[CR] ป ล่ อ ย ตั ว เ ผ ล อ ใ จ ผ ม ม า ไ ด้ ไ ง " ภู ชี้ เ พ้ อ "


     ขอบอกไว้ก่อนนะครับ ว่านี่คือกระทู้แรกของผมเลยก็ว่าได้.. เกลิ่นไว้คร่าวๆเลยละกันครับจริงๆแล้วผมเป็นคนรักการท่องเที่ยวต่างจังหวัดเป็นชีวิตจิตใจ คือว่าว่างไม่ได้เป็นออก 5555+ ผมก็มีชีวิตการทำงานไม่ต่างจากคนอื่นๆซักเท่าไหร่ครับ เพียงแต่พักหลังๆจะรู้การบริหารเวลา บริหารการใช้เงินของตัวเอง จึงว่างเยอะ ออกเที่ยวบ่อย ในตอนนี้เที่ยวสัปดาห์ล่ะทริปเลยก็ว่าได้ครับ ไว้มีเวลาผมจะพยายามเอารูปจากทุกทริปมารีวิวให้ชมกันครับ หรือฝากติดตาม FB ของผมได้ครับ ( Nawin คนสร้างภาพ ) ยังไงก็แอ๊ตเฟรนมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์การท่องเที่ยวได้ครับ 😁😁😁

"ภูชี้เพ้อ" ชื่อนี้คือไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยครับ... ทริปนี้ไปตั้งแต่ปลายปีที่แล้วผมพึ่งจะมีโอกาสได้เอามาลงครับ เป็นทริปนอกแพลนเลยก็ว่าได้ เพราะก่อนหน้านี้ใจจริงตั้งใจจะขึ้นไปผาสองฤดูกัน ซึ่งวันนั้นตัวผมและเพื่อนๆอยุ่ที่ อำเภอ ขุนวาง จ.เชียงใหม่กัน พอดีมันเกิดความบังเอิญที่ไปรับประทานอาหารกันในร้านแห่งหนึ่ง.. แล้วดันไปนั่งคุยกะพี่ผู้หญิงกะผู้ชาย สองคน (เป็นแฟนกัน) ซึ่งพูดคุยเรื่องเที่ยวกันไปมาตามประสาเรื่องเปื่อย จนสุดท้ายมันไปจบกะ"ภูชี้เพ้อ"ซึ่งพี่ๆสองคนเค้าชวน คืนนั้นสองจิตสองใจนะครับ เอากลับไปคิดไปฝัน ไปนอนพิจรณาหนึ่งคืนเต็มๆ กับการหาข้อมูลใน Google ซึ่งมีน้อยมากๆ เช้าวันรุ่งขึ้นเลยตัดสินใจไปสิไป รออะไรกัน เพราะขอเฟสบุคพี่เค้าไว้ตั้งแต่เมื่อคืน แชตไป แชตมา เลยนัดเจอกันที่ร้านข้าวร้านเดิมเลยตอนเช้าที่ขุนวางครับ ^^*

การเดินทางมา"ภูชี้เพ้อ"ผมใช้เส้นทางเดียวกับการเดินทางไปยังทุ่งดอกบัวตองดอยแม่อูคอ หน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอดจะอยู่ก่อนถึงทุ่งดอกบัวตอง 5 ก.ม. หรือจุดสังเกตุง่ายๆเลยนะครับจะมีรีสอร์ทชื่อ(ยอดดอยบัวตองโฮมสเตย์)อยู่ฝั่งซ่ายมือก่อนถึงทุ่งบัวตอง แนะนำให้ถามคนในรีสอร์ทก็ได้ครับว่าภูชี้เพ้อขึ้นทางไหน ซึ่งจะมีป้ายบอกอยู่ตรง ปากทางเข้า ส่วนการเดินทางจากทางเข้าหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอดไปยังจุดเริ่มเดินเท้าไปยังจุดชมวิวภูชี้เพ้อรถที่สามารถเข้าไปได้ คือ รถกระบะ เท่านั้น รถเก๋ง รถตู้ไม่สามารถขึ้นได้เนื่องจากเส้นทางบางช่วงไม่ค่อยดีนักเป็นดินลูกรังค่อนข้างชัน หลังจากถึงหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด ต้องเดินเท้าขึ้นไปในเส้นทางที่ค่อนช้างชันอีกประมาณ  1 ก.ม.  ใช้เวลาเดินประมาณ 30- 45 นาที  ควรเริ่มเดินเท้าขึ้นไปประมาณตี 5 ครึ่งเพื่อให้ทัน พระอาทิตย์ขึ้น ควรนำไฟฉายติดตัวไปด้วยครับ


มาถึงจุดนัดพบครับ นัดกันที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ๆกับจุดขึ้นภูชี้เพ้อนั่นแหละครับ มาถึงกันก็เย็นพอสมควร เพราะบุกบ่าฝ่าฟันอุปสักโค้งอันแสนทรหดตั้งแต่จังหวัดเชียงใหม่ ยันถึงจังหวัดแม่ฮ่องสอน มาถึงจุดนัดปุ๊บ! ต่างคนอ่อนเปรี้ยเพลียแรง เมาโค้งบ้าง อึนถนนวกวนดุจเขาวงกตบ้าง 5555+ พอลงจากรถก็จัดแจงสั่งกับข้าวกับทางรีสอร์ทเอาไว้ขึ้นไปทานข้างบน (ข้างบนไม่มีของขาย) ต่างคนต่างเปลี่ยนรถเพื่อขึ้นไปรอด้านบนก่อน ซึ่งที่จอดรถข้างบนมันจำกัดจริงๆ รถเก๋งห้ามนำขึ้นนะครับ ควรเป็นรถ 4X4 จะดีกว่า เพราะทางเป็นดินร่องลึกพอสมควร

"ขอบอกว่ารถสองคันนี้เจอกันโดยบังเอิญที่เชียงใหม่นะครับ พอดีนั่งคุยกะพี่เค้าสองคนถูกคอ เลยชวนกันมา"ภูชี้เพ้อ"นี่แหละ ดูสิว่าบังเอิญแค่ไหน เลขทะเบียนรถยังเลขเดียวกันเลย แค่กลับกันไปมาเท่านั้นเอง" หุหุ


ระยะทางจากทางเข้า จากป้ายชี้ขึ้นไปหน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด แค่ 4กิโลเมตร แต่แยกกันมา 2คัน เพราะอีกคันหนึ่งต้องรอกับข้าวจากรีสอร์ท ส่วนอีกคันขึ้นมาก่อนครับเพราะกลัวจะไม่ทันแสงเย็น...  แต่แล้วผมเป็นคนรอกับข้าวด้านล่างแต่ขึ้นมาแล้วไม่เจอรถอีกคัน เอาล่ะสิ! ตอนแรกแปลกใจคิดว่าตัวเองขึ้นมาผิดทาง เลยถามคนระแวกนั้น ซึ่งน่าจะเป็นเจ้าหน้าที่อุทยานของที่นี่ (ที่นี่ยังไม่เป็นอุทยานแห่งชาติทางการนะครับ) สรึปว่าคันแรกที่ขึ้นมาก่อนหลงครับ 5555+ เพราะเวลาขึ้นมาจากจุดทางขึ้นจะมีเลี้ยวซ้ายแรกให้เลี้ยวเลย ซึ่งถ้าคนขับไม่สังเกตุจริงๆก็จะตรงไปทักคันครับ   ถ้าตรงไปข้างในก็จะเป็นไร่กระหล่ำปลีกลางหุบเขาลึกลับมากๆ จะเห็นเมื่อมองจากยอดภูชี้เพ้อ ขึ้นมาถึงกันครบทีมเห็นแสงสวยๆยามเย็นพอดีเลยครับ เย้ๆๆๆ ไม่เสียเที่ยวจริงๆ นั่งมอง นอนมองกันเพลินเลย คือจุดนี้ด้านบนสมมารถถมองเห็นได้รอบทิศทาง 360องศา เลยครับ


ขอบอกไว้ก่อนนะครับสำหรับคนที่จะมากางเต็นท์ข้างบนภู จะค่อนข้างลำบากหน่อยนะครับ เพราะพื้นที่ค่อนข้างจำกัด จากจุดที่ผมถ่ายกางกันได้ไม่ถึง 10เต็นท์ พื้นที่ส่วนใหญ่ติดผาลาดชันค่อนข้างอันตรายครับ ซึ่งวันนั้นผมขึ้นไปถึงเป็นกลุ่มสุดท้ายเลยก็ว่าได้ มันก็เลยไม่มีที่กางเต็นท์ครับ เจ้าหน้าที่เลยเดินมาคุยๆ พักนึง สรุปเปิดบ้านข้างบนให้พวกผมนอนกัน โอ๊ววว สบายเลยทีนี้ 55555+  แอบบอกว่าในบ้านที่ผมได้นอนกันนี้ ใครได้เข้าห้องน้ำเป็นต้องฟิน! กันสุดๆ กันไปเลยครับ ถ้าใครเคยหาข้อมูลมาที่นี่จะต้องเคยได้ยินข่าวเกี่ยวกะวิวห้องน้ำที่สวยที่สุดในสามโลกบ้างแหละ


ค่ำๆมืดๆที่นี่ดาวเยอะมากครับ นี่ยืนส่องดาว ยืนดูดาวกันที่ระเบียงบ้านเลย ภาพเบลอๆหน่อยครับอันนี้รีบถ่าย อิอิ



ดาวเยอะจริงๆ นั่งๆนอนเกือกกลิ้งกันที่ระเบียงบ้านรอเวลาเข้านอน พรุ้งนี้เช้าจะได้เตรียมตัวเดินขึ้นยอดภูชี้เพ้อกันครับ



เช้าๆสามารถมองเห็นพระอาทิตย์ขึ้นได้อย่างชัดเจนครับ ภูชี้เพ้อเป็นยอดภูสูงจากระดับน้ำทะเล 1,818เมตร มองได้รอบทิศทางพานอรามา 360องศาครับ



6:00น ก็ต้องเดินมาให้สัณญานกันหน่อย อิอิ ระฆังใบนี้เป็นอีกจุดที่นักท่องเที่ยวนิยมมาถ่ายรูปดุจเป็นสัญลักษณ์ของภูแห่งนี้ไปเลย....



เมื่อมองลงไปด้านล่าง จะพบกับแนวทิวเขาของจังหวัดแม่ฮ่องสอนที่สวยงามทอดตัวยาวสลับซับซ้อนสุดลูกหูลูกตา หากขึ้นมาช่วงเวลาประจวบเหมาะขอบอกว่าทะเลหมอกที่นี่อลังการงานสร้างมากๆครับ



เนื่องจากที่นี่ยังเป็นแค่หน่วยจัดการต้นน้ำครับ ยังไม่ได้เป็นอุทยานแห่งชาติ ป้ายเลยยังไม่ค่อยเป็นทางการเหมือนตามอุทยานทั่วๆไปซักเท่าไหร่ครับ...         แต่ป้านแบบนี้เวลาเก่าๆก๋เกร๋ดีนะ ^^



เนื่องจากช่วงที่ผมขึ้นไม่ค่อยมีคนซักเท่าไหร่ ลานชมวิวเลยเป็นของพวกเรา นางแบบโพสกันมันส์ สนุกไปเลยครับ



นั่งบ้างๆ ได้ฟิวอีกแบบ คิดดูถ้ามีทะเลหมอกวิวตรงนี้จะสวยแค่ไหน รูปนี้ถ่ายยังไม่ถึง 8:00น. เลยครับ แดดไม่ร้อนมาก อากาศค่อนข้างเย็นนิดนึงวันนั้น 4-5 องศาน่าจะได้...



เดี๋ยวเขาหาว่ามาไม่ถึงถ่ายกะป้ายซะหน่อย อิอิ จริงๆผมมากลุ่มค่อนข้างหลายคนนะครับ เนื่องจากบางคนไม่ชอบถ่ายรูปเลยดูเหมือนมากันไม่เยอะ 555555+



เจ้าของกระทู้เองครับ ขอซัก 1รูป แหะๆ  นั่งเกร็งเบย เฉียวๆตก...



รูปนี้เหงาเลย เนาะๆ




มาภูชี้เพ้อขาดไม่ได้เลยท่านี้ ชี้โน่น ชี้นี่ ชี้นั้น ชี้โบ้ ชี้เบ๊ ชี้กันเรื่อยเปื่อยตามสนุกกันไปเลยครับ...  หึหึ



แอบถ่ายๆ คู่รักมุ้งมิ้ง 😙😘



บริเวรทางขึ้นลงภูครับ เดินง่าย พอลาดชันเป็นบางจุดถ้าไม่ใช่หน้าฝนคงไม่เท่าไหร่ครับ เดินเรื่อยๆ ประมาณ 700เมตร เหมือนถนนลอยฟ้าเลย จากจึดเดินสามารถมองเห็นไปถึงทุ่งบัวตอง แม่อูคอเลยนะครับ เพราะอยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่ แต่วันที่ผมขึ้นหมดหน้าฤดูดอกบัวตองไปละ. เลยมองไม่เห็นเป็นทุ่งสีเหลืองซักเท่าไหร่ แต่พอริมทางพอมีประปรายครับ. เดินขึ้นมาด้านบนอย่าลืมพกน้ำดื่มติดไม้ติดมือกันขึ้นมาด้วยนะครับ ก่อนขึ้นควรแวะทำธุระในห้องน้ำด้วยก่อนจะดีมาก เพราะข้างบนไม่มีห้องน้ำครับ ผมประสบปัญหานี้มากับตัวเองเลย ทรมานสุดๆ 55555+



เวิ้งนี้เลยมองเห็นจากด้านบนไกลลิบๆ คือทุ่งดอกบัวตอง แม่อูคอครับ แต่วันที่ถ่ายดอกโรยหมดแล้ว ไม่งั้นเวิ้งนี้เหลืองอร่ามมองเห็นแต่ไกล 😄



เดินไปเรื่อยๆครับ ชิลๆ สวยๆ ตลอดสองข้างทาง แวะถ่ายรูปกันเพลินไปเลย...



หุบเขาลึกลับด้านล่าง สวยไปอิกแบบ



กำลังเดินกลับบ้านพักกัน เห็นหลังคาบ้านแล้วเย้ๆ ใครไม่รุ้นึกว่าโรงเรียนตามเขาติดชายแดนนะเนี่ย แต่ขอบอกไว้เลยครับบ้านหลังนี้แหละที่มีวิวห้องน้ำอันเลื่องชื่อ ที่ใครๆหลายคนอยากจะมานั่งในห้องน้ำนี้กันสักครั้งในชีวิต...  ซึ่งผมมีโอกาสล่ะขอบอกว่าไม่อยากจะลึกเลยจริงๆ สวยงามมากๆ



บ้านหลังนี้ยังมีระเบียงสวยๆอยุ่ด้านหน้าของบ้านด้วยครับ สามารถจัดปาร์ตี้เล็กๆเบาๆ ชมวิวภูเขา ฟิน กันเลยทีเดียว....



เป็นใครได้ขึ้นมาอยู่ที่บ้านหลังนี้แล้วมก็อดที่จะเก็บภาพไม่ได้ ต่างคนต่างหยิบกล้องมา แช๊ะๆ กันใหญ่ สวยจริงๆครับระเบียงตรงเนี้ย.....



ครั้งแรกที่ก้าวเข้ามาในห้องน้ำบ้านหลังนี้พูดเลยว่าเฉยๆ แต่พอเอื้อมมือเปิดหน้าต่างของห้องน้ำออกไปเท่านั้นแหละ อ้าปากค๊างกันไปเลย...



ว๊าวๆ ๆ ๆ สวยลืมปวดท้องปวดไส้กันไปเลย ผมนี่นั่งมองเพลินเลย อยากมีห้องน้ำแบบนี้ที่บ้านของตัวเองจริงๆ ^^ สุดยอด...



และทริปนี้เป็นอีกทริปของผมที่ประทับใจสุดๆอีกเช่นกันครับ เจ้าของกระทํ้ก็ไม่เคยทราบถึงสถานที่แห่งนี้มาก่อน รวมถึงผู้เดินทางบางท่านก็มาบังเอิญเจอกันกลางทาง เลยเป็นเหตุบังเอิญในการเดินทางครั้งนี้ ประทับใจมิตรภาพตลอดทางมระหว่างทาง มีหลงกันบ้าง ผิดพลาดกันบ้างมก็ถือเป็นสีสันของการท่องเที่ยวไปอีกแบบครับ รูปรวมนานๆจะมีโอกาสได้ถ่ายรวมกันยากมากๆสำหรับพวกผม นี่เป็นอีกครั้งครับ ที่เก็บภาพกลุ่มแห่งความประทับใจไว้ได้ครบทีมกันเลย...  ผมมีรูปค่อนข้างหลายทริปพอสมควรนะครับ ไว้มีเวลาผมจะพยายามเอามาร่วมแบ่งปันประสบการณ์การท่องเที่ยวกันครับ  สุดท้านนี้ฝากติดตามกันได้ที่ FB :  Nawin  คนสร้างภาพ   นะครับ ขอบพระคุณทุกคนมากๆครับที่ติดตามอ่าน 😆😆😆
ชื่อสินค้า:   ภูชี้เพ้อ หน่วยจัดการต้นน้ำแม่หยอด อำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่