.... " หญิงชรากับหลานน้อย " ....

** ' .. หญิงชรากับหลานน้อย .. ' ***

ณ มุมหนึ่ง กลางกรุง เมืองหลวงใหญ่
ผู้คนมี มากมาย วุ่นวายแสน
หญิงชรา ร่างสกปรก ยากค้นแค้น
สวมเสื้อขาด แขนรุ่งริ่ง หมองมัวซัว

อุ้มเด็กน้อย ซี่โครงบาง ร่างผอมโซ
ตาลึกโหล โบ๋อิดโรย ไร้ยิ้มหัว
เดินร่อนเร่ ไร้ทิศทาง .. ตาพร่างมัว
ตามเนื้อตัว แผลพุพอง .. ร้องขอทาน

เสียงแหบแหบ ปากสั่นสั่น หวั่นลึกลึก
ส่อสำนึก หวังท้องอิ่ม .. เสียงสั่นขาน
แววตาเหม่อ หม่นประกาย ไร้ชื่นบาน
เดินเร่ผ่าน ริมทางเท้า .. กลางผู้คน

ดูโดดเดี่ยว กลางเมืองกรุง ไร้ญาติมิตร
สิ้นทางคิด หมดหนทาง .. ทางสับสน
ร่อนเร่ไป ไร้ถิ่นที่ พำนักตน
ไห้หมองหม่น หญิงชรา(กับเด็กน้อย) .. หาหมายใด ?

เจ้าสาวรุ่น ละถิ่นฐาน สู่เมืองหลวง
หวังเสี่ยงดวง สร้างฐานะ สร้างสดใส
สามปีผ่าน อุ้มทารก คืนบ้านไกล
ให้แม่เฒ่าฯ เลี้ยงเด็กน้อย .. ตามลำพัง

ขวบปีผ่าน ที่สาวเจ้า คืนเมืองหลวง
เฒ่าฯแสนห่วง ไร้ข่าวคราว ไร้ความสั่ง
ไร้เงินทอง ที่เลี้ยงหลาน .. ยากชีพยัง
เฒ่าฯสิ้นหวัง หอบหลานน้อย .. เข้าเมืองกรุง !

http://www.youtube.com/watch?v=pg2CzGHSeCw
สาวนาหลงกรุง-ยศกร ศรีวิชัย

ยิ้ม  .... " เสียงรำพึง " ....  ยิ้ม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่