3 สิ่งที่แฟนบอลอย่างผมเรียนรู้จากนักวอลเลย์สาวไทย...ที่คนไทยควรเรียนรู้!!!

3 สิ่งที่แฟนบอลอย่างผม...ถูกสอนให้คิดโดยสาวๆนักวอลเลย์ไทย ....(ยาวนะครับ ผมอิน)



เมื่อวานได้ดูวอลเล่ย์บอล หญิงเวิล์ด กรังปรีซ์
คู่ระหว่างไทยกับ สหรัฐ อเมริกา


ใครที่มีโอกาสได้ดู คงทราบว่าเราแพ้ไปอย่างหวุดหวิด 3-2 เซ็ต
โดยที่เราขึ้นนำก่อน 2-1 เซ็ตด้วยซ้ำ

ผมไม่เชี่ยวชาญเรื่องวอลเลย์บอลมากพอ
ที่จะวิเคราะห์ว่าทำไมเราถึงแพ้
ใครเล่นดียังไงบ้าง หรือใครผิดพลาดตรงไหนบ้าง

ทว่า

ผมรู้สึกชื่นชมในตัวของนักกีฬา และผู้ฝึกสอนทั้งหมด มากๆ
เพราะในความรู้สึกของผมนั้น
เราไม่น่าจะสามารถสู้กับทีมชาติ สหรัฐอเมริกา ได้สูสีขนาดนี้


เพราะตามตารางอันดับโลก ณ ปัจจุบันของ FIVB นั้น (อ้างอิง 1)
ทีมชาติสหรัฐอยู่ที่ 2 ของโลก
โดยเป็นรองแค่บราซิลเท่านั้น
ส่วนไทยอยู่อันดับ 12

ซึ่งจะว่าไปแล้ว
การมายืนอยู่ถึงอันดับ 12 นั้น
ก็ถือว่าเหลือเชื่อมากแล้วเช่นกัน


หรือแม้แต่คุณลืมเรื่องอันดับโลกทิ้งไปซะ
แล้วถามตัวคุณเองดูว่า...
เคยคิดมั้ยว่า...วันหนึ่งคุณจะมีโอกาสเห็นสาวๆนักวอลเลย์ทีมชาติไทย
ขับเคี่ยวกับนักตบหุ่นนางแบบอเมริกันได้สูสีขนาดนี้


ทั้งที่จริงๆแล้ว...
เราเสียเปรียบทุกอย่าง
ทั้งรูปร่าง ทรัพยากร จนถึง วิทยาศาสตร์การกีฬา





แต่เรากลับทำได้....
....และทำได้ดีอย่างน่าภูมิใจซะด้วย


นั่นทำให้ระหว่างดูเกมเมื่อวานทำให้ผมฉุกคิดขึ้นมา 3 เรื่อง

...
..
.

เรื่องแรก…."Teamwork"

ใครที่เล่นกีฬาประเภททีมคงจะพอรู้ว่า Teamwork นั้นสำคัญแค่ไหน
และใครที่ไม่ต้องเล่นกีฬา...
แต่เป็นคนไทยก็คงพอรู้เช่นกันว่า Teamwork ของคนไทยนั้นแย่แค่ไหน

ดังนั้น
สมัยก่อนกีฬาที่เรามักจะทำได้ดีคือกีฬาที่เล่นเป็นคนๆ
ไม่ใช่เล่นเป็นทีม


กีฬาโปรดของผมอย่างฟุตบอลจึงไม่ค่อยไปไหน

เพราะในสมัยก่อนนั้น
นักเตะเราบ้าเลี้ยง แย่งกันยิง แข่งกันดัง
แต่จ่ายบอลไม่แม่น จับบอลไม่เนียน...หนักไปทางบอลชายเดี่ยวซะเยอะ
(ซึ่งตอนนี้ทักษะจ่ายบอล จับบอลเริ่มเนียนตาขึ้น)

แต่...

จากที่ผมดูการแข่งขันวอลเลย์บอลเมื่อวานนั้น
ทำให้ผมรู้สึกว่า
กีฬาวอลเลย์บอลเป็นกีฬาที่เรียกได้ว่าใช้ Teamwork มากกว่าฟุตบอลซะอีก
และนักตบลูกยางไทยทุกคน...สอนให้เห็นคนไทยทั้งประเทศเห็นว่า
Teamwork ที่ดีนั้นเป็นอย่างไร


เพราะคุณมีโอกาสเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
....
ที่จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด
เพื่อให้เพื่อนคนมาทำงานต่อจากคุณ...ทำงานได้ง่ายที่สุด
คุณต้องเชื่อใจกัน...ไว้ใจกัน....และทำเพื่อกันและกัน
....
นั่นแหล่ะครับ Teamwork ที่ดี...
ที่จะสามารถนำความสำเร็จมาสู่ทีม


เพราะหากเราไม่มีสิ่งนี้
เราคงไม่สามารถต่อกรกับทีมชาติอเมริกาที่เหนือกว่าเราทุกด้านได้


เหมือนอย่างที่นักบาสเก็ตบอลชายเดี่ยวที่เก่งที่สุดในโลกอย่าง ไมเคิล จอร์แดน กล่าวไว้ว่า

“Talent wins games, but teamwork and intelligence wins championships.”
“พรสวรรค์ทำให้คุณชนะ แต่ทีมเวิร์ค และความชาญฉลาด ทำให้คุณเป็นแชมป์”





ซึ่งทีมในที่นี้ผมไม่ได้หมายความแค่ทีมกีฬานะครับ
อาจจะเป็นทีมงานในที่ทำงานของคุณก็ได้



เรื่องที่สอง....”ผู้หญิงไทย...หากตั้งใจทำอะไรเก่งไม่แพ้ชาติไหนในโลก”

วอลเลย์บอล ยกน้ำหนักเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนมาก
หรือแม้กระทั่งฟุตบอลหญิงทีมชาติไทยก็มีโอกาสได้เล่นบอลโลกรอบสุดท้ายไปแล้ว

ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะช่องว่างระหว่างสรีระของผู้หญิงแต่ละชนชาตินั้นไม่ต่างกันมากเหมือนผู้ชาย
(หรือปล่าว...หรือไง...?!?)

แต่เอาเข้าจริงผมรู้สึกว่าจริงๆแล้ว
ผู้หญิงนั้นอึด อดทน และมุ่งมั่นกว่าผู้ชาย


ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะนี่เป็นคุณสมบัติที่ถูกมอบเพื่อเป็นเพศแม่
ซึ่งหากไม่มีคุณสมบัติเหล่านี้
คุณผู้หญิงคงไม่สามารถอดทนอุ้มท้อง 9 เดือน
และทนความเจ็บปวดในการคลอดบุตรได้

ที่สำคัญ

การเป็นผู้หญิงไทยนั้น...ยังต้องเจอกับเรื่องของ Sexist
หรือการเหยียดเพศในสังคมที่นิยมชายเป็นใหญ่


ปฏิเสธลำบากครับว่าเราเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่อดีต...และยังหลงเหลืออยู่ในปัจจุบัน

ดังนั้นการที่ผู้หญิงไทยจะเติบโต จนฝ่าด่าน Glass Ceiling เหล่านี้ขึ้นมาประสบความสำเร็จได้ในสังคมไทยนั้น
พวกเธอจะต้องผ่านแรงเสียดทานต่างๆ
ซึ่งถือเป็นบททดสอบความอึด อดทน และมุ่งมั่นชั้นดี

นั้นทำให้ผมเชื่อว่าผู้หญิงไทยต้องแกร่งจริงครับ





เรื่องสุดท้าย

ใครบ้าง....ที่รู้ว่านายกสมาคมวอลเลย์บอลชื่ออะไร
แน่นอนครับว่าต้องมีหลายท่านที่ทราบ
แต่ตัวผมเองไม่รู้ ...และผมเชื่อเอาเองแบบ...เดาล้วนๆว่า....
หลายๆคนอาจไม่ทราบเหมือนผม

แต่เรารู้จัก โค้ชอ็อดเป็นอย่างดี
ขณะที่ชื่อของสาวๆนักตบอย่าง นุสรา ปลื้มจิตต์ ทัดดาว  และ คนอื่นๆก็ล้วนคุ้นหู
และทีมวอลเลย์หญิงไทยจัดได้ว่าประสบความสำเร็จมาก

ส่วนทีมชายก็ไม่แย่ครับ เพราะได้แชมป์ซีเกมส์สองสมัยล่าสุด
และชิงแชมป์เอเชียครั้งล่าสุดเมื่อปี 2013 ที่ UAE เราก็ได้ที่ 6

ครับ...นี่คือตัวอย่างของสมาคมที่ทำผลงานดีครับ...ไม่ค่อยมีปัญหาครับ


อย่างสมาคมเทควันโด้ คุณพิมล ศรีวิกรม์  ก็เพิ่งรู้จักกันเยอะหน่อย
ตอนข่าวโค้ชเช กับน้องก้อยรอบล่าสุด

ทั้งที่ก่อนหน้านี้จะเป็นโค้ชเช และนักกีฬาอย่างน้องวิวที่ดังเช่นกัน


นายกสมาคมคนอื่นๆ ที่เคยดังเป็นช่วงๆ ตามกาล และ เวลา

ได้แก่

คุณเจริญตอนมีปัญหาเรื่องสปอนเซอร์ของสมาคมแบดมินตัน

คุณปองพล ในช่วงที่สมาคมยิงปืนมีข่าวซุบซิบเรื่องการเบิกค่าซ้อม และค่ากระสุน


แต่ก็นั่นแหล่ะครับ
เป็นแค่ช่วงใดช่วงหนึ่ง


ทว่า....

มีนายกสมาคมหนึง
แกดังยิ้มเลยครับ!!!
ดังอย่างต่อเนื่องยาวนานซะด้วย!!!


ความดังของแกประมาณคร่าวๆน่าจะมากกว่า
ความดังของนักกีฬาในทีมชาติทั้งหมดรวมกันซะอีก

เรียกว่าขโมยซีน...กลบมิดครับ

แกดังจนทำให้ผมเลิกสนใจไปแล้วว่าโค้ชทีมชาติขณะนี้ชื่ออะไร

ส่วนพัฒนาการของกีฬาชนิดนี้เหรอครับ

ก็ “ยิ้ม” ไม่แพ้ความดัง...ของนายกสมาคมครับ



อ่านฉบับไม่ติดเซ็นเซอร์ได้ที่เฟสบุ๊คครับ
https://www.facebook.com/morethan8lines




ปล. ผมแทคฟุตบอลไทยเพราะเป็นมุมมองของแฟนฟุตบอลไทยคนนึง
และมีเนื้อหาเกี่ยวกับฟุตบอลไทยตอนกลางเรื่อง
มิได้มีนัยยะอย่างอื่นนะครัชจริงจริ๊งงงงง.....
แต่ไม่สาบานวัดพระแก้วนะครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่