สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา อยากจะแชร์ประสบการณ์ดีๆ ที่ได้เจอเกี่ยวกับความรัก ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ ตอนสมัยเรียนเราเป็นคนที่ชอบเล่นเกมมาก เล่นดอทเอทั้งวันทั้งคืนนอนตีสามตื่นสิบโมงแทบจะทุกวันเพราะเล่นเกม เราเลยไม่ค่อยชอบออกไปพบปะกับเพื่อน เข้า ม. ไปเรียนละก็กลับมาเล่นเกมที่บ้าน ในวันๆนึงหมดไปกับการเล่นเกม ทำให้เราไม่ค่อยได้สนใจเรื่องแฟนไม่มีก็อยู่ได้ มีก็ดี จนวันที่เราได้คุยกับแฟนในโลกออนไลน์ เค้าแอดเพื่อนมาวันนั้นที่เรารับแอดเพราะว่าเราเล่นเกมแล้วคิลได้เยอะเราก็เลยอารมณ์ดีมาก เราเลยคิดว่าใครแอดเรามาเราจะคุยด้วย บังเอิญเค้าเป็นคนเดียวที่แอดเรามา. พอได้เริ่มคุยกันเราก็รู้สึกว่าเค้าโอเครก็คุยไปเรื่อยๆ เราตกลงเป็นแฟนกันหลังจากที่พึ่งคุยกันได้แค่อาทิตย์เดียว. ซึ่งมันก็เร็วมาก แต่เราก็ยังไม่เคยเจอหน้ากันจริงๆ เห็นแต่ในรูป เรากับแฟนเรียนอยู่ที่เดียวกัน เราอยู่บ้านกับพี่ชาย. เค้าอยู่ที่วัดเพราะเป็นญาติกับหลวงตา เราตัดสินใจไปเจอเค้าที่มหาลัย. เป็นวันแรกที่เจอกันหลังจากที่คุยกันมาเดือนนึง เราตื่นเต้นมาก ทำตัวไม่ถูก. เค้าเป็นคนหน้าตาดี ผิวขาว ตัวเล็ก ส่วนเราตัวเตี้ยเป็นผู้หญิงไม่แต่งตัว(ส่วนใหญ่ตีดอท ^^) หน้าสดๆๆๆ. คิดอยู่ว่าเค้าจะวิ่งหนีรึป่าว. 555+ พอได้เจอจริงๆ. เค้าเป็นคนอ่อนโยน. รับฟังเราทุกเรื่อง เป็นคนที่ทำให้เราหัวเราะได้ตลอด. ชอบเล่นเหมือนเด็กๆ เราก็ชอบแกล้งเค้าเพราะแกล้งแล้วเวลาเค้าโมโหแล้วเราสนุกดี (แอบจิต 555) เค้าเป็นคนที่ปากไม่ตรงกับใจชอบพูดให้เราว่าเรา. เตี้ย แหมบ เราก้เลยบอกงั้นเดี๋ยวจะทำดั้ง แต่ก็ห้ามไม่ให้เราทำ เค้าบอกไม่ชอบ เราก็เลยไม่ได้ทำ. แล้วก็ว่าเรา. เตี้ยแหมบ มาตลอด
จนเรียนจบเราก้มาทำงาน. เรากับแฟนนานๆจะได้เจอกันทีนึง. เรามาทำงานกรุงเทพ แต่แฟนเรายังเหลือตัวนึงก็เลยได้เรียนต่ออีกปี ละก็ทำงานโลตัสไปด้วยระหว่างเรียน ทำให้เรามีเวลาคุยกันแค่ตอนเที่ยงชั่วโมงเดียวเพราะเวลาไม่ตรงกัน. เราก็เหมือนเดิมคือเล่นเกม. เลิกงานมาเข้าร้านเกมตีดอท สี่ทุ่มกลับบ้าน เวลาเรามีปัญหารึทะเลาะกันเราจะพยายามคุยกันให้รู้เรื่อง ว่าสาเหตุเกิดจากอะไร. แต่ส่วนมากก็เป็นเราที่สร้างประเด็นขึ้นมาเอง. คิคิ พอแฟนเราเรียนจบ. เค้าให้พ่อกับแม่เค้าไปขอเรา เราตัดสินใจลาออกจางาน ตกลงกับแฟนว่าจะมาหางานทำที่ระยองกับพี่ พี่เราพึ่งเปิดบริษัทใหม่ เราก็อยู่ด้วยกันกับเค้า หลายคนคงคิดว่าเราสองคนคบกันมานาน. ที่จริงเรายังคบกันได้ไม่ถึงสองปีเลยด้วยซ้ำ เราคิดว่าเวลาไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเรื่องความรัก. เราก็กลัวนะกลัวว่าจะไปกันไม่รอด. แตเราก็คิดว่า. อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด คนอยู่ด้วยกันเเต่งงานกันมีลูกแล้วแยกทางกันก็มีเยอะแยะไป แต่เราโชคดีตรงที่เราได้เจอคนดี. ในเมือเราตัดสินใจดีแล้วก็ทุ่มเทกับเค้าให้เต็มที่ ถึงวันนึงต้องเลิกกันเราก็จะยอมรับความจริง ตอนนี้ใกล้ถึงวันที่เราจะแต่งงานกันแล้วกับระยะเวลาไม่ถึงสองปี เราคิดว่าเราโชคดีมากๆที่ได้เจอเค้า. นี่เป็นเรื่องราวดีๆของเราที่อยากจะแชร์ ความรักเป็นสิ่งสวยงาม เราทุ่มเทใส่ใจกับมัน มันก็จะให้ผลตอบแทนเราด้วยสุขค่ะ
แชร์ประสบการณ์รักในโลกออนไลน์ค่ะ
จนเรียนจบเราก้มาทำงาน. เรากับแฟนนานๆจะได้เจอกันทีนึง. เรามาทำงานกรุงเทพ แต่แฟนเรายังเหลือตัวนึงก็เลยได้เรียนต่ออีกปี ละก็ทำงานโลตัสไปด้วยระหว่างเรียน ทำให้เรามีเวลาคุยกันแค่ตอนเที่ยงชั่วโมงเดียวเพราะเวลาไม่ตรงกัน. เราก็เหมือนเดิมคือเล่นเกม. เลิกงานมาเข้าร้านเกมตีดอท สี่ทุ่มกลับบ้าน เวลาเรามีปัญหารึทะเลาะกันเราจะพยายามคุยกันให้รู้เรื่อง ว่าสาเหตุเกิดจากอะไร. แต่ส่วนมากก็เป็นเราที่สร้างประเด็นขึ้นมาเอง. คิคิ พอแฟนเราเรียนจบ. เค้าให้พ่อกับแม่เค้าไปขอเรา เราตัดสินใจลาออกจางาน ตกลงกับแฟนว่าจะมาหางานทำที่ระยองกับพี่ พี่เราพึ่งเปิดบริษัทใหม่ เราก็อยู่ด้วยกันกับเค้า หลายคนคงคิดว่าเราสองคนคบกันมานาน. ที่จริงเรายังคบกันได้ไม่ถึงสองปีเลยด้วยซ้ำ เราคิดว่าเวลาไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเรื่องความรัก. เราก็กลัวนะกลัวว่าจะไปกันไม่รอด. แตเราก็คิดว่า. อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด คนอยู่ด้วยกันเเต่งงานกันมีลูกแล้วแยกทางกันก็มีเยอะแยะไป แต่เราโชคดีตรงที่เราได้เจอคนดี. ในเมือเราตัดสินใจดีแล้วก็ทุ่มเทกับเค้าให้เต็มที่ ถึงวันนึงต้องเลิกกันเราก็จะยอมรับความจริง ตอนนี้ใกล้ถึงวันที่เราจะแต่งงานกันแล้วกับระยะเวลาไม่ถึงสองปี เราคิดว่าเราโชคดีมากๆที่ได้เจอเค้า. นี่เป็นเรื่องราวดีๆของเราที่อยากจะแชร์ ความรักเป็นสิ่งสวยงาม เราทุ่มเทใส่ใจกับมัน มันก็จะให้ผลตอบแทนเราด้วยสุขค่ะ