อยากทราบว่า : เรื่องของ จิต เป็นสิ่งที่บังคับได้หรือไม่ได้

ขอยกตัวอย่างเเบบนี้ครับ สมมุติว่าผมไปพบผู้หญิงสวย หุ่นดี เเต่งตัวเซ็กซี่
เเน่นอนครับ ว่าคนที่ยังไม่สิ้นกิเลสอย่างผม ย่อมต้องหวั่นไหวเป็นธรรมดา
ทีนี้เราก็ต้องมีสติใช่ไหมครับ จากการที่ผมได้เคยอ่านหนังสือธรรมะเกี่ยวกับ
การฝึกจิตของพระเเต่ละท่าน ก็จะพบ 2 ทางใหญ่ๆครับ ดังนี้ครับ

1.ให้ใช้การดูจิตทันทีคือ การเบี่ยงเบนความสนใจในผู้หญิงคนนั้น เเล้วน้อม-
( จะเรียกอะไรดี จะเรียกการน้อมนําจิตที่กําลังเกิดกิเลส เเล้วมาดูกิเลสที่อยู่ในจิต)
เพื่อเป็นการที่ไม่ไหลไปตามกระเเสกิเลสของจิต เมื่อเราเบนความสนใจออกจาก-
ผู้หญิงคนนั้นได้เเล้ว ก็ตามดูจิตที่มีโมหะ (หลงความงามของผู้หญิง) ซึ่งดูไปเรื่อยๆ
จิตก็จะเเสดงความไม่เที่ยงออกมา เเล้วความกําหนัดก็จะค่อยๆทุเลาลง
วิธีเเรกคือการน้อมจิต

2.ให้ใช้การบังคับจิตด้วยสมาธิทันที คือ การบังคับให้จิตเกิดสมาธิเพื่อขจัดความหลง
เช่นกรณีที่ยกตัวอย่าง ก็บังคับให้จิตนําธรรมที่ใช้ต่อกรเรื่อง รักสวยรักงาม ด้วย
อสุภะกรรมฐาน เพื่อคลายความกําหนัด
วิธีที่สองคือการบังคับจิต

ผมเคยอ่านเจอ พระอาจารย์บางท่านกล่าวว่า จิตก็อยู่ในกฎไตรลักษณ์ เป็นอะไรที่
บังคับบัญชาไม่ได้ จึงขอความรู้ท่านผู้รู้ครับ โปรดชี้เเนะด้วย ขอบพระคุณครับ
เเละ ถ้าท่านใดทําสมาธิเป็นประจํา ท่านว่าวิธีไหนน่าจะดีกว่า