กลับไปอ่านตอนที่ 1 และ 2 ได้ที่ link นี้เลยนะครับ

http://pantip.com/topic/32325926 ตอนที่ 1

http://pantip.com/topic/32395181 ตอนที่ 2

เป็นประสบการณ์ส่วนตัวนะครับ ฟังหูไว้หูล่ะ

นกเหล็ก : เมื่อการบินไทยไม่ใช่ตัวเลือกแรกๆอีกต่อไป

หลายคนพอวีซ่าผ่าน ก็จะกระดี๊กระด๊า เริ่มมองหาสถานที่เดี่ยว ถนนหนทาง อาหารการกิน ห้องพัก แต่ผมอยากให้คุณหยุดความคิดอันนั้นไว้ก่อน จนกว่าคุณจะซื้อตั๋วเครื่องบิน
อย่าคิดว่าการเลือกซื้อตั๋วเครื่องบินเป็นเรื่องง่ายๆ ยกเว้นเสียแต่ว่างบประมาณที่คุณตั้งเอาไว้มันมากพอที่คุณจะขึ้นสายการบินไหนก็ได้ แต่ถ้าเป็นกรณีผม ที่งบจำกัดจำเขี่ยสุดๆ การจะเลือกสายการบิน ผมใช้เวลาเลือกถึง 2 วันเต็มๆ หวิดทะเลาะกันกับที่บ้านก็เคย
ในอดีตกาล(อีกละ) ยังไม่มีสายการบิน low cost ที่จะพาคุณไปถึงซิดนีย์ เพราะฉะนั้นเราก็จะคิดถึงแต่ การบินไทย เอมิเรต คอนตัส สิงคโปร์แอร์ไลน์ อะไรเทือกๆนี้
ข้อดีของสายการบินพวก การบินไทย หรือ คอนตัส คือ “บินตรง” ไม่ต้องแวะที่ไหน ใช้เวลาการบินเพียง 8-9 ชั่วโมง มีอาหารการกินบนเครื่องพร้อมสรรพ
แต่ปัจจุบัน เมื่อเรามีสายการบิน low cost ให้เลือก แล้วเราจะไม่ใช้มันซะหน่อยเหรอ แหม....นั่งนานไม่หว่า ขอถูกๆไว้ก่อน
แน่นอน สายการบินราคาถูก คุณต้องไปเปลื่ยนเครื่อง ใช้เวลานาน อาหารก็ไม่มี ถ้าจะเอาต้องจ่ายเพิ่ม entertainment ต่างๆบนเครื่องถ้าจะเอาก็ต้องจ่าย

ก็โอเค....แฟร์

แล้วสายการบินที่ว่าน่ะ มันมีอะไรบ้าง

เอาแบบฮิตๆเลยนะ
1.    Air Asia : สายการบินแห่งชาติไทย ที่มาแทนการบินไทย (อุ๊บส์) ดังสโลแกน ใครๆก็บินได้ ถ้าคุณเลือกสายการบินนี้ คุณจะต้องไปต่อเครื่องบินที่มาเลเซีย โดยถ้าบินจากไทย จะต้องไปรอที่มาเล ราวๆ 3 ชั่วโมง ณ.สนามบินแห่งใหม่ ชื่อ Klia2 (Kuala Lumpur International Airport2) เป็นสนามบินใหม่ของมาเลเซีย สนามบินใหญ่โต แต่มันดูไม่ค่อยหรูหราเลย จุดที่พอเป็นหน้าเป็นตาให้สนามบินนี้ก็อยู่แค่โซนตรงกลาง แต่พอคุณเดินไปถึง low cost terminal แล้ว มันไม่มีอะไรเลย มีแต่โถงทางเดิน กับร้านขายโดนัทง่อยๆ แล้วเดินไกลมากกกกก แต่เอาเถอะ มีเวลาตั้ง 3 ชั่วโมง คิดซะว่าเดินเล่น ด้วยความเป็นสนามบินใหม่ อะไรๆก็เลยดูเหมือนยังไม่เสร็จ แถมตอนผมบินกลับมาจากซิดนีย์ ต้องผ่านเครื่องแสกนตั้ง 3 รอบ มันจะแสกนอะไรนักหนา แต่ที่บัดซบสุดๆคือ “ห้องน้ำ” มาเลเซียเป็นประเทศมุสลิม คนมุสลิมมีวิธีการใช้ห้องน้ำยังไงก็รู้ๆกันอยู่ พื้นจะเปียกตลอดเวลา โถส้วมก็เหมือนจะมีคนไปนั่งยองๆบนนั้น รอยเท้าเต็มไปหมด รอบๆโถก็เปียกๆ คนทำความสะอาดก็เหมือนจะนอนหลับอยู่ นานๆจะมาที แต่พอห้องน้ำสะอาดปุ๊บ มันก็จะเละปั๊บในเวลาเพียงเสี้ยวนาที ข้อดีของสายการบินนี้คือ เราคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว แต่ต้องเช็คราคาดีๆ ราคามันจะขึ้นลง เอาแน่เอานอนอะไรไม่ค่อยได้ บางวันก็โคตรถูก บางวันก็โคตรแพง ตอนบินไปมาเล เครื่องบินลำเล็กก็จริง แต่ที่นั่งจะกว้างกว่าหน่อย พอเปลี่ยนเครื่องเป็นลำใหญ่ที่จะบินไปซิดนีย์ ที่นั่งกลับแคบกว่า เรียกว่าไหล่ชนไหล่กันเลยล่ะ ใครไปคนเดียวก็ภาวนาขอให้คนนั่งข้างๆตัวเล็กๆ เป็นสาวสวย หนุ่มหล่อแล้วกัน รับรองได้นั่งกระทบไหล่ไปตลอด 8 ชั่วโมง

2.    Scoot Airline : ฟังชื่อดูหน่อมแน้ม แต่คุณภาพผมค่อนข้างประทับใจ สายการบินนี้จะบินไปเปลี่ยนเครื่องที่สิงคโปร์ ใช่แล้ว ฟังดูดีหน่อย สายการบินนี้จะมีโปรโมชั่นออกมาเรื่อยๆ แข่งกับ Air Asia แต่ดูๆแล้ว Air Asia ยังถูกกว่าหน่อย แต่ข้อดีของมันคือ คุณจะได้ไปลงสนามบิน Changi Airport (ชางงี) ซึ่งจะมีอะไรที่ครบครันกว่า ทั้งร้านค้า ร้านอาหาร มีสปา มีห้องพักเล็กๆให้เช่าด้วยนะ มีห้องอาบน้ำด้วย แต่ต้องจ่ายตัง ห้องน้ำก็ดูดีกว่า แถมใน Gate คุณสังเกตุดีๆ เก้าอี้ที่ให้เรานั่งพัก ที่ช่องให้เสียบ USB สำหรับชาร์ตโทรศัพท์ด้วย โอ้ววววว เริ่ดมั่กๆ เวลาคุณจอง scoot จะมี option เสริมอันนึงที่น่าสนใจคือ คุณสามารถเลือกที่นั่งที่มี Leg room กว้างได้โดยที่เพิ่มเงินไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ หลายคนบอกไม่จำเป็น แต่สำหรับคนอ้วนอย่างผม มันจำเป็น นั่งเครื่องบินจากสิงค์โปร์ไปซิดนีย์ 9 ชั่วโมง ขอนั่งไขว่ห้าง เหยียดขายาวๆ แบบไม่ต้องกลัวโดนใครน่าจะดีกว่า ที่เหลือก็ทั่วๆไป คุณจะกินข้าวก็ต้องซื้อ คุณจะเอาผ้าห่มก็ต้องซื้อ แต่ผมอยากให้คุณระวังจุดนึง................Scoot Airline ถ้าคุณจะเปลี่ยนเครื่องไปซิดนีย์ คุณต้องซื้อ option ที่เค้าจะโหลดกระเป๋าให้คุณในเครื่องบินอีกลำด้วย ไม่เช่นนั้นคุณต้องไปลากกระเป๋าแล้วโหลดใหม่ เพิ่มเงินนิดเดียว ซื้อไปเถอะ สิ่งที่ประทับใจผมอีกอย่างคือ เครื่องบินลำใหญ่ ดูมั่นคงดี ถึงจะเป็นเครื่องเก่าจาก Singapore Airline ก็เถอะ แต่ก็ได้รับการดูแลอย่างดี

3.    Thai Airways : ถ้าอยากนั่งเครื่องบินลำใหม่ Airbus ก็เลือกวันดีๆนะ มันไม่ได้มีทุกวัน แน่นอน สายการบินแห่งชาติที่เรารู้จักกันดี ผมคงไม่ต้องมีอะไรบรรยายมาก บินตรง ใช้เวลาไม่นาน แอร์ สจ๊วด เป็นคนไทย อบอุ่นตลอดการเดินทาง จำเป็นมากสำหรับคนที่ภาษาอังกฤษย่ำแย่ แล้วเพิ่งเคยเดินทางด้วยเครื่องบินเป็นครั้งแรก ข้อดีที่ผมเคยประสบพบเจอด้วยตัวเองคือ ครั้งนึง ผมเอา Keyboard หิ้วขึ้นเครื่องไปด้วย (ไม่ใช้คีย์บอร์ดคอมพิวเตอร์นะ คียร์บอร์ดที่เอาไว้เล่นดนตรี เหมือนเปียโนอ่ะ ยาวๆ) แอร์คนนึงอาสา เอาของผมไปเก็บไว้ในห้องพักของพนักงานให้ แล้วดูแลอย่างดี ถ้าเป็นสายการบินอื่นก็อย่าหวัง อ้อ แล้วที่สำคัญ ส่วนมากเวลาผมใช้บริการการบินไทย ผมรู้สึกว่ากัปตันที่ขับเครืองบิน landing ได้เก่งมาก นิ่มนวล ครั้งนึง ผมบินกลับมาจากซิดนีย์ เค้า landing ได้แทบไม่มีอาการกระแทกเลย เหมือนไหลๆไปเรื่อยๆบน Runway นิ่มจนฝรั่งปรบมือกันทั้งลำ

คราวนี้มาถึงคำถาม

1.    เป็นไปได้มั๊ย ที่จะไปมาเลเซียหรือสิงคโปร์ด้วยสายการบินอื่น ที่ไม่ใช่แอร์ เอเชีย แล้วค่อยไปเปลี่ยนเป็นแอร์ เอเชียทีหลัง
ตอบ : ได้ สายการบินอื่นที่ไปมาเลที่ถูกกว่าแอร์เอเชียก็มี แต่ไม่มาก แล้วที่สำคัญ คุณต้องไปโหลดกระเป๋า กับเช็คอินอีกรอบให้วุ่นวาย จ่ายเพิ่มนิดเดียว เอาสะดวกเถอะ

2.    แล้วน้ำหนักกระเป๋าล่ะ
ตอบ : สายการบิน low cost จะมี option ให้เลือก ว่าจะเอากี่กิโล มีตั้งแต่ 15 ขึ้นไปโดยประมาณ ยิ่งหนัก ยิ่งต้องจ่ายเยอะ ส่วนใหญ่ผมเลือกที่ 20-30 กิโล ก็ราวๆ 2-3 พันบาทที่ต้องจ่ายเพิ่ม แล้วกระเป๋าที่ถือขึ้นเครื่อง เค้าให้ได้ราว 7 กิโล + laptop 1 อัน

จุดนี้สำคัญมาก สำหรับคุณผู้หญิง เพราะข้าวของเยอะ ไอ้ที่หนักน่ะ คือพวกของเสริมสวยทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นไดร์เป่าผม ที่ม้วนผม เฉพาะของเสริมสวยก็ปาเข้าไป 6-7 โลแล้ว แล้วคุณผู้หญิงหลายคน กระเป๋าเดินทางก็ต้องสวยงาม แข็ง หนัก เฉพาะตัวกระเป๋าบางทีก็กดไป 4-5 โล เหลือน้ำหนักให้ใส่เสื้อผ้าของจำเป็นอีกนิดเดียว

จุดนี้ผมแนะนำว่า ให้คุณไปพาหุรัด เดินไปโซนที่แขกอยู่กันเยอะๆ คุณจะเห็นร้านขายกระเป๋าของแขก เค้าจะมีขายกระเป๋าผ้า ที่มันจะมีซิปรูด พอคุณรูดแล้ว กระเป๋ามันจะใหญ่ขึ้น กระเป๋าพวกนี้จะเบามาก ไม่ถึงกิโล แต่ก็เหนียวทนทานใช้ได้ ราคาไม่กี่ร้อย แต่ก็แลกมากับความทนทานที่ลดลง พ่อแม่บางคนวิตกกังวลว่า จะโดนกรีดกระเป๋า หรือ ยัดยาเสพติด อันนี้ก็แล้วแต่ความคิดใครความคิดมัน แต่สำหรับผม ผมไม่คิดว่ามันจะเกิดกับตัวผม แล้วก็ไม่เคยโดนเลยซักครั้ง แล้วที่สำคัญ บ้านที่ซิดนีย์ก็ไม่ใช่ใหญ่โต พอไปถึงห้องผมก็ม้วนเก็บเข้าตู้เลย ไม่เกะกะห้องนอน

ณ.จุดนี้ บางคนเลือกที่จะเดินทางด้วยสายการบินไทย เพราะคิดว่าถ้าน้ำหนักเกิน แหม...คนไทยด้วยกัน น่าจะยอมๆกันได้ ผมแนะนำว่าอย่าเสี่ยง ถ้ายอมกันทุกคน มันรวมกันแล้วกี่ร้อยกิโลลองคิดดู จริงอยู่ว่า เกินมา 1-2 โล อาจจะยอมๆกันได้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคน มันแล้วแต่ดวงด้วย แต่พวกเกินมา 4-5 โล คงไม่ได้ ผมแนะนำว่า ตอนคุณไปถึงสนามบิน ให้เอากระเป๋าเปล่าๆ ไปด้วย 1 ใบ เพื่ออะไร....เกิดน้ำหนักเกิน คุณจะได้เอาของออกจากกระเป๋า แล้วฝากพ่อแม่คุณเอากลับบ้าน ไม่งั้นมันจะวุ่นวายมาก อ้อ แล้วกระเป๋า 1 ใบ น้ำหนักอย่าให้เกิน 30 โลนะ ต่อให้คุณซื้อน้ำหนักเอาไว้กี่กิโลก็ตาม คุณต้องแบ่งเป็น 2 ใบ เพราะพนักงานขนกระเป๋าจะปฏิเสธการยกกระเป๋าให้คุณ เพราะผิดกฏความปลอดภัยในการทำงานของเค้า บางคนกระเป๋าใบเดียว ยัดมาซะ 40-50 โลก็มี กะว่าจะได้ไม่ต้องถือหลายๆใบ

แล้วถ้ากระเป๋าคุณใบใหญ่เว่อร์ๆ หรือว่า เอาพวกอะไรแปลกๆไปด้วย อย่างเช่นพวกกระดานโต้คลื่น หรืออะไรเทือกๆนี้ พอคุณไปถึงซิดนีย์ แล้วกระเป๋าคุณยังไม่ออกมา ก็ไม่ต้องตกใจนะ ให้คุณเดินไปสุดอีกฝั่งนึงของห้องที่รอรับกระเป๋า จะมีโซนนึงชื่อ Oversize luggage อยู่ ของพวกชิ้นใหญ่ มักจะไปโผล่เอาตรงนั้น สมัยก่อน ผมไม่มีตังซื้อ laptop ผมเอาคอมไปทั้งเครื่อง แพ็คใส่กล่องไป มันไปโผล่เอาตรงนั้นแหละ ตอนนั้นก็ประสาทกิน นึกว่าคอมทั้งเครื่องหายไปแล้ว ผู้หญิงบางคน กลัวไม่มีผ้าปูที่นอน ปลอกหมอน ผ้าห่มก็เอาผ้านวมหนาๆไป มัวนใส่กระเป๋าพลาสติก มันก็ไปโผล่เอาตรงนั้นแหละ

เวลาจัดของลงกระเป๋า ก็เปิด youtube ดูนะ how to pack like a pro มันจะสอนวิธีแพ็คกระเป๋าแบบกินเนื้อที่น้อยที่สุด ได้ประโยชน์มากเลยทีเดียยว

3.    แล้วพวก low cost ที่ว่าถูก มันถูกมากมั๊ย
ตอบ : การบินไทย ถ้าคุณซื้อตั๋วไปกลับ ราวๆ 3 หมื่นกว่าๆ ยกเว้นว่าช่วงโปรโมชั่น อาจจะได้ราวๆ 2 หมื่นปลายๆ ต่อ คน แต่ถ้าคุณซื้อเที่ยวเดียว ก็ราวๆ 18,000 (ราวๆ600ดอล) แต่ข้อดีคือ คุณเลือกเวลาเดินทางได้มากกว่า เพราะราคาจะค่อนข้างนิ่ง ถ้าไม่ใช่ช่วงเทศกาลจริงๆ ราคาไม่ค่อยขึ้นหรอก แต่ถ้าไปซื้อช่วงเทศกาล ราคาโหดเอาเรื่อง

ในขณะที่ Air Asia ผมนั่งกลับมาจากซิดนีย์ โดยเลือกวันที่ถูกที่สุด รวมทุกอย่างแล้ว และน้ำหนักกระเป๋า 20 กิโล ไม่มีอาหาร ผมจ่ายไปแค่ 350 ดอล ราวๆ 1 หมื่นบาท

ผมใช้บริการ Scoot Airline ไปกัน 2 คน จากกรุงเทพ ไปซิดนีย์ น้ำหนักกระเป๋า 30 กิโลต่อคน ซื้อ Luggage Insurance และ ซื้อประกันชีวิต พร้อมซื้อที่นั่ง Extra Leg Room จ่ายเบ็ดเสร็จ 27,000 บาท ไปถึงซิดนีย์ คุณว่าถูกมั้ยล่ะ แต่ผมว่าถูกนะ

อ้อ ข้อเสียของพวก low cost คือ ราคาแต่ละวันมันไม่นิ่ง ทำให้คนที่อยากได้ถูกจริงๆๆๆ ต้องหมั่นเช็คราคาบ่อยๆ ดูล่วงหน้านานๆ แล้วถ้าเป็นไปได้ ถ้าคุณบินพวกวัน คริสมาสตร์ หรือ วันปีใหม่ จะได้ราคาถูกพิเศษ เพราะไม่ค่อยมีใครบินวันนั้นกัน ส่วนใหญ่จะมาก่อน

ผมอยากแนะนำว่า คุณซื้อตั๋ว one way เถอะ เพราะบางคนมองข้ามช็อต ซื้อตั๋วปี ไปกลับ ของสายการบินปรกติ อันนี้มันก็แล้วแต่การวางแผนของแต่ละคนนะ แต่สำหรับผม ถ้าจะกลับค่อยซื้อ เพราะอะไร เพราะว่าคุณไม่มีทางรู้ว่าภายใน  1 ปีจะได้กลับมารึเปล่า เพราะไหนจะงานที่ทำ ถ้าคุณกลับไทยมาเป็นเดือนๆ คุณกลับไปซิดนีย์ งานของคุณอาจจะหายไปก็ได้นะ หรือไม่ก็โดนลดชิฟลง เพราะช่วงที่คุณกลับมาเที่ยวไทยเป็นเดือนๆ เค้าก็เอาคนอื่นมาทำแทนคุณ เราจะเรียกกันว่า “ชิปหาย”
ถ้าคุณซื้อตั๋วปี มันก็จะกลายเป็นการบีบรัดตัวเอง ว่าต้องกลับไทย เพราะจ่ายเงินไปแล้ว บางคนกลัวชิปหาย ไม่ได้กลับไทย 3-4 ปีก็มี

ส่วนเรื่องข้าวของเอาอะไรไปได้บ้าง อันนี้ก็ลองหาข้อมูลกันดูนะ ไม่ยากหรอก แต่แนะนำว่า “อย่าเสี่ยง” ถ้าโดนจับเข้าห้องเย็น แล้วจะหนาว ผมโดนมาแล้ว  แล้วมาต่อกันเรื่อง “บ้าน ที่ไม่ใช่แค่บ้านๆ”