สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เราก็แค่อยากมาระบายเฉยๆนะคะเพราะมันอัดอั้นมากจริงๆ อย่าว่าเราเลยน้าเราแค่อึดอัดอะ -/|\-
คือเรามีเพื่อนในกลุ่มอยู่คนนึงค่ะ ตอนนี้ก็ ม.ปลายกันหมดแล้ว นางก็เป็นคนที่นิสัยดีในระดับหนึ่งนะ แต่มันมีอยู่นิสัยหนึ่งของนางค่ะที่ทั้งเราแล้วก็เพื่อนในห้องไม่ชอบเลย คือนางจะชอบทำอะไรแบบข่มคนอื่น แล้วก็เห็นแก่ตัว ไม่แคร์ใครสุดๆ นี่แหล่ะค่ะนิสัยที่เราค่อนข้างจะเอือมและเริ่มจะรับมันไม่ได้ ตอนรู้จักกันแรกๆนางก็เป็นคนดีนะคะแต่นานๆไปมันก็เริ่มสนิทกันอะเนอะ นิสัยแย่ๆก็เลยเริ่มเผยออกมา เวลาคนอื่นพูดหรือขัดใจอะไรนาง นางจะไม่รับฟังอะไรเลย แล้วค่อนข้างที่จะพูดเสียดสีทิ่มแทงแบบไม่ไว้หน้าใครเลย บางคนเขาถามดีๆนางก็ตอบไปเหมือนกับเขามาหาเรื่อง นี่แหล่ะจุดเริ่มต้นที่ทำให้คนในห้องไม่ชอบนางล่ะ บ้างก็ว่านางชอบทำตัวข่มเพื่อนเพื่อให้ตัวเองดูโดดเด่น เวลาเรียนในห้องถ้าเราถามอะไรนางก็จะตอบเหมือนกับว่าคำตอบของนางมันถูกมาก แต่คำตอบของเรากับของเพื่อนคนอื่นตรงกันอะจะใช่เหรอ? นางก็จะเถียงแบบข้างๆคูๆว่าคำตอบของนางอะถูกแต่เฉลยออกมาเป็นไง นางผิดเต็มๆ เวลาสอบกลางภาคหรือปลายภาคงี้ตอนออกจากห้องสอบมานางจะยิ้มร่าออกมาด้วยความมั่นใจพร้อมกับพูดเสียงดังเป็นร้อยๆครั้งว่า ชั้นทำถูกๆแน่ๆ ข้อนั้นๆๆๆๆๆ ง่ายมากๆ ใครไม่ได้ไปผูกคอตายซะเถอะ แต่ก็อีหรอบเดิม ผมสอบออกมาคะแนนนางก็ผ่านๆบ้าง ตกซะเยอะแยะ เวลานางได้คะแนนเยอะก็จะพาไปอวดชาวบ้านเขาซะใหญ่โต แต่พอตกเท่านั้นแหล่ะ ใครได้เยอะกว่านางนางจะไม่ไปถามเลยว่าได้คะแนนเท่าไหร่ เวลาทำงานกลุ่มก็เหมือนกัน นางจะชอบยกไปทำเองกับเพื่อนในกลุ่มอีกคนสองคนแล้วก็จะมาบ่นทีหลังว่าคนอื่นไม่ช่วย พอทำหลายๆงานเข้านางก็จะทิ้งงานแล้วให้คนอื่นทำแล้วตัวเองก็จะไม่ทำอะไรเลยด้วยเหตุผลที่ว่า ชั้นทำมาเยอะแล้ว ชั้นจะไม่ทำอีก งานเดี่ยวที่ต้องใช้คอมก็เหมือนกัน นางจะชอบทักเรามาในคืนก่อนวันส่งงานหนึ่งวัน ประมาณทุ่มสองทุ่ม บอกว่าให้เราทำงานให้หน่อย แล้วใส่ไดร์ฟมาให้นางด้วยพรุ่งนี้จะเอาไปปริ้นเอง หรือไม่ก็ฝากเราปริ้นซะเลย ให้เหตุผลว่า คอมที่บ้านไม่มี เครื่องปริ้นเสีย ไดร์ฟหาย เหตุผลนี้ใช้กับเรามาเป็นปีๆ แต่ประเด็นมันไม่ใช่แค่นี้หรอกค่ะ ถ้านางไม่มีจริงๆเราก็ไม่บ่นอะไรมากหรอก ประเด็นมันอยู่ที่ว่านางชอบซื้อเสื้อ กระเป๋า หรือรองเท้าแบรนด์อะไรบลาๆๆ มาอวดเรากับเพื่อนในกลุ่ม เวลาเทศกาลไหนจะได้ซองแดงหรือเงิน นางก็จะมาบอกว่าปีนี้นางได้เป็นหมื่นๆ เราก็เลยสงสัยมาตลอดว่า ถ้าได้เงินมาเยอะขนาดนั้นกะอีแค่ซ่อมเครื่องปริ้นหรือขอพ่อแม่ซื้อคอมซื้อไดร์ฟ ทำไมไม่มีเงิน? ทำไมต้องมาขอคนอื่น ก็เคยถามแบบนี้ไปแล้วนะ นางก็ตอบมาว่า ของคนอื่นใช้ดีจะตาย ไม่ต้องเปลืองเงินซื้อเอง ปีใหม่หรือวันเกิด นางขอให้เราซื้อของให้ซะใหญ่โต แต่ละอย่างไม่ต่ำกว่าพัน ถ้าไม่ซื้อให้ก็ทำหน้าบูดใส่ คือฉันก็ไม่ได้รวยเหมือนเธอป่ะวะ แล้วดูแต่ละอย่างที่นางให้เรา ชวนเพื่อนคนอื่นๆรวมเงินกันคนละห้าสิบหกสิบ ซื้อของให้เราแค่อย่างเดียว แล้วของที่ซื้อมานั่นนะ ทุกคนได้ผลประโยชน์ร่วมกันหมดไม่ใช่เราคนเดียวด้วย คือบางทีเราก็สมเพชตัวเอง ลงทุนไปกับเพื่อนก็ตั้งมากมาย แล้วดูสิ่งที่เขาตอบแทนมาให้เราสิ เหอะ คุ้มค่ามากๆ มากจนอยากจะร้องไห้ เป็นแบบนี้มาเป็นปีแล้วค่ะ จนเราเริ่มจะเอือมๆแล้ว เพื่อนๆที่มาเข้ากลุ่มด้วยหลายคนถึงกับทนนิสัยนางไม่ได้แล้วออกจากกลุ่มไป ตอนนี้ในห้องไม่มีใครอยากจะคบกับนางเลยค่ะ เพราะนิสัยแบบนี้แหล่ะ จะมีคนที่ทนนางก็คือเรากับเพื่อนอีกไม่กี่คนเท่านั้น ชอบขอคนนั้นคนนี้ให้ซื้อนั่นซื้อนี่ให้ แต่ตัวเองทำหน้าที่เป็นผู้รับอย่างเดียว คิดว่าดีแล้วเหรอ? บางทีนางขอให้แฟนเราซื้อตุ๊กตาให้ด้วยซ้ำ พูดเสียงงุ้งงิ้งมากกก แล้วเสียงนางคือแบบเหมือนกับแอ๊บ แล้วแบบเวลาขึ้นเสียงสูงนะเสียงนางจะปรี๊ดจนแสบหูเลยค่ะ เวลาเราร้องเพลงแล้วนางร้องขึ้นมาเราจะหุบปากทันที คือนางคงคิดว่าเสียงนางดีเต็มแก่ เพื่อนคนนี้เราไม่กล้าเล่นอะไรกับนางแรงค่ะ เพราะนางชอบหน้างอใส่ ถ้าเวลานางอยากจะทำอะไรแล้วคนอื่นไม่อยากทำด้วยนะนางจะโกรธไปเลยหรือเวลาจะจองโต๊ะถ้าไม่มีใครเอากระเป๋าจองเป็นเพื่อนนาง นางจะฟาดกระเป๋าลงบนโต๊ะแล้วเดินกระทืบเท้าออกไปเลย คือก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วอะเนอะ เราเริ่มจะทนนิสัยนางไม่ได้แล้วค่ะ แต่เพื่อนในกลุ่มอีกคนก็เหมือนจะคอยให้ท้ายแล้วก็ยอมนางตลอด จะบางทีเรื่องที่นางเป็นคนผิด ก็สามารถทำให้นางเป็นคนถูกได้เพราะมีคนคอยหนุนหลัง ตอนนี้เราก็พยายามเรียนให้มันจบๆ ม.ปลายไปสักทีค่ะจะได้ไม่ต้องไปยุ่งกับใครอีก เจอแบบนี้บางทีมันก็เหนื่อยนะ
เคยเจอกันไหม? เพื่อนเห็นแก่ตัว
คือเรามีเพื่อนในกลุ่มอยู่คนนึงค่ะ ตอนนี้ก็ ม.ปลายกันหมดแล้ว นางก็เป็นคนที่นิสัยดีในระดับหนึ่งนะ แต่มันมีอยู่นิสัยหนึ่งของนางค่ะที่ทั้งเราแล้วก็เพื่อนในห้องไม่ชอบเลย คือนางจะชอบทำอะไรแบบข่มคนอื่น แล้วก็เห็นแก่ตัว ไม่แคร์ใครสุดๆ นี่แหล่ะค่ะนิสัยที่เราค่อนข้างจะเอือมและเริ่มจะรับมันไม่ได้ ตอนรู้จักกันแรกๆนางก็เป็นคนดีนะคะแต่นานๆไปมันก็เริ่มสนิทกันอะเนอะ นิสัยแย่ๆก็เลยเริ่มเผยออกมา เวลาคนอื่นพูดหรือขัดใจอะไรนาง นางจะไม่รับฟังอะไรเลย แล้วค่อนข้างที่จะพูดเสียดสีทิ่มแทงแบบไม่ไว้หน้าใครเลย บางคนเขาถามดีๆนางก็ตอบไปเหมือนกับเขามาหาเรื่อง นี่แหล่ะจุดเริ่มต้นที่ทำให้คนในห้องไม่ชอบนางล่ะ บ้างก็ว่านางชอบทำตัวข่มเพื่อนเพื่อให้ตัวเองดูโดดเด่น เวลาเรียนในห้องถ้าเราถามอะไรนางก็จะตอบเหมือนกับว่าคำตอบของนางมันถูกมาก แต่คำตอบของเรากับของเพื่อนคนอื่นตรงกันอะจะใช่เหรอ? นางก็จะเถียงแบบข้างๆคูๆว่าคำตอบของนางอะถูกแต่เฉลยออกมาเป็นไง นางผิดเต็มๆ เวลาสอบกลางภาคหรือปลายภาคงี้ตอนออกจากห้องสอบมานางจะยิ้มร่าออกมาด้วยความมั่นใจพร้อมกับพูดเสียงดังเป็นร้อยๆครั้งว่า ชั้นทำถูกๆแน่ๆ ข้อนั้นๆๆๆๆๆ ง่ายมากๆ ใครไม่ได้ไปผูกคอตายซะเถอะ แต่ก็อีหรอบเดิม ผมสอบออกมาคะแนนนางก็ผ่านๆบ้าง ตกซะเยอะแยะ เวลานางได้คะแนนเยอะก็จะพาไปอวดชาวบ้านเขาซะใหญ่โต แต่พอตกเท่านั้นแหล่ะ ใครได้เยอะกว่านางนางจะไม่ไปถามเลยว่าได้คะแนนเท่าไหร่ เวลาทำงานกลุ่มก็เหมือนกัน นางจะชอบยกไปทำเองกับเพื่อนในกลุ่มอีกคนสองคนแล้วก็จะมาบ่นทีหลังว่าคนอื่นไม่ช่วย พอทำหลายๆงานเข้านางก็จะทิ้งงานแล้วให้คนอื่นทำแล้วตัวเองก็จะไม่ทำอะไรเลยด้วยเหตุผลที่ว่า ชั้นทำมาเยอะแล้ว ชั้นจะไม่ทำอีก งานเดี่ยวที่ต้องใช้คอมก็เหมือนกัน นางจะชอบทักเรามาในคืนก่อนวันส่งงานหนึ่งวัน ประมาณทุ่มสองทุ่ม บอกว่าให้เราทำงานให้หน่อย แล้วใส่ไดร์ฟมาให้นางด้วยพรุ่งนี้จะเอาไปปริ้นเอง หรือไม่ก็ฝากเราปริ้นซะเลย ให้เหตุผลว่า คอมที่บ้านไม่มี เครื่องปริ้นเสีย ไดร์ฟหาย เหตุผลนี้ใช้กับเรามาเป็นปีๆ แต่ประเด็นมันไม่ใช่แค่นี้หรอกค่ะ ถ้านางไม่มีจริงๆเราก็ไม่บ่นอะไรมากหรอก ประเด็นมันอยู่ที่ว่านางชอบซื้อเสื้อ กระเป๋า หรือรองเท้าแบรนด์อะไรบลาๆๆ มาอวดเรากับเพื่อนในกลุ่ม เวลาเทศกาลไหนจะได้ซองแดงหรือเงิน นางก็จะมาบอกว่าปีนี้นางได้เป็นหมื่นๆ เราก็เลยสงสัยมาตลอดว่า ถ้าได้เงินมาเยอะขนาดนั้นกะอีแค่ซ่อมเครื่องปริ้นหรือขอพ่อแม่ซื้อคอมซื้อไดร์ฟ ทำไมไม่มีเงิน? ทำไมต้องมาขอคนอื่น ก็เคยถามแบบนี้ไปแล้วนะ นางก็ตอบมาว่า ของคนอื่นใช้ดีจะตาย ไม่ต้องเปลืองเงินซื้อเอง ปีใหม่หรือวันเกิด นางขอให้เราซื้อของให้ซะใหญ่โต แต่ละอย่างไม่ต่ำกว่าพัน ถ้าไม่ซื้อให้ก็ทำหน้าบูดใส่ คือฉันก็ไม่ได้รวยเหมือนเธอป่ะวะ แล้วดูแต่ละอย่างที่นางให้เรา ชวนเพื่อนคนอื่นๆรวมเงินกันคนละห้าสิบหกสิบ ซื้อของให้เราแค่อย่างเดียว แล้วของที่ซื้อมานั่นนะ ทุกคนได้ผลประโยชน์ร่วมกันหมดไม่ใช่เราคนเดียวด้วย คือบางทีเราก็สมเพชตัวเอง ลงทุนไปกับเพื่อนก็ตั้งมากมาย แล้วดูสิ่งที่เขาตอบแทนมาให้เราสิ เหอะ คุ้มค่ามากๆ มากจนอยากจะร้องไห้ เป็นแบบนี้มาเป็นปีแล้วค่ะ จนเราเริ่มจะเอือมๆแล้ว เพื่อนๆที่มาเข้ากลุ่มด้วยหลายคนถึงกับทนนิสัยนางไม่ได้แล้วออกจากกลุ่มไป ตอนนี้ในห้องไม่มีใครอยากจะคบกับนางเลยค่ะ เพราะนิสัยแบบนี้แหล่ะ จะมีคนที่ทนนางก็คือเรากับเพื่อนอีกไม่กี่คนเท่านั้น ชอบขอคนนั้นคนนี้ให้ซื้อนั่นซื้อนี่ให้ แต่ตัวเองทำหน้าที่เป็นผู้รับอย่างเดียว คิดว่าดีแล้วเหรอ? บางทีนางขอให้แฟนเราซื้อตุ๊กตาให้ด้วยซ้ำ พูดเสียงงุ้งงิ้งมากกก แล้วเสียงนางคือแบบเหมือนกับแอ๊บ แล้วแบบเวลาขึ้นเสียงสูงนะเสียงนางจะปรี๊ดจนแสบหูเลยค่ะ เวลาเราร้องเพลงแล้วนางร้องขึ้นมาเราจะหุบปากทันที คือนางคงคิดว่าเสียงนางดีเต็มแก่ เพื่อนคนนี้เราไม่กล้าเล่นอะไรกับนางแรงค่ะ เพราะนางชอบหน้างอใส่ ถ้าเวลานางอยากจะทำอะไรแล้วคนอื่นไม่อยากทำด้วยนะนางจะโกรธไปเลยหรือเวลาจะจองโต๊ะถ้าไม่มีใครเอากระเป๋าจองเป็นเพื่อนนาง นางจะฟาดกระเป๋าลงบนโต๊ะแล้วเดินกระทืบเท้าออกไปเลย คือก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วอะเนอะ เราเริ่มจะทนนิสัยนางไม่ได้แล้วค่ะ แต่เพื่อนในกลุ่มอีกคนก็เหมือนจะคอยให้ท้ายแล้วก็ยอมนางตลอด จะบางทีเรื่องที่นางเป็นคนผิด ก็สามารถทำให้นางเป็นคนถูกได้เพราะมีคนคอยหนุนหลัง ตอนนี้เราก็พยายามเรียนให้มันจบๆ ม.ปลายไปสักทีค่ะจะได้ไม่ต้องไปยุ่งกับใครอีก เจอแบบนี้บางทีมันก็เหนื่อยนะ