เจอคนที่(คาดว่า)กำลังเสียชีวิตต่อหน้า แต่ช่วยไรไม่ได้เลย รู้สึกไม่ดีเลยครับ

เรื่องเกิดขึ้นเมื่อกี๊เลยครับ
ผมนั่งอ่านหนังสือ ทำรายงานโปรเจ็ค เนื่องจากวันนี้ พ่อกับแม่ผมมีปากเสียงกัน พ่องอนเดินออกไปร้านคาราโอเกะ(ดื่ม)
ผมก็นั่งอ่านหนังสือบนห้องชั้นสอง ตรงหน้าต่างห้องผม เปิดพัดลม เปิดหน้าต่าง ปิดมุ้งลวด รับลมตะวันตก
สักพัก ผมได้ยินเสียงคนมีเรื่องดังมาก จับใจความได้เลย เฮ้ย! นี่มันเสียงพ่อ บริเวณหน้าซอยบ้านผม(ห่างไม่เกิน 30m)

เชื่อไหมครับ ตอนเวลา 03.30น
ผมตกใจมาก ชิบแล้ว พ่อตูมีเรื่องแน่เลย วิ่งเลยครับ ปลุกแม่เฝ้าบ้าน ในใจคิดต่างๆนาๆ จะสู้ได้ไหม หยิบดาบออกไปด้วยดีไหม แต่ตัวผมวิ่งลงชั้นล่างแล้วครับ
"แม่ๆๆ เสียงคนมีเรื่องกันหน้าซอย" แม่หลับอยู่หน้าทีวีชั้นล่าง ปลุกแม่เต็มที่
แม่บอกอย่าไปๆๆ

"ไม่ได้ เกิดเป็นพ่อละ"
แม่นึกได้ รีบไล่ให้ไป

ในหัวคิดถึงแต่พ่อ พอออกไปเห็นคนนอนตะคุ่มๆ ใจไม่ดี พ่อตูป่าววะ มือเท้าเย็นและ น้ำตาจะซึม

พอไปใกล้ ผมเจอคนนอน กับจักรยาน(มีจักรยาน ไม่ใช่พ่อ เพราะพ่อขี่ไม่เป็น และบ้านไม่มีจักรยาน)
ผมดีใจมากที่เป็นคนนั้น (ขอโทษครับ)

เลยจอดมอไซค์ห่างๆ(เนื่องจากมีของกระจาย) หันแฮนเอาไฟมอไซส่องไปที่หน้า ตรงนั้นเงียบสงัดไม่มีคน
ผลคือ เจอผู้ชาย นอนคว่ำ เอาหน้าออกข้าง มีเลือดออกตรงปากออกจมูก มีมือถือกระเป๋าตังค์กระจายอยู่บนพื้น ถัดไปเป็นจักรยานเสือหมอบ

ตรงนั้นมืด และไม่มีคน ผมเรียกปลุกเค้าเต็มที่ น้า! น้า! น้า! ไฟก็ส่องหน้า ไม่ตอบสนอง เค้านอนหายใจ เฮือก! เฮือก! เฮือก! (คือตัวสะเทือนอะครับ)
สักพัก วิ่งกลับมาบ้าน หยิบมือถือ ไปหน้าซอยต่อ
ทำเหมือนเดิม เรียก ปลุก น้า น้า น้า เสียงดังมาก (ไม่กล้าโดนตัวครับ กลัวเค้าลุกมากัด หรือ เกิดเป็นไรไป ผมจะซวยเอา ไปเคลื่อนย้ายคนเจ็บ (คราวนี้แม่ผมมาด้วย)

เค้าก็หายใจ เฮือก! เฮือก! ......................
ผม เฮ้ย! แม่ เค้าไม่หายใจแล้ว !!!!

ในหัววิ่งเลยครับ หลักสูตรช่วยชีวิต ปั๊มหัวใจ ไรต่อไร แต่ใจไม่กล้าครับ ไม่รู้เค้าโดนแทงหรืออะไรหรือป่าวตอนเสียงมีเรื่อง

นึกได้ มีมือถือในมือ จะกด 191 แต่จากประสบการณ์ โทรติดยากมาก เลยเอาใหม่กด 1669 ผมรนมาก บอกไรมั่วหมด แต่คอลเช็นเตอร์เค้านิ่งมากครับ ไม่ตื่นเต้นไรทั้งสิ้น

รอสักพัก แม่นึกได้ อ้าว แล้วพ่อละ ผมเลยออกไปตามพ่อกลับบ้าน เจอตำรวจตั้งด่านพอดีหน้าหมู่บ้านตรงยูเทิร์นใต้สะพาน เลยเรียกมา

สักพัก รถพยาบาลมา ไทยมุงมา วินมอไชมา สามล้อพ่วงลูกชิ้นปิ้งมา ผมก็เลยเข้าบ้าน บอกตำรวจไปแค่ว่าได้ยินเสียงคนมีเรื่องตอนกี่โมง ตำรวจไม่ถามต่อ ถามว่า น้องเรียนไหนเนี่ย? (เกี่ยวไรฟะ คนเค้านอนเจ็บอยู่ตรงหน้า)
แต่ตำรวจผมเค้าก็ดีครับ ยืนดูเอาไฟฉายส่องกันสองคน นิ่งสุดๆ


จากการสังเกตุ จักรยานอยู่ห่างจากผู้บาดเจ็บประมาณไม่เกิน 2 เมตร เป็นจักรยานเสือหมอบ สภาพไม่ทราบ แต่ล้อทั้งสองสมบูรณ์ดี

ผมไม่ทราบว่าเค้าจะตายป่าว เพราะเค้าหายใจ เฮือก! ได้สักพักแล้วนิ่ง ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น(ตอนหายใจก็ไม่ลุกไม่หือไม่อือนะครับ)

ผมเห็นเค้าหยุดหายใจต่อหน้าเนี๊ย ถ้าเค้าหยุดหายใจจริง กว่ารถพยาบาลจะมา สมองเค้าไม่ขาดออกซิเจนพอดีหรอครับ มีความรู้การช่วยชีวิต เกิดจะนวดหัวใจ กดไป เลือดพุ่งพรวดออกมาทำไง(เกิดเค้าโดนแทงละ) รอบตัวยามวิกาลทั้งมืด ทั้งไม่มีคน มีแต่แม่ แต่ไม่มีความกล้า ได้แต่โทรตามรถพยาบาล(ซึ่งในความจริง แปปเดียว แต่ผมรู้สึกนานมากกว่ารถพยาบาลจะมา)



เหตุการณ์นี้แม่ผมงอนครับ ผมลืมทิ้งแม่ไว้คนเดียวหน้าซอยตั้งแต่ตอนที่ยังไม่มีใครมาเลย แล้วก็มัวแต่รกรนไปรับพ่อแล้วกลับบ้านเลย (เอาเข้าไป)

ที่สงสัย รถพยาบาลมา ทำไมไม่รีบเอาคนไป มาจอดนานมาก เปิดไฟแว๊บ! แว๊บ! คนก็มุงกัน สงสัยว่าเค้าตายหรอครับ ถึงไม่รีบพาไป




ปล.เค้ามาปั่นเสือหมอบไรดึกๆ มืดๆ น่ากลัวจะตาย

ผมไม่กล้าถ่ายรูปครับ เลยไม่มีรูปมาฝาก

ถ้าเค้าเป็นไรขึ้นมาจริงๆ จะตามผมกลับมาบ้านไหมครับเนี๊ย ช่วงนี้ยิ่งหลอนๆอยู่

ผมทำถูกแล้วใช่ไหมครับ (ไม่ใช่ที่ลืมแม่นะครับ ที่ไม่ปฐมพยาบาล แต่แจ้งเหตุเอา)




แก้ไข เห็นถามถึงพ่อผมหลายท่าน
พ่อผมหลับอยู่ร้านคาราโอเกะ ห่างออกไป 400-500 เมตร คนละถนนเมน ไม่รู้เรื่องไรเลยครับ
โดยมีน้าเจ้าของร้านเป็นพยานอยู่