วันนี้ว่างๆเลยไปค้นหาดูยูทูป ชิงร้อยชิงล้าน ตอนเก่าๆ  ตั้งแต่ยังไม่มีตุ๊กกี้  ผมว่า ฮา ดีครับ จังหวะหม่ำ เท่ง โหน่ง ส้มเช้ง ลงตัว  ไม่มีใครแย่งซีนใคร  แบ่งช่วงกระจายมุขอย่างกลมกลืน  แต่ละคนรอจังหวะใส่มุขของตัวเองเป็นช่วงๆ  

    แต่พอมาดูช่วงหลังๆที่ตุ๊กกี้  ตอนตุ๊กกี้เข้ามาใหม่ๆ  ยังพอได้  คือเป็นตัวประกอบตามสคลิปที่เพื่อนๆวางไว้  พอดูได้  แต่พอมาปีสองปีจนถึงปัจจุบัน  จากที่พอดูได้เป็นไม่ยากดูช่วงไหนที่ตุ๊กกี้ออก เอาเม้าท์ลากให้มันผ่านไปไวๆ  มันเกินพอดีของคำว่าตลก  คอยเฉลยมุขเพื่อน  อธิบายมุข  พูดสอดแทรก  แม้แต่เสียงหัวเราะที่แผดออกมาเพื่อเรียกความสนใจ  รวมไปถึงท่าเต้นเอวเด้งๆ  อะไรที่พยายามตลกมากกลับดูไม่ตลก  ลองดูส้มเช้ง เป็นตัวอย่างก็ได้ครับ  ผมว่าส้มเช้งเป็นตลกที่ฉลาดในคำพูดและเป็นคนช่างสังเกตเอาเหตุการณ์เฉพาะหน้ามาฮาได้อย่างไหลลื่น  หรือแม้แต่กับ บอย  ชิงล้าน  กับคำพูดเด๋อๆ  ด๋าๆ  ยังฮากว่าเยอะครับ  จะสังเกตได้เวลาบอยจะเสนอมุขของตัวเอง  พี่ๆ ที่เล่นด้วยกันจะเงียบเหมือนเชียร์น้องในใจ  มันเลยกลายเป็นแม้มุขไม่ขำ  แต่สภาพบรรยากาศมันพาให้ขำในความพยายามของเขา

  ตลกที่ดีควรรู้ช่วงเวลาของตนเอง   นี่คนอะไร  จะเอาตัวเองเด่นแม้ทุกเสี้ยวนาที  ขอบอกว่ามันเกินตลกไปครับหากไม่ปรับปรุงการแสดงอนาคตคงยากพอสมควรบนเส้นทางสายตลกครับ