ตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เพื่อนๆ เคยเจอผีหลอกกันไหมคะ จขกท เคยค่ะ จังๆ เลย โอย.. พูดแล้วยังขนลุกไม่หาย
ย้อนไปสมัยเรียนมหาวิทยาลัยริมทะเลแห่งหนึ่ง จขกท ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ ไม่อยากให้พาดพิงให้รู้สึกไม่ดีต่อสถาบัน คือสมัยนั้น (ต้องใช้คำนั้นค่ะ เพราะ จขกท จบมาได้สิบกว่าปีแล้ว) ตอนที่คอมพิวเตอร์ส่วนตัว โทรศัพท์มือถือ เป็นของแพงมากกกกก เรา นศ มีได้ก็แค่เพจเจอร์
เวลา นศ จะรายงานส่งอาจารย์ก็ต้องไปใช้คอมพิวเตอร์ที่ศูนย์คอมของมหาวิทยาลัย จขกท เองก็เช่นกันค่ะ ทั้งไปใช้คอมทำรายงานแล้วก็ชอบเล่นอินเตอร์เนตแชตกับหนุ่มวันละหลายๆ หน้าต่าง ตามประสาวัยรุ่นค่ะ ทั้ง icq /perth /msn อะไรประมาณนั้น เล่นตั้งแต่เช้าจรดค่ำ บางวันก็นั่งทำรายงานจนดึกดื่น
วันหนึ่งประมาณ 4 ทุ่มกว่า จขกท ขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้านเช่าด้านหลังมอ หลังจากทำรายงานที่ศูนย์คอมเสร็จ ศูนย์คอมอยู่หน้ามอค่ะ บ้านเช่าจขกท อยู่ด้านหลังมอ เป็นส่วนที่พักของอาจารย์ และตลาดนัด แต่ตอนนั้นดึกมากแล้วบ้านพักอาจารย์ก็ปิดไฟกันหมด ตลาดนัดยิ่งไม่ต้องพูดถึง ปิดไปตั้งแต่ 4 โมงแล้ว โซนหลังมอตอนนั้นจึงมืดและเงียบมากค่ะ แล้วก็ไม่มีขับรถสวนมาเลย จขกท ก็ไม่อย่ามโนให้ตัวเองต้องกลัวอะไร ตั้งหน้าตั้งตาขี่มอเตอร์ไซค์ให้ถึงบ้านเร็วๆ จังหวะนั้นเองค่ะ ระหว่างตั้งใจขี่มอเตอร์ไซค์
ก็มีคนมาตบบ่าขวาเจ้าของกระทู้ ดังปับ ปับ ปับ. จขกท ช็อคสิคะ พยายามฝืนใจหันไปดู แน่สิ จะมีใครมาด้วยล่ะ ก็ จขกท มาคนเดียว ขนหัวนี่ลุกเลยค่ะ
จขกท ทำอะไรไม่ได้ นอกจากตั้งสติแล้วก็สวดมนต์ค่ะ.เวลานั้นนะคะ นึกบทสวดอะไรก็ไม่ออก. ท่องได้แต่นะโมตัสสะ ภควโต ...ท่องไปเรื่อยๆ ขณะเดียวกันก็ตั้งใจขี่มอไซค์ต่อไป แต่...มันมาอีกแล้วค่ะ แต่คราวนี้ย้ายฝั่งมาบ่าซ้าย จขกท หันไปดูอีกก็ไม่เห็นอะไรเหมือนเดิม ตอนนั้นได้แต่ภาวนาอยากให้พ้นรั้วมหาวิทยาลัยเร็วๆ คิดยังไม่ทันจบ มันมาอีกแล้วค่ะ ปับ ปับ ปับ แต่คราวนี้ จขกท เห็นชัดเลยค่ะ
ปับ ปับ ปับ ...ปกเสื้อกันหนาว จขกท เองค่ะ. เวลาขี่มอเตอร์ไซค์เร็วๆ ลมมันตีปกเสื้อกระทบบ่าดังปับ ปับ ปับ. แหม่ไอ้เราก็ขนลุกขนพอง ที่ไหนได้ มโนเองทั้งนั้น -.-". เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงค่ะ เล่าให้เพื่อนฟัง มันด่า ___ตอนจบทั้งนั้น แหะ แหะ แหะ
ผีหลอกหลังมอ
ย้อนไปสมัยเรียนมหาวิทยาลัยริมทะเลแห่งหนึ่ง จขกท ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ ไม่อยากให้พาดพิงให้รู้สึกไม่ดีต่อสถาบัน คือสมัยนั้น (ต้องใช้คำนั้นค่ะ เพราะ จขกท จบมาได้สิบกว่าปีแล้ว) ตอนที่คอมพิวเตอร์ส่วนตัว โทรศัพท์มือถือ เป็นของแพงมากกกกก เรา นศ มีได้ก็แค่เพจเจอร์
เวลา นศ จะรายงานส่งอาจารย์ก็ต้องไปใช้คอมพิวเตอร์ที่ศูนย์คอมของมหาวิทยาลัย จขกท เองก็เช่นกันค่ะ ทั้งไปใช้คอมทำรายงานแล้วก็ชอบเล่นอินเตอร์เนตแชตกับหนุ่มวันละหลายๆ หน้าต่าง ตามประสาวัยรุ่นค่ะ ทั้ง icq /perth /msn อะไรประมาณนั้น เล่นตั้งแต่เช้าจรดค่ำ บางวันก็นั่งทำรายงานจนดึกดื่น
วันหนึ่งประมาณ 4 ทุ่มกว่า จขกท ขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้านเช่าด้านหลังมอ หลังจากทำรายงานที่ศูนย์คอมเสร็จ ศูนย์คอมอยู่หน้ามอค่ะ บ้านเช่าจขกท อยู่ด้านหลังมอ เป็นส่วนที่พักของอาจารย์ และตลาดนัด แต่ตอนนั้นดึกมากแล้วบ้านพักอาจารย์ก็ปิดไฟกันหมด ตลาดนัดยิ่งไม่ต้องพูดถึง ปิดไปตั้งแต่ 4 โมงแล้ว โซนหลังมอตอนนั้นจึงมืดและเงียบมากค่ะ แล้วก็ไม่มีขับรถสวนมาเลย จขกท ก็ไม่อย่ามโนให้ตัวเองต้องกลัวอะไร ตั้งหน้าตั้งตาขี่มอเตอร์ไซค์ให้ถึงบ้านเร็วๆ จังหวะนั้นเองค่ะ ระหว่างตั้งใจขี่มอเตอร์ไซค์
ก็มีคนมาตบบ่าขวาเจ้าของกระทู้ ดังปับ ปับ ปับ. จขกท ช็อคสิคะ พยายามฝืนใจหันไปดู แน่สิ จะมีใครมาด้วยล่ะ ก็ จขกท มาคนเดียว ขนหัวนี่ลุกเลยค่ะ
จขกท ทำอะไรไม่ได้ นอกจากตั้งสติแล้วก็สวดมนต์ค่ะ.เวลานั้นนะคะ นึกบทสวดอะไรก็ไม่ออก. ท่องได้แต่นะโมตัสสะ ภควโต ...ท่องไปเรื่อยๆ ขณะเดียวกันก็ตั้งใจขี่มอไซค์ต่อไป แต่...มันมาอีกแล้วค่ะ แต่คราวนี้ย้ายฝั่งมาบ่าซ้าย จขกท หันไปดูอีกก็ไม่เห็นอะไรเหมือนเดิม ตอนนั้นได้แต่ภาวนาอยากให้พ้นรั้วมหาวิทยาลัยเร็วๆ คิดยังไม่ทันจบ มันมาอีกแล้วค่ะ ปับ ปับ ปับ แต่คราวนี้ จขกท เห็นชัดเลยค่ะ
ปับ ปับ ปับ ...ปกเสื้อกันหนาว จขกท เองค่ะ. เวลาขี่มอเตอร์ไซค์เร็วๆ ลมมันตีปกเสื้อกระทบบ่าดังปับ ปับ ปับ. แหม่ไอ้เราก็ขนลุกขนพอง ที่ไหนได้ มโนเองทั้งนั้น -.-". เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงค่ะ เล่าให้เพื่อนฟัง มันด่า ___ตอนจบทั้งนั้น แหะ แหะ แหะ