สวัสดีค่ะ วันนี้พลอยอยากมาแชร์ประสบการณ์การสมัครแอร์เอมิเรตส์ ที่ประเทศสิงคโปร์
เนื่องจากจะย้ายไปเทรนที่ดูไบเดือนหน้านี้แล้ว เผื่อมีคนสนใจอยากไปสมัครแอร์ต่างประเทศบ้างค่ะ ^^
(ใครเคยไปอยู่ดูไบ หรือประเทศตะวันออกกลาง ชี้แนะ จขกท ได้นะคะ อิอิ)

ประสบการณ์สมัคร EK ที่สิงคโปร์ รอบ 27 Jun 2015




Process
27 Jun – CV Drop
28 Jun – Assessment Day(Group Discussion1, Arm reach, Group Discussion2, English Test)
29 Jun – Final Interview

หลังจากตกรอบ Group Discussion 2 ที่ไทยเมื่อเดือน May ทำให้เราอยากลองสนาม EK อีกครั้ง เลยตัดสินใจไปสมัครที่สิงคโปร์
เราจองตั๋วไปวันที่ 26-29 มิย.เพราะจากที่ดูรีวิวของคนที่ไปมาก็ใช้เวลาประมาณ 3 วัน เราเลือกที่จะไปก่อนวันนึงโดยไปถึงเช้า จะได้มีเวลาพักผ่อน เพราะถ้าไปถึงไฟล์ทดึก
สำหรับคนที่ไม่คุ้นทางเช่นเราคงเสียเวลาไปเยอะเพื่อตามหาโรงแรม+ซื้อซิมมือถือ นู่นนี่ ไปก่อนจะได้ไม่ต้องรีบและมีเวลาพักผ่อนก่อนลงสนามวันรุ่งขึ้นค่า

26 Jun

พอลงเครื่องก็นั่ง MRT ไปลงสถานี Alljunied และซื้อซิมที่ 7-11 งมอยู่นานกว่าจะหาทางเปิดซิมได้(รักพนักงานสาว7-11คนนั้นมาก ช่วยเหลือตลอด^^) และเปิด Google Map หาทางไปโรงแรมต่อ
โรงแรมเราอยู่ไกลเหมอนกันค่ะ เดินจนเหงื่อตกกว่าจะไปถึง เช็คอินเรียบร้อยก็นอนพักแปปนึง ละออกไปเที่ยวที่ Orchard Raod
คืนแรกเราพักที่ 81 Gold Hetel โดยจองกับทางเวป พอไปถึงห้องพัก ช็อคเลย เล็ก ห้องมีกลิ่นอับๆเหม็นๆ เสียงข้างห้องพูดคุยกันดังมาก ไปอยู่นั่นละเหี่ยวเลยชีวิต555

27 Jun


ตื่นเช้ามาแต่งหน้าทำผม และออกเดินทาง ซึ่งตอนที่เดินมาจากโรงแรม-MRT-มาถึงที่สมัครมันไกลมาก
เลยต้องเปลี่ยนรองเท้าเป็นแตะ และฝากแฟ้มเอกสารกับส้นสูงไว้ในกระเป๋าเป้ของคนที่มาเป็นเพื่อน เดินหลงทางตามคนข้างหน้าที่คิดว่ามาสมัคร EK เหมือนกันซักพักก็มาเจอตึกที่รับสมัคร
พอมาถึงเลยแยกกันกับเพื่อน และตัวเราเองก็หาเพื่อนใหม่เป็นสาวเกาหลี คุยจนถึงหน้าห้องที่รอสมัคร นึกขึ้นได้ว่าลืมเปลี่ยนรองเท้า! และลืมเอกสาร!! กรี๊ด!!!!
กรี๊ดมากๆเพราะเราคนเดียวที่เปิดซิมที่สิงคโปร์ เพื่อนไม่ได้ซื้อซิมไว้เลยติดต่อเพื่อนไม่ได้ เลยรีบวิ่งลงบันไดเลื่อน วิ่งออกนอกโรงแรม วิ่งลงบันไดเลื่อนอีกไปทางที่คิดว่าไป MRT (ตอนนั้นยังไม่คุ้นทางค่ะเลยไม่แน่ใจว่าไปทางไหน555วิ่งสุ่มเลย)
วิ่งจนหอบด้วยแตะ กระเป๋าสะพาย และมืออีกข้างถือสูทพะรุงพะรัง มองเห็นเพื่อนกะลังจะลงบันไดเลื่อนลงไปขึ้นรถไฟข้างล่างแล้ว จุดนั้นไม่มีเวลาอายแล้วค่ะตะโกนเรียกเพื่อนดังมาก
เพื่อนตกใจ เราก็ตกใจ เกือบซวยแล้วววTT เลยยืนเปลี่ยนรองเท้า ยื่นของกับตรงทางแตะบัตรเข้า MRT นั่นเลยค่ะ><


มาถึงหน้าห้องสมัคร คนต่อคิวกันยาวพอสมควร ยืนรอนานเหมือนกันกว่ากรรมการจะเรียกเข้าไป ในตารางบอก 9.00 am เปิดให้เข้าประมาน 9.30 แต่พอเดินเกือบถึงหน้าห้อง เค้าบอกให้กลับมาใหม่อีก 1.15 ชม เพราะในห้องรับได้แค่ 100 คน TT
เรากะเพื่อนคนไทยที่เจอกันในแถวเลยไปหาอะไรกินข้างล่าง เป็นโรแรมที่ต่อกับห้างค่ะ ไฮโซมากๆ กินเสร็จขึ้นมา ต่อคิวใหม่ คราวนี้นานกว่าเดิม 555 เพราะสละสิทธิ์ออกจากแถวไปหาของกิน กว่าจะได้เข้าไปก็ 12.00 โดยประมาณ
โดยเราเป็นกลุ่มที่ 3 เข้าไปก็นั่งเรียงหน้ากระดาน กรรมการมี 2 คนค่ะ คนจีน กับคนเบลเยี่ยม เค้าก็อธิบายว่าวันนี้คือจะให้ทุกคนมายื่น CV ไม่ใช่การสัมภาษณ์นะเป็นแค่การพูดคุยธรรมดานี่แหละ
ซึ่งการตัดสินของชั้นเหมือนจะกุมความฝันของทุกคนไว้แต่จริงๆมันไม่ใช่ มันเป็นหน้าที่ๆชั้นต้องทำซึ่งทำมาหลายปีแล้วชั้นรู้ว่าชั้นกำลังมองหาอะไรในตัวคุณ ถ้าคุณไม่ผ่าน ขอให้อย่ากลับมาถามว่าเพราะอะไร
เพราะทางเราไม่สามารถบอก Feedback กลับไปให้คุณได้ บลาๆ

กรรมการคนจีนบอกว่า ขอบคุณมากๆที่อดทนนั่งรอกัน ชั้นเห็นสาวๆหลายคนถอดส้นสูงลงไปนั่งที่พื้น ชั้นรู้สึกเห็นใจมากๆ
(เมื่อยมากๆๆค่ะ รอนานจริงๆ แต่ยอมหมดค่าจุดนี้) กรรมการเบลเยี่ยมลุกขึ้นมาพูดบ้างว่า ตอนนี้ทุกคนดูเหมือนหมดพลังกันหมดแล้ว ต่างกับเมื่อเช้าเลยนะ 555 ทุกคนขำ (ตอนแรกเค้านั่งหน้านิ่งมากๆ แอบน่ากลัว พอเค้าพูด ดูใจดีกว่าที่คิด เลยคิดว่าเราจะยื่น cv กับคนนี้แหละ
ก่อนที่จะยื่น cv ขอให้คุณมาเขียนชื่อในกระดาษหน้าห้อง และจำเลขข้างหน้าชื่อคุณให้ได้ ถ้าใครผ่านเราจะไฮไลท์ชื่อคุณไว้ และให้คุณกลับมาอีกครั้งพรุ่งนี้เช้าเพื่อทำขั้นตอนต่อไป
ซึ่งจะมีกระดาษ 2 ใบ แบ่งเป็น 2 แถว ซ้ายสัมภาษณ์กับคนจีน ขวาคนเบลเยี่ยม เราเลือกคนเบลเยี่ยม เพราะตอนเค้าพูดหน้าห้องแอบคิดไปเองว่าเค้ามองหน้าเราบ่อยๆ ต้องมีอะไรแน่เลย555 มโนสุดด
คนก่อนหน้าเรายื่น cv โดยที่กรรมการกำลังเขียนอะไรในกระดาษของคนสมัครก่อนหน้า กรรมการบอกให้หยุดอย่าเพิ่งมา พอถึงคิวเรา เราเลยรอให้เค้าเงยหน้าขึ้นมาและเรียกเราเข้าไป
เรา – Hello, Good Morning! How are you? (ในใจคิด ตายแน่ๆบอกสวัสดีตอนเช้า นี่มันเที่ยงกว่าแล้วจ้าาา TT)
กรรมการ – Hi! I’m great. (เหมือนเค้าไม่ทันฟังว่าเราพูดสวัสดีตอนเช้า รอดตัวไป อิอิ) กรรมการก็มองเรซูเม่แล้วก็ถาม

So, you are now working at …. Airlines? (เราเป็นแอร์สายการบินแห่งหนึ่งค่ะ)
เรา – Yes, I am.
กรรมการ – เงียบ ก้มหน้ามองเอกสาร ไม่ถามต่อ
เรา – (ไม่ยอมให้ dead air) เลยเสริมไปว่า We fly to Korea, Japan, China and also Singapore.
กรรมการ – And you also worked with …. Airways?
เรา – Yes I was. It’s the sub-airline with …. Airways. It flys just in Thailand and around Asia.
กรรมการ – Ok, thank you.
เรา – Thank you so much ( ยิ้มกว้างมาก ยิ้มจนตาหยี รู้สึกว่ายิ้มจนหน้าเกร็ง กรรมการก็มองหน้าเราจนเราเดินไป)

พอออกมานอกห้อง เอิบบ ทำอะไรลงไปป good morning ทำไมม กรรมการจะสนใจเรามั้ยทำไมถามสั้นจัง คิดว่าไม่หวังแล้ว
รอนานจนลงไปหาอะไรทานอีกรอบ คราวนี้ไปกินราเมง ข้าวผัด เกี๊ยวซ่า แบ่งกันกับเพื่อน



พอทานเสร็จ เปลี่ยนชุดเป็นชุดไปเที่ยว เดินช้อปปิ้งนานจนได้กระเป๋ามา 1 ใบเลย>< เพื่อนคนไทยที่รอผลอยู่ข้างบน ส่งข้อความมาบอกว่า ประกาศผลแล้ว! และส่งรูปถ่ายใบประกาศ ถ้าใครผ่านชื่อตัวเองจะมีไฮไลท์ และกรรมการจะเขียนเลขใหม่ให้เราท้ายชื่อให้เราจำเอาไว้ใช้พรุ่งนี้ สรุปป กรี้ด เห็นชื่อตัวเองด้วย ผ่านนนค่าาา! เลยรีบออกจากห้างขึ้นไปโรงแรม ไปดูผลด้วยตาตัวเอง คนมุงเยอะมากกก และใบรองสุดท้ายของเรา รายชื่อคนที่ผ่านมีแค่ 8 คน จาก 60 คน!



ดีใจมาก รอดแล้วว มาอีกทีพรุ่งนี้ที่เดิมเวลา 9.00 am เลยนั่ง MRT ไปเดินห้าง ION และ Takayamatsu ที่ถนน Orchard ไปกินติม Godiva และเดินเที่ยวจนเมื่อย ตัดสินใจได้ในวินาทีสุดท้ายว่าจะย้ายโรงแรมมานอนที่ Swissotel เลยเพราะจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเดินทาง มีเวลานอนเต็มที่





เราเลือกห้องถูกสุด $238 เกือบๆ 6,000 บาท เช็คอินเข้าไปดู ห้องหรูมาก ดีมากๆขนาดเป็นห้องถูกสุด สมกับที่เป็นโรงแรมเกือบ 5 ดาว ฟินมากค่ะ555 แต่ก่อนที่จะได้นอน ต้องกลับไปเอาของที่โรงแรมที่เราจองไว้ตั้งแต่ตอนแรก(เสียดายเงินมากเพราะจองไป 3 วัน ได้นอนแค่คืนเดียว รู้งี้จอง Swissotel แต่แรกก็จบแล้ว) เหนื่อยอีกแล้วเดินไกล มาถึงห้องล้างหน้า นอนๆๆเก็บแรงไปสอบต่อพรุ่งนี้

--------------------------------------------

ฝากติดตาม Page ด้วยนะคะ เกี่ยวกับการสมัครแอร์ ความรู้ ทริคต่างๆในการสมัคร
มีข้อสงสัยอยากถาม Inbox รึโพสมาที่เพจได้เลยค่ะ ^^

https://www.facebook.com/dreamcatcherair