[CR] จาก Secondhand สู่ The Eyes Diary (Spoil เล็กน้อย)

เมื่อประมาณต้นเดือน ผมกับแฟนได้ไปดูหนังด้วยกัน ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นเรื่อง Automata
เนื่องจากเป็นการเข้าชมที่ตรงเวลา จึงได้เห็นตัวอย่างหนังหลายๆเรื่อง (ที่นานโคตรๆตามสไตล์ Major)
จนมาสะดุดกับ Trailer เรื่องหนึ่งเข้า... The Eyes Diary คนเห็นผี

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ

เดือนนี้เป็นเดือน Halloween เพราะงั้นตอนที่ผมดูเนี่ย มีหนังผีหลายเรื่องมากครับ
ตั้งแต่ผี OT ยันบาบาดุค ผมนั่งดูไปเรื่อยๆ ก็มานั่งคิด ทำไมพล็อตเรื่องนี้มันคุ้นๆจังวะ ก็เก็บความสงสัยไว้ในใจ

พอกลับบ้าน ก็มานั่งเสิร์ชหาข้อมูลด้วยอากู๋ ก็พบว่า คุณมะเดี่ยวเอาคอนเซ็ปต์มาจากหนังสือการ์ตูนที่ผมเคยอ่านแล้ว
เป็นผลงานของคุณเอนก ร้อยแก้ว ชื่อหนังสือว่า Dead Actually ในตอน Secondhand เป็นเหมือนเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

สำหรับคนที่ยังไม่เคยอ่านการ์ตูนเล่มนี้ เนื้อเรื่องก็ไม่ได้ต่างไปจาก Trailer เท่าไหร่ครับ
เป็นเรื่องราวของชายที่สูญเสียคนรัก ไปในอุบัติเหตุ มอเตอร์ไซค์พลิกคว่ำ
ชายหนุ่มรู้สึกผิด จึงหาหนทางที่จะได้พบเจอคนรัก โดยการเก็บของ "คนตาย" เข้ามาไว้ในบ้าน

สิ่งที่เป็นปมของการ์ตูนเรื่องนี้ก็คือ
การเก็บของคนตาย อาจจะได้เห็นคนตาย ซึ่งเหมือนเป็นการเปิดตาที่สาม ทำให้เราได้เห็นผี และอาจจะได้เห็น "คนรัก" ที่ตายไปครับ

นับว่าเป็นเนื้อเรื่องที่ผมประทับใจที่สุด เท่าที่เคยอ่านผลงานของคุณเอนกมาเลยครับ
ตั้งแต่ Bangkok of The Dead หรือแม้กระทั่งรวมเล่ม Horror Hours ครับ ชอบเรื่องนี้มากที่สุด
ตอนจบและภาพท้ายเล่มเอง ก็ทำให้ผมน้ำตาซึมครับ




เอาล่ะ...เกริ่นมาพอสมควรแล้ว มาถึงเวลาวิจารณ์หนังกันบ้าง
เนื่องจากเป็นหนังที่ผมรอมานาน (มาก) จึงค่อนข้างตั้งความหวังไว้กับเรื่องนี้สูงพอสมควร

ปกติผมเป็นคนไม่ชอบดูหนังผีนะครับ ไม่ชอบเอามากๆ และยังไม่เคยดูผลงานของคุณมะเดี่ยวเลย
(แต่ชอบอ่านเรื่องเล่าผีๆ หรือพวกการ์ตูนครับ มันดูปลอดภัยสำหรับผมมากกว่า 555+)
เพราะฉะนั้นการณ์วิจารณ์นี้ ผมจะวิจารณ์ตามเนื้อผ้า โดยไม่อิงผู้กำกับ หรือหนังที่ผู้กำกับเคยทำนะครับ
(เป็นการวิจารณ์ในแง่มุมความรู้สึกส่วนตัวของผมเอง รวมถึงการเปรียบเทียบกับต้นฉบับของการ์ตูนนิดหน่อยด้วยครับ)



ตามเนื้อเรื่องแล้ว มีการดัดแปลกจากการ์ตูนนิดหน่อยก็คือ
- ในการ์ตูน มีแก็งค์เพื่อน 3 หรือ 4 คนนี่แหละผมไม่แน่ใจ ไม่ได้บอกว่าพระเอกทำงานกู้ภัย บอกแค่ว่าพระเอกเนี่ยไล่ตามเก็บของคนตาย ของเก่าๆ ของที่มีคนร่ำลือกันว่ามีผีสิงอยู่ แม้กระทั่งพวกตุ๊กตา หรือหุ่นที่ไม่มีหัว แต่ในหนังก็คือมีทั้งเพื่อนในมหา'ลัย และเพื่อนที่ทำงานกู้ภัยด้วยกัน [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- ในการ์ตูน นางเอกไม่ได้อยากให้พระเอกมาเห็นอีกด้านนึง อยากให้พระเอกจำแต่ภาพความทรงจำดีๆก็พอ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ในขณะที่ตัวหนังเอง นางเอกก็อยากให้พระเอกมาเห็นนางเอกอีกครั้ง ไม่ขอสปอยล์ตอนจบนะครับ แต่ค่อนข้างแตกต่างตากในการ์ตูนอยู่

ส่วนรายละเอียดที่เหลือ ผมสปอยล์ไปก็คงไม่สนุก สำหรับคนที่เคยอ่านแล้ว ผมแนะนำให้ไปลุ้นเอาเองในโรงหนังดีกว่าครับ

ส่วนที่ผมชอบมากที่สุด
- ฉากผีที่แทบจะทำเอาขนลุกขนพองกับเกือบทั้งเรื่อง อย่างที่บอกครับ เป็นคนไม่ชอบดูหนังผี ดีว่าผมใช้โปรโมชั่นดูฟรี เลยเบาใจหน่อย ไม่งั้นคงดูไม่คุ้มครับ ถ้าตั๋วราคา 120 บาท ผมคงดูได้ 80 บาท 55555+
- โฟกัสแสดงได้สมบทบาทดีครับ มีหลายฉากที่ทำให้ผมซึ้งได้ แต่บทน้อยไปหน่อย บทจะเน้นไปที่พระเอกมากกว่าครับ
- Sound แจ่มมาก ที่ผมสยองไม่ใช่แค่ฉากผีอย่างเดียว ยังมี Sound ที่บีบหัวใจผมด้วย ทำเอาแทบไม่กล้าลืมตาเลยครับ
- ฉากตลกแซมมาบ้าง ทำให้ตัวหนังดูไม่ซีเรียสจนเกินไป มีฉากให้พอผ่อนคลายได้ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ส่วนที่ผมไม่ชอบเท่าไหร่
- ฉากหวานแหววระหว่างปั้นจั่นกับโฟกัส เห็นแล้วอิจฉา เอ้ย...ไม่ใช่ เห็นแล้วมันค่อนข้างขัดกันนิดนึงครับ คือโดยบุคลิกปั้นจั้นเนี่ย ดูเป็นผู้ใหญ่มากเกินวันมหา'ลัย (ไม่ได้ว่าพระเอกเราหน้าแก่นะครับ แค่ดูเกินวัยไปนิด) เลยรู้สึกถึงความไม่ค่อยเข้ากันระหว่างคู่รักเท่าไหร่
- พระเอกเราแสดงแข็งไปนิดนึงครับ บางช่วงนี่ออกจะดูโรคจิตไปด้วยซ้ำ ต่างจากการ์ตูนตรงที่ โผล่มาพระเอกเหมือนจะโรคจิต แต่ไม่ได้โรคจิตครับ มาคลายปมทีหลังว่าที่พระเอกทำไปเพราะอะไร [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- หนังมีหลายมุมมากเกินไป เลยรู้สึกไม่เด่นซักทาง คือมีทั้งสยองขวัญ สั่นประสาท ตลกโปกฮา ซึ้งกินใจ (แต่ไม่ค่อยกินใจเท่าไหร่ เพราะมันหลายอารมณ์เกิน) ในขณะที่การ์ตูนค่อนข้างจะเคลียร์ตรงนี้มากกว่าครับ ไม่มีฉากตลก แต่ให้ความรู้สึกว่ามันกินใจมากกว่า
- ช่วงผีที่โผล่มาตอนท้ายๆเรื่อง ผมว่ามันเหมือนหนังซอมบี้มากกว่าหนังผีนะ มันเลยหมดความน่ากลัวไป พูดง่ายๆก็ หนังเรื่องนี้เกือบจะตกม้าตายตอนท้ายนั่นแหละครับ
- ยิ่งตอนจบนี่ บอกตรงๆว่าผมไม่ชอบเลย มันน่าจะจบสวยกว่านี้ครับ

ข้อคิดที่ผมได้จากหนังเรื่องนี้
คนเรารักกัน ก็เหมือนลิ้นกับฟัน อาจมีกระทบกระทั่งกันบ้าง แนะนำว่าอย่าใช้อารมณ์ครับ ไม่งั้นมันอาจจะพังทุกอย่างเลย หนังเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์สอนใจได้ดีครับ อย่าทำดีให้แก่กันในวันที่สายเกินไป

สรุป ผมให้คะแนน 3.5/5 ครับ
ถ้าใครอยากดู ก็ไปดูได้เลยครับ แต่อย่าคาดหวังกับเรื่องนี้มากเกินไปครับผม

ปล. นี่เป็นกระทู้รีวิวหนังครั้งแรกของผม (ปกติจะโพสต์ลงเฟสส่วนตัวมากกว่า) ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยครับผม
ชื่อสินค้า:   The Eyes Diary: คนเห็นผี
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่