คุณเป็นหนึ่งในหลายพันคนรึเปล่า ?

สวัสดีเข้าเรื่องเลยแล้วกัน เพราะเกิดสงสัยขึ้นมาว่าคนส่วนใหญ่ที่อ่านกระทู้พันทิป เขาเป็นหนึ่งในหลายพันคนรึเปล่าที่ไม่ได้ทำงานที่เป็นความฝันของตัวเองจริงๆ ถ้าให้พูดทั้งในแง่คิดและความเป็นจริงต่อให้คุณจะมีอาชีพในฝันหรือที่อยากจะเป็นอะไร แต่ท้ายสุดแล้วมันก็จบตรงค่ของเม็ดเงิน ทำแล้วรวยมั้ย จบไปมีงานทำหรือเปล่า น่าแปลกที่หลายๆครั้งอะไรๆบนโลกก็มักจะสวนทางกัน ยกตัวอย่างเช่น เราอยากจะทำอาชีพนี้ๆ ลองเสริชหากระทู้อ่านกับว่าแบบ เอ้ย จบมาแล้วไม่มีงานทำ ว่างงานบลาๆ แต่ถ้ามองกับไปอีกจุดนึงก็จะยังมีคนค่อยบอกเราว่า ถ้าจบมาแล้วไม่มีงานทำ มหาลัยจะเปิดสอนทำมั้ย? พวกที่ไม่มีงานทำก็คงเป็นพวกที่เลือกงาน แต่ก็นะเวลาจบไปจริงๆเราก็ต้องอยากเลือกงานที่มันได้รายได้ดีๆ เหนื่อยน้อยอะไรประมาณนั้น แต่ถ้าเราลองสมมติทุกอย่างขึ้นมาใหม่ เริ่มใหม่หมดเลยทุกๆอย่าง ถ้า อาชีพทุกอย่างมีค่าตอบแทนเท่ากัน หางานทำได้ง่าย-ยากพอๆกัน ตัดปัจจัยต่างๆนานทิ้งไป โดยเฉพาะทางด้านครอบครัวรวมถึงป้าข้างบ้านด้วย อะไรคือความฝันของเรา อะไรคือสิ่งที่เราอยากทำ อะไรคือตัวตนของเรา อะไรคือสิ่งๆนึงที่มีเราเป็นองค์ประกอบของสิ่งนั้น หากพูดถึงเจ้าของกระทู้เอง อยากจะเป็นอะไรหลายๆอย่างเลย ตั้งแต่ตำรวจยันนักกีฬาทีมชาติ 555555555 อยากเป็นทนายอยากตัดสินคดีทุกๆด้วยความยุติธรรม อยากเป็นคุณครูอย่างสอนให้เด็กทุกคนเป็นคนดี อยากเป็นนักสืบเพราะมันเท่ เคยคิดเล่นๆว่าโตขึ้นอยากเปิดร้านเบเกอรี่แต่ความจริงแล้วแค่เป็นแค่ฉากบังหน้างานจริงๆคือรับสืบสวนคดี อยากเป็นนักแต่งนิยาย เคยคิดด้วยว่าอยากเป็นช่างภาพเพราะแบบบางรูปราคาเป็นร้อยล้านคือรวยแบบไม่ต้ต้องเสียแรงมาก แต่มันก็ไม่ใช่หรอกทุกอาชีพมันก็เหนื่อยๆเหมือนกันหมด ยิ่งโตมายิ่งน่าเสียดายนอกจากเราจะสูญเสียความเป็นเด็กแล้วเรายังสูญเสียตัวตนของตัวเราเองไปเรื่อยๆด้วย อาชีพที่เคยคิดว่าจะเป็นอยากจะทำก็ถูกพับเก็บแล้วก็ค่อยๆหายไป คนที่โตมาแล้วได้ทำตามความฝันในวัยเด็กหรือสิ่งที่เราชอบเป็นคนที่น่าอิจฉาจริงๆ )