สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ของเราเอง เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในช่วงรับน้องเกิดมาตั้งแต่วันน้องสัมภาษณ์และกำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้ด้วยค่ะ ทุกๆที่ก็คงจะต้องเจอกฏข้อนี้เหมือนกัน ที้ว่าในช่วงรับน้องห้ามเต๊าะน้องห้ามคุยกับน้องส่วนตัวห้ามจีบน้องหรืออะไรแบบนี้ แต่ก่อนเราเฉยมากกับข้อห้ามข้อนี้ แต่ตอนนี้เราว่ามันเริ่มมีอิทธิพลกับเราแล้วล่ะ
เราอยู่ปี2 มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เราค่อนข้างเป็นเด็กกิจกรรม เราจึงได้ทำงานรับน้อง งานแรกที่เราลงทำคือ การรับน้องวันสัมภาษณ์ หน้าที่ไม่หนักหนาอะไรแค่คอยรอรับน้องหน้าคณะ พาน้องลงชื่อ ขึ้นห้องรอสัมภาษณ์เราก็ทำแบบนี้ประมาณ3ครั้ง ทั้งรอบรับตรง รอบพิเศษอะไรก็แล้วแต่ จนมารอบสุดทัายรอบนี้น้องๆมาเยอะ 70กว่าคน เราเลยไม่ได้มารอรับน้องหน้าคณะแบบทุกทีแล้ว ครังนี้เราคอยน้องอยู่บนห้อง เป็นห้องที่รวมน้องก่อนส่งเข้าสัมภาษณ์กับอาจารย์ เราอยู่ฝ่ายสันทนาการเลยต้องคอยชวนน้องๆคุย แจ้งนั้นนี่ๆ ถามนั้นนี่ไม่ให้น้องเบื่อ น้องที้มาก็นั่งเต็มห้องเราก็ชวนคุยๆไป เราก็แอบๆส่องน้องนะว่ามีคนไหนหล่อๆดูดีบ้าง แต่ก็ไม่มีอ่ะ อีกอย่างเราเป็นคนไม่ชอบเด็กด้วยไม่คิดจะคบกับเด็กเลย เราก็ไม่ได้สนใจไรมาก แต่อยู่ๆก็มีน้องคนนึงดูมีออร่ากว่าคนอื่นเลยล่ะ น้องเขาสูงประมาณ170 ขาว ดูดี ท่าทางดูแบดๆใช่เล่น น้องเขาก็เดินเข้ามานั่งแถวหน้าสุด เราเองก็ยืนโม้อะไรไปอยู่หน้าห้อง เราจำชืาอน้องคนนั้นได้ เพราะน้องดูดีนิดนึง เราก็อ่านป้ายชื่อ เราเลยรู้ว่าน้องเขาชื่อ เอ(นามสมมุต) เราก็ไม่ได้สนใจอะไรก็ทำหน้าที่ไปจนจบงานวันนั้นก็ผ่านไปได้ด้วยดี จากวันนั้นมาเราก็แอบเม้ากับเพื่อนอยู่ว่า มีน้องผช.ที่ดูเวิกคนเดียวเองมั้งชื่อ เอ ไรงี้ เราก็เม้าๆกันตามประสาไป
จนวันรับน้อง วันนั้นเป็นวันเฟริสเดิทของเอกเรา เราทำงานหนักมาก ฝ่ายสันทนาการถือไมค์ร้องเพลงเล่นเกมส์ตลอด3วัน แต่3วันเฟริสเดตนั้น น้องเอ ไม่มาเลย เรานึกขึ้นได้ตอนเชคชื่อ เราเห็นชื่อเอ เลยนึกออกว่าไม่มาเลย เราก็คิดว่าอาจไม่เรียนนิ่ หรืออาจจะไม่เข้ารับน้องก็ได้ดูท่าเอาเรื่องอยู่ เราก็ไม่สนใจอะไรแค่แปลกๆใจว่าเออทำไมเราจำได้ล่ะไรงี้ ด้วยหน้าที่ของเราเลยทำให้น้องๆกล้าเล่นกล้าคุยกับเราหมด เราจะสันทนาการฮาๆเล่นๆจนน้องๆกล้าเล่นกับเรามองว่าเราใจดี จนวันปฐมนิเทศคณะ ไอน้องเอโผล่มา เรางงมาก แต่เราก็ไม่ได้ไปคุยอะไรก็แค่เดินผ่านแล้วเราถามน้องว่า ไม่มีป้ายชื่อหรอ น้องบอกผมพึ่งมายังไม่มี เราก็เดินไปบอกเพื่อนให้หาให้น้อง เราก็ทำหน้าที่เราไป เราก็อยู่กับน้องตลอด แจ้งนั้นนี่ ชวนคุยอยู่กับน้องทั้งวัน จนวันต่อมา ก็งานเฟริตเดตของคณะ น้องเอก็มาอีก เราก็มองแหละ มองเฉยๆ น้องดูแบดๆนิ่งๆไม่ค่อยสุงสิงกับใครอยู่กับกลุ่มผช.บ้างคนเดียวบ้าง เราก็ไม่ได้เข้าไปคุยด้วย จนตอนเย็นเป็นการผูกข้อมือน้อง มีทั้งพี่ปริญญา พี่ทุกชั้นปีมาหมด ผูกข้อมือให้น้องปี1 เราก็พูดดำเนินกิจกรรมไปแล้วปล่อยให้ผูกข้อมือ เราก็ไปหาที่นั่งใกล้ๆเพื่อนเรา ก็มีน้องต่อแถวมาให้ผูกเรื่อยๆ แล้วตอนนั้นเอก็เข้ามาให้เราผูกให้ เราก็ตกใจนิดนึง เราก็ผูกให้ชวนคุยพูดนั้นนี่แบบที่บอกน้องคนอื่นๆ แต่ที่ข้อมือเอ มีด้ายแค่3 เส้นเองเอให้คนผูกน้อยมาก แล้วเอก็ถามเราเรื่องสมุดที่เราให้ทำเก็บรายชื่อเพื่อน เอบอกเอยังไม่ได้ เราเลยบอกอ่อ พี่พกมาเล่มนึงพอดีเดี๋ยวพี่เอาให้นะ ตอนที่ผูกข้อมือให้เอ เราเห็นว่าเอสักที่แขน เพราะเสื้อนิสิตผช.แขนยาวแต่เอพยายามดึงแขนเสื้อให้ยาวเผื่อปิดรอยสัก เราก็งงๆนะ แบบหืมม หล่อนะ ขาวดูดีหน้าแบดแล้วสักด้วยหรออันนี้ก็พึมพำในใจเฉยๆ แล้วพอด้ายเราหมด บรรยากาศกะวุ่นวายน้องๆกับพี่ยังพูดคุยผูกข้อมือกันอยู่ เราลุกไปที่รถเราเพื่อหยิบสมุดจะเอาไปให้เอ ตอนนั้นเราก็เดินหาเอสักพักคนเยอะมาก พอเราเจอเราเลยเดินเข้าไป บอกเอว่า อ่ะสมุด เอต้องไปตีตารางนะ คือเพื่อนๆคนอื่นพี่บอกวิธีการตีตารางไปแล้ว แต่เล่มนี้มันเป็นเล่มตัวอย่างของพี่น่ะ พี่เลยตีไว้แล้วหน้านึง เอไปตีแบบนี้เพิ่มนะ แล้วเราก็เรียกน้องผช.ตรงนั้นว่า เนี่ย ดูเพื่อนด้วยนะ บอกเพื่อนด้วยว่าต้องทำไงบ้าง แล้วน้องผชฝแสบๆก็พูดมาว่า อ่าวว ทำไมพี่ตีให้เอล่ะ ทำไมละพี่ ฮิ้วววว ทำไปตีให้แค่เอล่ะ น้องผช.ตรงนั้นหันมาแซวกันหมด เราก็แบบสตั้นไปดิ งงแปบบ เลยบอกไป เห้ยย นิมันเล่มตัวอย่างไงพี่เหลือเล่มเดียวแล้ว อย่ามาขี้แซว 55555เราก็พูดไป เอก็ยืนยิ้ม แล้วถามเราว่า พี่ชื่อไรอ่ะ? เราก็บอก ...ค่ะ เราบอกชื่อเราไป น้องผช.ตรงนั้นก็แซวไปอีก แล้วน้องผช.ถามเราว่า พีๆเอหล่อไหมๆ ไรงี้เราก็แกล้งโอ้ยย ไอพวกนี้ แล้วเราก็เดินออกมาจากตรงนั้น พอจบกิจกรรมดึกๆเรารอประชุมกับเพื่อน ก็มีเพื่อนเราที่เป็นพี่เนียน มาบอกว่าเออ วันนี้มีน้องบอกว่าเราน่ารักด้วย เราก็ห้ะ ใครว่ะเนี่ย เพื่อนที่เป็พี่เนียนก็บอกว่า ไอเอ
พี่สันปี2 กับน้องเสือขู่คำราม
เราอยู่ปี2 มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง เราค่อนข้างเป็นเด็กกิจกรรม เราจึงได้ทำงานรับน้อง งานแรกที่เราลงทำคือ การรับน้องวันสัมภาษณ์ หน้าที่ไม่หนักหนาอะไรแค่คอยรอรับน้องหน้าคณะ พาน้องลงชื่อ ขึ้นห้องรอสัมภาษณ์เราก็ทำแบบนี้ประมาณ3ครั้ง ทั้งรอบรับตรง รอบพิเศษอะไรก็แล้วแต่ จนมารอบสุดทัายรอบนี้น้องๆมาเยอะ 70กว่าคน เราเลยไม่ได้มารอรับน้องหน้าคณะแบบทุกทีแล้ว ครังนี้เราคอยน้องอยู่บนห้อง เป็นห้องที่รวมน้องก่อนส่งเข้าสัมภาษณ์กับอาจารย์ เราอยู่ฝ่ายสันทนาการเลยต้องคอยชวนน้องๆคุย แจ้งนั้นนี่ๆ ถามนั้นนี่ไม่ให้น้องเบื่อ น้องที้มาก็นั่งเต็มห้องเราก็ชวนคุยๆไป เราก็แอบๆส่องน้องนะว่ามีคนไหนหล่อๆดูดีบ้าง แต่ก็ไม่มีอ่ะ อีกอย่างเราเป็นคนไม่ชอบเด็กด้วยไม่คิดจะคบกับเด็กเลย เราก็ไม่ได้สนใจไรมาก แต่อยู่ๆก็มีน้องคนนึงดูมีออร่ากว่าคนอื่นเลยล่ะ น้องเขาสูงประมาณ170 ขาว ดูดี ท่าทางดูแบดๆใช่เล่น น้องเขาก็เดินเข้ามานั่งแถวหน้าสุด เราเองก็ยืนโม้อะไรไปอยู่หน้าห้อง เราจำชืาอน้องคนนั้นได้ เพราะน้องดูดีนิดนึง เราก็อ่านป้ายชื่อ เราเลยรู้ว่าน้องเขาชื่อ เอ(นามสมมุต) เราก็ไม่ได้สนใจอะไรก็ทำหน้าที่ไปจนจบงานวันนั้นก็ผ่านไปได้ด้วยดี จากวันนั้นมาเราก็แอบเม้ากับเพื่อนอยู่ว่า มีน้องผช.ที่ดูเวิกคนเดียวเองมั้งชื่อ เอ ไรงี้ เราก็เม้าๆกันตามประสาไป
จนวันรับน้อง วันนั้นเป็นวันเฟริสเดิทของเอกเรา เราทำงานหนักมาก ฝ่ายสันทนาการถือไมค์ร้องเพลงเล่นเกมส์ตลอด3วัน แต่3วันเฟริสเดตนั้น น้องเอ ไม่มาเลย เรานึกขึ้นได้ตอนเชคชื่อ เราเห็นชื่อเอ เลยนึกออกว่าไม่มาเลย เราก็คิดว่าอาจไม่เรียนนิ่ หรืออาจจะไม่เข้ารับน้องก็ได้ดูท่าเอาเรื่องอยู่ เราก็ไม่สนใจอะไรแค่แปลกๆใจว่าเออทำไมเราจำได้ล่ะไรงี้ ด้วยหน้าที่ของเราเลยทำให้น้องๆกล้าเล่นกล้าคุยกับเราหมด เราจะสันทนาการฮาๆเล่นๆจนน้องๆกล้าเล่นกับเรามองว่าเราใจดี จนวันปฐมนิเทศคณะ ไอน้องเอโผล่มา เรางงมาก แต่เราก็ไม่ได้ไปคุยอะไรก็แค่เดินผ่านแล้วเราถามน้องว่า ไม่มีป้ายชื่อหรอ น้องบอกผมพึ่งมายังไม่มี เราก็เดินไปบอกเพื่อนให้หาให้น้อง เราก็ทำหน้าที่เราไป เราก็อยู่กับน้องตลอด แจ้งนั้นนี่ ชวนคุยอยู่กับน้องทั้งวัน จนวันต่อมา ก็งานเฟริตเดตของคณะ น้องเอก็มาอีก เราก็มองแหละ มองเฉยๆ น้องดูแบดๆนิ่งๆไม่ค่อยสุงสิงกับใครอยู่กับกลุ่มผช.บ้างคนเดียวบ้าง เราก็ไม่ได้เข้าไปคุยด้วย จนตอนเย็นเป็นการผูกข้อมือน้อง มีทั้งพี่ปริญญา พี่ทุกชั้นปีมาหมด ผูกข้อมือให้น้องปี1 เราก็พูดดำเนินกิจกรรมไปแล้วปล่อยให้ผูกข้อมือ เราก็ไปหาที่นั่งใกล้ๆเพื่อนเรา ก็มีน้องต่อแถวมาให้ผูกเรื่อยๆ แล้วตอนนั้นเอก็เข้ามาให้เราผูกให้ เราก็ตกใจนิดนึง เราก็ผูกให้ชวนคุยพูดนั้นนี่แบบที่บอกน้องคนอื่นๆ แต่ที่ข้อมือเอ มีด้ายแค่3 เส้นเองเอให้คนผูกน้อยมาก แล้วเอก็ถามเราเรื่องสมุดที่เราให้ทำเก็บรายชื่อเพื่อน เอบอกเอยังไม่ได้ เราเลยบอกอ่อ พี่พกมาเล่มนึงพอดีเดี๋ยวพี่เอาให้นะ ตอนที่ผูกข้อมือให้เอ เราเห็นว่าเอสักที่แขน เพราะเสื้อนิสิตผช.แขนยาวแต่เอพยายามดึงแขนเสื้อให้ยาวเผื่อปิดรอยสัก เราก็งงๆนะ แบบหืมม หล่อนะ ขาวดูดีหน้าแบดแล้วสักด้วยหรออันนี้ก็พึมพำในใจเฉยๆ แล้วพอด้ายเราหมด บรรยากาศกะวุ่นวายน้องๆกับพี่ยังพูดคุยผูกข้อมือกันอยู่ เราลุกไปที่รถเราเพื่อหยิบสมุดจะเอาไปให้เอ ตอนนั้นเราก็เดินหาเอสักพักคนเยอะมาก พอเราเจอเราเลยเดินเข้าไป บอกเอว่า อ่ะสมุด เอต้องไปตีตารางนะ คือเพื่อนๆคนอื่นพี่บอกวิธีการตีตารางไปแล้ว แต่เล่มนี้มันเป็นเล่มตัวอย่างของพี่น่ะ พี่เลยตีไว้แล้วหน้านึง เอไปตีแบบนี้เพิ่มนะ แล้วเราก็เรียกน้องผช.ตรงนั้นว่า เนี่ย ดูเพื่อนด้วยนะ บอกเพื่อนด้วยว่าต้องทำไงบ้าง แล้วน้องผชฝแสบๆก็พูดมาว่า อ่าวว ทำไมพี่ตีให้เอล่ะ ทำไมละพี่ ฮิ้วววว ทำไปตีให้แค่เอล่ะ น้องผช.ตรงนั้นหันมาแซวกันหมด เราก็แบบสตั้นไปดิ งงแปบบ เลยบอกไป เห้ยย นิมันเล่มตัวอย่างไงพี่เหลือเล่มเดียวแล้ว อย่ามาขี้แซว 55555เราก็พูดไป เอก็ยืนยิ้ม แล้วถามเราว่า พี่ชื่อไรอ่ะ? เราก็บอก ...ค่ะ เราบอกชื่อเราไป น้องผช.ตรงนั้นก็แซวไปอีก แล้วน้องผช.ถามเราว่า พีๆเอหล่อไหมๆ ไรงี้เราก็แกล้งโอ้ยย ไอพวกนี้ แล้วเราก็เดินออกมาจากตรงนั้น พอจบกิจกรรมดึกๆเรารอประชุมกับเพื่อน ก็มีเพื่อนเราที่เป็นพี่เนียน มาบอกว่าเออ วันนี้มีน้องบอกว่าเราน่ารักด้วย เราก็ห้ะ ใครว่ะเนี่ย เพื่อนที่เป็พี่เนียนก็บอกว่า ไอเอ