียมยากันยุงมายังไม่ได้ใช้เลยครับเตงไหวปะเนี่ย สู้ๆๆแงะไหนบอกสู้ไงๆพักอีกแล้ว แต่มาถึงขนาดนี้ผมต้องยอมใจลูกพี่เห็นได้ชัดว่าลูกพี่พยายามเพื่อผมมากขนาดไหน นี่น้ำเย็นๆนิมันสุดยอดจริงๆเลยครับ อีกขวดที่เป็นน้ำแข็งละลายแล้วไปต่อครับสถานี่ที่ 9 แล้วครับเย้ๆ ตัวเองแสงสวยไปยืนเร็วเค้าถ่ายให้เอาด้วยเอาด้วยสถานีที่ 10 แล้วครับ เออเตงแล้วสถานีที่ 8 หล่ะ ใช้ๆงั้นขากลับละกันเนอะดอกเข็มป่า เจอแล้วจุดชมวิวจุดแรกสวยใช่ได้เลยกำลังใจและขวัญกำลังใจกลับมานิดนึงใครที่ใส่รองเท้าที่คับมา หรือไม่เหมาะสมก็จะเป็นแบบนี้น่ะครับ หรือ เขาถอดแล้วจะเดินได้ไวขึ้นไปต่อดีกว่าครับ สถานีที่ 11 แล้วเย้ๆ เย้ๆมาตั้งแต่สถานีที่ 6 ละถึงยังง่านะตอนนี้ตัวเอง เค้าปวดเท้าง่า เมื่อยด้วย ):&:@(")")"&/@@@:฿-เตงสวยๆมาเร็วๆไวเลยครับเรื่องถ่ายภาพเนี่ย
กล้องลั่นครับจังหวะนี้แต่ชอบไปเตงเอาหน่อยน่ะใกล้ถึงแล้วแหละ เจอฝรั่งครูสอบภาษามาจากอินโดนิเซีย ก้สอบถามข้างบนเป็นไง อีกนานมั้ย ฮาวฟาร์ ):&:@/-฿)//&@"" ฟิบทีนมินิส  เหยดกำลังใจมาเลยอีก 15 นาทีก็ถึงละเตง ด้วยความดีใจจึงขอถ่ายภาพไว้เป็นที่ระทึกหน่อยครับ มีน้ำตกด้วย ขาลงกลับมาค่อยแวะเยอะตอนนี้จิตใจจดจ่อกับยอดเขามากที่สุดครับเห้ยเตงแบบที่เห็นในเน็ตเลยใกล้ถึงละ มีพี่ๆคนไทยเดินลงพอดีทักทายกันเล็กน้อย สวัสดีปีใหม่ครับ ข้างบนสวยมั้ยครับพี่
                   สวยมากค่ะ คุ้มมากน้อง ยิ้มแบบแหยะๆ
                   หืม อีกนานมั้ยครับ พี่กว่าจะถึงปลายเขา ไม่นานค่ะ 30 นาทีได้
ภาพตัดไปที่ฝรั่งเลยครับ ฝรั่งเล่นผมแล้ว ฟิบทีมมินิส ผมเดิมมาเกือบสิบนาทีแล้ว ทำไมมันเพิ่มมาอีกสามสิบนาทีอะ หรือเขาบอกฟิบตี้ ว่ะนั้นไงลูกพี่ผมหน้าถอดสีเลย เหมือนกำลังใจที่มีมันหายไปหมด กำลังขาก็อ่อล้าเหลือเกิน เตงไหวมั้ย ไหวยยยก็ได้ รู้เลยไม่ไหวแล้วแบบนี้เอาน่ะอดทนอีกนิดน่ะใกล้ถึงแล้วครับไปคร่ะเราเดินต่อไปสักพักก็จะถึงจุดแวะพักซึ่งตรงกับสถานีที่ 12 แล้วครับ