ขอเล่าก่อนว่าหนูเพิ่งเรียนจบ ไม่มีงานทำ ขายของเล็กๆน้อยๆ กำไรแค่อยู่ได้ พ่อหนูเอารถยนต์ไปเข้าไฟแนนซ์ 60,000 บาท และส่งไม่ได้ รถจะโดนยึด หนูเสียดาย เพราะเป็นสมบัติที่เหลือไม่กี่ชิ้น ที่พ่อกับแม่หามาด้วยกัน เลยไปยืมเงินคนรู้จักกันมา เพื่อไปปิดยอดไฟแนนซ์แทนพ่อ ซึ่งพ่อได้โอนรถเป็นชื่อหนูแล้ว ส่งเงินให้พ่อใช้(จนเราแทบไม่มีกิน) พ่อใช้เงินเร็วมาก 2 วัน 500 แกอยู่คนเดียว ไม่ได้เอาเงินซื้อข้าวคะ ไปซื้อเหล้า เมา จนไม่ทำอะไร พอหมดก็โทรมาขอ จนเราไม่มีขะกินแล้ว เลยตัดสินใจ ว่าให้พ่อครั้งเดียว 3,000 บาท ให้พ่อไปลงทุนปลูกผักหรือขายอะไรเล็กๆน้อยๆ เท่าที่ทำได้ หรือพ่อจะเอาไปกินเหล้าก็ตามใจ ซึ่งถ้าหมดก็ไม่ให้แล้ว แต่ตั้งใจว่า ถ้ากลับบ้านก็จะซื้อของกินของใช้ไปให้ หรือไม่ก็ให้น้องสาวไปให้แทน เราเสียความรู้สึก ที่ยอมแบกรับหนี้ ทั้งที่ไม่พร้อม แต่พ่อไม่สงสารเราเลย ขนาดตลอดชีวิตพ่อไม่ส่งให้เรียนเลย เราไม่มีเงินให้เขาใช้ตามที่เขาขอขนาดนั้นหรอก เสียความรู้สึกที่พ่อเอาเงินไปกินเหล้าหมด ไม่สงสารที่เราทำนั่นทำนี่เพื่อความอยู่รอด ทั้งๆที่ตกงาน ทำแบบนี้ ใจร้ายไปไหมคะ แต่เรื่องนี้ปรึกษาแม่ กับน้าๆแล้วคะ ท่านเห็นด้วย
ให้เงินพ่อครั้งเดียว 3,000 แล้วไม่ให้อีกเลย ใจร้ายไปไหมคะ