[นิยาย] "ฝ่ามิติยอดยุทธ" ตอนที่ 3

ลิ้งค์ตอนเก่า
http://pantip.com/topic/30427027  ตอนที่ 1
http://pantip.com/topic/30430749  ตอนที่ 2
----------------
ท่านที่สนใจ ติดตามได้ที่ลิ้งค์นี้นะครับ http://my.dek-d.com/zangkuro/writer/view.php?id=50952
อัพเดทล่าสุดตอนที่ 7 แล้ว
----------------

ตอนที่3 "เคนและชิน" (2/3)

        “เคน...เคน”  เสียงเด็กสาวดังขึ้น  เคนฟื้นคืนสติ เขาค่อยๆยันตัวเองลุกขึ้น โดยมีเด็กสาวประคองอยู่ข้างๆ
สายป่านเด็กสาวหน้าตาน่ารัก ประคองเคนลุกขึ้น   สายตาเธอเป็นห่วงเป็นใยเขามาก
หากมีใครมาเห็นก็คงรับรู้ได้ทันทีว่า ทั้งสองคนคบหากันเป็นคนรักอย่างแน่นอน
“เกิดอะไรขึ้นทำไมเป็นอย่างนี้ ใครทำเนี่ย?”  สายป่านถามเคนด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน
“ไม่มีอะไร เข้าใจผิดกันนิดหน่อย”  เคนตอบแบบหลบตาเขารู้สึกอายเล็กๆ ที่ให้แฟนสาวเห็นสภาพไม่น่าดูของเขา
“เข้าใจผิดอะไรทำกันขนาดนี้  บอกมานะใครทำ? ป่านจะไปฟ้องอาจารย์”  สายป่านพูดพลางเอาผ้าเช็ดหน้าซับเลือดกำเดาให้
ทั้งสองประคองกันลงจากดาดฟ้าไป...

เย็นวันนั้น....เคนและสายป่านเดินออกจากโรงเรียน ทั้งสองกลับบ้านด้วยกันเสมอเพราะบ้านอยู่ใกล้กัน
ระหว่างรอรถเมล์อยู่นั้น  ชินที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็กำลังจะข้ามถนนมาที่ป้ายเช่นกัน  เคนมองชินพลางรู้สึกเจ็บแผลฟกช้ำที่ชินทำเขาไว้
ทั้งสองสบตากันเสี้ยววินาทีหนึ่ง ก่อนที่ชินจะนั่งลงและมองไปทางอื่น   ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเขาและเคน
เคนยังคงมองชินอยู่  มิใช่แค้นที่เขาถูกชก แต่เขาแปลกใจว่าทำไมชินถึงเก่งขนาดนี้  “นายเรียนอะไรมา?”  เคนเอ่ยปากถาม
“มวยไทย” ชินตอบ  เสียงของเขาฟังดูไม่ค่อยอยากสนทนากับเคนเท่าไรนัก
“นายฟังจากเพื่อนนายมาว่าเราเล่นเพื่อนนาย  แต่นายไม่คิดจะฟังเรามั่งเหรอ
ว่าเหตุผลที่มาที่ไปมันเป็นยังไง?”เคนถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ต้องฟังด้วยเหรอ...เพื่อนข้าเล่าให้ฟังหมดแล้ว  เอ็งเอาไม้ไล่ตีพวกมัน   เพราะมันดันไปจีบแฟนเอ็ง
ทั้งที่พวกมันก็ขอโทษแล้ว แต่เอ็งก็ไม่ฟัง” ชินกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ
“เอ็งโดนแค่นี้ยังน้อยไป ข้าน่าจะเอาไม้ฟาดเอ็งอีกสักหน่อย” เขาพูดต่ออย่างติดลม  เพี๊ยะ!
ปลาเพื่อนของสายป่านเดินมาและได้ยินที่ชินพูด ทำให้เธอโกรธและตรงเข้าตบหน้าชินฉาดใหญ่  

ชินมองปลาและเขาก็ค้างอยู่อย่างนั้น   เหมือนหนังโดน Pause เอาไว้
ปลาเป็นดาวโรงเรียน เธอน่ารักขนาดมีหนุ่มๆมาขายขนมจีบไม่เว้นแต่ละวัน  รวมถึงพวกที่เข้ามาลวนลามเธอเหมือนสามคน
ที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้  ทำให้เธอชอบที่จะกลับบ้านกับสายป่านและเคน เพราะช่วยปกป้องเธอจากคนพวกนี้ได้ดี
“คบแต่พวกเลวๆน่ะสิ ถึงได้เป็นคนไม่มีเหตุผลแบบนี้” ปลาพูดด้วยท่าทีแข็งกร้าว
“เอ่อ...เพื่อนเธอทำเพื่อนฉันก่อน ฉันทำคืนมันก็ถูกแล้วนี่”  ชินยืนยันว่าเขาทำถูกแล้ว
“เพื่อนของนายมารังแกเรากับเพื่อนเรา  เคนเขาแค่ปกป้องเราจากเพื่อนนาย
แบบนี้นายจะมาเอาคืนอีกเหรอ” ปลาตอกกลับทันทีที่ชินพูดจบ  
ชินได้ฟังก็รู้สึกผิดและขอโทษเคนทันที “ขอโทษนะ  นายจะชกเราคืนก็ได้  ส่วนเรื่องเพื่อนเรา  เดี๋ยวเราจะกลับไปจัดการให้
ไม่ให้มากวนพวกนายอีก”   เคนยิ้มแล้วตอบ “เราไม่ติดใจอะไรนายหรอก....
ทีหลังฟังคนอื่นเขาพูดก่อนบ้างนะ” เขาพูดพลางเอามือ  กุมรอยช้ำที่มุมปากไว้เพราะเจ็บเวลาพูด

“ป่าน...วันนี้เราแวะไปซื้อยาแก้ฟกช้ำกันหน่อยดีกว่า” เคนพูดพลางจูงมือแฟนสาวเดินออกจากป้ายรถเมล์
“งั้นเราฝากนาย  ไปส่งปลาที่บ้านทีนะ ชดเชยค่าเสียหาย” เคนหันหลังมาบอกชิน ก่อนที่จะเดินห่างออกไป
“เคนนนน ทำไมให้ปลากลับกับคนแบบนั้นล่ะ?” สายป่านถามด้วยความไม่พอใจ เคนไม่ตอบ   ยังคงจูงมือแฟนสาวเดินต่อไป


              หลังจากวันนั้น    ชินก็กลายเป็นคนที่คอยไปรับไปส่งปลาตลอด เคนแนะนำให้ชินรู้จักกับ ปอ เมย์และต้อ
ซึ่งต้อดูไม่ค่อยพอใจนัก  ที่เห็นท่าทีของชินและปลาที่ดูสนิทสนมกัน เพราะเขาแอบชอบปลาอยู่
แต่เขาก็เคารพในการตัดสินใจของฝ่ายหญิง  ดังนั้นจึงคบกับชินเป็นเพื่อนอย่างเลี่ยงไม่ได้
ทั้งเจ็ดคนเริ่มคุ้นเคยกัน  ไปเที่ยวด้วยกัน และกลายเป็นเพื่อนสนิทกันอย่างไม่รู้ตัว...

จนในวันหนึ่ง  ขณะที่ชินกำลังรอรถเมล์อยู่กับปลา  เด็กพานิชย์เพื่อนเก่าชินสามคน  ได้มาเห็นว่าเขาคุยกับปลาอย่างสนิทสนม
“มิน่าล่ะ หลังจากวันนั้นที่มันมาอัดพวกเราซะยับเยิน แล้วก็หายหัวไปเลย  มาติดแม่ดาวโรงเรียนอยู่นี่เอง”
หนึ่งในสามคนกล่าวขึ้น   ด้วยความคับแค้นใจ....


             วันรุ่งขึ้น  ขณะที่ปลาและสายป่าน  กำลังยืนซื้อขนมปังอยู่หน้าโรงเรียน  รถตู้สีขาวขับมาจอดเทียบข้างทาง
ประตูเปิดออกอย่างรวดเร็ว  พร้อมกับมีชายสวมหน้ากากผีลงมาจากรถสี่คน  ตรงรี่เข้าหาเด็กสาวทั้งสองและใช้กำลังบังคับ
อุ้มพวกเธอขึ้นรถไป   ท่ามกลางความตกใจของผุ้คนบริเวณนั้น ชินได้เห็นเหตุการณ์เข้าพอดี
เขาพุ่งตรงไปที่รถตู้ด้วยความเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้  แต่ก็ไม่ทัน    รถแล่นห่างออกไปเรื่อยๆ จนลับสายตาเขาไป
ชินก้มลงมองพื้นเอามือยันเข่าตัวเองไว้  เหงื่อของเขาหยดลงบนพื้นเหมือนคนปิดก๊อกน้ำไม่สนิท
เขาหยุดพักได้ไม่นานนัก   เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ตรู๊ดๆๆๆ....ตรู๊ดๆๆๆ

“ฮาโล่...ชินเพื่อนรัก”   เสียงปลายสายเอ่ยทักทายเขา  ด้วยน้ำเสียงที่น่าหมั่นไส้
“แกจับตัวปลาไปใช่มั้ย?  ต้องการอะไร?”  ชินถามกลับด้วยน้ำเสียงดุดัน  
“โถๆๆๆ  ใจเย็นสิเพื่อนรัก  ข้าแค่ต้องการมอบความสุขให้แฟนเอ็งเท่านั้นเอง”  เสียงปลายสายตอบกลับมา
ด้วยน้ำเสียงที่น่าหมั่นไส้เช่นเดิม  “พวกจะพาปลาไปไหน!!?”  เคนตะคอกถามด้วยความโกรธสุดขีด
“รู้จัก  A-Studio ที่อยู่แถวท่าพระป่ะ?  ตามมาพวกกูรออยู่ที่นั่น  อ๊ะๆ และกรุณามาคนเดียวนะจ๊ะ
ไม่งั้นแฟนมิงหน้าไม่สวยแน่ ฮ่าๆๆๆ”  กึ่ก..ตรุ๊ด...ตรุ๊ด...ตรุ๊ด  พอพูดจบปลายสายก็ตัดไป  ทิ้งให้ชินเดือดดาลอยู่อย่างนั้น  เคนได้ฟังเหตุการณ์จากผู้คนแถวนั้น  ก็ออกวิ่งมาหาชิน “มันเอาตัวสองคนนั้นไปไหน” เคนถามด้วยน้ำเสียงที่ร้อนใจ
“โทษทีว่ะ เรื่องนี้ข้าบอกเอ็งไม่ได้”  ชินตอบด้วยความอึดอัด
    

*** จบตอนที่ 3 ***

ขอขอบพระคุณที่ติดตามนะครับ