ผมขอเล่าเรื่องของตัวเองนะครับเรื่องของผมพึ่งเกิดขึ่นเดือนที่แล้ว คือผมคบกับแฟนมาครึ่งปีกว่าล้ะครับแฟนผมเธอเรียนมหาลัยเอกชนชื่อดังแถวๆประทุม เธอนอนหอกับรูมเมทนานๆทีผมจะไปนอนกับเธอครับเธอจะกลับบ้านทุกวันศุกร์ครับเราตกลงกันว่าทุกวันศุกร์เราจะมาเจอกันตอนนี้ผมดรอปเรียนอยู่ครับล้ะก็ทำงานไปพลางๆ รอจบแล้วจะเข้ามหาลัย
คือผมมีปันหากับเธอนิดหน่อยครับ ผมเป็นฝ่ายบอกเลิกเธอเองแต่จริงๆผมไม่ได้อยากเลิกกับเธอเลย แต่เป็นเพราะผมใจร้อนแล้วน้อยใจที่เธอไม่สนใจผม วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่เธอกลับเราได้เจอกันที่หมู่บ้านเพื่อนของเธอ แล้วเพื่อนสนิทเธอก็มาด้วยครับเป็นผชเรานัดกันไว้เพราะไม่ได้เจอนาน พอผมมาหาเธอผมเดินเข้าไปหาเธอแต่ดูเหมือนว่าเธอไม่อยากเจอผมเลยเธอก็เล่นกับเพื่อนของเธอไปจนเวลาผ่านไปสิบนาทีก็ไม่เข้ามาหาผมมเขาเปลี่ยนไปครับไม่เหมือนวันอื่นๆเลย จนเพื่อนสนิทเธอมาผมไปรับมาแล้วสิ่งที่ทำให้ผมน้อยใจ
คือพอเพื่อนเธอมาเธอวิ่งเข้ามากระโดดกอดเพื่อนสนิทเธอด้วยความดีใจที่ได้เจอผมพยายามไม่คิดอะไร ก็เห็นว่าไม่ได้เจอกันนานผมพยายามจะคุยกับเธอแต่ก็ไม่ได้สนใจผมเลยนั้นคือทำให้ผมน้อยใจว่าทำไมเธอเจอเราแล้วไม่ดีใจแบบนี้บ้าง แล้วผมก็มานั่งของผมเธอก็เข้ามาถามว่าเป็นอะไรผมไม่อยากให้เธอคิดมากเลยบอกว่าไม่เป็นไร ก่อนหน้านี้เรามีปันหากันนิดหน่อยครับแล้วผมก็ไปส่งเธอขึ่นรถเพื่อที่จะกลับบ้านพอกลับบ้านธอทำธุระไรเสร็จเราก็มาคุยกัน
คุยๆไปเธอก็เงียบไม่พูดไรผมเลยวางโทสับแล้วมาคุยในแชทแทนคือผมได้ถามเธอไปตรงๆว่าเบื่อผมหรอ เขาตอบว่าไช่เบื่อผม รักผมน้อยลง ผมไม่รู้จะพูดไรผมเลยบอกเลิกเธอไป อีกสีกพักเธอก็ถามว่าอยากเลิกจริงๆหรอผมตอบว่าไช่เพราะตอนนั้นผมพูดอะไรไม่ออกเลยครับ อีกสองสามวันเราก็มาคุยกันผมได้ง้อเธอถามว่าจะเอาไงผมยอมรับครับที่ผมใจร้อนผมก็ขอโทษเธอไป เธอขอเวลาอาทิตย์นึ่งผมพึ่งรู้ครับว่าเธอมีคนมาจีบสักพักนึ่งแล้วเธอก็ดันเล่นด้วยผมเคยเช็คโทสับเธอแค่ครั้งเดียวหลังจากนั้นไม่เคยเลยผมเชื่อใจเธอครับ แต่ตอนนั้นเธอก็คุยกับผมไปด้วยผมอยากให้เธอกลับมาเธอบอกรักผมแต่มันเหลือน้อยแล้ว เธอไม่อยากทำร้ายผมอีกเลยอยากให้ผมไปเจอคนที่ดีๆ ตอนนั้นผมก็ทำใจไว้แล้วนะครับแต่ผมรักเธอมากเลยอยากพยายามให้ถึงที่สุดดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็คุยกันสักพักแล้วเธอก็ถามผมว่าไม่รู้สึกยื้อบ้างหรอมันทำให้ผมอึ้งไปเลยสงสัยคงต้องเลิกกันแล้วจริงๆแง้
คือผมได้นัดกับเธอเพื่อที่จะเอาของมาคืน กระเป๋าของเธออยู่บ้านผม เธอบอกอยากได้คืนผมเลยเอาไปให้เธอแล้ววันนั้นทำให้เราเจอกันอีกครั้งผมได้นั่งคุยกับเธอสักพักว่าต้องการแบบนี้จริงๆไช่มั้ย ไช่ครับเธอเลือกที่จะไปแต่เธออยากมีผมอยู่ ไม่อยากเสียผมไปไหน
เธออยากให้ผมกลับมาเป็นเพื่อนมันแย่นะครับกับการที่ผมต้องมาเห็นเธอมีความสุขกับคนอื่นจริงๆแล้วคนนั้นมันต้องคือผม ผมได้เอาของให้เธอแล้วผมก็พาเธอขับรถเล่นตอนนั้นเหมือนเรายังเป็นแฟนกันอยู่เลยครับ ก่อนแยกกันผมได้ไปส่งเธอที่บ้านเพื่อนแล้วเราก็กอดกันร้องให้แล้วเธอก็ยืนส่งผมจนสุดสายตาไงหล้ะเหมือนนิยายเลยครับ น่าจะไปเล่าให้พี่อ่อยพี่ฉอดฟังนะครับผมว่า555555555 แล้วผมก็แยกกับเธอ เธอก็ตอบไลน์ผมมาว่าเธอสับสน ผมเลยให้เวลาเธอเดือนนึ่งเพื่อนให้เธอทนทวนดีๆ แล้วก็ผ่านไปจะครึ่งเดือนแล้วผมได้ถามเธอเป็นไงบ้างเราได้คุยกันครั้งก็ถามไรกันไปแล้วผมก็ถามเธอว่าจะเอาไงกับเราดีเธอก็ยืนยันครั้งว่าจะเลิกกับผม ผมเลยบอกว่างันครบหนึ่งเดือนแล้วค่อยมาคุยกันอีกทีผมหวังว่าเธอจะเปลี่ยนความคิดแต่ไม่ครับเธอบอกว่ายังไงคำตอบก็เหมือนเดิมอยู่ดีทำให้ผมอึ้งไปอีกว่าเราต้องเลิกกันแล้วจริงๆหรอ
คือเธอบอกไม่อยากทำร้ายผมไม่อยากให้ผมเสียใจอีกเธอบอกว่าเธอไม่ดีเองเลยอยากให้ผมไปเจอคนที่ดีๆ ผมตกลงกันว่าถ้าเราเลิกกันผมจะไปจากเธอนะผมรับไม่ได้หรอกครับที่จะเห็นเธอมีความสุขกันคนอื่น เธอก็ยอมครับเธอบอกว่าเธอเลือกแล้ว ผมกับเธอก็ไม่ได้คุยกันสักพักครับ ลืมบอกไปว่าผมมีทวิตเธอครับเธอทวิตไรผมจะรู้หมดซึ่งตอนนั้นเธอมีปันหาทั้งเรื่องเพื่อนเรื่องเรียนเรื่องพ่อผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้อะครับ
มันทำใจลำบากนะครับกลับการที่ผมต้องเป็นเพื่อนเธอ ผมรู้นะครับที่ผมจะไปเธอไม่โอเคผมก็ไม่โอเคเหมือนกันกันการที่ต้องมาเป็นเพื่อนเธอแทนที่เราจะเสียใจกันทั้งสองฝ่ายแต่ผมเลือกที่จะเสียใจคนเดียวถ้าแลกกับการทำให้เธอมีความสุขผมยอมครับเพราะผมรักเธอมากจริงๆไงหล้ะครับผมหล่อมั้ย😂 คือที่ผ่านมาพอเวลาเธอมีปันหาส่วนใหญ่ผมจะเป็นคนแก้ให้เธอครับ ผมเลยทักไปหาเธอแล้วผมก็ได้ช่วยเธอแก้ปันหาหมดแล้วทุกเรื่องคือผมคิดว่าถ้าผมแก้ปันหาให้เธอแล้วผมจะไปครับ แต่ไม่ได้จะไปเลยนะครับก็เป็นเพื่อนกันอยากช่วยเธอแก้ปัญหาแต่ผมไม่อยากคุยทุกวันแล้วยิ่งทรมานกันอะครับ
คือประเด็นที่ผมจะถามก็คือผมไม่ดีพอไช่มั้ยครับ ทั้งๆที่ผมมีโอกาสที่จะที่จะมีอะไรกับเธอแต่ผมไม่ทำครับเพราะผมไม่อยากให้เธอเสียอนาคตถึงจะป้องกันแล้วมันก็มีโอกาสท้องอยู่ดีแล้วอีกอย่างเธอก็ไม่พร้อมผมก็เลยไม่ทำทั้งๆที่ผมก็อยากนะก็ผชอะครับแต่ผมรักเธอมากผมเลือกทำแบบนี้ ผมมีทวิตเธอเวลาเธอทวิตไรมาผมก็จะรู้หมดเธอชอบไม่ชอบอะไรผมก็พยายามปรับให้ เวลาผมไม่ตรงกับเธอผมก็ออกงานให้เธอเพื่อที่เราจะได้เจอกัน เธออยากได้อะไรอยากไปไหนผมก็ตามใจเธอหมดเลย แม่ผมไม่ชอบเธอครับแต่ผมก็ทำให้แม่ยอมรับเธอจนได้แต่เธอบอกที่บ้านเธอไม่ชอบผมเลยอยากเลิก
ผมได้นอกใจเธอทีนึ่งเธอจับได้ครับผมสัญญาว่าจะไม่ทำอีก คืออะไรที่ผมสัญญาแปลว่าผมทำได้อะไรที่ทำไม่ได้ผมจะไม่สัญญาแล้วผมก็ไม่เคยนอกใจเธออีกเลย ผมวางแผนไว้หมดแล้วว่าอนคตต้องมีเธออยู่ด้วยแบบวางไว้หมดแล้วทุกอย่างจริงๆ เสียแรงที่ตื่นเต้นนะครับ
เธอบอกว่ารักผมเลยเลือกที่จะทำแบบนี่ ถ้ารักกันจริงๆทำไมไม่ทำให้รักมันดีขึ่นแล้วพากันไปเจอสิ่งดีๆด้วยกัน แต่เธอพูดอยากให้เจอคนที่ดีกว่าน่าตบปากนะครับพูดแบบนี้ เธอบอกว่าผมดีกับเธอมากมากจนเธอไม่อยากได้อะไรดีดีจากผมอีก เธอบอกว่าเขาเหี้_เองครับเธอไม่พอเอง เธอมีอะไรหลายๆอย่างเหมือนผมกับผมอยู่กับเธอแล้วสบายใจที่สุดผมเลยไม่อยากเสียเธอไปเธอดีกับผมมากครับแต่ไม่คิดว่าเธอจะมาทำแบบนี้กับผมผมเสียใจมากเลยครับ
ถ้าเธอเข้ามาก็คงรู้นะว่าเป็นใคร ผมอยากบอกกับเธอนะว่า ตอนนี้ผมเข้าใจทุกๆอย่างแล้วขอโทษน้ะที่เอาแต่ใจรักนะไอ้ตูดหมึกของเค้า😂 .
ปล.ถ้าผิดพลาดหรืออะไรขอโทษนะครับนี่เป็น กระทู้แรกของผม
ผมทำแบบนี้ผมทำถูกแล้วไช่มั้ยครับ?
คือผมมีปันหากับเธอนิดหน่อยครับ ผมเป็นฝ่ายบอกเลิกเธอเองแต่จริงๆผมไม่ได้อยากเลิกกับเธอเลย แต่เป็นเพราะผมใจร้อนแล้วน้อยใจที่เธอไม่สนใจผม วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่เธอกลับเราได้เจอกันที่หมู่บ้านเพื่อนของเธอ แล้วเพื่อนสนิทเธอก็มาด้วยครับเป็นผชเรานัดกันไว้เพราะไม่ได้เจอนาน พอผมมาหาเธอผมเดินเข้าไปหาเธอแต่ดูเหมือนว่าเธอไม่อยากเจอผมเลยเธอก็เล่นกับเพื่อนของเธอไปจนเวลาผ่านไปสิบนาทีก็ไม่เข้ามาหาผมมเขาเปลี่ยนไปครับไม่เหมือนวันอื่นๆเลย จนเพื่อนสนิทเธอมาผมไปรับมาแล้วสิ่งที่ทำให้ผมน้อยใจ
คือพอเพื่อนเธอมาเธอวิ่งเข้ามากระโดดกอดเพื่อนสนิทเธอด้วยความดีใจที่ได้เจอผมพยายามไม่คิดอะไร ก็เห็นว่าไม่ได้เจอกันนานผมพยายามจะคุยกับเธอแต่ก็ไม่ได้สนใจผมเลยนั้นคือทำให้ผมน้อยใจว่าทำไมเธอเจอเราแล้วไม่ดีใจแบบนี้บ้าง แล้วผมก็มานั่งของผมเธอก็เข้ามาถามว่าเป็นอะไรผมไม่อยากให้เธอคิดมากเลยบอกว่าไม่เป็นไร ก่อนหน้านี้เรามีปันหากันนิดหน่อยครับแล้วผมก็ไปส่งเธอขึ่นรถเพื่อที่จะกลับบ้านพอกลับบ้านธอทำธุระไรเสร็จเราก็มาคุยกัน
คุยๆไปเธอก็เงียบไม่พูดไรผมเลยวางโทสับแล้วมาคุยในแชทแทนคือผมได้ถามเธอไปตรงๆว่าเบื่อผมหรอ เขาตอบว่าไช่เบื่อผม รักผมน้อยลง ผมไม่รู้จะพูดไรผมเลยบอกเลิกเธอไป อีกสีกพักเธอก็ถามว่าอยากเลิกจริงๆหรอผมตอบว่าไช่เพราะตอนนั้นผมพูดอะไรไม่ออกเลยครับ อีกสองสามวันเราก็มาคุยกันผมได้ง้อเธอถามว่าจะเอาไงผมยอมรับครับที่ผมใจร้อนผมก็ขอโทษเธอไป เธอขอเวลาอาทิตย์นึ่งผมพึ่งรู้ครับว่าเธอมีคนมาจีบสักพักนึ่งแล้วเธอก็ดันเล่นด้วยผมเคยเช็คโทสับเธอแค่ครั้งเดียวหลังจากนั้นไม่เคยเลยผมเชื่อใจเธอครับ แต่ตอนนั้นเธอก็คุยกับผมไปด้วยผมอยากให้เธอกลับมาเธอบอกรักผมแต่มันเหลือน้อยแล้ว เธอไม่อยากทำร้ายผมอีกเลยอยากให้ผมไปเจอคนที่ดีๆ ตอนนั้นผมก็ทำใจไว้แล้วนะครับแต่ผมรักเธอมากเลยอยากพยายามให้ถึงที่สุดดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็คุยกันสักพักแล้วเธอก็ถามผมว่าไม่รู้สึกยื้อบ้างหรอมันทำให้ผมอึ้งไปเลยสงสัยคงต้องเลิกกันแล้วจริงๆแง้
คือผมได้นัดกับเธอเพื่อที่จะเอาของมาคืน กระเป๋าของเธออยู่บ้านผม เธอบอกอยากได้คืนผมเลยเอาไปให้เธอแล้ววันนั้นทำให้เราเจอกันอีกครั้งผมได้นั่งคุยกับเธอสักพักว่าต้องการแบบนี้จริงๆไช่มั้ย ไช่ครับเธอเลือกที่จะไปแต่เธออยากมีผมอยู่ ไม่อยากเสียผมไปไหน
เธออยากให้ผมกลับมาเป็นเพื่อนมันแย่นะครับกับการที่ผมต้องมาเห็นเธอมีความสุขกับคนอื่นจริงๆแล้วคนนั้นมันต้องคือผม ผมได้เอาของให้เธอแล้วผมก็พาเธอขับรถเล่นตอนนั้นเหมือนเรายังเป็นแฟนกันอยู่เลยครับ ก่อนแยกกันผมได้ไปส่งเธอที่บ้านเพื่อนแล้วเราก็กอดกันร้องให้แล้วเธอก็ยืนส่งผมจนสุดสายตาไงหล้ะเหมือนนิยายเลยครับ น่าจะไปเล่าให้พี่อ่อยพี่ฉอดฟังนะครับผมว่า555555555 แล้วผมก็แยกกับเธอ เธอก็ตอบไลน์ผมมาว่าเธอสับสน ผมเลยให้เวลาเธอเดือนนึ่งเพื่อนให้เธอทนทวนดีๆ แล้วก็ผ่านไปจะครึ่งเดือนแล้วผมได้ถามเธอเป็นไงบ้างเราได้คุยกันครั้งก็ถามไรกันไปแล้วผมก็ถามเธอว่าจะเอาไงกับเราดีเธอก็ยืนยันครั้งว่าจะเลิกกับผม ผมเลยบอกว่างันครบหนึ่งเดือนแล้วค่อยมาคุยกันอีกทีผมหวังว่าเธอจะเปลี่ยนความคิดแต่ไม่ครับเธอบอกว่ายังไงคำตอบก็เหมือนเดิมอยู่ดีทำให้ผมอึ้งไปอีกว่าเราต้องเลิกกันแล้วจริงๆหรอ
คือเธอบอกไม่อยากทำร้ายผมไม่อยากให้ผมเสียใจอีกเธอบอกว่าเธอไม่ดีเองเลยอยากให้ผมไปเจอคนที่ดีๆ ผมตกลงกันว่าถ้าเราเลิกกันผมจะไปจากเธอนะผมรับไม่ได้หรอกครับที่จะเห็นเธอมีความสุขกันคนอื่น เธอก็ยอมครับเธอบอกว่าเธอเลือกแล้ว ผมกับเธอก็ไม่ได้คุยกันสักพักครับ ลืมบอกไปว่าผมมีทวิตเธอครับเธอทวิตไรผมจะรู้หมดซึ่งตอนนั้นเธอมีปันหาทั้งเรื่องเพื่อนเรื่องเรียนเรื่องพ่อผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้อะครับ
มันทำใจลำบากนะครับกลับการที่ผมต้องเป็นเพื่อนเธอ ผมรู้นะครับที่ผมจะไปเธอไม่โอเคผมก็ไม่โอเคเหมือนกันกันการที่ต้องมาเป็นเพื่อนเธอแทนที่เราจะเสียใจกันทั้งสองฝ่ายแต่ผมเลือกที่จะเสียใจคนเดียวถ้าแลกกับการทำให้เธอมีความสุขผมยอมครับเพราะผมรักเธอมากจริงๆไงหล้ะครับผมหล่อมั้ย😂 คือที่ผ่านมาพอเวลาเธอมีปันหาส่วนใหญ่ผมจะเป็นคนแก้ให้เธอครับ ผมเลยทักไปหาเธอแล้วผมก็ได้ช่วยเธอแก้ปันหาหมดแล้วทุกเรื่องคือผมคิดว่าถ้าผมแก้ปันหาให้เธอแล้วผมจะไปครับ แต่ไม่ได้จะไปเลยนะครับก็เป็นเพื่อนกันอยากช่วยเธอแก้ปัญหาแต่ผมไม่อยากคุยทุกวันแล้วยิ่งทรมานกันอะครับ
คือประเด็นที่ผมจะถามก็คือผมไม่ดีพอไช่มั้ยครับ ทั้งๆที่ผมมีโอกาสที่จะที่จะมีอะไรกับเธอแต่ผมไม่ทำครับเพราะผมไม่อยากให้เธอเสียอนาคตถึงจะป้องกันแล้วมันก็มีโอกาสท้องอยู่ดีแล้วอีกอย่างเธอก็ไม่พร้อมผมก็เลยไม่ทำทั้งๆที่ผมก็อยากนะก็ผชอะครับแต่ผมรักเธอมากผมเลือกทำแบบนี้ ผมมีทวิตเธอเวลาเธอทวิตไรมาผมก็จะรู้หมดเธอชอบไม่ชอบอะไรผมก็พยายามปรับให้ เวลาผมไม่ตรงกับเธอผมก็ออกงานให้เธอเพื่อที่เราจะได้เจอกัน เธออยากได้อะไรอยากไปไหนผมก็ตามใจเธอหมดเลย แม่ผมไม่ชอบเธอครับแต่ผมก็ทำให้แม่ยอมรับเธอจนได้แต่เธอบอกที่บ้านเธอไม่ชอบผมเลยอยากเลิก
ผมได้นอกใจเธอทีนึ่งเธอจับได้ครับผมสัญญาว่าจะไม่ทำอีก คืออะไรที่ผมสัญญาแปลว่าผมทำได้อะไรที่ทำไม่ได้ผมจะไม่สัญญาแล้วผมก็ไม่เคยนอกใจเธออีกเลย ผมวางแผนไว้หมดแล้วว่าอนคตต้องมีเธออยู่ด้วยแบบวางไว้หมดแล้วทุกอย่างจริงๆ เสียแรงที่ตื่นเต้นนะครับ
เธอบอกว่ารักผมเลยเลือกที่จะทำแบบนี่ ถ้ารักกันจริงๆทำไมไม่ทำให้รักมันดีขึ่นแล้วพากันไปเจอสิ่งดีๆด้วยกัน แต่เธอพูดอยากให้เจอคนที่ดีกว่าน่าตบปากนะครับพูดแบบนี้ เธอบอกว่าผมดีกับเธอมากมากจนเธอไม่อยากได้อะไรดีดีจากผมอีก เธอบอกว่าเขาเหี้_เองครับเธอไม่พอเอง เธอมีอะไรหลายๆอย่างเหมือนผมกับผมอยู่กับเธอแล้วสบายใจที่สุดผมเลยไม่อยากเสียเธอไปเธอดีกับผมมากครับแต่ไม่คิดว่าเธอจะมาทำแบบนี้กับผมผมเสียใจมากเลยครับ
ถ้าเธอเข้ามาก็คงรู้นะว่าเป็นใคร ผมอยากบอกกับเธอนะว่า ตอนนี้ผมเข้าใจทุกๆอย่างแล้วขอโทษน้ะที่เอาแต่ใจรักนะไอ้ตูดหมึกของเค้า😂 .
ปล.ถ้าผิดพลาดหรืออะไรขอโทษนะครับนี่เป็น กระทู้แรกของผม