หลังเที่ยงคืนวันนี้เป็นวันที่เป็นจุดเริ่มต้นของเหตุการณ์ในวันนี้   จำได้ไหม ?????????

                    มันไม่ใช่คือนวันฮาโลวีนธรรมดา หรือคืนวันศุกร์ที่รอดูรายการคืนความสุขให้คนไทยในชาติ





                              แต่เป็นคืน ทักกี้อยากปลดปล่อยตัวเอง   เลยออกพรบ นิรโทษกรรมตอนตีสี่

                                        คืนที่เท้าที่มองไม่เห็น เสยปรายคางเสื้อแดง จะเลือดกระเซ็นกระซ่าน

                                         คืนเดียวกัน ที่เป็นจุดเริ่มต้นของพลังแห่งมวลมหาประชาชน
               
                                         และเป็นคืนเดียวกันที่นับ countdown จุดจบของรัฐบาล

                               คราวนี้พี่น้องเสื้อแดงจำได้ยัง ว่าคืนนี้คือคืนอะไร ครบรอบ 1 ปีพอดี









                    ไม่ต้องเขียนยาวเอาสั้นแบบนี้แหละ  ถามว่าเท้าที่มองไม่เห้นฟาดหน้ารอบนั้นเป็นไงบ้าง เห็นยังวันนี้มีอะไร
                    แม้จะแขนขาหักจากเท้ารอบนั้นแต่ก็ยังมีอีกหลายรอบ เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือ ................

                    
   จากไอเดน ขอบคุณ ทักกี้ ที่แสดงความเห็นแก่ตัวที่แท้จริงออกมาตอนรุ่งสาง
   เพราะการหลอกลวง พวกเดียวกันเอง เหยียบย่ำศพพวกเดียวกันเอง เพื่อให้ตัวเองรอด
   ขอบคุณ ที่ทำให้ประเทศไทยมีวันนี้ อย่าโทษใคร โทษเมิงเองนั้นแหละทักกี้


   ครบรอบวันที่ขี้ข้าทำตามนาย เหยียบข้ามศพเพื่อน เอากลอนเก่าๆมาให้อ่าน อิอิ

นึกถึงกลอนที่เคยแต่งไว้ เหมาะกับคำคืนนี้เมื่อปีที่แล้วจริงๆ กลอนขี้ข้า


                     จิตสำนึก ถูกผิด ทำหล่นหาย
                       ผองเพื่อนตาย ไร้ค่า เพื่อนายฝัน
                       ให้นายกลับ ดับเครื่องชน แดงด้วยกัน
                       ตายช่างมัน สนแต่นาย ขี้ข้าดี

                       ปากพร่ำบอก อุดมการณ์ อันหาญกล้า  
                        แท้ขี้ข้า  ยอมโดนหลอก พรากศักศรี
                        แต่ก็ยอม ทิ้งหมดสิ้น  สำนึกดี
                       เพราะนายมี เงินทองให้ ได้อิ่มกัน
               ---------------------------------------------------------
                        ไพร่บางคน จากขี้ข้า เป็นอำมาตย์
                       กลายเป็นทาส หมดใจ ไร้ศักศรี
                       ข้ามคนตาย  ซากศพ  จนได้ดี
                       ข้ามน้องพี่  ผองเพื่อน ร่วมอุดมณ์

                        จนวันนี้  เผยตัวตน  เป็นขี้ข้า
                        ยอมหมดค่า  ความเป็นคน หมดความหมาย
                        เพราะหากิน   กับผองเพื่น  ที่มาตาย
                        เพื่อให้นาย ได้กลับบ้าน ก็เป็นพอ
              ---------------------------------------------------------------------------------------------------------

                         ขี้ข้าคือ   ทาสเก่า   ที่เขาเลี้ยง
                         นึกว่าเกลี้ยง หมดสิ้น ถิ่นสยาม
                         ดันมาโผล่  แผ่นดินไทย เมื่อเปลี่ยนนาม
                         มาตราสาม  นายว่า   ขี้ข้าฟัง
                        
                         ลบล้างผิด หมดสิ้น บอกให้จบ
                         ข้ามกองศพ  ยุติธรรม ให้หมดหวัง
                         ถ้านายว่า   ขี้ข้า  คอยรับตังค์
                         แล้วก็สั่ง   ขี้ข้าต่อ  เป็นทอดดี
                     --------------------------------------------------------------   
                         คนบางพวก  ลืมสิ้น สำนึกคิด
                         ยอมลบผิด ยุติธรรม ให้หมดหาย
                         โยมโดนด่า  โดนว่า ถึงขั้นฟาย
                         เพื่อจุดหมาย มุ่งมั่น  นายกลับมา
            
                        ต่อแต่นี้   หมู่ชน  ตาสว่าง
                        ไม่เลือกข้าง แบ่งพรรค แบ่งแยกสี
                        คงมุ่งมั่น  รวบรวม เพื่อความดี
                        มุ่งไปที่  ยุติธรรม  อันสมบูรณ์
                     

โดย identity-idea เขียนเมื่อ 25 ตค 2556

อีกอันหนึ่ง ถึงพวกที่โดนเท้าที่มองไม่เห้นถีบยอดหน้ามาหลายรอบ แต่ก็ยอมให้นายถีบ ก็บ่าวรักของบ่าว หุหุ ครบรอบหนึ่งปีเท้าที่มองไม่เห็น


พวกขี้ข้า คือขี้ครอก ฟอกคนผิด         สนองจิต คิดไป ไร้เหตุผล
                         สนองรับ ดับเครื่อง ขี้ข้าชน               สนองตน ผลประโยชน์ โทษไม่มี

                         นายขี้ขำ ขำขี้  ขี้ข้าบอก                   นายกลับกลอก ขี้ข้าขำ ทำเมินหนี
                         นายบอกตาย ขี้ข้าตาย ให้นายฟรี       ทำไปที่ นายสั่ง ขี่ข้าตาม

                          นายทำผิด ขี้ข้าปิด ปกป้องเป่า          นายงี่เง่า ขี้ข้าเกลื่อน ทำเชือนถาม
                          นายสั่งด่า ขี้ข้าบ้า ก็ด่าตาม              นายห้ามถาม ขี้ข้าเงียบ กลัวอดเงิน

โดย identity-idea เขียนเมื่อ 25 ตค 2556

               
                                                                                                                      รำลึกความหลังให้โดย Identity Idea