แบบนี้เรียกว่าเห็นแก่ตัวมั้ย? (ระบาย)

เราเป็นติ่ง เราไม่รู้นะว่าเพื่อนเราเค้าไม่ชอบหรือยังไงถึงได้มาพูดเหน็บถึงศิลปินเราให้เจ็บใจตลอดเลย แต่นั่นมันไม่ใช่ประเด็นหรอก
ประเด็นสำคัญมันอยู่ที่ว่า การใช้ชีวิตเรามันเริ่มเปลี่ยนไป

    มันอยู่ลำบากมากขึ้น เรารู้สึกว่าหันไปทางไหนก็ดูอึดอัดไปหมด เราแทบจะไม่อยากพูดกับใครเลย ถ้าถามว่าเราว่าเพื่อนสนิทเราคือใคร
เราตอบได้อย่างเต็มปากเต็มคำเลยว่าไม่มี เพื่อนคนนึงที่ดูสนิทกันก็ชอบพูดจาขวานผาซากไม่เคยคิดถึงใจคนอื่น เพื่อนอีกคนก็เหมือนจะสนิทกันก็ไม่ใช่
เพราะมันดูเหมือนการสนิทแบบปลอมๆมากกว่า

    สิ่งที่ทำให้อึดอัดอยู่แบบนี้คือความแตกต่างไม่ว่าเราจะทำอะไรเพื่อนก็จะพูดขึ้นมาตลอดว่า"อิเกาหลี,อิติ่งเกาหลี"อืมใช่เราเรียกตัวเราเองว่าเป็นติ่งก็จริงแต่เราไม่ชอบให้คนมาพูดแบบนี้ เวลาเพื่อนเราพูดไรขึ้นมาเราไม่เห็นจะขัดอะไร แต่สำหรับเราแค่เขามองหน้าเราเขาก็ทำสายตาเอือมๆใส่แล้ว เราก็ไม่ได้เอะอะก็พูดถึงแต่เกาหลีขนาดนั้น ทำไมต้องทำเป็นรังเกียจด้วย ไม่เข้าใจ

    ทุกครั้งที่เรามาเรียนเราจะรู้สึกอึดอัดเป็นพิเศษ แต่ก็ยังโชคดีที่มีเพื่อนอีก3-4คนเข้าใจ และอยู่ข้างๆเรามาตลอด เราไม่เหงานะถ้าเกิดวันนึงต้องอยู่คนเดียวขึ้นมาจริงๆ เราจะดีใจมากกว่าถ้าวันนึงเราได้หลุดออกจากขุมนรกนี้ไปซะที เราอยากย้ายออก เราอยากไปเรียนที่อื่น พอเรียนที่ใหม่เราก็จะไม่คบใครเราจะอยู่คนเดียว เราคิดว่าการได้อยู่คนเดียวมันเป็นอะไรที่สุดยอดที่สุดแล้วล่ะ555 ไม่ใช่ว่าเราไม่รักเพื่อนนะ เรารัก รักมาก แต่วันนี้เราต้องการรักตัวเราเองดูบ้าง เราสงสารตัวเอง  เราคิดแบบนี้มันเห็นแก่ตัวมั้ย มันแลดูไร้สาระไปรึป่าวนะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่