ในโลกนี้ไม่ปรากฏว่าใครฉลาดแหลมคมยิ่งกว่าพระพุทธเจ้า ที่ทรงนำอุบายวิธีมาสั่งสอนโลก
ให้รู้จักแยกแยะสิ่งที่ปลอมและสิ่งที่จริงออกจากกัน จนกลายเป็นผู้พ้นภัยไปได้โดยสิ้นเชิง
ดังพระสาวกอรหันต์ท่านเป็นตัวอย่างอันเลิศ


แม้เช่นนั้นก็ยังยากสำหรับผู้นำธรรมมาปฏิบัติ ไม่ทราบจะแยกแยะอย่างไรถูกอย่างไรผิด
สุดท้ายก็มอบอำนาจให้กิเลสทำการแยกแยะให้เสียเอง มันจึงพอใจกว้านทั้งเรากว้านทั้งกิเลสเข้าเป็นอันเดียวกัน
และเป็นตัวประกันความปลอดภัยแก่มัน ไม่ต้องถูกทำลาย เพราะจับเราบังหน้าไว้อย่างมิดชิด  สติปัญญาหยั่งเข้าไปไม่ถึงตัวมัน
ถึงแต่คำว่า “เรา” คำว่า “ของเรา” คำว่า “เราไม่มีกำลัง สู้ไม่ไหว” ไปเสียสิ้น


อย่างไรก็ตาม กรุณาจับร่องรอยแห่งธรรมที่ท่านแสดงให้ฟังแล้ว นำไปคลี่คลายเชือดเฉือนกิเลสด้วยสติปัญญา
ศรัทธา ความเพียร แม้การเชือดเฉือนจะถูกกิเลสบ้างถูกเราบ้าง ก็ยังดีกว่าถูกกิเลสเชือดเฉือนเราถ่ายเดียว


ในขั้นเริ่มแรกการเริ่มฝึกหัดทำสมาธิภาวนาในขั้นต้นนั้น ต้องเป็นงานสำคัญและหนักอยู่บ้าง
เนื่องจากเป็นงานไม่เคยทำ และยังไม่รู้จักจิตและอารมณ์ว่าเป็นอย่างไร ทั้งไม่รู้ว่า “จิตสงบ” “จิตรวม” เป็นอย่างไร
เป็นเพียงได้ยินพระท่านอธิบายให้ฟัง ส่วนความจริงเรายังไม่เคยทำ ยังไม่เคยพบเห็นผลของการทำสมาธิภาวนา

        
ประการสำคัญ อย่าตีตนให้เจ็บให้ตายก่อนเป็นไข้ เช่น กลัวจะสู้ไม่ไหว ทนไม่ไหว เป็นต้น
ต้องสู้จนได้  ทนจนได้ เพื่อความวิเศษในตัวเรา!



---------------------------------

พระนิพพานกังวานอยู่ในจิต - พระธรรมเทศนาโดย หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
เทศน์โปรดคุณเพาพงา วรรธนะกุล ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๓๑ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๑๘
อ่านเนื้อหาเต็มได้จาก http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=1539&CatID=1