สงสัย เราเป็นคนแบบนี้ เราใจบาป ใจร้ายหรือเปล่าคะ

เรื่องนี้เกี่ยวเนื่องกะพวกขอทานหรือพวกที่เขียนเป็นแผ่นๆว่า ผมพูดไม่ได้ เป็นนู่น นั่นนี้ บลาๆๆ ค่ะ

คือเราเป็นคนที่ไม่ให้เงินขอทานเลยไม่ว่าจะแขนขาด ขาขาดมีครึ่งตัวหรืออะไรก็แล้วแต่ คือบ้านเราค้าขายค่ะ ขายอยู่ในตลาด เกือบทุกวัน จะมีคนมายืนขอตังส์หน้าร้าน คนมาขอก็หน้าเดิมๆถ้าเราอยู่ เราจะไม่ให้เลยซักครั้ง แต่ถ้าแม่เราอยู่ เค้าจะให้ 5-10 บาท บางครั้งก็จะมีพวกเชิดสิงโตมาขอ มายืนอวยพรหน้าร้าน พวกนี้เค้าจะให้กันประมาณ20 บาท แต่ถ้าเราอยู่ เราก็ไม่ให้ เพราะมาวันเว้นวันเลย เราคิดว่าเค้าอาจจะเป็นมิจฉาชีพในคราบนักบุญ วันก่อน มีผญ.คนนึงเข็นรถที่มีเด็ก น่าจะเด็กออทิสติกนั่งอยู่ในรถเข็น มาถึงก็เดินขอเงินบอกว่าจะเอาไปเลี้ยงเด็กคนนี้ ทั้งๆที่เค้าอ้วนท้วน สมบูรณ์ดีทุกอย่าง มีครบสามสิบสอง ทำไมเค้าไม่ทำงาน เราไม่เข้าใจ เราก็ไม่ให้อีก เราคิดว่ากว่าเราจะได้เงินมาแต่ละบาท เราหาแทบตาย เหนื่อยนะ ตื่นเช้า ต้องอดทน ทำไมบางคนมาก็ขอๆๆๆ บ้านเราต้องใช้เหรียญเยอะ บางเดือน มีขอทานมาแลกเหรียญหลายหมื่นบาทเลยค่ะ เราเคยบอกแม่ บอกครอบครัวแล้ว ว่าไม่ต้องให้ มันเป็นขบวนการแต่ที่บ้านเราเค้าบอกว่า ให้ตัดความรำคาญ บางครั้งเราก็ปากไว เวลาเจอขอทานที่ไม่ได้เป็นอะไร แต่แค่มายืนขอเฉยๆ เราพูดออกไปเลยว่าพี่ นู๋ก็ทำงาน ทำไมพี่ไม่ทำงานหล่ะ มายืนขออยู่ได้ เราก็จะโดนที่บ้านว่าๆไปว่าเค้าทำไม ไม่ให้ก็ไม่ให้ แต่อย่าไปว่าเค้า เราไม่ได้อยากว่าหรอกนะคะ แต่มันเหลืออดจริงๆ

มีใครเคยดุคลิปที่มีคนแชร์ว่ามีคนช่วยผช.คนนึงที่ขายยาดมกลางสี่แยกไฟแดงที่ระยองได้มั้ยคะ คลิปไม่นานมานี้ ที่ผช.คนนั้นเหมือนจะล้มหรืออะไรซักอย่างกลางถนนตอนรถติดไฟแดง เราอยากจะบอกว่า เราเข็ดกะลุงขายยาดมนี่มากค่ะ เจอมากะตัว ตั้งแต่ก่อนที่คลิปจะออกนานพอสมควร เราเดินไปซื้อข้าวแล้วก็เผอิญไปเจอลุงคนนี้พอดี เราก็อยู่ระยองค่ะตอนนั้น วันนั้นเราใส่ชุดเดรสยาวประมาณเข่า ปิดถึงคอ แต่เป็นแขนกุด เหมือนเดรสทั่วไปค่ะ ไม่โป้เลย เจอลุงเลยอุดหนุนเพราะสงสาร ถามว่า ยาดมเท่าไหร่คะ ลุงบอก 40บาท ในใจแอบเงิบค่ะ เพราะแพงมาก แต่เราให้ไป100บาท ก็ยืนรอเงินทอน ลุงแกเนียน ไม่ยอมทอนเราเลยเงยหน้าถามว่า เงินทอนอ่ะคะ (ในใจคิดว่ารับมาน่าจะไม่ถึง10บาท ขาย40 แพงไปนะ เลยเอาเงินทอนดีกว่า) ลุงแกทำหน้างงๆค่ะ ว่าเราจะเอาเงินทอนด้วยหรอ แต่ที่ร้ายกว่านั้นคือ ลุกแกกำลังจ้องนมเราอยู่ จ้องแบบเอาเป็นเอาตาย ทั้งที่เราไม่มีนม เราแต่งตัวไม่โป้ หลังจากนั้นเข็ดค่ะ เจอลุงคนนี้ บ้ายบายทันที

แต่เราจะให้เงิน หรือให้ข้าว กับคนที่เค้าขายของแลกนะคะ เช่น มีลุงเดินผ่านหน้าร้านแล้วเค้ารับ ลับมีด เราจะไปพยายามหามีดมาให้ลุงแกลับคะ แล้วให้เงินแกเยอะหน่อย บางครั้งก็จะเลี้ยงข้าวแกด้วย ถ้าแถวนั้นมีร้าน หรือถ้าเราไปนั่งทานข้าวแล้วเจอคนไม่สมประกอบ เราให้เจ้าของร้านทำไปให้เลยค่ะ ถ้าแบบนี้เราเต็มใจให้ แต่ถ้ามายืนแบมือขอ เราไม่ให้ บางทีเราก็คิดนะคะ ว่าเราเป็นคนใจร้าย ใจบาปมั้ย ไม่เคยให้เงินขอทานเลย

มีเพื่อนคนไหนเป็นแบบเรามั้ยคะ ทำบุญเหมือนกัน เดี๋ยวนี้เราเลือกที่จะไปทำที่วัดเอง ใส่บาตรแทบไม่เคยใส่ แต่ไปถวายสังฆทานเอง ไปตามหาวัดที่กันดารๆตามเขา ตามชนบทหน่อย แล้วซื้อของในซุปเปอร์ที่เราคิดว่าทางวัดจำเป็นต้องใช้ไปให้ แต่ถ้าไปวัดที่ดังๆ เราจะไม่ค่อยถวายปัจจัยเยอะ เราคิดว่ามันคือธุรกิจมากกว่า เลยไม่ค่อยศรัทธา

เราคิดว่าพอยิ่งโต ความคิดเรายิ่งเปลี่ยน  สังคมมันเปลี่ยนไป หรือตัวเราเปลี่ยนเองเราก็ยังหาคำตอบอยู่เลยค่ะ


ปล..ขอแท็กหลายห้องหน่อยนะคะ เพราะเราคิดว่าปัญหาพวกนี้ เกือบทุกคนน่าจะเคยเจอ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่