เรื่องในซีรียส์เดียวกัน บ่มไวน์ใส่รัก
http://pantip.com/topic/30777946
บทก่อนหน้า
บทที่ ๑
http://pantip.com/topic/30935459
บทที่ ๒
http://pantip.com/topic/30940219
มาร์โคเหลือบตามองหญิงสาวผู้ร่วมทางที่นั่งเงียบอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารข้างๆเขา ผู้จัดการไร่สาวดูจมลึกอยู่กับความคิดของตนเอง ไม่พยายามชวนเขาพูดคุยดังเช่นปกติ จากท่าทางของเธอ เขาแอบคิดว่าจะเห็นหญิงสาวนั่งน้ำตาไหลไปตลอดทาง หากภาพที่อยู่ตรงหน้ามีเพียงริมฝีปากบางที่เม้มสนิทและนัยน์ตากร้าวเท่านั้น
คงเรื่องความรักสินะ เขาคิด จะมีเรื่องอะไรที่ทำให้หนุ่มสาววัยนี้สูญเสียการทรงตัวได้รุนแรงเท่าเรื่องความรักล่ะ ที่ผ่านมายังไม่นานนักก็คู่ของคุณราฟกับลิลลี่นั่นไง เพราะความรักที่ไม่เข้าใจกัน ทำเอาคนสองคนเสียศูนย์จนแทบไม่เป็นผู้เป็นคนเลยทีเดียว คราวนี้ก็แม่สาวผู้จัดการไร่ของเขานี่ ดูไม่โหยไห้อาดูรเท่าสองคนนั้น แต่ก็ยังห่างไกลกับคำว่าสบายดีอยู่โข
มาร์โคอมยิ้มมุมปาก นัยน์ตาสีเขียวมรกตที่ปกติจะนิ่งสนิทไร้อารมณ์ วิบวับขึ้นมาด้วยความขบขัน เมื่อนึกถึงตอนที่ผู้จัดการไร่สาวหันมาคว้าแขนเขาแล้วแนะนำว่าเขาเป็นคนรักของเธอ สมัยนี้แล้วยังมีคนใช้มุกนี้อยู่อีก แต่ที่ตลกกว่าก็คือ มันได้ผลเสียด้วยนี่สิ เจ้าหมอนั่นถึงกับอึ้งไปเลย ส่วนเขาน่ะไม่เป็นไรหรอก เธออยากจะอ้างว่าเขาเป็นคนรักหรืออะไรก็ได้ตามสบาย เขาไม่ถือ เขาจะเริ่มถือก็ต่อเมื่อมีผู้หญิงที่อยากจะเป็นคนรักของเขาจริงๆนั่นล่ะ
เธอบอกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเพื่อนร่วมงานเก่า มีแต่เด็กอมมือเท่านั้นล่ะที่จะเชื่อ ดูท่าทางแล้วคงจะเป็นคนรักเก่าที่เธอคงจะทิ้งเขามากระมัง หมอนั่นถึงได้ทำท่าเหมือนกับเจอของสำคัญที่ทำหายไปอย่างนั้น แต่เขาก็ไม่เข้าใจ หากเธอเป็นคนทิ้งเขามา แล้วเธอจะมาทำท่าซังกะตายอยู่ในรถนี่ทำไม ท่าทางที่เธอแสดงออก ความเจ็บปวดทางสีหน้าและแววตาที่เขามองเห็น มันบ่งบอกว่าหมอนั่นต้องมีความสำคัญกับเธอมากทีเดียว แต่ถ้าหากเธอยังเห็นหมอนั่นมีความสำคัญ แล้วจะทำรังเกียจรังงอนและยังมาอ้างว่าเขาเป็นคนรักใหม่ทำไม ยิ่งคิดชายหนุ่มยิ่งรู้สึกว่า ไม่เข้าใจความคิดของพวกคนมีความรักเอาเสียเลย หากมันจะทำให้ชีวิตยุ่งยากนัก จะไปอยากหาเหามาใส่หัวทำไมกัน
แต่ยังไงก็แล้วแต่ ดูเหมือนว่าผู้จัดการไร่ของเขาจะไม่ใช่นางชีจืดชืดอย่างที่เขาคิดเมื่อวานเสียแล้ว อย่างน้อยชีวิตของเธอก็มีสีสันบ้าง แม้ว่าจะเป็นสีสันที่เขาเห็นว่าเป็นเรื่องน่าเบื่ออย่างเรื่องปัญหาหัวใจก็ตาม ชายหนุ่มคิดถึงครั้งแรกที่เพิ่งพบกัน หญิงสาวอยู่ในชุดกางเกงยีนส์เสื้อเชิร์ตตัวโคร่งที่เขาเห็นว่ามันดูน่าเบื่อสิ้นดี และแอบค่อนแคะว่าแยกระหว่างเธอกับโจอี้เด็กเลี้ยงม้าไม่ออกเพราะหน้าอกหน้าใจที่ควรจะมีเขาก็มองไม่เห็น แต่แล้วเมื่อเช้านี้เขาก็ต้องเปลี่ยนความคิด และเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ นัยน์ตาสีเขียวนั่นก็วิบวับขึ้นมาอีก เขาชอบเสื้อยืดที่เธอใส่อยู่ เพราะมันแนบไปกับลำตัว อวดอกอิ่มที่แม้จะไม่ใหญ่โต แต่ก็มีพอดีสมส่วนกับร่างบางระหง กางเกงยีนสกินนี่ที่แนบไปกับรูปร่าง อวดให้เห็นสะโพกผายกลมกลึงและเรียวขายาว เขาต้องยอมรับว่าหญิงสาวมีรูปร่างดีอย่างที่สาวๆหลายคนต้องอิจฉา และนั่นก็ทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้น อย่างน้อยๆชีวิตในไร่ห่างไกลความเจริญแห่งนี้ก็พอจะมีอะไรให้เจริญหูเจริญตาบ้าง
มาร์โคชอบผู้หญิงสวย เขายอมรับ ผู้หญิงที่จะได้รับความสนใจจากเขาจะต้องมีรูปร่างหน้าตาที่อยู่ในขั้นสวยเท่านั้น เพราะเขาไม่ได้มองหาคู่ชีวิต เขาไม่จำเป็นต้องประนีประนอมความสวยกับจิตใจที่ดีงาม เขามีผู้หญิงไว้เพื่อสนองความต้องการของร่างกายเท่านั้น และรูปร่างหน้าตาแบบเขา ก็มีผู้หญิงสวยๆเข้ามาให้เลือกจนนับไม่หวาดไม่ไหวทีเดียว
ผู้จัดการไร่หนุ่มบิดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มหยันเมื่อนึกไปถึงผู้หญิงสวยอีกคนที่เขาเพิ่งพบเมื่อเช้านี้ ดวงตากลมโตตกแต่งอย่างประณีตที่สบตากับเขาอย่างท้าทายขณะริมฝีปากอิ่มน่าจูบนั่นเอื้อนเอ่ยบทสนทนาที่ฟังดูเป็นงานเป็นการ ไม่ไปทางเดียวกันกับสายตาเชิญชวนนั่นสักนิด ท่าทางชีวิตของเขาที่นี่คงจะไม่เงียบเหงาอย่างที่คิดแล้วกระมัง
คงต้องหาเวลาไปทำธุระที่ธนาคารอีกสักครั้งแล้ว
“คุณเลี้ยวผิดทางแล้วค่ะ” หญิงสาวที่นั่งเงียบมาตลอดทางหันไปบอกชายหนุ่มที่ทำหน้าที่ขับรถ เมื่อเขาเลี้ยวรถออกจากถนนซึ่งเป็นทางกลับไร่
“แวะหาอะไรดื่มกันก่อนดีกว่า ท่าทางคุณจำเป็นต้องดื่มอะไรแรงๆ” เขากล่าวยิ้มๆ นัยน์ตาวิบวับ
เธออยากอ่านสายตาเขาออกเหลือเกิน
ไลลาเกือบจะปฏิเสธในตอนแรก แต่แล้วหญิงสาวก็เปลี่ยนใจ บางทีการได้ดื่มอะไรแรงๆ อาจจะช่วยทำให้ความรู้สึกหม่นหมองที่อยู่ในอกเธอตอนนี้หายไปบ้างกระมัง อย่างน้อยเธอก็จะได้ดื่มได้อย่างที่ต้องการเพราะไม่ต้องกังวลกับการขับรถกลับไร่ และตั้งแต่ย้ายเข้าไปอยู่ในไร่แห่งนี้ เธอก็ไม่เคยได้ออกไปนั่งดื่มที่ไหนเลยแม้แต่ครั้งเดียว
“ตกลงค่ะ เลยไปตรงนี้จะมีผับอยู่” หญิงสาวบอกเขา และไม่กี่นาทีหลังจากที่ชายหนุ่มขับรถไปตามที่เธอบอก โลคอลผับที่เป็นสถานที่นั่งดื่มของคนในพื้นที่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า
มาร์โคบังคับรถยนต์คันใหญ่ให้เข้าไปจอดยังลานจอดรถ ก่อนที่จะเดินอ้อมมาเปิดประตูให้หญิงสาว
“ขอบคุณค่ะ” กล่าวขอบคุณก่อนที่จะเดินเคียงกันเข้าไปในตัวอาคาร
มาร์โคนั่งละเลียดเบียร์เย็นจัดในแก้ว นัยน์ตาสีเขียวมรกตที่ปราศจากอารมณ์ความรู้สึกใดๆจับจ้องไปยังหญิงสาว ที่บัดนี้นั่งดื่มจินแอนด์โทนิคด้วยท่าทางเลื่อนลอย บางหนก็ถอนหายใจยืดยาว บางครั้งริมฝีปากบางก็เม้มเข้าหากันจนเป็นเส้นตรง นัยน์ตาสีฟ้าที่เขาเพิ่งสังเกตเห็นว่าเป็นสีน้ำทะเลเข้มดูเหมือนจะมีพลังดึงดูดบางอย่าง ทำให้เขาถอนสายตาจากดวงตาคู่นั้นอย่างยากลำบาก
“ทำไมผู้ชายจะต้องไม่ซื่อสัตย์ด้วย” เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำทะเลพูดขึ้นลอยๆ เขาไม่แน่ใจว่าเธอถามเขาหรือพูดกับตัวเองกันแน่ แต่คำพูดของเธอก็พอทำให้เขาเข้าใจอะไรบางอย่าง
และหากเธอถามเขา เขาจะไปเอาคำตอบที่ไหนมาให้ เพราะเขาก็มีคำถามที่ไม่เคยได้คำตอบมานานแล้ว ว่าทำไมจะต้องมีความสัมพันธ์กับคนเพียงคนเดียว เขาไม่เคยเข้าใจว่าอะไรที่ทำให้คนสองคนพอใจที่จะมีความสัมพันธ์อันน่าเบื่อหน่ายแบบนั้น ไม่เข้าใจจริงๆ
“แจ๊ค.. เขามีลูกกับผู้หญิงคนอื่น ในขณะที่คบอยู่กับฉัน” หญิงสาวพูดต่อไป
โอ๊ะ โอ! หมอนั่นต้องประสาทเสียแน่ๆ
“ฉันไม่ดีตรงไหน ทำไมเขาถึงต้องไปมีคนอื่น” หญิงสาวพึมพำ ยกเครื่องดื่มสีใสในแก้วที่มีชิ้นมะนาวฝานบางๆลอยอยู่ขึ้นดื่มจนเกือบหมด ชายหนุ่มยกมือเป็นสัญญาณให้บริกรยกเครื่องดื่มแก้วใหม่มาให้เธอ
“มันไม่จำเป็นว่าคุณจะต้องมีอะไรไม่ดี บางทีผู้ชายก็แค่ต้องการลองสิ่งใหม่ๆ”
“ลองสิ่งใหม่ๆ ทั้งๆที่มีความสัมพันธ์อยู่กับฉันน่ะเหรอคะ” หญิงสาวถาม น้ำเสียงโกรธกรุ่น นัยน์ตาเป็นประกายด้วยความโกรธ ซึ่งยิ่งทำให้สีฟ้าน้ำทะเลสดในหน่วยตาคู่นั้นส่งประกายเจิดจ้าขึ้นไปอีก
นั่นไง! นั่นแหละประเด็นของเขา ทำไมจะต้องผูกมัดตัวเองไว้กับความสัมพันธ์จริงจังกับคนเพียงคนเดียว ในขณะที่สามารถสนุกและเปลี่ยนรสชาติไปได้เรื่อยๆ
“เขาคงไม่เหมาะจะมีความสัมพันธ์ที่จริงจังกับใคร” ชายหนุ่มพูดอย่างที่ใจคิด หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงักอย่างเห็นด้วย
“ฉันโชคไม่ดีเองที่เจอผู้ชายเฮงซวยแบบนี้!”
ชายหนุ่มสะดุ้ง เธอหมายความว่าหมอนั่นเป็นผู้ชายเฮงซวยใช่ไหม คงไม่ใช่หมายถึงผู้ชายที่ไม่พร้อมจะมีความสัมพันธ์จริงจังเป็นผู้ชายเฮงซวยหรอกนะ
หลังจากปล่อยให้หญิงสาวดื่มต่ออีกหลายแก้ว มาร์โคก็ชวนเธอกลับ เพราะเห็นว่าเธอเริ่มเมาในระดับหนึ่งทีเดียว หากแต่หญิงสาวกลับอิดออด
“ฉันยังไม่อยากกลับ อยู่ดื่มกันก่อนนะคะ นะ นะ” ว่าพลางคว้าแขนของคนข้างๆ และเงยหน้าสบตากับนัยน์ตาสีเขียวมรกตที่ไร้อารมณ์อยู่เสมอนั้นด้วยสายตาเว้าวอน
อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้นไลลา ชายหนุ่มบอกหญิงสาวในใจ เขาไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีวันที่เขาจะต้องหักห้ามตัวเองไม่ให้ก้มลงจูบผู้หญิงหน้าตาธรรมดา ที่เขาไม่เคยเห็นเธออยู่ในความสนใจคนนี้ได้
แต่มันก็เป็นไปแล้ว เพราะนัยน์ตาสีฟ้าสดคู่นั้นแท้ๆเลยทีเดียว
“กลับไปดื่มต่อที่บ้าน ผมจะดื่มเป็นเพื่อน” ชายหนุ่มบอก ที่นี่เขาดื่มได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้นเพราะต้องขับรถ
“สัญญานะคะ”
ชายหนุ่มพยักหน้า ก่อนจะเรียกบริกรมาเก็บเงิน และซื้อบอมเบย์แซฟไฟร์[1] กลับบ้านอีกสองขวด
[1] บอมเบย์แซฟไฟร์: จินสัญชาติอังกฤษ บรรจุในขวดสีฟ้าใส
อุ่นไอรัก บทที่ ๓
บทก่อนหน้า
บทที่ ๑ http://pantip.com/topic/30935459
บทที่ ๒ http://pantip.com/topic/30940219
มาร์โคเหลือบตามองหญิงสาวผู้ร่วมทางที่นั่งเงียบอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารข้างๆเขา ผู้จัดการไร่สาวดูจมลึกอยู่กับความคิดของตนเอง ไม่พยายามชวนเขาพูดคุยดังเช่นปกติ จากท่าทางของเธอ เขาแอบคิดว่าจะเห็นหญิงสาวนั่งน้ำตาไหลไปตลอดทาง หากภาพที่อยู่ตรงหน้ามีเพียงริมฝีปากบางที่เม้มสนิทและนัยน์ตากร้าวเท่านั้น
คงเรื่องความรักสินะ เขาคิด จะมีเรื่องอะไรที่ทำให้หนุ่มสาววัยนี้สูญเสียการทรงตัวได้รุนแรงเท่าเรื่องความรักล่ะ ที่ผ่านมายังไม่นานนักก็คู่ของคุณราฟกับลิลลี่นั่นไง เพราะความรักที่ไม่เข้าใจกัน ทำเอาคนสองคนเสียศูนย์จนแทบไม่เป็นผู้เป็นคนเลยทีเดียว คราวนี้ก็แม่สาวผู้จัดการไร่ของเขานี่ ดูไม่โหยไห้อาดูรเท่าสองคนนั้น แต่ก็ยังห่างไกลกับคำว่าสบายดีอยู่โข
มาร์โคอมยิ้มมุมปาก นัยน์ตาสีเขียวมรกตที่ปกติจะนิ่งสนิทไร้อารมณ์ วิบวับขึ้นมาด้วยความขบขัน เมื่อนึกถึงตอนที่ผู้จัดการไร่สาวหันมาคว้าแขนเขาแล้วแนะนำว่าเขาเป็นคนรักของเธอ สมัยนี้แล้วยังมีคนใช้มุกนี้อยู่อีก แต่ที่ตลกกว่าก็คือ มันได้ผลเสียด้วยนี่สิ เจ้าหมอนั่นถึงกับอึ้งไปเลย ส่วนเขาน่ะไม่เป็นไรหรอก เธออยากจะอ้างว่าเขาเป็นคนรักหรืออะไรก็ได้ตามสบาย เขาไม่ถือ เขาจะเริ่มถือก็ต่อเมื่อมีผู้หญิงที่อยากจะเป็นคนรักของเขาจริงๆนั่นล่ะ
เธอบอกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเพื่อนร่วมงานเก่า มีแต่เด็กอมมือเท่านั้นล่ะที่จะเชื่อ ดูท่าทางแล้วคงจะเป็นคนรักเก่าที่เธอคงจะทิ้งเขามากระมัง หมอนั่นถึงได้ทำท่าเหมือนกับเจอของสำคัญที่ทำหายไปอย่างนั้น แต่เขาก็ไม่เข้าใจ หากเธอเป็นคนทิ้งเขามา แล้วเธอจะมาทำท่าซังกะตายอยู่ในรถนี่ทำไม ท่าทางที่เธอแสดงออก ความเจ็บปวดทางสีหน้าและแววตาที่เขามองเห็น มันบ่งบอกว่าหมอนั่นต้องมีความสำคัญกับเธอมากทีเดียว แต่ถ้าหากเธอยังเห็นหมอนั่นมีความสำคัญ แล้วจะทำรังเกียจรังงอนและยังมาอ้างว่าเขาเป็นคนรักใหม่ทำไม ยิ่งคิดชายหนุ่มยิ่งรู้สึกว่า ไม่เข้าใจความคิดของพวกคนมีความรักเอาเสียเลย หากมันจะทำให้ชีวิตยุ่งยากนัก จะไปอยากหาเหามาใส่หัวทำไมกัน
แต่ยังไงก็แล้วแต่ ดูเหมือนว่าผู้จัดการไร่ของเขาจะไม่ใช่นางชีจืดชืดอย่างที่เขาคิดเมื่อวานเสียแล้ว อย่างน้อยชีวิตของเธอก็มีสีสันบ้าง แม้ว่าจะเป็นสีสันที่เขาเห็นว่าเป็นเรื่องน่าเบื่ออย่างเรื่องปัญหาหัวใจก็ตาม ชายหนุ่มคิดถึงครั้งแรกที่เพิ่งพบกัน หญิงสาวอยู่ในชุดกางเกงยีนส์เสื้อเชิร์ตตัวโคร่งที่เขาเห็นว่ามันดูน่าเบื่อสิ้นดี และแอบค่อนแคะว่าแยกระหว่างเธอกับโจอี้เด็กเลี้ยงม้าไม่ออกเพราะหน้าอกหน้าใจที่ควรจะมีเขาก็มองไม่เห็น แต่แล้วเมื่อเช้านี้เขาก็ต้องเปลี่ยนความคิด และเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ นัยน์ตาสีเขียวนั่นก็วิบวับขึ้นมาอีก เขาชอบเสื้อยืดที่เธอใส่อยู่ เพราะมันแนบไปกับลำตัว อวดอกอิ่มที่แม้จะไม่ใหญ่โต แต่ก็มีพอดีสมส่วนกับร่างบางระหง กางเกงยีนสกินนี่ที่แนบไปกับรูปร่าง อวดให้เห็นสะโพกผายกลมกลึงและเรียวขายาว เขาต้องยอมรับว่าหญิงสาวมีรูปร่างดีอย่างที่สาวๆหลายคนต้องอิจฉา และนั่นก็ทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้น อย่างน้อยๆชีวิตในไร่ห่างไกลความเจริญแห่งนี้ก็พอจะมีอะไรให้เจริญหูเจริญตาบ้าง
มาร์โคชอบผู้หญิงสวย เขายอมรับ ผู้หญิงที่จะได้รับความสนใจจากเขาจะต้องมีรูปร่างหน้าตาที่อยู่ในขั้นสวยเท่านั้น เพราะเขาไม่ได้มองหาคู่ชีวิต เขาไม่จำเป็นต้องประนีประนอมความสวยกับจิตใจที่ดีงาม เขามีผู้หญิงไว้เพื่อสนองความต้องการของร่างกายเท่านั้น และรูปร่างหน้าตาแบบเขา ก็มีผู้หญิงสวยๆเข้ามาให้เลือกจนนับไม่หวาดไม่ไหวทีเดียว
ผู้จัดการไร่หนุ่มบิดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มหยันเมื่อนึกไปถึงผู้หญิงสวยอีกคนที่เขาเพิ่งพบเมื่อเช้านี้ ดวงตากลมโตตกแต่งอย่างประณีตที่สบตากับเขาอย่างท้าทายขณะริมฝีปากอิ่มน่าจูบนั่นเอื้อนเอ่ยบทสนทนาที่ฟังดูเป็นงานเป็นการ ไม่ไปทางเดียวกันกับสายตาเชิญชวนนั่นสักนิด ท่าทางชีวิตของเขาที่นี่คงจะไม่เงียบเหงาอย่างที่คิดแล้วกระมัง
คงต้องหาเวลาไปทำธุระที่ธนาคารอีกสักครั้งแล้ว
“คุณเลี้ยวผิดทางแล้วค่ะ” หญิงสาวที่นั่งเงียบมาตลอดทางหันไปบอกชายหนุ่มที่ทำหน้าที่ขับรถ เมื่อเขาเลี้ยวรถออกจากถนนซึ่งเป็นทางกลับไร่
“แวะหาอะไรดื่มกันก่อนดีกว่า ท่าทางคุณจำเป็นต้องดื่มอะไรแรงๆ” เขากล่าวยิ้มๆ นัยน์ตาวิบวับ
เธออยากอ่านสายตาเขาออกเหลือเกิน
ไลลาเกือบจะปฏิเสธในตอนแรก แต่แล้วหญิงสาวก็เปลี่ยนใจ บางทีการได้ดื่มอะไรแรงๆ อาจจะช่วยทำให้ความรู้สึกหม่นหมองที่อยู่ในอกเธอตอนนี้หายไปบ้างกระมัง อย่างน้อยเธอก็จะได้ดื่มได้อย่างที่ต้องการเพราะไม่ต้องกังวลกับการขับรถกลับไร่ และตั้งแต่ย้ายเข้าไปอยู่ในไร่แห่งนี้ เธอก็ไม่เคยได้ออกไปนั่งดื่มที่ไหนเลยแม้แต่ครั้งเดียว
“ตกลงค่ะ เลยไปตรงนี้จะมีผับอยู่” หญิงสาวบอกเขา และไม่กี่นาทีหลังจากที่ชายหนุ่มขับรถไปตามที่เธอบอก โลคอลผับที่เป็นสถานที่นั่งดื่มของคนในพื้นที่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า
มาร์โคบังคับรถยนต์คันใหญ่ให้เข้าไปจอดยังลานจอดรถ ก่อนที่จะเดินอ้อมมาเปิดประตูให้หญิงสาว
“ขอบคุณค่ะ” กล่าวขอบคุณก่อนที่จะเดินเคียงกันเข้าไปในตัวอาคาร
มาร์โคนั่งละเลียดเบียร์เย็นจัดในแก้ว นัยน์ตาสีเขียวมรกตที่ปราศจากอารมณ์ความรู้สึกใดๆจับจ้องไปยังหญิงสาว ที่บัดนี้นั่งดื่มจินแอนด์โทนิคด้วยท่าทางเลื่อนลอย บางหนก็ถอนหายใจยืดยาว บางครั้งริมฝีปากบางก็เม้มเข้าหากันจนเป็นเส้นตรง นัยน์ตาสีฟ้าที่เขาเพิ่งสังเกตเห็นว่าเป็นสีน้ำทะเลเข้มดูเหมือนจะมีพลังดึงดูดบางอย่าง ทำให้เขาถอนสายตาจากดวงตาคู่นั้นอย่างยากลำบาก
“ทำไมผู้ชายจะต้องไม่ซื่อสัตย์ด้วย” เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำทะเลพูดขึ้นลอยๆ เขาไม่แน่ใจว่าเธอถามเขาหรือพูดกับตัวเองกันแน่ แต่คำพูดของเธอก็พอทำให้เขาเข้าใจอะไรบางอย่าง
และหากเธอถามเขา เขาจะไปเอาคำตอบที่ไหนมาให้ เพราะเขาก็มีคำถามที่ไม่เคยได้คำตอบมานานแล้ว ว่าทำไมจะต้องมีความสัมพันธ์กับคนเพียงคนเดียว เขาไม่เคยเข้าใจว่าอะไรที่ทำให้คนสองคนพอใจที่จะมีความสัมพันธ์อันน่าเบื่อหน่ายแบบนั้น ไม่เข้าใจจริงๆ
“แจ๊ค.. เขามีลูกกับผู้หญิงคนอื่น ในขณะที่คบอยู่กับฉัน” หญิงสาวพูดต่อไป
โอ๊ะ โอ! หมอนั่นต้องประสาทเสียแน่ๆ
“ฉันไม่ดีตรงไหน ทำไมเขาถึงต้องไปมีคนอื่น” หญิงสาวพึมพำ ยกเครื่องดื่มสีใสในแก้วที่มีชิ้นมะนาวฝานบางๆลอยอยู่ขึ้นดื่มจนเกือบหมด ชายหนุ่มยกมือเป็นสัญญาณให้บริกรยกเครื่องดื่มแก้วใหม่มาให้เธอ
“มันไม่จำเป็นว่าคุณจะต้องมีอะไรไม่ดี บางทีผู้ชายก็แค่ต้องการลองสิ่งใหม่ๆ”
“ลองสิ่งใหม่ๆ ทั้งๆที่มีความสัมพันธ์อยู่กับฉันน่ะเหรอคะ” หญิงสาวถาม น้ำเสียงโกรธกรุ่น นัยน์ตาเป็นประกายด้วยความโกรธ ซึ่งยิ่งทำให้สีฟ้าน้ำทะเลสดในหน่วยตาคู่นั้นส่งประกายเจิดจ้าขึ้นไปอีก
นั่นไง! นั่นแหละประเด็นของเขา ทำไมจะต้องผูกมัดตัวเองไว้กับความสัมพันธ์จริงจังกับคนเพียงคนเดียว ในขณะที่สามารถสนุกและเปลี่ยนรสชาติไปได้เรื่อยๆ
“เขาคงไม่เหมาะจะมีความสัมพันธ์ที่จริงจังกับใคร” ชายหนุ่มพูดอย่างที่ใจคิด หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงักอย่างเห็นด้วย
“ฉันโชคไม่ดีเองที่เจอผู้ชายเฮงซวยแบบนี้!”
ชายหนุ่มสะดุ้ง เธอหมายความว่าหมอนั่นเป็นผู้ชายเฮงซวยใช่ไหม คงไม่ใช่หมายถึงผู้ชายที่ไม่พร้อมจะมีความสัมพันธ์จริงจังเป็นผู้ชายเฮงซวยหรอกนะ
หลังจากปล่อยให้หญิงสาวดื่มต่ออีกหลายแก้ว มาร์โคก็ชวนเธอกลับ เพราะเห็นว่าเธอเริ่มเมาในระดับหนึ่งทีเดียว หากแต่หญิงสาวกลับอิดออด
“ฉันยังไม่อยากกลับ อยู่ดื่มกันก่อนนะคะ นะ นะ” ว่าพลางคว้าแขนของคนข้างๆ และเงยหน้าสบตากับนัยน์ตาสีเขียวมรกตที่ไร้อารมณ์อยู่เสมอนั้นด้วยสายตาเว้าวอน
อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้นไลลา ชายหนุ่มบอกหญิงสาวในใจ เขาไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีวันที่เขาจะต้องหักห้ามตัวเองไม่ให้ก้มลงจูบผู้หญิงหน้าตาธรรมดา ที่เขาไม่เคยเห็นเธออยู่ในความสนใจคนนี้ได้
แต่มันก็เป็นไปแล้ว เพราะนัยน์ตาสีฟ้าสดคู่นั้นแท้ๆเลยทีเดียว
“กลับไปดื่มต่อที่บ้าน ผมจะดื่มเป็นเพื่อน” ชายหนุ่มบอก ที่นี่เขาดื่มได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้นเพราะต้องขับรถ
“สัญญานะคะ”
ชายหนุ่มพยักหน้า ก่อนจะเรียกบริกรมาเก็บเงิน และซื้อบอมเบย์แซฟไฟร์[1] กลับบ้านอีกสองขวด
[1] บอมเบย์แซฟไฟร์: จินสัญชาติอังกฤษ บรรจุในขวดสีฟ้าใส