เรื่องไลน์ ของภูริ และคุณ อาร์ต ถ้าเค้าคุยกันแบบนี้จะพอใจกันมั๊ยครับ

คือเห็นกระทู้ตำหนิเค้ากันก็เยอะ เข้าข้างเค้าก็เยอะ  ถามจริงๆคนที่ไปตามด่าเค้าไม่เคยนินทาเพื่อนกันเหรอครับ ธรรมดาจะตายเค้าก็พูดในที่ของเค้า ก็มันหลุดออกมา หรือตั้งใจหลุดก็ตาม คนก็ไปตามอ่านกันก็ไปด่าเค้ากัน คุณหวังให้ดาราเป็นเทวดานางฟ้ากันเหรอ เค้าก็ขี้นินทาชอบยุ่งเหรอคนอื่นเหมือนที่เราๆเป็นกันอยู่นี่ไง พวกเราเสียมารยาทเหมือนกันสิงั้นที่เอาเรื่องครอบครัวเค้ามาด่ามานินทากันในพื้นที่สาธารณะแบบนี้ ใช่ป่ะ  อาร์ตกับภูริเค้าคุยกันในพื้นที่ของเค้า เว้นที่ให้ดารามีพื้ที่ของตัวเองบ้างเหอะ จะตามควบคุมพฤติกรรมเค้าทุกอย่างเหรอครับ ต่อไปดาราจะตดได้มั้ยครับ เรอได้มั้ยครับ โลกสวยจัง วันๆทำอะไรกันเหรอครับ  วิ่งเล่นไล่จับผีเสื้อแสนสวยในทุ่งดอกทิวลิป เก็บดอกไม้ไปร้อยเป็นมงกุฎ แล้วไม่ต้องโยงไปถึงว่านี่เพื่อนเมียนะทำไมกล้าพูดถึงเพื่อนเมียแบบนี้ ก็เพราะเค้าคุยในพื้นที่เค้าไง เค้าไม่ได้ไปยืนด่าเจนี่ต่อหน้านะครับเค้าพูดในกลุ่มเค้าครับ  พวกคุณไปตามอ่านเรื่องเค้าเองแล้วก็มาด่าเค้า

  หรือจะให้เค้าคุยกันแบบนี้ดีครับ

ภูริ : พี่อาร์ตครับ คุณเอ๋เค้าไม่สนใจใยดีคุณเจนี่เลยครับ
อาร์ต : ภูริครับ ผมคิดว่าคุณเจนี่น่าสงสารเหลือเกินครับ รอยแผลตามตัวนั้นน่ากลัวเหลือเกิน
ภูริ: เช่นกันครับ รอยแผลเหล่านั้นทำผมหวาดผวาในความอารมณ์ร้ายของพี่เอ๋จริงๆครับ ช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก
อาร์ต:ใช่ครับ มันช่างเหมือนฝันร้ายเหลือเกิน
ภูริ:ผมทราบมาว่าคุณเจนี่เธอไปพูดจาหยาบคายกับพี่เอ๋ต่อหน้าลูกน้องครับ ช่างเป็นการกระทำที่บ้าบิ่นมากครับ
อาร์ต: คุณพระ!!! เธอช่างกล้ามากเหลือเกินครับ
ภูริ: ทราบมาว่าทรัพย์สัมบัติทั้งหลายนั้นเจนี่จะไม่ได้อะไรแม้แต่สตางค์แดงเดียวเลยนะครับพี่อาร์ตครับ
อาร์ต: ขุ่นพระ!! แบบนี้คุณเจนี่ก็ถูกพรากเยื่อพรมจรรย์ไป อย่างน่าเจ็บปวดเหลือเกิน เหยื่อบางๆอันบริสุทธฺ์ของหญิงสาวไร้ค่าไร้ราคาถึงเพียงนี้เชียวหรือครับ
ภูริ:ผมรู้เรื่องนี้มานานกว่า6-7เดือนแล้วครับ แต่ผมบอกกล่าวใครออกไปไม่ได้ มันเหมือนไฟซุมทรวงอยู่ทุกวัน มันอึดอัด อึน หน่วงในร่างกาย อยากบอกกล่าวผู้อื่นออกไปถึงความเจ็บปวดของคุณเจนี่แต่ก็ทำมิได้ครับ  มันเจ็บปวดดั่งโดนเอามีดกรีดที่เนื้อแล้วแต่เรากลับร้องตะโกนบอกใครมิได้เลย วันนี้ผมได้พูดออกไปแล้วเหมือนได้ยกหน้าอก800CC ของคุณเอมี่ออกจากอกไปครับ มันรู้สึกปลอดโปร่งโล่งสบาย
อาร์ต:โธ่ คุณเจนี่เหมือนเล่นกับไฟแล้วโดนไฟนั้นเผาไหม้ให้เจ็บช้ำกายใจ เหมือนโดนไฟลวกแล้วมิได้ทาโทนาฟเลยครับ
ภูริ:ทราบมาว่าพี่เอ๋เมาสุราเมรัยและใส่ร้ายกล่าวหาคุณเจนี่เอาชายหนุ่มรักครั้งเก่ามาเสพสมกันถึงที่บ้านครับ
อาร์ต: ขุ่นพระ!!!
ภูริ: จากนั้นคุณเจนี่จึงโดนกระทำย่ำยีตบตีจนเขียวช้ำไปทั่วทั้งตัวครับ
อาร์ต: ขุ่นพระ มิได้โกหกพี่ใช่หรือไม่ครับ สังคมของเราเป็นอะไรกันไปแล้ว
ภูริ : ผมยังทราบมาอีกนะครับว่า แหวนเพรชน้ำงามทั้งหลายนั้นก็โดนพี่เอ๋เอาคืนไปแล้วครับ
ภูริ: ทราบมาอีกนะครับว่า รถยนตร์คันสวยราคาแพงคันนั้นของเจนี่พี่เอ๋ก็เอาไปใหนไม่รู้ครับ
อาร์ต : ขุ่นพระ พี่สงสารเธอเหลือเกินครับ ร่างบางๆของน้องเจนี่นั้นจะทนไหวได้อย่างไรกับน้ำมือและพละกำลังของชายหนุ่มที่ทรงพลังและกำลังโมโหโกรธาดังฟ้าคะนองในคืนเดือนมืดที่มองไม่เห็นแม้แสงจันทร์จะส่องกระทบลงมาให้ได้พอมองเห็นเส้นทางข้างหน้าในยามที่ชิวตต้องเจ็บปวดและสูญเสียเช่นนี้
ภูริ: เธอเหมือนกับสอบทรายของบัวขาวที่โดนกระแทกหมัดน่องเข่าทุกวัน เธอเป็นสาวน้อยใสๆที่ไม่รุ้วิธีรับมือกับเจ้าพ่อผู้ทรงอิทธิพล เธออยู่ในสังคมแบบนั้นไม่เป็น เธอคือนกน้อยในกรงทอง!!!!
อาร์ต: เรียมเหลือทนแล้วนั่น ขวัญ ของเรียม หวนคิดผิดแล้วขมขื่น ฝืน ใจเจียม
ภูริ: อะไรหรือครับพี่
อาร์ต: พี่ฮัมเพลงแผลเก่าครับ มันเข้ากับเรื่องราวดีท่อนนี้
ภูริ:ไม่รักไม่ต้องมาแคร์ ไม่ต้องมาดีกับฉัน ไม่รักไม่ต้องมาหวง ไม่ต้องมาห่วงใยฉัน ไม่รักไม่ต้องมาทำอะไรๆ ทั้งนั้นเพราะใจฉันยังอ่อนแอ
อาร์ต: เป็นนิวจิ๋วหรือครับ
ภูริ : ผมเป็นจิ๊ว พี่อาร์ตเป็นนิวนะครับ
อาร์ต : พอเถอะครับเสียงพี่แหบ
อาร์ต : พี่รู้สึกผิดเหลือเกินครับ
ภูริ : ผิดอะไรหรือครับ
อาร์ต: ที่พี่มานินทาเจนี่อยู่ที่นี่ มันช่างร้ายกาจ ผิดมนุษย์ เหมือนนั่งทับลูกหมาเพิ่งเกิดตาย แทนที่พี่จะไปช่วยเธอออกมาจากขุมนรกนั้นแต่พี่ก็ไม่ทำซ้ำร้ายอาจจะไม่สามารถทำได้เลยเสียด้วยซ้ำครับ
ภูริ: โธ่พี่ครับ มิได้ต่างกันเลย ผมก็เจ็บปวดใจมิแพ้กัน เหมือนเห็นคนกินบุฟเฟย์จนจุกแทบอ้วกแล้วเรายื่นอีโนให้เค้ากินไม่ได้เพราะไม่รู้จักกัน
อาร์ต : พี่จะไปแล้วครับ
ภูริ: ไปใหนหรือครับ
อาร์ต : พี่จะไปบวชให้เจนี่3พรรษาครับ เพื่อให้ผลบุญนั้นส่งผลให้เธอหลุดพ้นจากเรื่องเลวร้ายทั้งหลายทั้งปวง
ภูริ : คุณพระ พี่ช่างเป็นคนดีเสียเหลือเกิน บุญครั้งนี้ผมขอเกาะชายผ้าเหลืองขึ้นสวรรย์ด้วยนะครับ ผมจะบอกคุณชาคริตแฟนคุณวุ้นเส้นทำอาหารไปใส่บาตรพี่อาร์ตทุกเช้าเลยครับ เพราะคุณชาคริตทำอาหารอร่อยลิ่นกลิ่นรัญจวนเสียเหลือเกิน เรียกว่าเป็นอาหารสูตรชาววังเลยครับพี่
อาร์ต : ดีเลยครับ งั้นพี่ขอข้าวแช่ โป๊ะแตกทะเล กุ้งอบวุ้นเส้น  เมี่ยงทะเล ปีกไก่ทอดตะไคร้ หมูสับนึ่งไข่เค็ม แกงฮังเล พะโล้มั่นโถว ข้าวมันส้มตำ กุ้งแช่น้ำปลา  สลิ่ม  ทับทิมกรอบ
ภูริ: ผมก็จะไปแล้วครับ
อาร์ต :จะไปใหนหรือครับ
ภูริ: ผมจะไปโบสถ์ครับ จะไปสวดมนต์ขอพรจากพระเจ้าให้แก่คุณเจนี่ ผมจะไปทุกโบสถ์ทั่วไทย อเมริกา และยุโรปเลยครับ
อาร์ต : ดีเหลือเกินครับ ชวนภรรยาของคุณภูริไปบวชชีเป็นแม่ชีด้วยดีหรือไม่ครับ ส่วนคุณภูริก็ไปเป็นบาทหลวง
ภูริ : โอ้เป็นความคิดที่ดีเหลือเกินครับ แบบนี้ภรรยาของคุณพี่อาร์ตก็น่าจะบวชชีเช่นกันนะครับ ไปโกนหัวที่ร้านคุณเวย์แฟนนานาได้เลยครับ
อาร์ต: โอ้ ช่างเป็นอะไรที่ประจวบเหมาะเหลือเกิน ฟ้าเปิดทางให้พวกเราทำดีแล้วครับคุณภูริ
ภูริ , อาร์ต : ป่ะไปกันกันครับสร้างความดีเพื่อคุณเจนี่เพื่อโลกแสนสวยของพวกเรา กันครับ

จบบริบูรณ์

แบบนี้โอเคมั๊ยครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่