เรื่องเกิดมาประมาณ เดือนครึ่ง ก่อนหน้านี้ช่วงเรียนซัมเมอร์ก่อนเปิดเทอม หรือช่วงเปิดเทอมใหม่ ๆ ก็ไม่เป็น
น้องเริ่มมีปัญหาเรื่องฉี่ราดที่นอน จากที่ไม่เคยเป็นอยู่บ้านก็ไม่เป็น เลิกแพมเพิสได้ตั้งแต่ก่อนเข้าโรงเรียน
พอถามว่าทำไมไม่บอกครู จะปิดปากเงียบทันทีเหมือนไม่ได้ยิน ทั้งที่เป็นเด็กพูดเยอะมาก
ตัวเราเองไปพูดกับครูมาแล้วถึง 2 ครั้ง ครั้งแรกคิดว่าปัญหาเกิดจาก ครูให้เด็กไปเข้าห้องน้ำเอง น้องอาจจะกลัวไม่อยากไป
เลยทำให้ไม่ยอมบอก ก้อแจ้งครูไป รอบสองอึแตก รอบนี้ไม่ได้คอมเพลนอะไรมาก แค่ถามว่าเพราะอะไร ครูบอกว่าไปไม่ทัน
ล่าสุดอึแตก จนถึงเวลาที่ไปรับ ครูไม่รู้เรื่อง น้องเดินออกมา จากห้อง คุณยายเป็นคนไปรับ เอะใจ เปิดดู แห้งติดก้นละ
รอบนี้โมโหมาก เนื่องจากครูปล่อยไว้นานมาก ครูบอกว่าสงสัยอยู่เหมือนกัน แต่ว่าเรียกมาจับก้นแล้วไม่เจอ แต่ไม่ทันได้จับของน้อง
เพราะน้องยังทำการบ้านไม่เสร็จ
รอบล่าสุดน้องอึแตกติดกางเกงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ครูล้างให้แล้ว แต่ที่เจอคือ มีซากหลงเหลือติดขาและมือกลับมาด้วย
ที่สำคัญน้องเล่าว่าเถียงกับครูประจำชั้น เพราะโดนครูว่าเรื่องอึแตก น้องบอกว่า ครูพูดว่า เพื่อนเต็มห้อง เค้าเหม็นกันไปหมดแล้วรู้มั้ย
แล้วครูก้อไล่ น้องจึงเก็บหนังสือเข้ากระเป๋า เดินไปเปิดประตูห้องแต่เปิดไม่ออก อารมณ์นั้นอีแม่มันแทบดิ้นตายคิดภาพแล้วสงสาร
วันรุ่งขึ้นเลยไปถามครูว่าเกิดอะไรขึ้น ครูบอกว่า ครูุถามว่า "ทำไมอึแล้วไม่บอก" น้องตอบกลับว่า "พ่อแม่ฉันรักฉันมากนะ" เหมือนประมาณว่าอย่ามาทำกับฉันแบบนี้นะ แล้วบอกว่าฉันจะกลับบ้าน ครูบอกว่า ให้ทำงานให้เสร็จก่อนได้มั้ย ครูยังบอกอีกว่า มีปัญหากับน้องมาก เนื่องจากพยายามแล้วแต่ภีมยังไม่ยอมบอกเวลาปวดอึ หรือปวดฉี่
ซึ่งแม่ได้ถามครูครูบอกว่า ไม่เคยดุ ไม่เคยตี และไม่เข้าใจว่าทำไมน้องไม่บอก แต่ตัวน้องเองเล่าให้แม่ฟังว่า โดนตีทุกครั้งที่ฉี่หรืออึแตก รวมถึงเวลาทำการบ้านไม่สวย ซึ่งจริง ๆ ตรงนี้พอเข้าใจ มันคงต้องมีกันบ้าง ครูบอกว่าดูแลน้องเยอะกว่าคนอื่น ๆ ในห้องมากแล้ว ที่สำคัญ
เราถามว่าน้องอาจจะกลัวอะไรรึป่าว ครูตอบว่า ไม่หรอกค่ะ เพราะถ้ากลัวเค้าคงไม่กล้าเถียงครู เหมือนแค้นมากที่ลูกเราไปเถียงเค้า
มีลูกใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ ตัวเราเองไม่อยากโทษครูมาก แต่เรามองว่า น้องน่าจะกลัว อาจเคยโดนดุ โดนทิ้ง แต่ครูก็ไม่ยอมรับ
เราควรแก้ปัญหายังไงดี ตอนนี้กลัวทั้ง กลัวครูจะแอนตี้ลูกเรา เพราะไปเถียงเค้า แล้วก็ยังกังวลด้วยว่า ปัญหาจริง ๆ ที่ทำให้ไม่ยอมบอกคืออะไร
โดนขู่ โดนดุ หรืออะไร
ลูก อ.1 มีปัญหาไม่บอกครูเวลาปวดฉี่ ปวดอึ แต่ที่บ้านยอมบอกปกติ
น้องเริ่มมีปัญหาเรื่องฉี่ราดที่นอน จากที่ไม่เคยเป็นอยู่บ้านก็ไม่เป็น เลิกแพมเพิสได้ตั้งแต่ก่อนเข้าโรงเรียน
พอถามว่าทำไมไม่บอกครู จะปิดปากเงียบทันทีเหมือนไม่ได้ยิน ทั้งที่เป็นเด็กพูดเยอะมาก
ตัวเราเองไปพูดกับครูมาแล้วถึง 2 ครั้ง ครั้งแรกคิดว่าปัญหาเกิดจาก ครูให้เด็กไปเข้าห้องน้ำเอง น้องอาจจะกลัวไม่อยากไป
เลยทำให้ไม่ยอมบอก ก้อแจ้งครูไป รอบสองอึแตก รอบนี้ไม่ได้คอมเพลนอะไรมาก แค่ถามว่าเพราะอะไร ครูบอกว่าไปไม่ทัน
ล่าสุดอึแตก จนถึงเวลาที่ไปรับ ครูไม่รู้เรื่อง น้องเดินออกมา จากห้อง คุณยายเป็นคนไปรับ เอะใจ เปิดดู แห้งติดก้นละ
รอบนี้โมโหมาก เนื่องจากครูปล่อยไว้นานมาก ครูบอกว่าสงสัยอยู่เหมือนกัน แต่ว่าเรียกมาจับก้นแล้วไม่เจอ แต่ไม่ทันได้จับของน้อง
เพราะน้องยังทำการบ้านไม่เสร็จ
รอบล่าสุดน้องอึแตกติดกางเกงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ครูล้างให้แล้ว แต่ที่เจอคือ มีซากหลงเหลือติดขาและมือกลับมาด้วย
ที่สำคัญน้องเล่าว่าเถียงกับครูประจำชั้น เพราะโดนครูว่าเรื่องอึแตก น้องบอกว่า ครูพูดว่า เพื่อนเต็มห้อง เค้าเหม็นกันไปหมดแล้วรู้มั้ย
แล้วครูก้อไล่ น้องจึงเก็บหนังสือเข้ากระเป๋า เดินไปเปิดประตูห้องแต่เปิดไม่ออก อารมณ์นั้นอีแม่มันแทบดิ้นตายคิดภาพแล้วสงสาร
วันรุ่งขึ้นเลยไปถามครูว่าเกิดอะไรขึ้น ครูบอกว่า ครูุถามว่า "ทำไมอึแล้วไม่บอก" น้องตอบกลับว่า "พ่อแม่ฉันรักฉันมากนะ" เหมือนประมาณว่าอย่ามาทำกับฉันแบบนี้นะ แล้วบอกว่าฉันจะกลับบ้าน ครูบอกว่า ให้ทำงานให้เสร็จก่อนได้มั้ย ครูยังบอกอีกว่า มีปัญหากับน้องมาก เนื่องจากพยายามแล้วแต่ภีมยังไม่ยอมบอกเวลาปวดอึ หรือปวดฉี่
ซึ่งแม่ได้ถามครูครูบอกว่า ไม่เคยดุ ไม่เคยตี และไม่เข้าใจว่าทำไมน้องไม่บอก แต่ตัวน้องเองเล่าให้แม่ฟังว่า โดนตีทุกครั้งที่ฉี่หรืออึแตก รวมถึงเวลาทำการบ้านไม่สวย ซึ่งจริง ๆ ตรงนี้พอเข้าใจ มันคงต้องมีกันบ้าง ครูบอกว่าดูแลน้องเยอะกว่าคนอื่น ๆ ในห้องมากแล้ว ที่สำคัญ
เราถามว่าน้องอาจจะกลัวอะไรรึป่าว ครูตอบว่า ไม่หรอกค่ะ เพราะถ้ากลัวเค้าคงไม่กล้าเถียงครู เหมือนแค้นมากที่ลูกเราไปเถียงเค้า
มีลูกใครเคยเป็นแบบนี้บ้างมั้ยคะ ตัวเราเองไม่อยากโทษครูมาก แต่เรามองว่า น้องน่าจะกลัว อาจเคยโดนดุ โดนทิ้ง แต่ครูก็ไม่ยอมรับ
เราควรแก้ปัญหายังไงดี ตอนนี้กลัวทั้ง กลัวครูจะแอนตี้ลูกเรา เพราะไปเถียงเค้า แล้วก็ยังกังวลด้วยว่า ปัญหาจริง ๆ ที่ทำให้ไม่ยอมบอกคืออะไร
โดนขู่ โดนดุ หรืออะไร