ประเทศรวยๆในตะวันออกกลางมีไม่กี่ประเทศเองครับ     หลักๆก็ซาอุดิอาระเบีย  กาตาร์  สหรัฐอาหรับ  บรูไน    นอกนั้นธรรมดาไปจนถึงยากจนกว่าไทย

ซึ่งประเทศพวกนี้ไม่ค่อยจะยินดีต้อนรับคนอพยพกันนักหรอก   กาตาร์  สหรัฐอาหรับ  บรูไนก็เล็กนิดเดียวรับผู้อพยพได้ไม่เยอะอยู่แล้วด้วย     มีซาอุดิอาระเบียนี่แหละที่พื้นที่ใหญ่ราวๆ 4 เท่าของไทย   ประชากรแค่ 28 ล้านคน     เหมาะสมที่จะรับผู้อพยพไปได้อีกหลายร้อยล้าน      แต่ก็ไม่ค่อยอยากจะรับหรอก    รับมาก็มาเป็นภาระให้ประเทศอีก    จากเดิมที่ทรัพยากรมหาศาลแเฉลี่ยกันไปในประชากรได้มาก     ก็มีตัวหารมาเฉลี่ยให้ยากจนลง     ซึ่งเรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่ที่ราชวงศ์ซาอูดยอมไม่ได้เด็ดขาด    เพราะความกินดีอยู่ดีของประชาชนคือสิ่งรับรองอำนาจของราชวงศ์สืบไป     หากประชาชนยากจนลงก็จะเกิดความคิดต่อต้านราชวงศ์ขึ้น   และอาจลามไปถึงขั้นกระแสต่อต้านราชวงศ์    ซึ่งราชวงศ์ซาอูดไม่ยอมเด็ดขาด

แถมอพยพไปยุโรปยังทำให้อัตราส่วนมุสลิมในยุโรปเพิ่มอีกต่างหาก   เป็นการค่อยๆเปลี่ยนให้ยุโรปกลายเป็นทวีปของอิสลามแทนคริสต์อย่างง่ายๆ     ทั้งจำนวนมุสลิมที่มากขึ้น  ผลิตประชากรมุสลิมเยอะๆ    เพิ่มมัสยิด สุเหร่าในยุโรปขึ้นมามากๆ      สุดท้ายมุสลิมในยุโรปก็จะมากกว่าคริสต์จนที่สุดยุโรปก็ถูกอิสลามกลืน      มุสลิมที่ไหนจะไม่ชอบการเปลี่ยนที่อื่นให้กลายเป็นอิสลาม   ยิ่งทำให้ทั้งโลกกลายเป็นอิสลามยิ่งชอบ     เมื่อเป็นเช่นนี้บวกกับอยู่ยุโรปมีอนาคตและตั้งตัวได้ดีกว่า    บรรดามุสลิมก็เลือกอพยพไปยุโรปและอเมริกากันสิ