เรื่องมีอยู่ว่าวันศุกร์หลังเลิกเรียนผมก็ทำการบ้านให้เสร็จหมดเลยเพราะพ่อปลูกฝังมาว่าอย่าผลัดวันประกันพรุ่ง แต่แม่บอกว่าดึกแล้วค่อยทำวันอื่นก็ได้ผมนึกในใจเอ๊ะรึจะเก็บไว้ทำวันอื่นด้วยเพราะมันจะว่างเกินไปโอ๊ะขี้เกียจว่ะทำ
เลย พอมาวันเสาร์เรื่องก็เกิดมันเป็นเพราะซีรี่ย์ร่ยนักรักเสพติดที่มือผมเผลอไปโดนพอดูแล้วมันติดใจ มันทำให้ผมเศร้ามากโดยเฉพาะฉากแต่งงานพ่อลั่วอินแล้วลั่วอินกับกู้ไห่ขึ้นไปบนดาดฟ้าลั่วอินบอกกู้ไห่ว่าไม่มีอีกแล้วคนที่ทำอาหารรดชาติแย่ๆให้ฉันกินไม่มีอีกแล้วคนที่ทำกางเกงในฉันตกลงไปในบ่อปูนลั่วอินพูดทั้งน้ำตา กู้ไห่ก็ปลอบใจว่าต่อไปนี้ฉันจะทำอาหารให้นายกินเองรดชาติแย่กว่าพ่อนายแน่นอน เราจะซื้อกางเกงในมาซักกล่อง ซัก1ครั้งทำตกบ่อปูน1ครั้ง ฉากนั้นแหละทำผมจิตตกไปเลย ถามคนอื่นเขาบอกว่าผมอินมากไป ผมก็ว่าผมอินมากไปอะเเหละ เเต่ผมยิงเศร้ายิ่งเปิดเพลงเศร้าฟังไม่ว่าจะเป็นไอแฮพโนติ้ง ยูอาร์น็อตอะโลน วิทเต๊ายู ไอบีลีฟไอแคนฟลาย มายเฮริทวิลโกออน และก็เพลงประกอบซีรี่ย์ร้ายนักรักเสพติด ขนาดผมฟังเพลงสนุกเฮฮาอย่าง เวริทอิท เวิคของรีฮันน่า เทรินดาวฟอวอท ก็ยังเศร้าอยู่ดี อยู่บ้าน2วันผมไม่มีอะไรทำเลยจะปลูกผักดินก็หมดเมล็ดก็มีแต่ผักเมืองหนาวจะไปฟิสเนสรถก็ม่ายมีผมจะวิดีโอคอลกับเพื่อนกับแฟนก็ไม่มีกล้องใช้ไอแพด1 โทรศัพท์ก็ไม่มี ผมจะลงทุนเลี้ยงกบเลี้ยงกุ้งไม่มีที่เลย ไม่มีเรื่องให้ต้องเครียดด้วยเพราะงานทุกอย่างเสร็จหมดล่ะ แต่เรารู้สึกเศร้า มะเช้าสวดมนต์ยังจะเป็นลมเลยไม่ค่อยมีสมาธิ จะทำอาหารของในตู้เย็นก็มีแต่น้ำ และก็มะนาวที่ผมลักมาจากสวนที่รร ปกติผมทานข้าว2ชามใหญ่ถึง3ชาม เดี๊ยวนี้ ข้าวที่ทานยังเล็กกว่ากล่องในเซเว่น2เท่า ซึมเศร้ามากไม่รู้จะทำไรมีไอแพดเครื่องเดียวเกมมันก็เล่นไม่ได้ต้องอับไอโอเอสอัปก็ไม่ได้รุ่นมันเก่า มะคืนฝันว่าเห็นคนตกตึกเลยไปดูดวงมาจะมีปัญหาความรักนิดหน่อย ผมก็เลยไปสวดมนต์ขอพรในตอนเช้าก็รู้สึกดีได้1-2ชั่วโมงจากนั้นก็เศร้าต่อ ผมยิ่งเศร้าผมก็ยิ่งฟังเพลงเศร้าดูหนังเศร้าๆผมควบคุมตัวเองไม่ได้จะไปศรีทันยาก็ไม่มีค่ารถไป ใครก็ได้ช่วยผมที ผมจริงจรังนะครับ ผมพิมพ์คำไหนผิดขออภัยด้วยครับ
ผมเป็นโรคซึมเศร้าใช่มั้ย ใครก็ได้ทำให้ผมมีความสุขทีTT