ถ้าเราออกไปเผชิญโลกด้วยความรู้สึกในแง่ลบและใบหน้าที่บูดบึ้ง สิ่งที่เราพบเจอก็คงเต็มไปด้วยเรื่องเลวร้ายที่ทำให้อารมณ์เสียมากกว่าเดิม แต่ถ้าเราออกไปพบเจอผู้คนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและจิตใจที่เปิดกว้าง เราก็อาจจะได้พบเจอเรื่องที่ทำให้ประทับใจได้อย่างไม่รู้ลืม
เมื่อคุณแม่วัยใสคนหนึ่งเดินออกจากบ้านไปที่ร้าน Dunkin Donuts เพื่อซื้อกาแฟ เธอได้พบกับชายไร้บ้านกำลังนั่งนับเศษเงินอยู่บนพื้น เมื่อเขาเดินเข้ามาในร้านโดนัทเช่นเดียวกัน เธอจึงเริ่มบทสนทนาและมันก็กลายเป็นความทรงจำที่เธอคงไม่มีวันลืม
นี่คือ Casey และลูกน้อยในวัยทารก เคซี่ย์เป็นคุณแม่และยังเป็นนักศึกษาที่พยายามทำให้ชีวิตของเธอและลูกนั้นดีขึ้น
เคซี่ย์ได้พบกับชายไร้บ้านขณะเดินออกไปซื้อกาแฟ และได้รับจดหมายโน๊ตฉบับเล็กๆ จากเขา
ทุกอย่างเริ่มต้นจากความบังเอิญที่พวกเขาเดินเข้าร้านโดนัทร้านเดียวกัน
เคซีย์เล่าเหตุการณ์ที่พบเจอผ่านทางเฟซบุ๊ก “ฉันเดินเข้าร้านโดนัทพร้อมกับชายไร้บ้านคนหนึ่ง ก่อนหน้านี้ฉันเห็นเขานั่งนับเศษเงินอยู่ที่พื้น”
เคซีย์เป็นคนช่างพูดช่างจาอยู่แล้ว “ฉันเริ่มทำตัวน่ารำคาญ ฉันพูดกับเขาไม่หยุดถึงแม้ว่าเขาดูเหมือนจะไม่อยากตอบ”
แล้วเคซีย์ก็ถามคำถามที่ทำให้ชายไร้บ้านประหลาดใจ เธอชวนเขามานั่งด้วยกัน
เขาน่าจะรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเพราะเขาเริ่มเล่าเรื่องของตัวเองและแนะนำตัวกับเคซีย์ว่าชื่อของเขาคือ “คริส”
เขาบอกว่าผู้คนใจร้ายกับเขามากเพราะเขาเป็นแค่คนไร้บ้าน เขายังเล่าว่ายาเสพติดทำให้เขาเสียผู้เสียคน
คริสเล่าเรื่องราวชีวิตที่โหดร้ายของตัวเอง
“เขาบอกว่าแม่จากไปเพราะโรคมะเร็ง เขาไม่เคยรู้จักพ่อแท้ๆ ของตัวเอง และเขาแค่อยากเป็นลูกชายที่ทำให้แม่ภูมิใจ”
เวลาผ่านไปเคซีย์ก็นึกขึ้นได้ว่าเธอต้องไปเรียน คริสบอกเธอว่าให้รอเดี๋ยว เขามีจดหมายจะมอบให้เธอ
เคซีย์บอกลาคริสและเปิดอ่านจดหมาย มันเขียนว่า “วันนี้ผมคิดจะฆ่าตัวตายแต่ผมเปลี่ยนใจเพราะคุณ ขอบคุณครับ คนที่แสนงดงาม”
การทักทายเล็กๆ น้อยๆ ของเคซีย์และการสละเวลานั่งฟังเรื่องเล่าของคริสทำให้ชายไร้บ้านมีกำลังใจที่จะสู้ชีวิตต่อ ถ้าหากเคซีย์เลือกที่จะไม่สนใจหรือทำตัวใจร้ายกับเขา วันที่เคซีย์ได้พบเขาอาจจะเป็นวันสุดท้ายที่คริสจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้
บางครั้งการช่วยเหลือใครบางคนอาจไม่จำเป็นต้องทำสิ่งที่ยากลำบาก เพียงแค่เราเห็นอกเห็นใจและหยิบยื่นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ให้แก่กัน โลกก็อาจน่าอยู่ขึ้นอีกหลายเท่าสำหรับใครบางคน
ที่มา: LifeBuzz
บทความจาก meekhao.com/news/note-to-young-mom
คุณแม่วัยสาวซื้ออาหารให้ชายจรจัด…แต่ได้ข้อความตอบกลับที่น่าสะเทือนใจ!!
เมื่อคุณแม่วัยใสคนหนึ่งเดินออกจากบ้านไปที่ร้าน Dunkin Donuts เพื่อซื้อกาแฟ เธอได้พบกับชายไร้บ้านกำลังนั่งนับเศษเงินอยู่บนพื้น เมื่อเขาเดินเข้ามาในร้านโดนัทเช่นเดียวกัน เธอจึงเริ่มบทสนทนาและมันก็กลายเป็นความทรงจำที่เธอคงไม่มีวันลืม
นี่คือ Casey และลูกน้อยในวัยทารก เคซี่ย์เป็นคุณแม่และยังเป็นนักศึกษาที่พยายามทำให้ชีวิตของเธอและลูกนั้นดีขึ้น
เคซี่ย์ได้พบกับชายไร้บ้านขณะเดินออกไปซื้อกาแฟ และได้รับจดหมายโน๊ตฉบับเล็กๆ จากเขา
ทุกอย่างเริ่มต้นจากความบังเอิญที่พวกเขาเดินเข้าร้านโดนัทร้านเดียวกัน
เคซีย์เล่าเหตุการณ์ที่พบเจอผ่านทางเฟซบุ๊ก “ฉันเดินเข้าร้านโดนัทพร้อมกับชายไร้บ้านคนหนึ่ง ก่อนหน้านี้ฉันเห็นเขานั่งนับเศษเงินอยู่ที่พื้น”
เคซีย์เป็นคนช่างพูดช่างจาอยู่แล้ว “ฉันเริ่มทำตัวน่ารำคาญ ฉันพูดกับเขาไม่หยุดถึงแม้ว่าเขาดูเหมือนจะไม่อยากตอบ”
แล้วเคซีย์ก็ถามคำถามที่ทำให้ชายไร้บ้านประหลาดใจ เธอชวนเขามานั่งด้วยกัน
เขาน่าจะรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเพราะเขาเริ่มเล่าเรื่องของตัวเองและแนะนำตัวกับเคซีย์ว่าชื่อของเขาคือ “คริส”
เขาบอกว่าผู้คนใจร้ายกับเขามากเพราะเขาเป็นแค่คนไร้บ้าน เขายังเล่าว่ายาเสพติดทำให้เขาเสียผู้เสียคน
คริสเล่าเรื่องราวชีวิตที่โหดร้ายของตัวเอง
“เขาบอกว่าแม่จากไปเพราะโรคมะเร็ง เขาไม่เคยรู้จักพ่อแท้ๆ ของตัวเอง และเขาแค่อยากเป็นลูกชายที่ทำให้แม่ภูมิใจ”
เวลาผ่านไปเคซีย์ก็นึกขึ้นได้ว่าเธอต้องไปเรียน คริสบอกเธอว่าให้รอเดี๋ยว เขามีจดหมายจะมอบให้เธอ
เคซีย์บอกลาคริสและเปิดอ่านจดหมาย มันเขียนว่า “วันนี้ผมคิดจะฆ่าตัวตายแต่ผมเปลี่ยนใจเพราะคุณ ขอบคุณครับ คนที่แสนงดงาม”
การทักทายเล็กๆ น้อยๆ ของเคซีย์และการสละเวลานั่งฟังเรื่องเล่าของคริสทำให้ชายไร้บ้านมีกำลังใจที่จะสู้ชีวิตต่อ ถ้าหากเคซีย์เลือกที่จะไม่สนใจหรือทำตัวใจร้ายกับเขา วันที่เคซีย์ได้พบเขาอาจจะเป็นวันสุดท้ายที่คริสจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้
บางครั้งการช่วยเหลือใครบางคนอาจไม่จำเป็นต้องทำสิ่งที่ยากลำบาก เพียงแค่เราเห็นอกเห็นใจและหยิบยื่นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ให้แก่กัน โลกก็อาจน่าอยู่ขึ้นอีกหลายเท่าสำหรับใครบางคน
ที่มา: LifeBuzz
บทความจาก meekhao.com/news/note-to-young-mom