สดๆ ร้อนๆ ประสบการณ์ตรง ถูกวัยรุ่นต่างชาติเหยียดผิวแกล้ง ณ LONDON

พึ่งผ่านเรื่องตื่นเต้นมาค่ะ เหตุเกิดเวลาประมาณ บ่าย 3 เกือบ 4 โมงเย็นค่ะ

เรื่องคือ วันนี้ตอนเช้าเราต้องมาทำเรื่อง Enrolment ที่ Westminster Business School พอเรายื่นเอกสารเสร็จ ทางธนาคารติดต่อมาพอดี ว่าขอเอกสาร Passport and Visa เราก็เลยแว้บไปธนาคาร กะว่าจะไปวิทดรอว์เงินมาจ่ายค่าเทอมด้วย ได้เสร็จเรื่องไปในวันนี้เลยการจะไปธนาคารสาขาที่เราเปิดบัญชีเนี่ย ต้องนั่ง Tube จาก Baker Street >> King's Cross St. Pancras >> Oxford Circus เพื่อไปธนาคาร พอทำเรื่องที่ Santander เสร็จก็นั่ง Tube กลับมามหาวิทยาลัย

ตอนที่เราลงที่ King's Cross St. Pancras เพื่อจะเปลี่ยนขบวน มันมีเด็กวัยรุ่นฝรั่งหัวทอง 2 คน ลงมาด้วยเหมือนกัน แต่เราไม่สนใจ เพราะสถานีนี้คนขึ้น และลง เยอะเป็นปกติ จนเราเดินๆ มาเพื่อจะไปขึ้นสายอื่น ก็รู้สึกมีคนมาเดินขนาบข้าง เราก็เลยรีบเดิน แล้วมันก็มีคนที่อยู่ทางซ้ายเรา เอามือมาดึงแขนซ้ายเรา เราหันมามอง แล้วดึงแขนเราเดินต่อ เพื่อจะหนีมัน คนทางขวาเราก็พยายามเดินเบียดมา ให้เราเดินได้ช้า

คนทางซ้ายก็ดึงแขนเราอีก 3-4 รอบ จนเราหันมาถาม What!! Why  my arm??

มันก็ขำ แล้วจ้องหน้าเราคืน

เราก็พูดไปว่า WHAT!!

มันก็พูด What What What แล้วหัวเราะใส่เรา

เราเห็นมันกวนประสาทเลยกรี๊ด แล้วตะโกนขอความช่วยเหลือ

เรา : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

HELP... HELP... HELP...

HELP ME PLEASE

HELP HELP HELP

PLEASE HELP ME

ตอนนั้นคิดอย่างเดียวว่ามีเสียงเท่าไหร่จัดไปให้ดังที่สุด

ซึ่งตอนที่กรี๊ดใส่หน้ามันกรี๊ดแรก ละที่ตะโกน Help me please, anybody help me please!! มันยังมาทำขำ มาทำล้อเลียน เราว่า help me help me help me please

พอเห็นมันแกล้งกวนแบบนี้เราเลยกรี๊ด กับตะโกนขอความช่วยเหลือแบบรัวๆ กะจะป่วนมันคืนบ้าง

พอมันเห็นว่าเราเอาจริง ไม่ได้กรี๊ดขู่ หน้ามันเสียทั้งคู่อ่ะ

นี่ก็ยืนกรี๊ดต่อหน้ามัน กรี๊ดใส่หน้ามันรัวๆ ต่อไป

แล้วก็มีผู้หญิงน่าจะมีเชื้ออินเดียเดินมาดันหน้า แล้วฝรั่งคนอื่นๆ ที่เป็นผู้ชายเดินไปกันอี 2 คนนั่นให้ห่างเรา ผู้หญิงคนอื่นๆ ก็ถามเราเกิดอะไร

เราเลยบอกไปว่า

This guy pulled my arm more than 4 times and his friend help him by blocked me so I cannot walk. I don't know them.

แต่อีคนที่ดึงแขนมันบอก We're friend!!

เราก็ตะโกน NO!! I don't know him!! I don't know them!! I don't know why this man pulled my arm. I don't know why this guy blocked me also!!

แต่มันยังบอกแค่ล้อเล่นเพื่อนกัน รู้จักกัน

เราเลยถามว่างั้นเราขื่อไร มาจากประเทศไหน

มันบอกคนอื่นว่า CHINESE FRIEND FROM CHINA

บังเอิญวันนี้เราต้องไปธนาคาร แล้วก็มาทำเรื่องที่มหาวิทยาลัย เราเลยมีเอกสารยืนยันตัวติดมา เราหยิบ PASSPORT ในเป้ให้ดูเลยว่า THAILAND แล้วเรามีบัตรนักศึกษาของ University of Westminster ซึ่งมันค้านกับสิ่งที่มันบอกมาก

ทีนี้คนที่กันมันเค้าก็พูดใส่มันว่ามาทำแบบนี้ไม่ถูกนะ บลา บลา บลา แล้วมี ผู้หญิงคนนึงพูดกับมันว่าถ้ามันบอกเล่นแกล้งสนุกๆ แต่นี่ผู้หญิงมาคนเดียว เป็นต่างชาติมันเป็นการทำให้กลัว มันไม่ได้สนุก

แล้วมีผู้หญิงที่มีอายุ ที่มากับผู้ชายที่มีอายุ สามีเค้าเดินไปกันไอ้ 2 คนนี้ ละภรรยามาพูดกับเรา Oh dear walk with us follow us

แล้วผู้หญิงอินเดียที่เข้ามาคนแรกก็ดันหลังเราให้เดินไป ส่วนผู้ชายอีก 3-4 คนก็ยืนจัดการไอ้ 2 คนนั้น

พอขึ้นบันไดเลื่อนมา เค้าพาเราไปหาพนักงานชุดน้ำเงินแล้วเล่าทุกอย่างให้พนักงานฟัง พนักงานก็เดินไปหากลุ่มที่เดินล้อมอี 2 คนนั้นมา แล้วสักพัก มีพนักงานของ Tube มาคุย ถามเราจะไปไหน แล้วเดินไปส่งที่ Platform แล้วนางบอกว่า London ไม่ได้น่ากลัวนะ ขอให้เราสนุกกับ London ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีของคุณนะ

เราก็ขอบคุณนางไป

เพิ่มเติมค่ะ เนื่อวจากเราอาจจะพิมพ์ไม่เคลียร์ เลยทำให้มีบางท่านเข้าใจคุณผู้หญิงอินเดียที่มาช่วยเราผิดนะคะ

ขอความอธิบายตามด้านล่างนี้ค่ะ

ผู้หญิงอินเดีย เค้ามาดันให้เราห่างจากพวกนั้นค่ะ มาช่วยดันกันเราออกมาค่ะ เค้าเป็นคนดี

อีฝรั่งหัวทอง 2 คนนั้นต่างหากค่ะที่ทำเรา

คือ ไม่รู้จะอธิบายยังไง ว่าคุณผู้หญิงอินเดียที่ช่วยเรา เค้าเอามือมาโอบหลังเรา แล้วมือเค้ามาแปะตรงแถวๆ ข้างแก้มเราพอดี เพื่อจะดันตัวเรามาทางเค้า แล้วเค้าเดินขึ้นหน้ามากันไอ้พวกฝรั่ง 2 คนนั้นค่ะ

เค้าช่วยเราค่ะ


//

ถ้าถามว่ากลัวมั้ย เราไม่กลัวนะ เพราะเราถูกสอนให้ระวัง เอาตัวรอดอยู่แล้ว

แต่แค่ตกใจ ว่าคือ มันจะอะไรวะ ละแค่ไม่ไว้ใจ เผื่อเป็นมิจฉาชีพอ่ะ

อีกอย่าง พอโดนล้อเลียน เราก็รู้ว่ามันคงเห็นเราเป็นอีหัวดำ เป็นเอเชีย เลยจะมาแกล้ง เพราะพวกวัยรุ่นส่วนนี้มักมองว่าพวกเด็กเอเชียนี่หงอ ไม่สู้ และยอมมัน

แต่มันแหย่ผิดคนค่ะ บอกเลยว่าพอรู้ว่ามาแกล้งนี่ นี่ก็เลยจัดชุดใหญ่ให้

และที่เราทำแบบที่ทำนี้ เพราะเรารู้ว่าสังคมที่นี่ ถ้าโวยวาย ขอความช่วยเหลือ ส่วนมากคนรอบข้างไม่เคยจะดูดาย

ยิ่งเราเป็นผู้หญิงมาคนเดียว แล้วดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนที่อยู่ที่ประเทศนี้ มีแต่คนอยากจะช่วยค่ะ

//

สุดท้ายนี้ การจัดการอีพวกป่วนแบบนี้ คือป่วนคืน เอาแมร่งให้หนักกว่าที่มันป่วนเรา แต่อย่าไปเถียงเองนะ กรี๊ดเรียกแขกก่อนละค่อยจัดตอนมีคนเยอะๆ เผื่ออะไรยังไงได้มีคนช่วย

//

แก้ไข เพิ่มเติมนะคะ

เรามาอยู่ 3 เดือนกว่าๆ แล้ว แต่พึ่งมีเมื่อวานนี้ที่โดนค่ะ London ไม่น่ากลัว แต่บางทีก็จะมีอะไรแปลกๆ หลุดมาให้ได้ตกใจกันบ้าง

แต่เราจะเป็นคนที่คิดไว้ก่อนอยู่แล้วว่าถ้าเจอเหตุการณ์แบบนั้น แบบนี้ เราจะทำตัวอย่างไร

จนเมื่อมาเจอเหตุการณ์จริง เรานำเอาสิ่งที่เราเคยคิดว่าถ้ามันเกิดเช่นนี้ เราจะทำนั่นนี่มาใช้อ่าค่ะ มันก็ช่วยได้พอสมควรค่ะ

แต่อย่างแรกต้องมีสติค่ะ จะกลัว จะตกใจ แต่ขอให้แบบ หยุดคิดให้สติมา แล้วพอเราทำอะไรตอนที่มีสติเนี่ยมันจะช่วยให้เราประเมิณสถานการณ์ และก็ประเมิณสิ่งแวดล้มรอบข้างได้ดีขึ้นค่ะ

ตอนมีเรื่องเราไม่ตกใจ ไม่สั่น ไม่อะไรนะคะ พอเรื่องจบ จนนั่งรถไฟมาถึงมหาวิทยาลัยแล้ว พอโทรหาพี่ที่สนิทเพื่อเล่าให้ฟังนี่ละถึงสติปลิว 555+

เสียงสั่น ปากสั่น ตัวสั่นเลยค่ะ สั่นยังกับคนเป็นสันนิบาตลูกนกอ่า 55555+

ถ้าจะกลัว ก็กลัวได้ แต่อย่าไปกลัว ไปสั่นต่อหน้าพวกนั้น เพราะถ้าเราทำแบบนั้นต่อหน้าคนที่มาแกล้ง มาแหย่ เราจะยิ่งแย่ไปใหญ่ค่ะ มันจะทำให้พวกนั้นรู้ว่าเรานี่เสร็จแล้ว เราหงอแล้ว ยอมมันแน่แล้ว มันอาจจะยิ่งแกล้งแรงจนเราไม่กล้าจะทำอะไรก็ได้นะคะ

ซึ่งเราต้องมีสติค่ะ การที่มีสติมันจะทำให้เราคอนโทรลร่างกายเราได้ และคอนโทรลความคิดในการแก้ปัญหาเราได้ค่ะ

สุดท้ายนี้

เราอยากจะให้เรื่องของเรามีการแชร์ต่อกันเยอะๆ เพราะเด็กไทยไปเรียนต่างประเทศกันมากมาย บางทีอาจจะมีคนแจ๊คพอต เจอแบบเรา จะได้พอมีอะไรเป็นวิธีช่วยในการรับมือได้ค่ะ หรือวิธีนี้ หากเจอในประเทศไทยของเรา เราว่านำไปใช้ก็น่าจะได้ผล เช่นเด็กผู้หญิงถูกลวนลามบน BTS เงี้ยค่ะ

เพราะเราก็เคยโดนคนมีอายุมายืนเบียดเอาไอ้นั่นมาถูก้นเราใน BTS ตอนรถแน่นๆ ค่ะ

ตอนนั้นเป็นเช้าวันทำงาน ที่ทำงานเราต้องลงสถานีสยาม จนช่วยระหว่างสถานีอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิเนี่ย มีคนสูงอายุขึ้น เราเลยไปยืนให้คุณป้าท่านนั้นนั่ง พอเรายืนเกาะเสากลางตรงประตูเข้าออก สักพักก็มีคนแก่วัยราวๆ 70 มายืนข้างๆ เราก็ไม่อะไร แต่รู้สึกอีลุงยืนเบียด แต่ก็คิดว่าเออ คนมันแน่นนะ คนแก่แกคงทำอะไรไม่ระวังอ่า แกแก่แล้ว จนสักพักสถานีพยาไท เฮ้ย ยังเบียดอยู่ ทั้งๆ ที่คนเริ่มโลางแล้ว เลยมองรอบข้าง เฮ้ย แล้วมีอะไรมาดันๆ ตรงกันอีก เท่านั้นละ เราก็วี๊ดเลย ด่าด้วยค่ะ เราด่าไม่อายด้วย เพราะคนที่อายต้องเป็นคนที่ทำกริยาน่าเกลียด จะแก่ จะอะไรเราไม่สนใจอ่ะ แล้ววันนั้นคือ เราแต่ง Uniform แล้ว (แต่ไม่ได้ติดเข็ม และใส่ผ้าพันคอบ่งบอกสถานที่ทำงาน) แต่หน้ายังไม่แต่ง เลยใส่แว่นกันแดดมันตั้งแต่ 8 โมงเช้าค่ะ เลยยิ่งด่าสะดวกปากเลย พ่นๆ ใส่ตั้งแต่สถานีพญาไท มาจนถึงสยาม อีลุงเดินหนี เราก็ยังเดินตามไปด่าอ่ะ

//

เราอย่าไปอายถ้าจะต้องวีน ต้องโวยวาย ต้องมีเรื่อง เพื่อจะปกป้องตัวของเราค่ะ

เราคิดเสมอ ตัวเรามีค่า เราไม่ยอมให้ไอ้พวกคนหยาบช้า เลวๆ พวกนี้มาแตะ มาโดนแล้วจบแน่ค่ะ

//

Ps. ใครกำลังจะมาเรียนต่ออยากถามข้อมูลอะไร เกี่ยวกับในลอนดอน การใช้ชีวิต หรือการหาหอพัก บ้านเช่านั่นนี่ ก็ถามได้นะคะ ช่วงนี้ยังพอจะมีเวลาว่างแวะมาดูกระทู้ได้ค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่