มีเรื่องเล่าค่ะ...
วันนึงท๊อฟชวนครอบครัวไปทำบุญกับที่บ้านแถววัดย่าน ถ.จักรวรรดิ์ หลังจากถวายปัจจัยไทยทานแล้ว ทุกคนจึงนั่งอยู่ในอาการสงบเมื่อพระท่านก็ให้พร
ขณะที่พระกำลังสวดอยู่นั้น ก็มีเสียงหัวเราะคิกคัก แซวคุณป้า คุณยาย ที่กำลังฟังพระสวดในศาลาอยู่ ค่อนข้างดัง ดึงดูดสมาธิกะเทยไทยให้หลุดออกจากเสียงสวดมนต์ได้
ต้นเสียงคือนายทหารหนุ่มคนหนึ่ง มานั่งเล่นหน้าศาลา ปากก็หมา...นั่งหัวเราะเยาะพวกเราที่นั่งอยู่ในศาลา...ที่จริงส่วนตัวท๊อฟก็เป็นคนที่ไม่ค่อยชอบพิธีการนั่งไหว้ฟังพระสวดอะไรพวกนี้อยู่แล้วด้วย เลยถือโอกาส ออกไปตำหนิ + หนีจากการนั่งฟังพระสวดด้วย..
ขณะที่เดินออกไปหน้าตาขึงขัง หนุ่มคนนั้นเหมือนจะรู้ตัวว่าโดนแน่ หยุดหัวเราะเยาะ เปลี่ยนที่ท่ามาเป็นหัวเราะมาดกวน...แล้วลุกเดินเข้ามาหาเหมือนกัน...
"สวัสดีครับ ชื่ออ้นครับ เดินมาทำหน้าดุจัง..." หนุ่มใส่ชุดกึ่งทหาร กางเกงเป็นกางเกงทหาร รองเท้าคอมแบท แต่เสื้อเป็นเสื้อยืดแบบเสื้อ รด. ทรงผมเกรียนดูเข้าทีกับในหน้ารูปไข่ ผิวเหลืองกร้านแดด เมื่อดูใกล้ๆหน้าตาค่อนข้างดีทีเดียว...
จากที่ตั้งใจจะมาด่า พอเจอกับแววตา+คำถาม+มาดกวนๆเข้า กะเทยเขินค่ะ เขินจริงๆ รอยยิ้มกวนมุมปากนั่น...มันช่าง (>////<) จะหลุดแอ๊บมั้ยตรู เข้มไว้ๆ เก็บอาการ...
"หึ...ชื่ออ้นเหรอ คุณไม่มีมารยาทเลยนะ...เค้ากำลังทำพิธีกันอยู่ มีแต่ผู้ใหญ่ทั้งนั้น...ขอเถอะค่ะ...ไม่ชอบ จะขำก็ไม่ว่า แต่อย่ามาแสดงอาการต่อหน้าแบบนี้...น่าเกลียดมาก..." เอาแล้ว ใส่เบาๆ ดูผู้ดี สมกับที่ได้รับการอบรมจากวังเวียงโกศัย...
ทหารหนุ่มอ้น หน้าสลดลงเล็กน้อย...แล้วก็กลับยิ้มมุมปากกวนๆขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะพูดสวนกลับมาอีกะเทยหน้าหงาย... "เธอเองก็ไม่ชอบไม่ใช่เหรอ...ทำไมต้องนั่งทนด้วยล่ะ...ไปเดินเล่นดูไอ้เข้กันดีกว่า ขอคุยอะไรด้วยหน่อย..."
แหน๊!! บังอาจรู้มากอีกว่าฉันก็ไม่ชอบ...ไม่พอ ยังมาชวนไปคุยด้วยสายตาและรอยยิ้มละลายหัวใจ ไม่ได้ๆ ภาพพจน์ห้ามหลุดเด็ดขาด...
"นายรู้ได้ไง...ว่าฉันไม่ชอบ...เราตั้งใจมาทำบุญ มากันทั้งบ้าน และฉันก็เป็นคนเสนออยากมาเองด้วยย่ะ..." ดูดีเลยค่ะ เชิด!!!
(นายอ้นหัวเราะในคอ) "ดูท่านั่งก็รู้แล้ว...นั่งตูดดิ้นไป ดิ้นมา(สะบัดก้นเลียนแบบตุ๊ดประกอบ) ตกส้นอย่างนั้น...ไม่สบายล่ะสิ...คนที่ชอบทำบุญหรือทำบุญบ่อยๆ เค้าไม่มีอาการแบบนี้หรอก...ไปเถอะ จะได้ลากผมจากตรงนี้ด้วยไง ไม่อยากให้ผมกวนป้าๆ ยายๆ แถวนี้ไม่ใช่เหรอ..." มองกวนๆ เข้าไปในศาลา พร้อมโบกมือให้ป้าๆข้างใน...
แหน๊!!! (รอบสอง) ไอ้คนนี้มันช่างน่า...หนอย...แต่ก็โอเค...เพื่อป้าๆ แม่ๆ หนูจะยอมไปกับอ้นก็ได้... ว่าแล้วก็พยักเพยิดหน้า ทำท่าให้นายอ้นเดินน้ำทางไป...นายอ้นดีใจลิงโล้ด กระโดดสะพายกระเป็าเป้ทหารใบใหญ่ เดินนำหน้ากะเทยเดินตามห่างๆ พลางส่งซิกให้แม่ว่า จะตามไป แม่พยักหน้าเป็นอันรู้กัน...(มีต่อ)
เรื่องบังเอิญ...
วันนึงท๊อฟชวนครอบครัวไปทำบุญกับที่บ้านแถววัดย่าน ถ.จักรวรรดิ์ หลังจากถวายปัจจัยไทยทานแล้ว ทุกคนจึงนั่งอยู่ในอาการสงบเมื่อพระท่านก็ให้พร
ขณะที่พระกำลังสวดอยู่นั้น ก็มีเสียงหัวเราะคิกคัก แซวคุณป้า คุณยาย ที่กำลังฟังพระสวดในศาลาอยู่ ค่อนข้างดัง ดึงดูดสมาธิกะเทยไทยให้หลุดออกจากเสียงสวดมนต์ได้
ต้นเสียงคือนายทหารหนุ่มคนหนึ่ง มานั่งเล่นหน้าศาลา ปากก็หมา...นั่งหัวเราะเยาะพวกเราที่นั่งอยู่ในศาลา...ที่จริงส่วนตัวท๊อฟก็เป็นคนที่ไม่ค่อยชอบพิธีการนั่งไหว้ฟังพระสวดอะไรพวกนี้อยู่แล้วด้วย เลยถือโอกาส ออกไปตำหนิ + หนีจากการนั่งฟังพระสวดด้วย..
ขณะที่เดินออกไปหน้าตาขึงขัง หนุ่มคนนั้นเหมือนจะรู้ตัวว่าโดนแน่ หยุดหัวเราะเยาะ เปลี่ยนที่ท่ามาเป็นหัวเราะมาดกวน...แล้วลุกเดินเข้ามาหาเหมือนกัน...
"สวัสดีครับ ชื่ออ้นครับ เดินมาทำหน้าดุจัง..." หนุ่มใส่ชุดกึ่งทหาร กางเกงเป็นกางเกงทหาร รองเท้าคอมแบท แต่เสื้อเป็นเสื้อยืดแบบเสื้อ รด. ทรงผมเกรียนดูเข้าทีกับในหน้ารูปไข่ ผิวเหลืองกร้านแดด เมื่อดูใกล้ๆหน้าตาค่อนข้างดีทีเดียว...
จากที่ตั้งใจจะมาด่า พอเจอกับแววตา+คำถาม+มาดกวนๆเข้า กะเทยเขินค่ะ เขินจริงๆ รอยยิ้มกวนมุมปากนั่น...มันช่าง (>////<) จะหลุดแอ๊บมั้ยตรู เข้มไว้ๆ เก็บอาการ...
"หึ...ชื่ออ้นเหรอ คุณไม่มีมารยาทเลยนะ...เค้ากำลังทำพิธีกันอยู่ มีแต่ผู้ใหญ่ทั้งนั้น...ขอเถอะค่ะ...ไม่ชอบ จะขำก็ไม่ว่า แต่อย่ามาแสดงอาการต่อหน้าแบบนี้...น่าเกลียดมาก..." เอาแล้ว ใส่เบาๆ ดูผู้ดี สมกับที่ได้รับการอบรมจากวังเวียงโกศัย...
ทหารหนุ่มอ้น หน้าสลดลงเล็กน้อย...แล้วก็กลับยิ้มมุมปากกวนๆขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะพูดสวนกลับมาอีกะเทยหน้าหงาย... "เธอเองก็ไม่ชอบไม่ใช่เหรอ...ทำไมต้องนั่งทนด้วยล่ะ...ไปเดินเล่นดูไอ้เข้กันดีกว่า ขอคุยอะไรด้วยหน่อย..."
แหน๊!! บังอาจรู้มากอีกว่าฉันก็ไม่ชอบ...ไม่พอ ยังมาชวนไปคุยด้วยสายตาและรอยยิ้มละลายหัวใจ ไม่ได้ๆ ภาพพจน์ห้ามหลุดเด็ดขาด...
"นายรู้ได้ไง...ว่าฉันไม่ชอบ...เราตั้งใจมาทำบุญ มากันทั้งบ้าน และฉันก็เป็นคนเสนออยากมาเองด้วยย่ะ..." ดูดีเลยค่ะ เชิด!!!
(นายอ้นหัวเราะในคอ) "ดูท่านั่งก็รู้แล้ว...นั่งตูดดิ้นไป ดิ้นมา(สะบัดก้นเลียนแบบตุ๊ดประกอบ) ตกส้นอย่างนั้น...ไม่สบายล่ะสิ...คนที่ชอบทำบุญหรือทำบุญบ่อยๆ เค้าไม่มีอาการแบบนี้หรอก...ไปเถอะ จะได้ลากผมจากตรงนี้ด้วยไง ไม่อยากให้ผมกวนป้าๆ ยายๆ แถวนี้ไม่ใช่เหรอ..." มองกวนๆ เข้าไปในศาลา พร้อมโบกมือให้ป้าๆข้างใน...
แหน๊!!! (รอบสอง) ไอ้คนนี้มันช่างน่า...หนอย...แต่ก็โอเค...เพื่อป้าๆ แม่ๆ หนูจะยอมไปกับอ้นก็ได้... ว่าแล้วก็พยักเพยิดหน้า ทำท่าให้นายอ้นเดินน้ำทางไป...นายอ้นดีใจลิงโล้ด กระโดดสะพายกระเป็าเป้ทหารใบใหญ่ เดินนำหน้ากะเทยเดินตามห่างๆ พลางส่งซิกให้แม่ว่า จะตามไป แม่พยักหน้าเป็นอันรู้กัน...(มีต่อ)