เรื่องของเรื่องคือผมเป็นรถมอไซค์เเล้วก็ขี่มาปกติบนถนนที่มีฝนตกมาก่อนเเละค่อนข้างลื่นหน่อยซึ่งรถหลายคันก็ตามหลังผมมา ตอนนั้นเป็นจังหวะที่ไฟจราจรมันขึ้นเหลืองกำลังจะเเดงของทางม้าลายที่คนกำลังจะข้ามผมมองไปอีกเลนหนึ่งก็มีคนกำลังเดินข้ามอยู่เเต่ยังมาไม่ถึงเลนผม จังหวะนั้นก็มีรถปาดมาทางผมเเต่ค่อนข้างอยู่ห่างประมาณ7-8เมตร(กะเอา)ผมก็กลัวเขาหยุดไฟเเดงเเล้วผมไปชนท้ายเขาเพราะถนนมันลื่นผมก็เลยเเตะเบรคนิดนึงเพื่อชลอความเร็วเพื่อที่จะได้ไม่ต้องไปเบรคกระทันหันถ้าเขาหยุดเเละจะได้หยุดหน้าทางม้าลายให้คนข้ามเพราะผมคิดว่ายังไงคันข้างหลังเขาน่าจะเห็นไฟเหลืองเเดงก็น่าจะชลอกันเเล้ว(เเต่ตอนนั้นรถคันหน้านั้นเขาไม่ได้หยุดนะครับ) จังหวะนั้นเเหละก็มีรถมอไซค์อีกคันหนึ่งที่ตามหลังผมมาเสียหลักเเต่ไม่ได้ล้ม ไม่ได้ชนเเต่คนซ้อมตกจากรถ(ท่าลงค่อนข้างน่ากลัว) ผมหันไปเห็นพอดีทีเเรกผมก็ไม่คิดว่าเขาเสียหลักเพราะเราเพราะผมก็ไม่ได้เบรกหยุดยาวทันทีคือเเตะชลอความเร็วเเต่ไม่รู้คันหลังเขามาด้วยความเร็วหรือจี้ผมมารึป่าวอันนี้ผมไม่เห็นจริงๆผมคิดว่าถนนมันน่าจะลื่นด้วย ผมก็เลยชิดข้างทางทันทีเพื่อจะไปช่วยเขาเเต่คนขี่เขาก็มาโวยวายใส่ผมบอกเบรกซะห่างเลย..... ผมก็เลยรู้ว่าเขาเสียหลักเพราะเราตอนนั้นผมไม่คิดอะไรไปดูคนเจ็บ (ผมเป็นคนใจเย็น) ก็บอกเขาผมขอโทษตอนนั้นผมไม่ได้คิดว่าใครผิดใครถูก กุต้องถูกนะมืงตามหลังกุมาเเละไฟมันกำลังเเดงด้วยมีรถตัดมาฝั่งเราขี่อีก ผมไม่ได้สนตรงนั้นผมสนคนเจ็บว่าเขาจะเป็นไรมากไหมเพราะหัวเขาลงด้วย ตอนนั้นที่ผมคิดส่วนหนึ่งมันก็เป็นเพราะเราด้วย  ผมไม่ได้ไปคิดในข้อกฎหมายเเต่ผมคิดว่าที่เขาเสียหลักมันก็เป็นเพราะเราด้วย ผมก็เลยช่วยพาเขาไปส่งโรงพยาบาลก็ไปนั่งรอ3 ชั่วโมง x-ray อะไรเสร็จก็ปลอดภัย หลังจากนั้นก็เข้าใจกันดีผมก็ขอโทษขอโพยไป เเล้วก็ให้เบอร์เขาไว้เผื่อมีอะไรให้ช่วยเหลือเเละจะได้ถามอาการเขาด้วยว่าเป็นไงบ้าง เเต่ทีนี้พอกลับมาที่บ้านมาเล่าให้พ่อฟัง โดนเลยครับ เขาพูดประมาณว่ารถชนกันคันหลังผิดเสมอคันหลังต้องคอยระวังคันหน้าเเละอีกอย่างกรณีนี้ไม่ได้ชนกันด้วย เราไม่ผิดอยู่เเล้วจะไปให้เบอร์เขาทำไม(พอให้เบอร์มันเหมือนเราผิดเเบบว่ามีอะไรก็โทรมานะ เเต่ตอนนั้นผมไม่ได้คิดเเบบนั้น) เเล้วถ้ามันมีอะไรขึ้นมามันจะวุ่นวายเราตำรวจเรียกไปสอบอีก เขาบอกว่าถ้าเป็นเขา เขาก็ไปเลยไม่ต้องสนใจหรือไม่ก็ไปส่งโรงพยาบาลเเล้วกลับเลย มันต่างความคิดกัน ผมมองว่าเราเป็นสาเหตุหนึ่งให้พี่เขาเจ็บถึงจะไม่ใช่ยังไงผมก็จะลงไปช่วยเพราะมันเป็นสามัญสำนึกของผม ฝั่งเขาเจ็บขนาดนั้นก็เสียหายมากพอเเล้วเราไม่เป็นอะไรเเค่ไปช่วยเขา เเต่พ่อเขามองในเเง่ของกฎหมาย กลัวเรื่องมันจะวุ่นวายถ้าเขาต้องไปเเจ้งความเพื่อเรียกประกันเคลมละ อะไรต่างๆนาๆละ เราเองที่จะวุ่นวาย ผมก็พยายามเถียงเขานะมันเหมือนถ้าเราไปทำเเบบเขาว่ามันขัดกับความรู้สึกเราตัวเรา บางทีเราก็ควรลดอัตตาลงยอมๆกันไปทุกอย่างก็จบ คนเรามันตีกันทะเลาะกันก็เพราะมีความยึดในตัวตนสูงว่านี่ตัวกูนะกูไม่ยอม เเต่ผมไม่ได้มองเเบบนั้น ผมคิดเเบบนี้ผมผิดหรอครับ เเล้วถ้าเป็นคุณหละจะทำยังไง