ตั้งแต่ตั้งครรภ์แรกๆจนถึงตอนนี้ประมาณ 7 เดือนเต็ม. ไม่เคยมีวันใหนที่ไม่เครียด ไม่ร้องไห้. คือว่า สามีเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจ ใส่ใจเราสักเท่าไหร่ แล้วเมื่อเร็วๆมานี้เราก็จับได้ว่าเขามีคนอื่น เราเสียใจมาก เครียดมาก แต่ดีที่แม่เราเรียก้ผูหญิงมาเครียที่บ้าน สามีบอกเลือกเราทุกอย่างเลยจบ แต่วันนั้นเราออกไปข้างนอกเผอิญไปเจอสามีเราซ้อนรถผู้หญิงคนเดิม. เราเลยตามจนสามีเราจอดรถ เราด่าผู้หญิงคนนั้นด้วยความโมโหเพราะผู้หญิงคนนั้นเคยด่าเรากับแม่ในไลน์ เราเลยด่าทั้งคู่เลย แต่ผู้หญิงคนนั่นไม่พูดอะไรนอกจากมองตาค้อนใส่ เราถามมันว่าจะมองทามมัย มันเลยเดินลงมาจะตบเรา เราเลยสู้ มันพลักเราจนล้ม จนเราเจ็บท้องสามีเรารีบอุ้มเราขึ้นรถ ไปโรงบาลเลยแต่โชคดีลูกไม่เปนรัย พอหลังจากวันนั้น สามีเราก้อยังไม่กลับบ้านเลยไปอยู่บ้านพ่อ แต่ก็เอาเงินมาให้เวลาไปหาหมออยู่นะ และสามีก็พูดกับเราว่าขอเวลาอีกนิดจะกลับมา  สามีบอกกับเราว่ารักเรา แต่มันก็ไม่เหมือนการที่ได้อยู่ด้วยกันเราเลยเคลียด คิดนู้นคิดนี้ พยายามไม่เคลียดมันก็ทำไม่ได้ บางทีก็ร้องไห้เพราะกลัวอะไรหลายๆอย่าง กลัวสามีจะกลับไปหาผู้หญิงคนนั้น กลัวเขาจะไม่กลับ บางทีรู้สึกเคว้งคว้าง เห็นภาพที่เคยอยู่ด้วยกัน เลยทำให้เราร้องไห้ เกือบทุกวัน เคลียดด้วย ลูกเราจะเป็นอะไรมั้ย เราห่วงลูกนะ.เราพยายามไม่เคลียดแต่ทำไม่ได้