[ชีวิตพระรอง] บางครั้งเราก็มีความสุขได้ โดยไม่จำเป็นต้อง ....

ขอเกริ่นก่อนนะครับ ผมเป็นผู้ชายธรรมดา ไม่ได้หล่อไม่ได้ดีเลิศประเสริฐศรีอะไร แต่ก็พาไปวัดไปวาได้ตามแต่สะดวก
ชีวิตผมตอนนี้ก็เรียนอยู่ เรียนไปวันๆ ถึงจะเที่ยวบ้างแต่ว่าการเรียนก็สำคัญ เที่ยวได้ก็ต้องเรียนได้ นี่คือหน้าที่ของนักศึกษา
สาขาที่ผมเรียน ขอบอกเลยครับ มีทั้งหมด 69 คน เป็นผู้ชาย "4" คน ตุ๊ดอีก "2" เกย์อีก "1" สรุปมีผู้หญิงอยู่ในเอก 61 คน (ไม่มีทอม)

ด้วยความที่ผมเคยซิ่วมาก่อน เลยทำให้ผมดูแก่และมีคนนับถือด้วยวัยวุฒิของผม (ประมาณเด็กโข่ง) การเรียนที่นี่บอกตรงๆเลยครับ มันก็ชีวิตปกติของ
นักศึกษาทั่วไปธรรมด๊า ธรรมดา ตอนเช้าบ่ายก็ไปเรียน ตกเย็นๆก็ไปทำอะไรไร้สาระ ดึกๆก็ทบทวนหนังสือ ท่องราตรี นั่งดริ้งค์สังสรรค์เฮฮาปาจิงโกะ
พอถึงเวลาก็นอน ZzzZ ตื่นมาก็ทำวนซ้ำไปซ้ำมาแบบนี้ (นี่ตูจะเกริ่นยาวทำไมวะเนี่ย)

ผมกล้าพูดเลยว่าชีวิตของผมมีผู้หญิงเข้ามาเยอะพอสมควรครับ (ก็แน่นอนล่ะ ทั้งเอกผมมีผู้ชายแค่ไม่กี่คนเอง)
ชีวิตของผมสิ่งที่ทำเป็นประจำทุกวันศุกร์ ก็คือการไปนั่งชิวๆร้านเหล้า แล้วไปต่อในผับ (เป็นบางสัปดาห์เท่านั้นนะครับ)
สาเหตุที่ต้องไปคือ พวกผู้หญิงจะชอบชวนผมและเพื่อนผู้ชายในเอกไปด้วยกัน เหมือนเป็นไม้กันหมา เพราะชอบมีพวกหน้าม่อเข้ามาจีบหรือลวนลามบ่อย
แต่ถ้าโต๊ะมีผู้ชายพวกมันก็จะไม่เข้ามาเท่าไหร่ (ถ้าผู้หญิงโต๊ะเราไม่ไปอ่อยก่อนนะ) พวกผู้หญิงก็ชอบถูๆไถๆชวนเต้น เบียดบ้างไรบ้าง เอานมมาถู ในฐานะที่ผมเป็นผู้ชาย คิดดูสิครับ จะให้ผมไม่คิดได้หรอครับ แต่สุดท้ายก็ข่มใจตัวเองไว้ คิดถึงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์เข้าไว้ จะทำอะไรมิดีมิร้ายไม่ได้

ครั้งหนึ่งเคยแบบไปเที่ยวผับแล้วอารมณ์ค้างครับ ผับปิดแต่คนยังติดลม ก็เลยตัดสินใจไปกินบ้านผมครับ บ้านผมตอนนั้นผมอยู่คนเดียวด้วย เลยชวนผู้หญิง 6-7 คนไปกินกันต่อที่บ้าน เพราะรู้สึกจะมีนางหนึ่งกำลังเฮิร์ท (โดนผัวบอกเลิก) ไอ้เราก็เทคแคร์อย่างดี อาสาขับรถไปให้พร้อมๆกับเพื่อนผู้ชายที่ยังพอมีสติอยู่

"ไอ้มอส ไหวมั้ยเนี่ย จะไปส่งไหวเปล่า ไม่ไหวก็รออยู่นี่เดี๋ยวกุจัดการเอง" ผมพูด เพราะดูสีหน้ามันไม่โอเคเลย
"ไหวพี่ ไหวๆ อุ้กกกก" ทำท่าเหมือนจะอ้วก ผมส่ายหน้าคิดว่ามันไม่น่าไหว แต่พยายามฝืนเพื่อเก๊กฟอร์ม
"อย่าฝืนเลย เดี๋ยวเผื่อไปชนไปอะไรขึ้นมา จะแย่เอา นั่งลงเลย" ผมสั่งให้มันนั่งมันก็นั่งอย่างว่าง่าย (ปกติหัวดื้อยิ้ม)
ไปๆมาๆก็ไปส่งกันจนครบทุกองค์แล้ว ก็จัดการซื้อเหล้ามาเปิดกัน คืนนี้เพื่อนเฮิร์ทน้องเฮิร์ทกุก็เฮิร์ทด้วย (ตามน้ำไป)
กินไปกินมา พอได้ที่ก็ชวนกันคุยตามประสาคอเหล้า จนมีคนเปิดประเด็นขึ้นมา (คนที่โดนผัวบอกเลิกนั่นแหละครับ)
"เห้ยพี่ พี่ยิ้มคนดีว่ะ (กุเลี้ยงเหล้าละชมกูเลยนะ) ทำไมถึงยังไม่มีแฟนอะ" เป็นคำถามที่เจ็บแสบยิ่งกว่าเอามีดมากรีดตูดเสียอีก T^T
"ไม่รู้สิ ยังไม่เจอคนที่ถูกใจอะ (ความจริงคือกูยังหาไม่ได้โว้ยยยยย)" ผมพูด ทำหน้าเคร่งขรึม ทำเป็นนั่งนึกทำเศร้าสายตาละห้อย
"คบกับหนูมั้ยพี่ หนูโสด (อ้าว พึ่งเลิกกะผัวไปเมื่อวานเองนะ)"  มันพูดก่อนจะมองมาที่หน้าผม สายตานี่เยิ้มเชียว สงสัยเมาได้ที่ละ
"เมาละ แกอะ" ผมเอามือผลักหัวเบาๆ ทำนองแซวเล่น ที่จริงเพื่อกลบความเขิน (เพราะน้องคนนี้ก็น่ารักใช่เล่นนะ)
"เห้ยพี่ หนูพูดจริงๆ นี่หนูไม่ได้เมานะ พี่เชื่อหนูดิ (อยากจะเรียกตำรวจมาจับเป่าแอลกอฮอล์มาก คงจะทำลายสถิติเลย)" คราวนี้มาจ้องหน้าผมใกล้กว่าเดิมอีก ส่วนพวกที่นั่งรอบๆยิ้มก็เชียร์ ก็ฮิ้วกันจัง ไม่ยกป้ายไฟใส่ชื่อตรูด้วยเลยล่ะ ผมนี่ก็ทำเปลี่ยนเรื่องคุยเลยครับ ไม่ไหวๆ
จากนั้นก็เล่าดราม่าให้ฟังเป็นชุดใหญ่ พวกผมก็ปลอบใจนานาสาระพัน หามุกตลกๆมาเล่นไม่ให้เครียดบ้าง คุยกันเฮฮาบ้าง ดราม่าบ้างปนๆกันไป
พอกินไปกินมาสักพักน้องคนที่โดนแฟนบอกเลิก (ชื่อฝ้าย)ก็ขอตัวไปนอนก่อน เพราะไม่ไหวละครับ กินเพียวเยอะกว่าใครพวกเลย ผมก็ให้ไปนอนที่นอนผมก่อน บอกเดี๋ยวถ้าเลิกกินกันจะปลุกไปส่งที่หอ

พอประมาณตี 4.45 น. ก็เลิกกินกันแล้วครับ (ประเด็นคือน้ำแข็งก็หมด โซดาก็หมดขี้เกียจไปซื้อ เหล้าก็จะหมดละ) เลยตกลงปลงใจกันสลายม๊อบ ผมเลยไปเรียกน้องเขาที่นอนอยู่บนเตียงผม คือ คิดภาพเอาเองนะครับ ห้องก็เปิดแอร์ แต่หล่อนไม่คิดจะห่มผ้าหรืออะไรเลย (อาจจะร้อนเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์) แล้วด้วยชุดที่แต่งมา แบบ สายเดี่ยว กระโปรงสั้น มันแบบ ... คิดภาพเอาเองนะครับ

คนเราทุกคนย่อมมีความอยากเป็นของตัวเอง ตอนนั้นยอมรับเลยนะ เกิดอารมณ์จริงๆ ไอ้พวกนั้นก็เมาได้ที่แล้ว ผมบอกให้รอไปส่งด้วยกันก็ไม่ฟังรีบกลับกันก่อน บอกว่าให้ผมจัดการแทนละกัน (ทีงี้ยิ้มรู้งานดีกันจัง) ผมพยายามรวบรวมสติครับ เข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา ส่องกระจก ตบหน้าตัวเอง 2-3 ที (เจ็บเหมือนกัน) แล้วกลับเข้ามาที่ห้อง เจ้ากรรมนายเวรก็นอนอยู่อย่างไม่ได้สติ นอนดิ้นไปดิ้นมาบนเตียงผม ผมเอามือไปจับตรงไหล่ เขย่าเบาๆก่อนครับ พร้อมกับเรียก
"ฝ้ายๆ ตื่นได้แล้วๆ" ผมเขย่าตัวเบาๆ แต่สิ่งที่ได้รับตอบกลับมาคือ "อืมมม... อืม" แล้วก็พลิกตัวนอนท่าอื่นต่อ
"ฝ้ายๆ เขาเลิกกินกันแล้ว ตื่นๆเร็ว เดี๋ยวพี่ไปส่งที่หอ" ผมเขย่าตัวแรงๆอีกครั้ง แต่ก็ไม่ตื่น ครั้นจะเอาน้ำมาสาดยิ้มก็กลัวที่นอนเปียกอีก
"เอาไงดีวะเนี่ย จะอุ้มไปส่งยิ้มเลยดีปะวะ" ผมคิดในใจอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้น
"พี่ๆ ไอ้ฝ้ายยิ้มไม่ตื่นหรอ" เสียงเมาๆอึนๆแบบนี้ จำได้ขึ้นใจ ไอ้เชี่ยมอส มันเดินมาเกาะประตูห้อง ตานี่พริ้มเชียว
"มาก็ดีละ มาช่วยกูหน่อย สงสัยคงต้องอุ้มแล้วว่ะ" ผมพูด
"อุ้มเอิ้มอะไรเพ่ ให้มันนอนนี่แหละ พรุ่งนี้ก็วันเสาร์ไม่มีเรียน สายๆค่อยไปส่งมันก็ได้เพ่" ไอ้มอสเสนอความคิดเห็นด้วยสติสัมปัชชัญญะที่เหลืออยู่ของมันทั้งหมด
"เอางั้นจะดีหรอวะ" ผมถามมันอีกครั้ง
"แล้วแต่พี่เลย ผมกลับละ เมียผมโทรจิกละพี่ บ๊ายบาย" มันเดินหันหลังบอกลาพร้อมกับยกมือขึ้นมาเพื่อเป็นการบอกลา (ช่วยกูได้เยอะมาก ยิ้มดด)
"เห้อออ เอาวะ ให้นอนนี่ก็ได้ จะไปส่งก็คงลำบาก เพราะหออยู่ไหนก็ไม่รุ้จักไอ้พวกที่รู้จักก็ชิงกลับไปหมดละ ครั้นจะถามเจ้าตัวก็คงช่วยไรไม่ได้" ผมถอนหายใจ ก่อนจะพยายามเอื้อมมือห่มผ้าให้ ก่อนที่จะฝ่ายจะพลิกตัวหันหน้ามาทางผม ทันใดนั้น !!!!
"!!!!!" ผมตกใจมากครับ หน่มน๊ม ผมเป็นหน่มหน๊มเต็มๆเลย
"เชี่ยละ มาเห็นอะไรตอนนี้วะ" พยายามส่ายหน้าให้ลืมภาพที่เห็นเมื่อกี้ไป พยายามรวบรวมสติก่อนจะใช้ตบะขั้นสูงสุด จับผ้าห่มคลุมปิดตัวน้องฝ่ายไปอย่างเรียบร้อยด้วยดีไม่มีปัญหา
หลังจากนั้นผมก็ไปนอนตรงโซฟาใกล้ๆเตียง จากนั้นก็หลับยาวเลยครับ ตื่นมาอีกที ก็เห็นฝ้ายนั่งอยู่บนเตียงกำลังกดมือถือ เล่น facebook อยู่มั้ง
"อ้าวฝ้าย ตื่นแล้วเหรอ คือ เอิ่ม...." ผมอ้ำอึ้งสักพักเหมือนฝ้ายจะรู้ว่าผมต้องการจะพูดอะไร
"พี่นี่เป็นคนดีจริงๆนะ ขนาดหนูมานอนห้องพี่ พี่ยังไม่ทำอะไรหนูเลย" ฝ้ายมองมาที่ผมพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย
"บ้าเหรอ กะน้องกะนุ่ง พี่ไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก (แค่คิดเฉยๆ)" ผมพูดตอนนั้นผมพยายามหลบตาฝ้ายเล็กน้อย
"แต่ถ้าพี่ทำอะไรหนู หนูก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ เพราะหนูเมา" ฝ้ายพูดทำสีหน้าจริงจังเล็กน้อย
"หา??" ผมงงครับ ตอนนั้น เธอพูดอะไรออกมาเนี่ย
"ฮ่าๆๆๆ เอาเถอะๆ เดี๋ยวพี่ไปส่งหนูที่หอหน่อยนะ หนูโทรหาพวกนั้น ไม่มีใครรับสายเลย สงสัยยังไม่หายเมากัน" ฝ่ายพูดมองมาที่ผม
"ได้สิ พี่ขออาบน้ำก่อนนะ กลิ่นเหล้าหึ่งเลย" ผมพูดก่อนจะทำทีท่าลุกขึ้นไปจะอาบน้ำ
"ฝ้ายอาบด้วยคนสิ" ฝ้ายพูด ผมนี่หันไปมองเลยครับ "เห้ย บ้าละๆ "ผมพูดแก้เขินไปก่อนจะรีบตรงดิ่งเข้าห้องน้ำ
"แหมพี่ หนูแซวเล่นเฉยๆ" ฝ้ายพูดก่อนจะหัวเราะคิกคักๆ

หลังจากนั้นผมก็ไปส่งฝ้ายที่หอ ทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม ก่อนจะกลับมาเล่นเฟส ฝ้ายก็ได้ส่งรูปมาให้ในแชทผม (น่าจะส่งตอนที่ผมหลับอยู่)
เป็นรูปที่ผมกำลังนอนอยู่แล้วฝ่ายก็มานั่งใกล้ๆ ก่อนจะ Selfie ถ่ายรูปคู่ แล้วส่งมาในช่องแชท พร้อมข้อความ "พี่เป็นคนดีมากนะ ขอบคุณสำหรับค่ำคืนนี้ หนูจะไม่ลืมมันเลย" ผมอ่านไปก็ยิ้มไปครับ มันมีความสุขแปลกๆคือผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ ถ้าคืนนั้นผมเผลอตัวเผลอใจทำอะไรมิดีมิร้ายกับน้องเขาไป เรื่องราวมันจะเป็นยังไง สุดท้ายผลมันจะลงเอยยังไงกันแน่? เรื่องนั้นผมไม่รู้จริงๆ แต่สิ่งที่ผมรู้คือ

"บางครั้งความรู้สึกดีๆ มันก็ไม่ได้มาจากการที่เรามี Sex เสมอไปหรอกครับ"

ขอบคุณมากๆครับ สำหรับคนที่อ่านจนจบ หรือถ้ายาวไปขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ แค่อยากเล่าให้ละเอียดเฉยๆ ฮ่าๆ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่