เป็นเรื่องที่เจอมากับร้านก๋วยเตี๋ยวเรืออยุธยารสเด็ด (ผักสด) ซึ่งอยู่บนเส้นถนนเจ้าคุณทหาร ขาไปทางร่มเกล้า ตรงข้ามสถานีบรรจุและแยกสินค้ากล่อง ลาดกระบัง
เหตุการณ์เกิดเมื่อเที่ยงวันนี้ได้ออกไปกินอาหารกลางวันกับเพื่อนๆที่ทำงาน (โต๊ะผม 6 คน) ก็ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้านี้แหละครับ ตอนแรกพี่ที่ทำงานเรียกร้านก๋วยเตี๋ยวปากหมา ก็ยังงงๆอยู่ว่าทำไมชื่อนี้ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร พอเข้าไปนั่งในร้านและเริ่มเขียนสั่งอาหาร ก็สั่งกันไปคนละชามแบบพิเศษ(40 บาท) นั่นแหละก็เริ่มเห็นถึงความปากร้ายของป้าเจ้าของร้านด้วยการตะคอกว่าลูกค้าโต๊ะอื่นที่ถามว่าได้ก๋วยเตี๋ยวหรือยัง ป้าก็บอกต้องรอ ตามคิว ซึ่งไม่ใช่นำ้เสียงที่น่าฟังนัก แต่ก็พยายามเข้าใจว่าลูกค้าเยอะและอากาศร้อน
รอจนนานก็ได้ก๋วยเตี๋ยวแบบพิเศษมาคนละชาม แต่คือน้อยมาก จนงงว่าคือมันน้อยขนาดนั้นเลยเหรอ(นึกถึงก๋วยเตี๋ยวเรืออนุสาวรีย์นะครับ มากกว่านั้นนิดหน่อย) แถวเสิร์ฟมาผิดอีก แต่ก็เอามาเปลี่ยนให้นะ พอถามว่านี่พิเศษเหรอ ป้าแกก็เหวี่ยงเลยเอาบิลเดินมาที่โต๊ะแล้วบอก นี่ไงตามบิล. พิเศษนี่แหละ แล้วป้ายังบอกว่าถ้าไม่มีหลักฐานไว้แบบนี้ คงทะเลาะเถียงกันทุกโต๊ะ (คือ ทำไมต้องเหวี่ยงขนาดนี้)
ระหว่างทานกันไปก็รู้สึกว่าไม่อิ่มเพราะน้อยมาก จนต้องสั่งธรรมดาอีกคนละชาม (20 บาท). และก็มีสั่งขนมหวานกันเพิ่ม คือลอดช่อง15 บาท, แตงไทย 20 บาท ซึ่งตัว จขกท. สั่งลอดช่องไป พร้อมกับหยิบแค็ปหมูมาอีก 1 ห่อ. 10 บาท
ช่วงที่รอก็มีลูกค้ามาพูดกับปัาว่าวันนี้ลูกค้าเยอะเนาะ ป้าแกก็บอกเมื่อวานน้อยมากจนต้องจุดธูปเชิญมากิน จขกท. ได้ยินถึงกับสะดุ้ง เฮ้ยพวกเราไม่ใช่สัมภเวสีมาขอกินนะ ตอนนั้น จขกท. ก็เริ่มหงุดหงิดแล้ว และมาพีคตอนช่วงจ่ายเงิน
โดยปกติแล้วเวลากินร้านแบบนี้. แม่ค้าจะเดินมาและนับชาม นับแก้วคิดเงินไปใช่ไหมครับ ถ้าคิดรวมก็นับรวมให้ หรือถ้าแยกกันจ่ายก็บอกของใครของมัน ซึ่งพวก จขกท. บอกว่างั้นแยกจ่ายละกัน ป้าแกก็บอกงั้นยกชามของใครของมันมาวางตรงหน้า(ตอนแรกเก็บรวมซ้อนกันไปแล้ว). อะพวก จขกท. ก็แยกให้ แต่คำพูดที่โกรธสุดคือตอนคิดเงินไป ป้าบอกว่าเพราะคนไทยไม่ค่อยอ่านหนังสือ ร้านป้าก็มีป้ายราคาติดไว้ทำไมถึงไม่อ่านและรวมเงินให้พอดี (เหมือนโดนด่า. จากน้ำเสียงแก). จขกท. ก็โมโหและ ป้าเยอะไปแล้ว พอมาคิวคิดเงิน จขกท. จำไม่ได้ว่าชามลอดช่องชามไหนก็หยิบจากที่กองรวมตอนแรกมาวางตรงหน้า ป้าแกคิด 20 บาท. บอกว่าเป็นลอดช่องแตงไทย ก็เถียงกันไปจนเอาบิลมาดู ถึงคิดเงินกันถูก แต่ป้าก็บ่นไป จขกท. เลยต้องขึ้นเสียงว่ารวมแล้วต้องเท่านี้ แกเห็นดังนั้นถึงยอมอ่อนลง
ซึ่งถามถึงก๋วยเตี๋ยวอร่อยไหม อร่อยนะ ใช้ได้เลยรสชาติจัดจ้านดี แต่ปริมาณน้อยมาก ไปกินอนุสาวรีย์ดีกว่า น้ำกะทิลอดช่องก็หวานครับ แต่กับการพูดจาของป้าเจ้าของร้านนี้ไม่ไหว บางคนอาจคิดว่าจะเอาอะไรกับแม่ค้า ซึ่งผมเข้าใจนะไม่ได้ต้องการบริการดีเลิศ พินอบพิเทา แต่ก็ไม่ควรเหวี่ยงใส่ขนาดนั้น หรือว่าลูกค้าดังที่เจอมา
พอลองถามเพื่อนคนอื่นที่เคยไปก็เจอฤทธิ์ปากป้ามาทั้งนั้น แต่สำหรับ จขกท. คงลาขาดกับร้านนี้. ส่วนรูปร้าน เดี๋ยวเอามาให้ดูครับขอรีไซส์ขนาดรูปก่อนครับ
[CR] เมื่อเจอแม่ค้าก๋วยเตี๋ยวแถวลาดกระบังว่า "เพราะคนไทยไม่ค่อยอ่านหนังสือ ถึงไม่อ่านป้ายราคาแล้วเตรียมเงินให้พอดี"
เหตุการณ์เกิดเมื่อเที่ยงวันนี้ได้ออกไปกินอาหารกลางวันกับเพื่อนๆที่ทำงาน (โต๊ะผม 6 คน) ก็ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้านี้แหละครับ ตอนแรกพี่ที่ทำงานเรียกร้านก๋วยเตี๋ยวปากหมา ก็ยังงงๆอยู่ว่าทำไมชื่อนี้ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร พอเข้าไปนั่งในร้านและเริ่มเขียนสั่งอาหาร ก็สั่งกันไปคนละชามแบบพิเศษ(40 บาท) นั่นแหละก็เริ่มเห็นถึงความปากร้ายของป้าเจ้าของร้านด้วยการตะคอกว่าลูกค้าโต๊ะอื่นที่ถามว่าได้ก๋วยเตี๋ยวหรือยัง ป้าก็บอกต้องรอ ตามคิว ซึ่งไม่ใช่นำ้เสียงที่น่าฟังนัก แต่ก็พยายามเข้าใจว่าลูกค้าเยอะและอากาศร้อน
รอจนนานก็ได้ก๋วยเตี๋ยวแบบพิเศษมาคนละชาม แต่คือน้อยมาก จนงงว่าคือมันน้อยขนาดนั้นเลยเหรอ(นึกถึงก๋วยเตี๋ยวเรืออนุสาวรีย์นะครับ มากกว่านั้นนิดหน่อย) แถวเสิร์ฟมาผิดอีก แต่ก็เอามาเปลี่ยนให้นะ พอถามว่านี่พิเศษเหรอ ป้าแกก็เหวี่ยงเลยเอาบิลเดินมาที่โต๊ะแล้วบอก นี่ไงตามบิล. พิเศษนี่แหละ แล้วป้ายังบอกว่าถ้าไม่มีหลักฐานไว้แบบนี้ คงทะเลาะเถียงกันทุกโต๊ะ (คือ ทำไมต้องเหวี่ยงขนาดนี้)
ระหว่างทานกันไปก็รู้สึกว่าไม่อิ่มเพราะน้อยมาก จนต้องสั่งธรรมดาอีกคนละชาม (20 บาท). และก็มีสั่งขนมหวานกันเพิ่ม คือลอดช่อง15 บาท, แตงไทย 20 บาท ซึ่งตัว จขกท. สั่งลอดช่องไป พร้อมกับหยิบแค็ปหมูมาอีก 1 ห่อ. 10 บาท
ช่วงที่รอก็มีลูกค้ามาพูดกับปัาว่าวันนี้ลูกค้าเยอะเนาะ ป้าแกก็บอกเมื่อวานน้อยมากจนต้องจุดธูปเชิญมากิน จขกท. ได้ยินถึงกับสะดุ้ง เฮ้ยพวกเราไม่ใช่สัมภเวสีมาขอกินนะ ตอนนั้น จขกท. ก็เริ่มหงุดหงิดแล้ว และมาพีคตอนช่วงจ่ายเงิน
โดยปกติแล้วเวลากินร้านแบบนี้. แม่ค้าจะเดินมาและนับชาม นับแก้วคิดเงินไปใช่ไหมครับ ถ้าคิดรวมก็นับรวมให้ หรือถ้าแยกกันจ่ายก็บอกของใครของมัน ซึ่งพวก จขกท. บอกว่างั้นแยกจ่ายละกัน ป้าแกก็บอกงั้นยกชามของใครของมันมาวางตรงหน้า(ตอนแรกเก็บรวมซ้อนกันไปแล้ว). อะพวก จขกท. ก็แยกให้ แต่คำพูดที่โกรธสุดคือตอนคิดเงินไป ป้าบอกว่าเพราะคนไทยไม่ค่อยอ่านหนังสือ ร้านป้าก็มีป้ายราคาติดไว้ทำไมถึงไม่อ่านและรวมเงินให้พอดี (เหมือนโดนด่า. จากน้ำเสียงแก). จขกท. ก็โมโหและ ป้าเยอะไปแล้ว พอมาคิวคิดเงิน จขกท. จำไม่ได้ว่าชามลอดช่องชามไหนก็หยิบจากที่กองรวมตอนแรกมาวางตรงหน้า ป้าแกคิด 20 บาท. บอกว่าเป็นลอดช่องแตงไทย ก็เถียงกันไปจนเอาบิลมาดู ถึงคิดเงินกันถูก แต่ป้าก็บ่นไป จขกท. เลยต้องขึ้นเสียงว่ารวมแล้วต้องเท่านี้ แกเห็นดังนั้นถึงยอมอ่อนลง
ซึ่งถามถึงก๋วยเตี๋ยวอร่อยไหม อร่อยนะ ใช้ได้เลยรสชาติจัดจ้านดี แต่ปริมาณน้อยมาก ไปกินอนุสาวรีย์ดีกว่า น้ำกะทิลอดช่องก็หวานครับ แต่กับการพูดจาของป้าเจ้าของร้านนี้ไม่ไหว บางคนอาจคิดว่าจะเอาอะไรกับแม่ค้า ซึ่งผมเข้าใจนะไม่ได้ต้องการบริการดีเลิศ พินอบพิเทา แต่ก็ไม่ควรเหวี่ยงใส่ขนาดนั้น หรือว่าลูกค้าดังที่เจอมา
พอลองถามเพื่อนคนอื่นที่เคยไปก็เจอฤทธิ์ปากป้ามาทั้งนั้น แต่สำหรับ จขกท. คงลาขาดกับร้านนี้. ส่วนรูปร้าน เดี๋ยวเอามาให้ดูครับขอรีไซส์ขนาดรูปก่อนครับ
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น