สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากขอคำปรึกษาเพื่อนๆมันเป็นปัญหาซึ่งผมหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้
ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ธรรมดาๆ ฐานะปกติเหมือนคนทั่วไป ไม่ได้รวยและไม่ได้จน มีนิสัยเจ้าชู้บ้างเล็กน้อยครับ
เมื่อไม่นานผมได้รู้จักเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนผม
การได้รู้จักครั้งนี้ทำให้อะไรหลายๆอย่างมันเปลี่ยนไป และเกิดสิ่งที่ผมตัดสินใจและคิดอยู่ตอนนี้
ผมเริ่มได้คุยกับเธอในฐานะเพื่อน โดยที่เราไม่รู้จักกันมากมายนัก
สำหรับผมเราคุยกันในมุมมองทัศนคติที่ค่อนข้างหลากหลายพอสมควร
ผมได้มองในมุมที่กว้างมากขึ้น จนก่อเป็นความพิเศษที่เกิดขึ้น
ซึ่งอาจจะเป็นสิ่งที่ผมคิดเองฝ่ายเดียวนะครับ
แต่เรื่องนี้มันก็คงเกิดขึ้นไปเรื่อยๆ ถ้าผมไม่เห็น เรื่องราวในชีวิตของเธอบน FB ก่อน
ใช่คับ เธอเป็นคนรวยมากๆ รวยจนเกินที่ผมจะอาจเอื้อมได้ ผมรู้สึกว่าการที่ผมจะดูแลใครสักคน ก็อยากดูแลให้ดีที่สุด
ผมชอบที่จะเป็นผู้นำปกป้อง ผมรู้สึกเกร็งมากเวลาได้เข้าไปในสภาพแวดล้อมต่างๆรอบตัวเธอ มันดูเกินตัวผมไปซะหมด
จนทำให้ผมคิดว่า เธอคงเจอคนที่ดีกว่านี้ คู่ควรและเหมาะสมกว่านี้อย่างแน่นอน เพราะหากความรู้สึกมันยิ่งลึกไปเรื่อยๆ
ผมอาจจะไม่สามารถเทคแคร์เทอได้. อาจจะทำในสิ่งที่เทอต้องการไม่ได้
อาจไปเที่ยวต่างประเทศกับเทอบ่อยๆไม่ได้
ชีวิตผมรายได้ก็ค่อนข้างโอเคแต่ผมมีความจำเป็นต้องบริหารเงิน เพื่ออนาคตและเลี้ยงดูพ่อแม่ผม
ผมสามารถไปเที่ยวในและต่างประเทศได้บ่อยๆ
แต่ก้อต้องวางแผนการเงินอย่างดี คิดว่าจะใช้ในสิ่งที่เกินตัวเราไปหรือไม่
มันค่อนข้างอึดอัด และเป็นกำแพงในจิตใจให้ผมเดินออกห่างตลอดเวลา
ผมเป็นคนที่ไม่อยากให้ใครมามองว่าสบายได้แฟนรวย โชคดี ถ้าผมรวยผมอยากรวยด้วยตัวของตัวเอง
ผมภูมิใจที่ได้เกิดมาในครอบครัวของผมเล็กๆ ในสร้างฐานะด้วยมือของผมเอง และดูแลคนรักได้อย่างเต็มที่
เพื่อนๆมักบอกว่าผมโชคดีจังที่ได้รู้จักคนรวย แต่ผมว่ามันไม่เห็นโชคดีเลยเพราะตังก็ไม่ใช่ตังเรา กระเป๋าก็ไม่ใช่กระเป๋าเรา
มันดูเหมือนผมเองไม่มีความสามารถทั้งที่ควรเป็นฝ่ายดูแลปกป้องคนที่เรารัก
ที่สำคัญผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรมากมายเป็นคนเจ้าชู้ เจ้าเล่ห์ ด้วยซ้ำ
ผมควรถอยห่างก่อนที่ความรู้สึกมันจะมากไปกว่านี้ดีมั้ยครับ ?
หรือผมควรลองศึกษากันไปต่อก่อน ?

คุณเคยรู้สึกไม่กล้าที่จะคบคนเพราะเค้ารวยเกินไปหรือเปล่า ??
ผมเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ธรรมดาๆ ฐานะปกติเหมือนคนทั่วไป ไม่ได้รวยและไม่ได้จน มีนิสัยเจ้าชู้บ้างเล็กน้อยครับ
เมื่อไม่นานผมได้รู้จักเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนผม
การได้รู้จักครั้งนี้ทำให้อะไรหลายๆอย่างมันเปลี่ยนไป และเกิดสิ่งที่ผมตัดสินใจและคิดอยู่ตอนนี้
ผมเริ่มได้คุยกับเธอในฐานะเพื่อน โดยที่เราไม่รู้จักกันมากมายนัก
สำหรับผมเราคุยกันในมุมมองทัศนคติที่ค่อนข้างหลากหลายพอสมควร
ผมได้มองในมุมที่กว้างมากขึ้น จนก่อเป็นความพิเศษที่เกิดขึ้น
ซึ่งอาจจะเป็นสิ่งที่ผมคิดเองฝ่ายเดียวนะครับ
แต่เรื่องนี้มันก็คงเกิดขึ้นไปเรื่อยๆ ถ้าผมไม่เห็น เรื่องราวในชีวิตของเธอบน FB ก่อน
ใช่คับ เธอเป็นคนรวยมากๆ รวยจนเกินที่ผมจะอาจเอื้อมได้ ผมรู้สึกว่าการที่ผมจะดูแลใครสักคน ก็อยากดูแลให้ดีที่สุด
ผมชอบที่จะเป็นผู้นำปกป้อง ผมรู้สึกเกร็งมากเวลาได้เข้าไปในสภาพแวดล้อมต่างๆรอบตัวเธอ มันดูเกินตัวผมไปซะหมด
จนทำให้ผมคิดว่า เธอคงเจอคนที่ดีกว่านี้ คู่ควรและเหมาะสมกว่านี้อย่างแน่นอน เพราะหากความรู้สึกมันยิ่งลึกไปเรื่อยๆ
ผมอาจจะไม่สามารถเทคแคร์เทอได้. อาจจะทำในสิ่งที่เทอต้องการไม่ได้
อาจไปเที่ยวต่างประเทศกับเทอบ่อยๆไม่ได้
ชีวิตผมรายได้ก็ค่อนข้างโอเคแต่ผมมีความจำเป็นต้องบริหารเงิน เพื่ออนาคตและเลี้ยงดูพ่อแม่ผม
ผมสามารถไปเที่ยวในและต่างประเทศได้บ่อยๆ
แต่ก้อต้องวางแผนการเงินอย่างดี คิดว่าจะใช้ในสิ่งที่เกินตัวเราไปหรือไม่
มันค่อนข้างอึดอัด และเป็นกำแพงในจิตใจให้ผมเดินออกห่างตลอดเวลา
ผมเป็นคนที่ไม่อยากให้ใครมามองว่าสบายได้แฟนรวย โชคดี ถ้าผมรวยผมอยากรวยด้วยตัวของตัวเอง
ผมภูมิใจที่ได้เกิดมาในครอบครัวของผมเล็กๆ ในสร้างฐานะด้วยมือของผมเอง และดูแลคนรักได้อย่างเต็มที่
เพื่อนๆมักบอกว่าผมโชคดีจังที่ได้รู้จักคนรวย แต่ผมว่ามันไม่เห็นโชคดีเลยเพราะตังก็ไม่ใช่ตังเรา กระเป๋าก็ไม่ใช่กระเป๋าเรา
มันดูเหมือนผมเองไม่มีความสามารถทั้งที่ควรเป็นฝ่ายดูแลปกป้องคนที่เรารัก
ที่สำคัญผมก็ไม่ใช่คนดีอะไรมากมายเป็นคนเจ้าชู้ เจ้าเล่ห์ ด้วยซ้ำ
ผมควรถอยห่างก่อนที่ความรู้สึกมันจะมากไปกว่านี้ดีมั้ยครับ ?
หรือผมควรลองศึกษากันไปต่อก่อน ?