เรารักกันมาก แต่เป็นแฟนกันไม่ได้--"

///ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านนะคะ เรื่องนี้อาจจะยาวหน่อยนะคะ
เรื่องนี้มีชื่อว่า เราสองคนรักกันมาก แต่เป็นแฟนกันไม่ได้--"

ก่อนอื่นที่มาคือ

เริ่มจากเราและเขารู้จักกันเพราะเราสองคนเรียนรด.ด้วยกัน แต่ไม่เคยคุยกันแค่เป็นเพื่อน

กันในfaebookเท่านั้น ตัวเขาเป็นเหมือนเจ้าแม่สเตตัสเลยล่ะ ฟีดข่าวเรามีแต่โพสต์เขา

เต็มไปหมด เราก็เลยหมันไส้ ก็เลยไปเม้นแกล้งทุกโพสต์เลย พอเจอกันที่รด.ก็เลยตะโกนไป

ว่า"เห้ยย คนนี้โพสต์บ่อยไปนะฟีดข่าวเรามีแต่โพสต์เธอเต็มไปหมดเลย" เขาก็ตกใจ แล้วยิ้ม

กลับมาหลังจากนั้น เขายังคงโพสต์เยอะทุกวัน อัดคลิปร้องเพลงลงบ้าง(เขาร้องเพลงเพราะ

มากเลย) จนมาวันนึงเราก็ไปเม้นว่าอยากร้องเพลงfeatกะเขา เขาก็ไม่รีรอเม้นกลับมาทันที

ว่า"เอาสิ วันไหนๆ" คือมันเอาจริงค่ะพี่น้อง555ต่อมาวันที่13/12/2014 ประมาณ เราตัดสินใจ

ทักไปคุย คุยไปคุยมาก็ใกล้จะเลิกคุยละเพราะเขาไม่สบาย คุยต่อด้วยไม่ไหว เราเลยหาวิธี

แกล้งเขาอีกคือการเข้าเฟสไปหาเบอร์โทรศัพท์เขา และแล้วก็เจอ แต่เราก็มั่นใจนะว่าเขาจะใช้

อยู่มั้ย เราก็โทรไป ปรากฏว่า......ติดจร้าาา ดังสัก2ที เขาก็รับ เราก็เลยทำน้ำเสียงดุๆแล้วพูด

ไปว่า "นอนได้แล้ว! ดึกแล้วนะ" เขาตกใจแล้วถามว่าใคร เราก็ตอบชื่อเราไป แล้วเราก็คุยกัน

เรื่อยๆจากตี1กว่าถึง7โมงเช้าแบบไม่หลับไม่นอนกันเลยทีเดียว หลังจากนั้นในวันนั้นน่ะแหละ

ประมาณเที่ยงๆเขาก็ทักมาคุยๆๆๆ พอตกดึกเขาก็เป็นฝ่ายโทรมาตลอด(555เหมือนกับดัก

เพียงครั้งเดียวจริงๆทุกวันนี้ยังล้อกันอยู่เลยว่าเราโทรเขาครั้งเดียวแล้วนอกนั้นเขาโทร

ตลอด555) แล้วก็ค่อยๆศึกษากัน เราก็เริ่มชอบกัน เราแพ้ในความอ่อนหวานของเขา ส่วนเขา

บอกว่าเขาแพ้ในการดูแลเอาใจใส่และความซื่อสัตย์ของเรา เราก็คุยกันเรื่อยๆๆๆจนเราได้ไป

บ้านเขาครอบครัวเขาก็ต้อนรับเป็นอย่างดีในฐานะเพื่อนลูกสาว พอไปบ้านครั้งที่2ไป

นอน1คืนแต่ก็มีเรื่องให้ได้นอน2คืน คือก่อนกลับเขาชวนไปท้ายหมู่บ้านแล้วเกิดอุบัติเหตุคือ

รถล้มทำให้เรากลับไม่ไหวจึงต้องขอนอนอีกคืน เขาก็ดูแลเราตลอด น่ารักมาก

วันรุ่งขึ้นตอนเย็นพ่อกับแม่และเขาก็ไปส่งเรา ที่จริงพ่อเขาจะไปส่งถึงที่แต่เราน่ะอยู่หอ แล้ว

หอมันไกลจากบ้านเขามาก ก็ได้แค่ส่งที่คิวรถตู้ บอกเลยว่าลำบากมากแผลมันตึงเจ็บสุดๆ

นั่งร้องไห้ในรถตู้เลย ต่อมาแผลก็เริ่มหายแล้วล่ะเดือนกว่าแล้วนิ่ เราก็อยากไปบ้านเขาอีก

แต่คราวนี้ต้องพบกับความผิดหวัง เพราะพ่อเขาไม่ให้เราไป เพราะเหมือนข้างบ้านจะนินทา

พูดในสิ่งไม่ดีว่า ลูกสาวพาแฟนเข้าบ้าน เราเสียใจมาก เขาก็เช่นกัน เมื่อถูกคนอื่นพูดว่านินทา

มากๆ เขาเหมือนจะให้เราห่างๆกัน  บอกเลยว่าเราสองคนทำไม่ได้อย่างแน่นอน
///ถ้าจะพูดไปเพื่อนๆเคยมีอารมณ์แบบแอบรักมั้ยคะ แบบไม่ได้เป็นอะไรกันแต่เราก็หึงก็หวง

เขาแต่นี่ไม่ใช่แค่แอบชอบ คือเราสองคนรักกัน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน

ไปเที่ยว ไปดูหนัง ทำบุญ แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะต่างคนอยู่บ้านตัวเอง เราเรียนม.กรุงเทพ

ตัวเขาเรียนม.มหานคร บ้านเขาอยู่มีนบุรี บ้านเราอยู่แถวสนามบินดอนเมือง เวลาวัน

ไหนว่างๆก็จะนัดมาเจอกัน ชวนไปเที่ยว ไปหาไรทาน เดินห้าง เล่นเกม บางทีเราเลิกเรียนเร็ว

ก็จะบึ่งไปหาถึงม.มหานครเลย ไปเซอร์ไพรท์ไรงี้ ส่วนเขาก็จะเป็นวันหยุดมากกว่าที่มาหา
เราที่หอม.กรุงเทพ (อ้าาลืมบอกไป เราเป็นทอมนะ) เราสองคนมีอะไรที่เหมือนๆกัน เช่นเรา

และเขาชอบฟังเพลง ร้องเพลง งานอดิเรกเหมือนกัน เช่น เวลาว่างๆชอบทำของHanmade

เรามีความฝันคล้ายๆกัน และพอพูดถึงความต่างมันก็มีเหมือนกันแต่ไม่เยอะหรอก เราทุกคน

ต่างก็มีความต่างใช่ป่ะ แบบเราชอบอันนี้เขาชอบอันนู้น ไม่นิสัยนุ่นนี่นั่น มันเป็นสิ่งที่มัน

เปลี่ยนแปลงได้แต่ความต่างของเราสองคนมันเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้คือ ศาสนา เราน่ะ

นับถือศาสนาพุทธ แต่เขานับถือศาสนาอิสลาม ซึ่งการที่ผู้หญิงกับผู้หญิงคบกันคือมันผิดหลัก

ศาสนา มันบาปอะไรประมาณนั้นอ่านะ และนี่เป็นสาเหตุที่เพื่อนบ้านเขานินทาบ้านเขา

และพ่อแม่เขาก็รู้สึกไม่ดีเวลามีคนมาถามว่า"ลูกสาวคบทอมหรอ?" แบบนี้มันก็อยู่ที่พ่อแม่

ด้วยว่าจะเข้มแข็งหรือรับได้ไหม แต่พ่อแม่เขารับได้นะแต่คือมันผิดหลักศาสนาอ่านะ จะทำไง

ได้ คือเขาไม่อยากให้คนมาพูดไม่ดีว่าลูกเขาคบทอม นอนกะทอมอะไรประมาณนี้ นี่มันก็เลย

เป็นสาเหตุที่เราเป็นแฟนกันไม่ได้ แต่เราก้ไม่ได้ต้องการเป็นเจ้าข้าวเจ้าของอะไรในตัวเขานะ

เราแค่อยากดูแลเขา ครอบครัวเขา แบ่งเบาภาระ ช่วยเหลือในสิ่งที่ช่วยได้ ให้กำลังใจเขา

อยู่ข้างๆเขายามเขาท้อหรือมีเรื่องร้ายๆเข้ามา เรารักเขาจริงๆ แต่ก็คงรู้นะว่าสักวันนึง พ่อแม่

เขาก็ต้องให้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ไปแต่งงานกับผู้ชายอย่างถูกต้อง แต่เรื่องของเรา มันไม่

ถูกต้องแต่มันแค่ตรงกับใจของเรา เราก็กลัวนะ กลัวว่าถ้าวันนั้นมาถึงเราจะต้องเสียใจมากๆ

แน่ๆ แต่ก็รู้นะว่าทุกสิ่งไม่มีอะไรอยู่กับเราไปได้ตลอด แต่แค่ตอนนี้มันอยู่กับเรา เราจะดูแล

ให้ดีที่สุด มีเพื่อนเราถามเราว่า "ไม่เสียเวลาหรอ สู้เอาเวลานี้ไปหาคนที่ดีเหมือนกัน อยู่กับ

ได้ตลอด ไม่ผิดด้วย" คือเราอยากจะบอกเลยว่า เราไม่คิดเลยว่าอะไรๆที่เราทำอยู่นี่มัน

เสียเวลา เพราะเวลานี้ อย่างน้อยเราก็ได้อยู่กับคนที่เรารักและเขาก็รักเรา มีเวลาดีๆร่วมกัน

ใช้ชีวิตร่วมกัน ได้ดูแลเขา ทำให้เขามีความสุข ให้กำลังใจเขา เป็นเพื่อน เป็นครอบครัว

เป็นที่ระบาย เป็นได้ทุกๆอย่างให้กับเขา แค่นี้เราก็มีความสุขมากๆแล้วล่ะ

///และสุดท้าย เราก็อยากจะบอกกับพ่อแม่ หรือมะกับป๋า(คนอิสลามเรียกแทนพ่อแม่)ของเขา

ว่า ถึงหนูไม่ใช่ผู้ชายนะคะ แต่หนูก็สัญญาว่าหนูจะดูแลลูกสาวของท่านให้ดีที่สุด เพราะหนูรัก

ลูกสาวท่านมากๆ และเราก็ไม่ได้ชวนกันไปทำอะไรที่เสียหาย เราสองคนชวนกันทำสิ่งที่ดีงาม

และหวังว่ามะกับป๋าคงจะให้โอกาสหนูนะคะ^^

CR.DARINK

///ถ้าชอบเรื่องราวนี้ ก็ช่วยแชร์ต่อเป็นกำลังใจให้เราและคนที่มีเรื่องราวคล้ายๆเราด้วยนะ