ขอออกตัวว่า  ผมติดตามต้นเหตุแห่งเรื่องภาษาวิบัติในห้องนี้แบบปะติดปะต่อ  

การสร้างคำใหม่ๆ ขึ้นมาจะเกิดจากการ "สมาส" , "สนธิ"  ,"ทับศัพท์จากภาษาอื่น",  "ยืม(หรือขโมย)" คำจากภาษาอื่นๆ มา  ปรากฏการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นในทุกๆ ภาษา  จะสังเกตุว่าการเกิดคำใหม่ๆ ส่วนใหญ่ในปัจจุบันนี้ไม่ใช่จู่ๆ เกิดขึ้นเลย  แต่ละคำจะอิงแอบหรือมีรากฐานมาจากคำที่มีและใช้อยู่แล้วคือมีที่มาที่ไปไม่ว่าจะด้าน "เสียง"หรือ "รูป" ก็ตาม

เสียง เช่น  ตะแล๊ปแก๊ป (เป็นคำทับศัพท์จากอังกฤษ Telegram)  สาดด (คำผรุสวาส "สัตว์") ฯลฯ
รูป เช่น ว้า(ว่า)  เป็ง(เป็น)  ฯลฯ


ด้วยจิตวิญญาณและกระแสแห่งการ "อนุรักษ์" อะไรก็แล้วแต่ที่เป็นแบบไทยๆ ที่เชี่ยวกรากในตอนนี้  ภาษาไทยก็เป็นหนึ่งในมรดก(มรดก? ไม่รู้ว่าใช้คำถูกหรือเปล่า?)ที่ต้องหวงแหนอนุรักษ์และรณรงค์(อย่างสุดฤทธิ์สุดเดชสำหรับบางคน)
  

ไม่กี่ร้อยปีที่ผ่านมานี้มีคำในภาษาไทยหลายคำที่กร่อนไป ตายไป พอสมควร  ยิ่งถ้าใครได้ไปอ่านกฏหมายตราสามดวงแล้วจะเห็นการเปลี่ยนแปลงและวิวัฒนาการของภาษาไทยมากได้ชัดเจนขึ้น    ตรงจุดนี้  ถ้าคนโบราณได้มาเห็นภาษาที่เราใช้ในปัจจุบัน  จะมองว่าเป็นการวิบัติหรือเห็นเป็นอื่น??   ช่วยกันตรึกดู.......


ท่านศาสตราจารย์จำนงค์  ทองประเสริฐ ราชบัณฑิตฯ เคยกล่าวไว้ที่หน้าห้องเรียน(สมัยผมเรียนกับท่าน  ไม่ทราบว่าท่านเคยเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรไว้ที่ไหนหรือเปล่า)ว่า  ภาษาเหมือนสิ่งมีชีวิต   การเกิดคำใหม่ๆ ทั้งรูปทั้งเสียงคือการ "ดิ้น" ของภาษา  ถ้าไม่มีการดิ้นหรือเปลี่ยนแปลงท้ายที่สุดก็จะตายไป

ไม่นานมานี้  อังกฤษเขาประมวลคำศัพท์ใหม่ๆ เข้าพจนานุกรม  Delias  จริงๆ แล้วเป็นชื่อของคนเหมือนคำว่า Boycott (บอยคอต) ที่มีชื่อเสียงด้านทำอาหาร  คำว่า Delias จึงแปลว่า การทำอาหาร  หรือแม้แต่คำว่า Google ก็แปลว่าการค้นหาในโลกออนไลน์  นี่คือลักษณะการ "ดิ้น" ให้เข้ากับปัจจุบันของภาษาในความหมายของท่านอาจารย์จำนงค์

การที่มีสมาชิกท่านหนึ่งเขียนผิด   ผมเข้าใจว่าเขาตั้งใจทำเช่นนั้นเพื่อเรียกร้องความสนใจ  และเขาก็ประสบความสำเร็จตรงนั้นเป็นอย่างสูงซะด้วย   ส่วนใครจะมองถึงขั้นวิบัตินั้น    ก็ต้องดูกันต่อไปว่าภาษาที่เขาใช้ในห้องนี้จะดิ้นไปได้กี่น้ำ?