สวัสดีครับ วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์ชีวิตวัยทำงานให้น้องๆพี่ๆที่กำลังหมดหวังฟังเพื่อเป็นไกด์ในการใช้ชีวิตและสู้ต่อไปครับ
ตอนนี้ผมอายุ 21 ย่างเข้า 22 ทำงานอยู่บริษัทนายจ้างชาวญี่ปุ่น ตอนนี้ผมได้เงินเดือนสตาร์ท 25K และค่าภาษา บวกอื่นๆ รวมเกือบ 30K ต่อเดือน ต้องบอกก่อนเลยว่าไม่ได้จะมาอวดนะครับ แต่จะมาเล่าที่มาที่ไป ผมเป็นเด็กตจว. บ้านจน พ่อแม่ไม่มีเงินส่งเรียน หลังจากจบ ม.3 ผมก็เข้ามาอยู่ในเมืองหางานทำ เริ่มจากการเป็นพนักงานขายมือถือ พอทำได้สักพักผมก็ได้เรียนต่อ ปวช. (ภาควันอาทิตย์) ทำงานด้วย เรียนด้วยตลอด4 ปี โดยปกติแล้ว ผมเป็นคนชอบภาษาอยู่แล้ว หลังจากเลิกงานผมก็จะใช้เวลาอยู่ร้านเน็ต เรียนภาษาอังกฤษผ่านยูทูป และกูเกิล มีสมุดปากกาจดไว้ และเอากลับไปอ่านทบทวนมาโดยตลอด ผมเปลี่ยนงานบ่อยครับ เพราะอยากเรียนรู้สังคม การใช้ชีวิต และอะไรหลายๆอย่าง จากโลกใบนี้ พยายามหางานยากๆ แต่ใช้วุฒิ ม.3 สมัครงานตลอด 4ปี ได้งานดีบ้าง ไม่แย่บ้าง แต่จุดหมายเดียวคือต้องทำให้ตัวเองเรียนจบ ปวช. ในช่วงท้ายของชีวิตวัยเรียน ผมได้ทำงานเกี่ยวกับงานบริการ เจอลูกค้าชาวต่างชาติบ่อยเลยได้ฝึกภาษาเพิ่มมากขึ้น เลยได้ภาษาญี่ปุ่น กับรัซเซียมาอยู่ในสมองภายใน2ปี หลังจากเรียนจบ ผมก็หางานทำจริงๆจังๆ ทำแต่ละที่ 2-3เดือนก็ออก เพราะหลายๆเหตุผล
***จนผมได้มาเจอบริษัทนี้***
ผมสมัครงาน ผ่าน เว็บ และได้ไปสัมพาษ กับ บริษัทหนึ่ง ซึ่งมาจากญี่ปุ่น เข้ามาเปิดตลาดในไทยเป็นครั้งแรก (150สาขาทั่วโลก) ช่วงสัมพาษภาษาอังกฤษล้วน ผมก็เล่าภูมิหลังไปตามเนื้องเรื่อง ยกมาหมด ทั้งความรู้ ความสามารถ และประสบการณ์ เลยไม่ค่อยตื่นเต้น HR ก็ฟังๆไปเรื่อย ถาม-ตอบ กันอยู่พักใหญ่ แล้วHR ก็มาถามมา1ประโยคเป็นภาษาไทย "จบแค่ปวช.เองหรอ" เราก็น่าเศร้า เพราะคิดว่าคงโดนไล่กลับแน่ ก็เลยตอบไปว่า "ครับ" HR ยิ้มแล้วก็ตอบว่าไม่เป็นไรค่ะ หลังจากนั้นเขาก้เดินออกจากห้องไป ประมาณ 5 นาที แล้วกลับเข้ามา พร้อมเอกสาร1ปึก เอ้ย! 1ชุด แล้วเอามาให้เราอ่าน เอกสารมีแต่ English ทั้งนั้นเลยครับ ใช่แล้ว! มันคือ Sign Contract papers ครับ วินาทีนั้น ผมน้ำตาแทบไหล! ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะรับ เท่านั้นยังไม่พอ! เหมือนโชคหล่นทับชั้นที่2 เอกสารส่วนของ Salary part เหลือบไปเห็น ตัวเลข 2x,xxx/monthly ผมนี่อยากจะกรี้ดดดดออกมาเลยครับ มันพูดไม่ออกบอกไม่ถูกวินาทีนั้น
--------------ภาพตัด-----------------------
ปัจจุบันผมก็มีความสุขกับการทำงานทุกวันดีครับ สบายบ้างเหนื่อยบ้าง แต่ก็มีความสุข น้องสุดในบริษัทแต่ performance ไม่น้องสุดนะครับ ผมก็อยากจะบอกว่าไม่มีใครโชคดีทุกครั้งในชีวิต คนเราจะมีโอกาสเสมอ อยู่ที่ว่าเราจะคว้าและรักษาไว้ได้ไหม ใครที่ตกงาน มีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน ลองเปลี่ยนทัศนคติตัวเอง ลองปรับ นะครับ อย่าท้อ สร้างกำลังใจให้ตัวเอง สักวันจะได้ดี เรื่องวุฒิการศึกษาสำหรับบรษัทในไทยส่วนใหญ่จะรับป.ตรี+ แต่นายจ้างชาวต่างชาติเขามองข้ามครับ เขาเห็นความสามารถสำคัญกว่า แต่ผมก็ไม่ทิ้งเรื่องเรียนนะ ถ้ามีโอกาสจะเรียนต่อให้จบ ป.เอก เลยว่างั้น สุดท้ายนี้ ภาษา "สำคัญมากกกกก"ขีดเส้นใต้18เส้น ไฮไลต์สีเขียว ทับ สีแดง อมม่วง เอ้อ! เยอะไป จำไว้เลยว่า ยุคนี้ภาษาจำเป็นต่อชีวิตอย่างมาก ใครที่ยังไม่เริ่ม เริ่มเถอะครับ ช้าดีกว่าไม่เลย สักวันก็เก่งเอง ไม่มีอะไรสำเร็จได้ภายในวินาทีเดียว ทันใจต้องการ ขอให้ทุกคนสู้ต่อไปนะครับ จากเด็กปวช. สาขาการตลาด 😊
อายุ21 จบปวช. เงินเดือนเกือบ 30K ถือว่าประสบความสำเร็จไหมครับ?
ตอนนี้ผมอายุ 21 ย่างเข้า 22 ทำงานอยู่บริษัทนายจ้างชาวญี่ปุ่น ตอนนี้ผมได้เงินเดือนสตาร์ท 25K และค่าภาษา บวกอื่นๆ รวมเกือบ 30K ต่อเดือน ต้องบอกก่อนเลยว่าไม่ได้จะมาอวดนะครับ แต่จะมาเล่าที่มาที่ไป ผมเป็นเด็กตจว. บ้านจน พ่อแม่ไม่มีเงินส่งเรียน หลังจากจบ ม.3 ผมก็เข้ามาอยู่ในเมืองหางานทำ เริ่มจากการเป็นพนักงานขายมือถือ พอทำได้สักพักผมก็ได้เรียนต่อ ปวช. (ภาควันอาทิตย์) ทำงานด้วย เรียนด้วยตลอด4 ปี โดยปกติแล้ว ผมเป็นคนชอบภาษาอยู่แล้ว หลังจากเลิกงานผมก็จะใช้เวลาอยู่ร้านเน็ต เรียนภาษาอังกฤษผ่านยูทูป และกูเกิล มีสมุดปากกาจดไว้ และเอากลับไปอ่านทบทวนมาโดยตลอด ผมเปลี่ยนงานบ่อยครับ เพราะอยากเรียนรู้สังคม การใช้ชีวิต และอะไรหลายๆอย่าง จากโลกใบนี้ พยายามหางานยากๆ แต่ใช้วุฒิ ม.3 สมัครงานตลอด 4ปี ได้งานดีบ้าง ไม่แย่บ้าง แต่จุดหมายเดียวคือต้องทำให้ตัวเองเรียนจบ ปวช. ในช่วงท้ายของชีวิตวัยเรียน ผมได้ทำงานเกี่ยวกับงานบริการ เจอลูกค้าชาวต่างชาติบ่อยเลยได้ฝึกภาษาเพิ่มมากขึ้น เลยได้ภาษาญี่ปุ่น กับรัซเซียมาอยู่ในสมองภายใน2ปี หลังจากเรียนจบ ผมก็หางานทำจริงๆจังๆ ทำแต่ละที่ 2-3เดือนก็ออก เพราะหลายๆเหตุผล
***จนผมได้มาเจอบริษัทนี้***
ผมสมัครงาน ผ่าน เว็บ และได้ไปสัมพาษ กับ บริษัทหนึ่ง ซึ่งมาจากญี่ปุ่น เข้ามาเปิดตลาดในไทยเป็นครั้งแรก (150สาขาทั่วโลก) ช่วงสัมพาษภาษาอังกฤษล้วน ผมก็เล่าภูมิหลังไปตามเนื้องเรื่อง ยกมาหมด ทั้งความรู้ ความสามารถ และประสบการณ์ เลยไม่ค่อยตื่นเต้น HR ก็ฟังๆไปเรื่อย ถาม-ตอบ กันอยู่พักใหญ่ แล้วHR ก็มาถามมา1ประโยคเป็นภาษาไทย "จบแค่ปวช.เองหรอ" เราก็น่าเศร้า เพราะคิดว่าคงโดนไล่กลับแน่ ก็เลยตอบไปว่า "ครับ" HR ยิ้มแล้วก็ตอบว่าไม่เป็นไรค่ะ หลังจากนั้นเขาก้เดินออกจากห้องไป ประมาณ 5 นาที แล้วกลับเข้ามา พร้อมเอกสาร1ปึก เอ้ย! 1ชุด แล้วเอามาให้เราอ่าน เอกสารมีแต่ English ทั้งนั้นเลยครับ ใช่แล้ว! มันคือ Sign Contract papers ครับ วินาทีนั้น ผมน้ำตาแทบไหล! ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะรับ เท่านั้นยังไม่พอ! เหมือนโชคหล่นทับชั้นที่2 เอกสารส่วนของ Salary part เหลือบไปเห็น ตัวเลข 2x,xxx/monthly ผมนี่อยากจะกรี้ดดดดออกมาเลยครับ มันพูดไม่ออกบอกไม่ถูกวินาทีนั้น
--------------ภาพตัด-----------------------
ปัจจุบันผมก็มีความสุขกับการทำงานทุกวันดีครับ สบายบ้างเหนื่อยบ้าง แต่ก็มีความสุข น้องสุดในบริษัทแต่ performance ไม่น้องสุดนะครับ ผมก็อยากจะบอกว่าไม่มีใครโชคดีทุกครั้งในชีวิต คนเราจะมีโอกาสเสมอ อยู่ที่ว่าเราจะคว้าและรักษาไว้ได้ไหม ใครที่ตกงาน มีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน ลองเปลี่ยนทัศนคติตัวเอง ลองปรับ นะครับ อย่าท้อ สร้างกำลังใจให้ตัวเอง สักวันจะได้ดี เรื่องวุฒิการศึกษาสำหรับบรษัทในไทยส่วนใหญ่จะรับป.ตรี+ แต่นายจ้างชาวต่างชาติเขามองข้ามครับ เขาเห็นความสามารถสำคัญกว่า แต่ผมก็ไม่ทิ้งเรื่องเรียนนะ ถ้ามีโอกาสจะเรียนต่อให้จบ ป.เอก เลยว่างั้น สุดท้ายนี้ ภาษา "สำคัญมากกกกก"ขีดเส้นใต้18เส้น ไฮไลต์สีเขียว ทับ สีแดง อมม่วง เอ้อ! เยอะไป จำไว้เลยว่า ยุคนี้ภาษาจำเป็นต่อชีวิตอย่างมาก ใครที่ยังไม่เริ่ม เริ่มเถอะครับ ช้าดีกว่าไม่เลย สักวันก็เก่งเอง ไม่มีอะไรสำเร็จได้ภายในวินาทีเดียว ทันใจต้องการ ขอให้ทุกคนสู้ต่อไปนะครับ จากเด็กปวช. สาขาการตลาด 😊