Tempy Movies Review รีวิวหนัง: Shara {Naomi Kawase} (Japan), 2003


entered into the 2003 Cannes Film Festival

B++

"จริงอยู่ที่เราทุกคนต่างเคยเกิดเรื่องร้ายๆ ในอดีต แต่เราก็อย่าหลงลืมไปว่ามีภาพความทรงจำดีๆ ให้เราเลือกที่จะบันทึกลงไปอีกมาก"

งานด้านภาพที่สื่อสารตรงๆ ถึงเรา แบบสารคดีก็อาจจะเรียกได้ นี่รวมไปถึงการใช้กล้องแบบแฮนเฮล์ด(เกือบ)ทั้งเรื่อง และการถ่ายที่ปรากฎการตัดต่อน้อยครั้ง (ลองเทค) ทั้งหมดทั้งมวลมันช่วยหนุนนำอารมณ์เราให้รู้สึกเสมือนว่าเป็นส่วนหนึ่งในการได้เข้าไปสัมผัสความทรงจำของเด็กชายคนหนึ่งชื่อ ชุน เมื่อเกิดเหตุการณ์ประหลาดในวัยเด็กที่เปลี่ยนแปลงชีวิตเขาไปตลอดการ วันหนึ่งขณะที่เขากำลังวิ่งเล่นไปตามตรอกซอกซอยในละแวกบ้าน จู่ๆ ฝาแฝดของเขาก็หายไปอย่างปริศนา อดีตอันไม่อาจลบเลือนนี้ได้ตามไปหลอกหลอนเขาตลอดชีวิต

ห้าปีต่อมา เราก็รับรู้ว่าแม่ของชุนท้องอีกครั้ง เขาโตขึ้นและเรียนในโรงเรียนด้านศิลปะ จากเด็กที่ร่าเริงในช่วงตอต้นของเรื่อง ในวันนี้เขากลายเป็นคนเงียบขรึม ไม่เปิดโอกาสให้ใครเขามามีปฏิสัมพันธ์ด้วย จนกระทั่งชุนเริ่มวาดภาพ ซึ่งเราเดาว่านั่นคือรูปแฝดของเขาเอง ตรงนี้นี่เองที่เราคิดว่า ชุนเป็นเหมือนภาพสะท้อนของคาวาเซะ ในแง่ที่ว่า ศิลปะที่ทั้งคู่ใช้ ก็เป็นเครื่องมือในการระบายแรงบีบเค้นในใจ และแน่นอนว่าหลังจากที่เขาวาดภาพเสร็จ ทุกอย่างที่รายล้อมชุน รวมทั้งตัวเขาเองก็ดูสดใสขึ้นถนัดตา (ถ้าจะเห็นได้ชัดก็คงเป็นภาพในงานเทศกาลชาระประจำปี)

ยิ่งโดยเฉพาะภาพเหตุการณ์การคลอดลูกของแม่ของชุน ทำเอาเราเผลอช่วยลุ้นคุณแม่ไปด้วยเลย (ต้องยอมรับในเวทย์มนต์ของคาวาเซะจริงๆ) และหลังจากนั้นกล้องก็พาเรากลับไปที่ๆเดิมที่เหตุกาณ์เริ่มขึ้นที่หน้าห้องเก็บเครื่องพิมพ์ พี่น้องฝาแฝดสองคนเล่นด้วยกันอย่างมีความสุข ราวกับว่า สิ่งเราเพิ่งได้รับชม นั่นก็คือห่วงความทรงจำหนึ่งของคาวาเซะที่เธอแอบเก็บไว้และอย่างให้เราได้มีส่วนในการรับรู้

"เฉกเช่นในหนัง อดีตที่เจ็บปวดของชุนเท่าที่เราเห็นก็มีแค่ตอนอารัมภบท แต่หลังจากนั้นถ้าเราสังเกตคาวาเซะดูจะให้เวลากับช่วงชีวิตที่สดใสมากกว่า เช่น งานเทศกาลชาระประจำปีหรือการคลอดของแม่ของชุน"

ร่วมพูดคุยเกี่ยวกับภาพยนตร์ทางเฟสได้เลยน่ะครับ https://www.facebook.com/survival.king
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่