H E L L O


มาจะกล่าวบทไป ถึงเดือนมกราที่ผ่านมา
อันตัวข้าแลสหายอาจุมม่า ได้เดินทางไกลไปหลีเป๊ะ

เส้นทาง >> ขึ้นเครื่อง (จองเป็นปี ยิงยาวกันเลยเทียว) >> ขึ้นรถ >>  ลงเรือ (ณ จุดนี้ พก ยาอม ยาลม ยาหม่องให้พร้อม ดูแลอาจุมม่าอย่าให้ขาด)
สิริรวมค่าเดินทางเบื้องต้น 2,300 บาท (โดยประมาณ)

สำหรับการเดินทางครั้งนี้ แบ่งเป็น 2 ส่วน
คือส่วนแรกไปกับอาจุมม่าเพื่อนแม่ (เส้นทาง >> ตะรุเตา – อาดัง )
ส่วนที่ 2 อาจุมม่าเพื่อนข้าเอง (เส้นทาง >> หลีเป๊ะ - ราวี )

เริ่มเลยละกัน
หลังจากขึ้นๆ ลงๆ รถๆ เรือๆ จนเมากันไปข้างแล้วก็ถึงละจร้า
สถานีแรก อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะตะรุเตา

ประภาคารเด่นเป็นสง่ามาแต่ไกล


เนื่องด้วยที่นี่เคยเป็นคุกเก่า บรรยายกาศก็นะ วังเวงพิกล
ที่นี่นักท่องเที่ยวน้อย ไม่ขวักไขว่ ส่วนมากถ้าเรือไม่ขับผ่านไปเลยก็มีแวะชมวิวบ้างประปราย
ถ่ายภาพกับป้ายอุทยานอะไรอย่างนี้น้อยคนนักจะพักที่นี่
ส่วนตัวข้าและคณะอาจุมม่า จัดไปอย่าให้เสีย นอนไปเลย 2 คืน >> ค่าที่พัก อช. ไม่แพง
อาหาร >> อร่อย, ไฟฟ้า >> มาเป็นเวลา 19.00-23.00
ดังนั้น เครื่องทำน้ำอุ่น, wifi, สารพัดสิ่งอำนวยความสะดวก >> จะไปมีเร๊อะ มาพักผ่อนนะเฮ้ย ซึมซับธรรมชาติไปดิ๊
จุดเฝ้าระวัง >>  ด้วยความที่ธรรมช้าด ธรรมชาติ ก็ มีตั้งแต่ แมว หมา นก ยุง หมูป่า ค่างแว่น ลิง here' ฯลฯ (มันมีจริงๆ เห็นมากับตา)
จุดนี้ขอเน้นลิง >> เฝ้าระวังให้ดี อาหารสด อาหารแห้ง อะไรที่กินได้ พ่อเจ้าประคุณอาจมาแย่งไปจากปากได้นะจ๊ะ

เก็บของเรียบร้อย ตามสไตล์คนช่างสำรวจ (อยู่ไม่สุข) ก็ปีนป่ายกันเลยกับจุดชมวิวผาโต๊ะบู


จุดชมวิวนี้อยู่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณนึง ใช้เวลาเดินทางขึ้น 20 นาที ชมวิวได้นานเท่าใจอยาก
แต่ก็รีบลงมาก่อนมืดละกัน ไฟตามทางไม่มีไง ความมืดไม่เท่าไรสิ่งที่มากับมันเนี่ยสิ นอกจากยุง หรือลิง มีอะไรอีกรึเปล่าก็ไม่รู้นะ

เช้านี้ไม่มีพระอาทิตย์ขึ้นให้ชม ก็สนทนาปราศรัยกับสัตว์เจ้าถิ่นไปพลางๆก่อนละกันเนาะ


ระหว่างวันจะให้นั่งชมทะเลอย่างเดียวก็ใช่ที่ เพราะที่นี่คือ อุทยานฯ
เราขอนำเสนอพิพิธภัณฑ์ มั้ง? บอกเล่าเรื่องราวความเป็นมาของเกาะ สภาพทางกายภาพ ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์ สารพัดจะมีสาระ
พอเบื่อแล้วก็ลองเหมารถ จนท. อุทยานหรือใครสักคนเนี่ยแหละ เที่ยวรอบเกาะเลยจ้า ไปตามอ่าวโน้นนี้นั้น



ขอบอกว่าเกาะที่คนส่วนมากมักผ่านเลยไปแห่งนี้ เงียบสงบ ถึงขั้นสงัดก็ว่าได้
ฝร่งฝรั่งหาได้พลุกพล่านเยี่ยงเกาะหลีเป๊ะไม่ ยิ่งคนไทยยิ่งไม่ต้องพูดถึงถ้าไม่นับ จนท. ก็หาแทบไม่เจอกันเลย



มันได้อารมณ์เกาะส่วนตั๊ว เกาะส่วนตัวมาก


ย้ำ!! เกาะส่วนตัว จริง จริง


ถามว่า แล้วคนเค้าทำไรกัน ?

นี่ไง อ่านหนังสือและอาบแดดพร้อมกัน 2 in 1 มาพักผ่อนไงเฮ้ย จะมาเล่นเน็ตทำไม มันไม่คูลล์




กิจกรรมยอดฮิต >> อย่าลืมเล่นน้ำทะเลกันนะ คลื่นแรง น้ำเค๊มเค็ม ยิ่งดูพระอาทิตย์ตกดินตอนอยู่ในน้ำด้วยแล้ว ไม่อยากจะบอก

อันที่จริงแล้วก็ไม่ค่อยอยากให้มาเที่ยวที่นี่กันสักเท่าไร เนื่องจากสิงสาราสัตว์หนึ่งละ
อีกประการ ธรรมชาติอาจตกใจกับผู้คนที่มากเกินไปก็เป็นได้ เดี๋ยวลิงหายโม้ดดด

ขอลาเกาะที่แสนสงบอุดมไปด้วยสัตว์น่ารักก่อนละกัน
เวลาที่เหมาะแก่การมาเยือน ช่วงเดือน พ.ย. - ก.พ. หรือช่วงที่อากาศดีๆ ติดต่อ จนท. อีกทีเพื่อความแน่ใจ

สถานีต่อไป >> เกาะไข่ (เส้นทางผ่านไปหลีเป๊ะ)


มีซุ้มโค้งให้ลอดกันไป ตามความเชื่อว่าขอสิ่งได้จะได้ดังใจหวัง (อันนี้มั่ว แต่คิดว่าคงประมาณนี้แหละ) ไม่เชื่อต้องมาพิสูจน์


สถานีต่อๆไป
เกาะหลีเป๊ะมองมาจากฝั่งตรงข้าม


ส่วนนี่ก็น่าจะ Mountain Resort หล่ะมั้ง อะไรก็ดีนะ วิวดี อาหารอร่อย แต่สีหลังคามองกีทีก็ขัดใจ เขียวไปมั้ยเพ่ ?


อ๊ะๆ ยังไม่ถึงหลีเป๊ะนะจ๊ะ พักเกาะอาดังสักคืนเป็นไรไป
บรรยากาศที่นี่หากจะดีกว่าตะรุเตาก็ตรงที่ ดูไม่วังเวง สัตว์น่ารักมีไม่มากเท่าไร อีกทั้งยังมองเห็นเกาะหลีเป๊ะอยู่ไม่ไกล
ทำให้ไม่รู้สึกเหมือนถูกตัดขาดจากโลกภายนอกมากนัก

หากจะพูดถึงกิจกรรมคูลล์ๆ บนเกาะแล้วก็แนะนำการเดินสำรวจเส้นทางธรรมชาติ (อันนี้ไม่ได้ไป) หรือไม่ก็การปีนป่ายชมวิวแบบพาโนรามาที่แจ่มไม่แพ้เกาะตะรุเตา


ที่นี่ จุดชมวิวผาชะโด (เกี่ยวไรกับปลาชะโด ? )


ใช้เวลาปีนป่ายสัก 30 นาที - 1 ชั่วโมง มั้ง ?
แต่ทางเดินโหดกว่าผาโต๊ะบู มีหินเล็กหินน้อย ไม่ใช่หินงอกหินย้อยที่อาจบาดเท้าได้ ให้คอยระวัง
กว่าจะถึงจุดชมวิวก็เสียเหงื่อจนเสื้อเปียกเลย
ปล. พกน้ำดื่มมาด้วยจะดีมาก

เกาะหลีเป๊ะแบบเต็มๆตา


นอกจากที่พักอุทยานจะสะอาด ไฟฟ้ามาเป็นเวลาแล้ว ที่นี่ท่านยังชมพระอาทิตย์ได้ทั้งขึ้นและตก
ขอแค่มาให้ถูกเวลา ธรรมชาติที่สวยงามรอท่านอยู่หน้าชายหาด


ได้เวลา ขึ้นเรือไปหลีเป๊ะแล้วสิ ?
>> ถ้าเดินทางจากเกาะอาดังใช้เวลา 10-20 นาที หรือจะว่ายน้ำก็ได้ไม่ว่ากัน
>> ถ้ายิงตรงจากท่าเรือปากบาราก็ประมาณ 1.30 ชั่วโมง (เร็วกว่าเลิกงานแล้วกลับบ้านอีก)


สำหรับที่พัก ต้องขอขอบคุณเพื่อนอาจุมม่ามาคนจองที่พักมา ณ ที่นี้
มันสบายมาก มันคนละโลกกับอุทยาน มีน้ำ-ไฟ-wifi ตลอดเวลา
แต่ก็นะมันเหมือนเอาคนเมืองมาปล่อยเกาะ คนเมืองก็จะใช้ชีวิตแบบเดิมๆ แค่เปลี่ยนสถานที่  
บางทีก็คิดว่าเราควรใช้ชีวิตอย่างชาวเลบ้างนิ ซึมซับความบ้านๆ ความเรียบๆ อะไรอย่างนี้

ภาพจากระเบียงที่พักหลังคาเขี๊ยวเขียว




ทะเลก็แจ่ม คนก็แจ่ม บ่องตงไม่รู้จะมองอะไรก่อนดี


นึกถึงท่อนนี้เลย
" ทะเลแสนไกลไม่มีสิ้นสุด สีครามหมายความเหมือนใจมนุษย์ มันลึกเกินจะรู้ "


"เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ เกาะลอยคอให้เพียงข้ามวัน แต่ฝั่งฝัน ขอเพียงให้เรือพาเจ้าไป"
ตรงนี้มีให้เลือกหลายลำเลย






ยามอัสดง พระอาทิตย์ตกน้ำ ใหญ่เท่ากระด้ง กระมัง




สถานีที่ชมพระอาทิตย์ตกน้ำ นอกจากหาดหน้า Mountain Resort แล้ว ยังมีตรงที่หน้าหาด Sunset อีกที่ แต่ที่นั่นจะคนพลุกพล่านกว่า
ตอนเช้าถ้าตื่นไหวก้เดินลงมาที่ชายหาดเลี้ยวขวาไปยังหาด Sunrise ธรรมชาติรอท่านอยู่ถ้าตื่นไหว


พอจะตื่นเช้าเราจะคิด 2 แบบ คือมากพักผ่อนป้ะว้าก็อยากนอนให้เต็มที่
หรือจะบอกตัวเองว่า วิวแบบนี้ในเมืองไม่มีมาทั้งทีเต็มที่โฟร้ยยย นอนเมื่อไรก็นอนได้ป้ะว้า
อันนี้ก็สุดแล้วแต่เลยจ่ะ





ตื่นเช้าแล้วมาทานเช้ากันดีกว่า


อาหารเช้ามีหลายอย่าง ไทย ฝรั่ง จีน มีพร้อม

ทานเช้าแล้วก็ไปตะลุยดำน้ำกันเลย ปะการงปะการัง ปลานีม่งนีโม และปลาอื่นๆ มากมายก่ายกอง ระวังหน่อยก็หอยเม่นนี่หล่ะ
อย่าลืม!! ยาอม ยาดม ยาหม่อง ก้มๆ เงยๆ ในเรือ บางที อาจุมม่าก็พาลจะเวียนหัวเอาได้ เดี๋ยวจะหมดสนุกกัน


อารมณ์นี่พี่สับสน !@#$%$^&*(_+)






มาถึงที่นี่แล้วหากไม่แวะเกาะนี้เห็นทีจะไม่ได้
เกาะอาไร้ หินงามมาก กลมเกลี้ยง น่าสัมผัส ชายหาดหินเหมาะแก่การนอนเกยตื้นมาก


กิจกรรมชาวเกาะ
>> คือนึกว่านอนอยู่บ้าน


>> อ่านหนังสือ เล่นเน็ต ตากแดด ตากลม เย็นสบาย




ชายฝั่งอีกด้าน ถ้าจำไม่ผิด ฝั่ง Sunrise มั้งเนาะ

ป้ายโน่นนี่นั่นเยอะแยะไปหมด รุงรังไปนะคิดว่า




ฝั่ง Sunset


คือพ่อแม่จะแกล้งลูกเร๊อะ




สุดท้าย ลาก่อนวันหยุดอันแสนสุข


การเดินทางครั้งนี้จบลงแล้ว
ยินดีต้อนรับการเดินทางครั้งใหม่