ความสุขของคุณคือเที่ยวรอบโลก ความสุขของบางคนคือการทำงาน

อยู่มุมมองมากกว่าครับ

ถ้าไม่ทำงานก็ไม่มี อำนาจ ไม่มีจุดยืนในสังคมครับ บริวารแต่ในบ้านก็ไม่พอ ต้องบริวารทั้งบริษัท

พอไม่ทำงานก็ สังคมไม่เห็นหน้าเห็นตา ไปที่ไหนคนไม่นับถือ ไม่มีใครรู้ว่าเป็นเจ้าสัว ต้องเป็นข่าว แบบระดับคนแปลกหน้ารู้จักได้ยินชื่อ รู้แต่ในวงธุรกิจไม่พอ

ไม่มีธุรกิจติดต่อก็ไม่มีผลประโยชน์เอื้อกันไปมา จะควักเงินในบัญชีไปให้เค้าดื้อๆมันก็คงจะไม่เหมาะ

ได้ฝึกสมอง ได้สั่งการให้คนโน้นทำนั่นนี่ ได้รู้สึกควบคุม ได้แก้ปัญหาและได้ความภูมิใจที่เจอทางแก้
อยู่บ้านแค่สั่งคนใช้ยกกับข้าวมาให้คงไม่ไหว

เงินใช้ไม่เท่าไหร่ แต่เอาตัวเลขมาท้าทายให้มีเพิ่ม หยุดคิดเป็นพักๆ ว่ายังไม่ได้ใช้เงินเลย

พวกเกษียณขาดกันมากครับจุดนี้ เพราะทำงานบริษัทหรือข้าราชการบังคับเกษียณ เกษียณแล้วก็ตำแหน่งเหลือเพียง คุณลุงในหมู่บ้าน ปกติพวกนี้ช่วงสิบปีสุดท้ายห้าสิบถึงหกสิบจะเป็นจุดพีคของอำนาจ มีคนชงกาแฟให้ ข้าวของบรรณาการ มีเลขาจัดการให้ทุกอย่าง คนต้องต้อนรับอย่าง vip

เช้าหลังวันเกษียณหายเกลี้ยง ไปแบงค์ต้องไปเข้าแถว พาลจะเป็นลมเอา
ต้องปลงครับ