แอบระบาย...เครียด สงสารลูกสาว

ตอนนี้มาทำแล็ปเรื่องเรียนอยู่ที่ฝรั่งเศส
ก่อนเดินทางมาลูกสาวสุดที่รัก (แมว) เป็นเชื้อรา หาหมอแถวบ้านไม่หาย
ต้องแบกสังขารตัวเองและของลูกสาวไปหาหมอแถวรัชดา (บ้านอยู่ปิ่นเกล้า)
ด้วยความกลัวลูกสาวไม่หายก่อนเดินทาง จึงปฏิบัติทุกอย่างเคร่งครัดตามที่คุณหมอสั่ง
ก็ยังไม่หายดีหรอกค่ะ แต่ค่อยยังชั่วขึ้นมากกก
คุณหมอเลยบอกว่าเอายาไปทาควบคู่กับยากิน
ถ้าหมดยาแล้วเค้าไม่มีอะไรก็ไม่ต้องพามาซ้ำ

เราก็เดินทางมาทำงาน (ไกลบ้าน) ด้วยความสบายใจ แต่อาการคิดถึงบ้านคิดถึงลูกสาวไม่เคยหายไป
โทรกลับบ้านเกือบทุกวัน คุยกับแม่ส่วนใหญ่ก็ถามเรื่องลูกสาว
แต่อาทิตย์ที่ผ่านมา ฝนตก อาการเชื้อราเลยกำเริบขึ้นมาอีก
เพราะว่าเธอยังไม่หายดี เชื้อมันลามไปตรงส่วนที่หมอไม่ได้โกนขน
แม่เราก็เลยต้องแบกลูกสาวตัวสุดท้องไปหาคุณหมอที่รัชดา
คุณหมอบอกว่าต้องฉีดยาอีกสองวัน เพราะว่าลูกเราดุมาก แม่เราไม่สามารถป้อนยาได้
แต่น้องเราต้องไปทำงานต่างประเทศอาทิตย์นึงพอดี เลยไม่มีใครช่วยแม่พาน้องแมวไปหาหมอได้ตามกำหนด
แม่เราก็เลยจำใจต้องฝากน้องแมวไว้กับคุณหมอ

แม่แมวอย่างเราพอรู้เข้า เลยแอบเครียด สงสารน้องแมวต้องไปค้างนอกบ้าน
ปกติเค้าแข็งแรง ไม่เคยต้องไปนอนค้างที่ไหน
เป็นห่วงเค้าไปหมด สงสารเค้าคงเครียด ต้องไปอยู่ในที่ที่ไม่คุ้น
ตอนนี้อยากกลับบ้านใจจะขาด ยิ่ง home sick หนักขึ้นอีก ทรมานใจสิ้นดี
นี่ซินะ ที่เค้าว่าทาสแมว T_T เป็นห่วงเค้าแบบถอนตัวไม่ขึ้น
ทาสแมวคนอื่นเป็นไหมคะ